Η πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ στα χέρια των ανταρτών, και των φατριών που υποστηρίζονται από την Άγκυρα, έχει ουσιαστικά καταστήσει την Τουρκία κυρίαρχο ξένο παράγοντα στη Συρία εις βάρος του Ιράν και της συμμάχου του Ρωσίας, σύμφωνα με το Oil Price.
Η Τουρκία και το Ιραν
Η Τουρκία και το Ιράν ανταγωνίζονται για χρόνια για την επιρροή στο κομμάτι του Νότιου Καύκασου, και αυτή η αντιπαλότητα φαίνεται να έχει επεκταθεί τώρα στο Λεβάντε.
Ο Behnam Taleblu, Ιρανός αναλυτής στο Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών (FDD) που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, δήλωσε ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είχε σημαντικές αμφιβολίες για την τουρκική επιρροή στη Συρία, είτε είναι οικονομική, πολιτική ή στρατιωτική, πολύ πριν από την πτώση του Άσαντ. Αλλά με την απώλεια του μοναδικού κρατικού συμμάχου του Ιράν στην περιοχή, αυτές οι ανησυχίες πρόκειται να ενταθούν.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι το αυξανόμενο προφίλ της Τουρκίας στη Συρία εις βάρος του Ιράν δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι σχέσεις Άγκυρας-Τεχεράνης θα επηρεαστούν σημαντικά.
Οι επιδιώξεις της Τουρκίας
Από την έναρξη του συριακού εμφυλίου πολέμου το 2011, το Ιράν και η Ρωσία υποστήριξαν τον Άσαντ ενώ η Τουρκία υποστήριξε ανταρτικές ομάδες που αντιτίθεντο στην κυριαρχία του.
Το Ιράν χρειαζόταν τον Άσαντ να παραμείνει στην εξουσία, ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη Συρία ως έδαφος για να χρηματοδοτήσει και να εξοπλίσει τους πληρεξούσιους και τους εταίρους του, ειδικά τη λιβανική ομάδα Χεζμπολάχ.
Για τη Ρωσία, η διακυβέρνηση του Άσαντ σήμαινε ότι η Μόσχα μπορούσε να διατηρήσει την αεροπορική της βάση Χμέιμιμ και τη ναυτική της βάση στο Ταρτούς, γεγονός που της έδινε ευκολότερη πρόσβαση στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Η Άγκυρα, από την άλλη πλευρά, ήθελε μια κυβέρνηση στη Συρία πιο ευθυγραμμισμένη με το όραμα και τις περιφερειακές πολιτικές της, ειδικά εκείνες που θα περιόριζαν τις κουρδικές ομάδες στη βορειοανατολική Συρία. Ένας συνασπισμός κουρδικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), ηγείται της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.
Η Ντάρια Ισατσένκο, Τουρκάλα εμπειρογνώμονας στο Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Υποθέσεων Ασφάλειας, δήλωσε για τις επιδιώξεις της Τουρκίας, ότι η χώρα έχει τρεις βασικές ανησυχίες στη Συρία: να πολεμήσει το YPG/PYD, να επιτρέψει την επιστροφή των Σύριων προσφύγων στη Συρία και να αποτρέψει περαιτέρω ροές προσφύγων.
Η αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στη Συρία θα μπορούσε να ενισχύσει περαιτέρω τη θέση της στη Μεσόγειο Θάλασσα εάν η Άγκυρα υπογράψει μια θαλάσσια συμφωνία τύπου Λιβύης με τις νέες αρχές στη Δαμασκό.
Οι προοπτικές
Η ανάπτυξη της Τουρκίας και η αποδυναμωμένη θέση του Ιράν στη Συρία θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες για τις εξελίξεις στον Νότιο Καύκασο, όπου το Ιράν, η Ρωσία και η Τουρκία αγωνίζονται για επιρροή.
Οι ειδικοί λένε ότι ενώ οι συνομιλίες της Αστάνα είναι νεκρές, εξακολουθούν να λειτουργούν ως πλατφόρμα για τη διαχείριση των διαφορετικών συμφερόντων.
Στη Συρία, η Τουρκία και το Ιράν μπορεί να βρουν κάποια από τα συμφέροντά τους ευθυγραμμισμένα, όπως η εύρεση κοινού αντιπάλου στο Ισραήλ, το οποίο έχει μετακινηθεί στο συριακό έδαφος από την πτώση του Άσαντ.
Ωστόσο, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η Τεχεράνη θα επιδιώξει να υπονομεύσει την Τουρκία στη Συρία με την ελπίδα να επιστρέψει τη χώρα στον λεγόμενο άξονα αντίστασής της.
Φαίνεται πως το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης θα αναζητήσει τρόπους για να ανακτήσει την επιρροή του στη Συρία.
Το κουρδικό
Η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Κούρδους SDF έχει αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων, όπως η αποχώρηση της πλειοψηφίας των αμερικανικών στρατευμάτων το 2018 και το 2019 και της πίεσης από τη σύμμαχο της Ουάσιγκτον στο ΝΑΤΟ, την Τουρκία.
Η Άγκυραείχε ξεκινήσει μια εισβολή στη βόρεια Συρία το 2019 κατά των κουρδικών δυνάμεων, και τώρα βρίσκεται σε ισχυρή θέση να αμφισβητήσει περαιτέρω τους Κούρδους, λένε οι ειδικοί.
Μετά την πτώση του Άσαντ, οι ομάδες ανταρτών που υποστηρίζονται από την Άγκυρα συγκρούστηκαν με τις κουρδικές δυνάμεις και κατέλαβαν τις προηγουμένως ελεγχόμενες από τους Κούρδους πόλεις Manbij και Tarafat κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.
Η νέα κυβέρνηση στη Δαμασκό πιθανότατα θα προτιμήσει τις σχέσεις με την Τουρκία από τις SDF,. Η κατάσταση προμηνύεται δύσκολη για τους Κούρδους αν δεν καταλήξουν σε συμφωνία με το HTS.
www.worldenergynews.gr
