Η επέτειος των 50 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ , βρίσκει το ΠΑΣΟΚ στην πιο κρίσιμη ίσως καμπή της ιστορίας του, γράφει ο υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος, κ. Μιχάλης Κατρίνης.
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Κατρίνη
Για το ΠΑΣΟΚ , η απόφαση που θα πάρουν τα μέλη του στις 6 και στις 13 Οκτωβρίου δεν περιορίζεται στην εκλογή νέου προέδρου.
Η απόφαση έχει υπαρξιακά χαρακτηριστικά για το μέλλον. Γιατί κανείς δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε μια ζοφερή και δυστοπική πραγματικότητα, αυτή που δημιουργεί ένα πολιτικό σύστημα που παράγει συναισθήματα απελπισίας και απογοήτευσης στους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να είναι μέρος ενός τέτοιου πολιτικού συστήματος. Γιατί έτσι όπως είναι δομημένο και, κυρίως, έτσι όπως λειτουργεί αυτό το πολιτικό σύστημα , δεν απευθύνεται στους πολίτες, αδιαφορεί για τις ανάγκες τους και οι πολίτες απαντούν με έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς και στην ίδια τη δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ από εδώ και πέρα, πρέπει να καταστήσει σαφές με ποιους είναι και για ποιους υπάρχει.
Η κρίση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και η απόλυτη επιβολή των κανόνων της αγοράς, άγγιξε τον πυρήνα της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ εντάχθηκε σε ένα πολιτικό χυλό ομοιομορφίας, εκεί που οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων είναι δυσδιάκριτες , αν όχι ανύπαρκτες.
Απομακρύνθηκε από ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες που ήταν οι φυσικοί του συνομιλητές.
Αυτό λοιπόν είναι πλέον το διακύβευμα.
Να γίνει το ΠΑΣΟΚ ο καταλύτης, το κόμμα που θα χαλάσει τη «σούπα» που έχει ετοιμάσει το κατεστημένο και η οποία δεν τρώγεται.
Κάποιοι θέλουν να διατηρηθεί το πολιτικό σκηνικό του ενάμιση κόμματος για να συνεχίσει η χώρα να έχει Πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, έστω και αν το 61% των πολιτών απέχει, δεν ψηφίζει γιατί νιώθει ότι δεν αντιπροσωπεύεται.
Και για να διατηρηθεί αυτό το πολιτικό σκηνικό της απόλυτης παρακμής, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του 13% ή του 15%.
Στις εκλογές για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στις 6 Οκτωβρίου, είμαι υποψήφιος γιατί δεν συμβιβάζομαι με αυτό το ρόλο, με αυτή την εικόνα, με ένα ΠΑΣΟΚ που θα φυτοζωεί και θα έχει ως στόχο τη δεύτερη θέση ή με ένα ΠΑΣΟΚ που θα αποτελεί τον κυβερνητικό εταίρο για να συνεχίσει να κυβερνά ο κ. Μητσοτάκης.
Και επειδή δεν συμβιβάζομαι με αυτή την παρακμιακή και παραλυτική κατάσταση, πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας πρέπει να συνδεθεί με μια ανατρεπτική και ταυτόχρονα λυτρωτική πρωτοβουλία: τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης, ενός μεγάλου κόμματος εξουσίας που θα εμπνεύσει, θα κινητοποιήσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας και θα νικήσει.
Με μια επιλογή ρήξης και ελπίδας.
www.worldenergynews.gr
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Κατρίνη
Για το ΠΑΣΟΚ , η απόφαση που θα πάρουν τα μέλη του στις 6 και στις 13 Οκτωβρίου δεν περιορίζεται στην εκλογή νέου προέδρου.
Η απόφαση έχει υπαρξιακά χαρακτηριστικά για το μέλλον. Γιατί κανείς δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε μια ζοφερή και δυστοπική πραγματικότητα, αυτή που δημιουργεί ένα πολιτικό σύστημα που παράγει συναισθήματα απελπισίας και απογοήτευσης στους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να είναι μέρος ενός τέτοιου πολιτικού συστήματος. Γιατί έτσι όπως είναι δομημένο και, κυρίως, έτσι όπως λειτουργεί αυτό το πολιτικό σύστημα , δεν απευθύνεται στους πολίτες, αδιαφορεί για τις ανάγκες τους και οι πολίτες απαντούν με έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς και στην ίδια τη δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ από εδώ και πέρα, πρέπει να καταστήσει σαφές με ποιους είναι και για ποιους υπάρχει.
Η κρίση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και η απόλυτη επιβολή των κανόνων της αγοράς, άγγιξε τον πυρήνα της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ εντάχθηκε σε ένα πολιτικό χυλό ομοιομορφίας, εκεί που οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων είναι δυσδιάκριτες , αν όχι ανύπαρκτες.
Απομακρύνθηκε από ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες που ήταν οι φυσικοί του συνομιλητές.
Αυτό λοιπόν είναι πλέον το διακύβευμα.
Να γίνει το ΠΑΣΟΚ ο καταλύτης, το κόμμα που θα χαλάσει τη «σούπα» που έχει ετοιμάσει το κατεστημένο και η οποία δεν τρώγεται.
Κάποιοι θέλουν να διατηρηθεί το πολιτικό σκηνικό του ενάμιση κόμματος για να συνεχίσει η χώρα να έχει Πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, έστω και αν το 61% των πολιτών απέχει, δεν ψηφίζει γιατί νιώθει ότι δεν αντιπροσωπεύεται.
Και για να διατηρηθεί αυτό το πολιτικό σκηνικό της απόλυτης παρακμής, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του 13% ή του 15%.
Στις εκλογές για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στις 6 Οκτωβρίου, είμαι υποψήφιος γιατί δεν συμβιβάζομαι με αυτό το ρόλο, με αυτή την εικόνα, με ένα ΠΑΣΟΚ που θα φυτοζωεί και θα έχει ως στόχο τη δεύτερη θέση ή με ένα ΠΑΣΟΚ που θα αποτελεί τον κυβερνητικό εταίρο για να συνεχίσει να κυβερνά ο κ. Μητσοτάκης.
Και επειδή δεν συμβιβάζομαι με αυτή την παρακμιακή και παραλυτική κατάσταση, πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας πρέπει να συνδεθεί με μια ανατρεπτική και ταυτόχρονα λυτρωτική πρωτοβουλία: τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης, ενός μεγάλου κόμματος εξουσίας που θα εμπνεύσει, θα κινητοποιήσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας και θα νικήσει.
Με μια επιλογή ρήξης και ελπίδας.
www.worldenergynews.gr
