Πλέον θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως το ΔΝΤ δεν θα χορηγήσει νέο δάνειο στην Ελλάδα, μένοντας έξω από το σχετικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα
Μετά τη χθεσινή (25/5/2017) συνάντηση Τσίπρα τον έλληνα πρωθυπουργό με την Merkel την Γερμανίδα Καγκελάριο και τον Macron τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας, γερμανικές πηγές προεξοφλούν ότι θα ασκηθούν πιέσεις σε Schaeuble και ESM να φέρουν νέα πρόταση για το ελληνικό χρέος.
Ταυτόχρονα θεωρείται δεδομένο ότι το ΔΝΤ οριστικά δεν θα χρηματοδοτήσει το τρίτο μνημόνιο
Με βάση πληροφορίες ο ESM θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια νέα ανάλυση δύο ή τριών νέων σεναρίων για το ελληνικό χρέος, αρκεί να ξεπεραστεί το εμπόδιο της απαίτησης του Schaeuble να μην εξεταστούν και αναλυθούν τα μέτρα για το ελληνικό χρέος τώρα αλλά το 2018.
Μια φόρμουλα που εξετάζεται είναι να υπάρξει μια πιο δεσμευτική αναφορά για την βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδος στο ανακοινωθέν του Eurogroup στις 15 Ιουνίου και το ΔΝΤ να ανακοινώσει ότι θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα με νέο δάνειο.
Η πιθανότητα το ΔΝΤ να μην χορηγήσει νέο δάνειο στην Ελλάδα προσεγγίζει το 100%.
Πάντως η Γερμανία φαίνεται ότι ξεκαθαρίσει ότι οι παραδοχές του ΔΝΤ είναι απόδειξη αποτυχίας και αυτό σημαίνει ότι το Ταμείο πρέπει επίσης να φέρει νέες τροποποιημένες προτάσεις για το χρέος ειδικά ως προς το σκέλος των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται εφικτό καθώς στο ΔΝΤ θεωρούν τις προτάσεις που υπέβαλλαν εσχάτως ως ρεαλιστικές.
Ποια ήταν η πρόταση του ESM που απορρίφθηκε
Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, στην πρόταση του ESM η Ελλάδα δε θα χρειαστεί ελάφρυνση χρέους, στην περίπτωση που η Αθήνα διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2032 και άνω του 3% μέχρι το 2038.
Η ΕΚΤ αναφέρει ότι τέτοιες μεγάλες περιόδους υψηλού πλεονάσματος δεν είναι άνευ προηγουμένου.
Για παράδειγμα, η Φινλανδία είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια την περίοδο 1998 - 2008 και η Δανία 5,3% σε διάστημα 26 ετών από το 1983 έως το 2008.
Μια δεύτερη επιλογή στο σενάριο αυτό υποθέτει ότι η Ελλάδα θα εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ελάφρυνση του χρέους βάσει συμφωνίας του Μαΐου 2016.
Η Ελλάδα θα πρέπει τότε να διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% μέχρι το 2022, αλλά θα μπορούσε να το μειώσει σε περίπου 2% μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% έως το 2048, δίνοντας κατά μέσο όρο 2,2% την περίοδο 2023 - 2060.
Το έγγραφο αναφέρει ότι η μέγιστη πιθανή ελάφρυνση του χρέους είναι μια επέκταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειας των δανείων κατά 17,5 έτη από τα σημερινά 32,5 έτη, με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080.
Ο ESM θα περιορίσει επίσης την αποπληρωμή του ελληνικού δανείου στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ μέχρι το 2050 και θα καλύψει το επιτόκιο που επιβάλλεται στα δάνεια κατά 1% μέχρι το 2050.
Οποιοσδήποτε τόκος θα καταβληθεί πέραν αυτού του 1% θα αναβληθεί μέχρι το 2050 και το αναβαλλόμενο ποσό θα κεφαλαιοποιηθεί στο κόστος χρηματοδότησης του ταμείου διάσωσης.
Ο ESM θα αγόραζε επίσης το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ, καθώς τα δάνεια αυτά έχουν πιο ακρινό επιτόκιο από αυτά που έχουν χορηγήσει οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα.
Οι ανωτέρω παρεμβάσεις θα περιόριζαν τις ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας στο 13% ως το 2060, και θα μείωνε τον λόγο χρέους/ΑΕΠ στο 65,4% το 2060 από περίπου 180% στην παρούσα φάση.
Το συγκεκριμένο σενάριο υποθέτει ότι η Ελλάδα θα εμφανίζει μέση ετήσια ανάπτυξη 1,3% στην περίοδο που επιχειρείται η πρόβλεψη.
Το ΔΝΤ θεωρεί ότι τέτοιες υποθέσεις ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι ρεαλιστικές στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου οι θεσμοί παραμένουν αδύναμοι και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή.
Το δεύτερο σενάριο
Όσον αφορά το δεύτερο σενάριο που βρίσκεται στο τραπέζι, αυτό βασίζεται στις παραδοχές του ΔΝΤ για μέση ανάπτυξη 1% και επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% από το 2023 μετά από πέντε χρόνια στο 3,5%.
Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα αυξάνεται από το 2022 και θα φτάσει το 226% του ΑΕΠ το 2060.
Οι ελληνικές τράπεζες θα έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας θα φθάσουν στα τέλη του 2020 πάνω από το ανώτατο όριο του 15% του ΑΕΠ που υποσχέθηκαν οι υπουργοί της ευρωζώνης, φθάνοντας το 50% το 2060.
Για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο σύμφωνα με τις υποθέσεις του ΔΝΤ, η ευρωζώνη θα πρέπει να δώσει στην Ελλάδα βαθύτερη ελάφρυνση του χρέους από ότι υποσχέθηκαν οι Ευρωπαίοι το 2016 - κάτι που οι υπουργοί απορρίπτουν.
Toν Μάιο του 2016, η ευρωζώνη υποσχέθηκε να επεκτείνει τις ωριμάνσεις και την περίοδο χάριτος στα ελληνικά δάνεια, ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να μείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ μετά το 2018 μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% από εκεί και πέρα.
Επίσης, δήλωσε ότι τότε θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα πιο ακριβά δάνεια του ΔΝΤ στην Ελλάδα με φθηνότερα από την ευρωζώνη και να μεταφέρει τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αποκομίσει από τις Κεντρικές Τράπεζες στην Ελλάδα.
Αλλά όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν μόνο αν η Ελλάδα ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις της μέχρι τα μέσα του 2018 και μόνο αν μια ανάλυση δείξει ότι η Αθήνα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους για να κάνει το χρέος της βιώσιμο.
Σε ότι αφορά τέλος το τρίτο σενάριο διευθέτησης του ζητήματος του χρέους, αυτό αποτελεί έναν συμβιβασμό μεταξύ των δύο πρώτων, υποθέτοντας ότι η μέση οικονομική ανάπτυξη θα είναι της τάξεως του 1,25% και το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% μέχρι το 2022 και στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά σε 1,8% εκατό αντί για 2,2% το 2023-2060.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο με την παράταση των μέσων σταθμισμένων λήξεων δανείων της ζώνης του ευρώ κατά 15 χρόνια με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080, τον περιορισμό του επιτοκίου των δανείων κατά 1% μέχρι το 2050 και τον καθορισμό του ανώτατου ορίου απομείωσης στο 0,4%.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Ταυτόχρονα θεωρείται δεδομένο ότι το ΔΝΤ οριστικά δεν θα χρηματοδοτήσει το τρίτο μνημόνιο
Με βάση πληροφορίες ο ESM θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια νέα ανάλυση δύο ή τριών νέων σεναρίων για το ελληνικό χρέος, αρκεί να ξεπεραστεί το εμπόδιο της απαίτησης του Schaeuble να μην εξεταστούν και αναλυθούν τα μέτρα για το ελληνικό χρέος τώρα αλλά το 2018.
Μια φόρμουλα που εξετάζεται είναι να υπάρξει μια πιο δεσμευτική αναφορά για την βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδος στο ανακοινωθέν του Eurogroup στις 15 Ιουνίου και το ΔΝΤ να ανακοινώσει ότι θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα με νέο δάνειο.
Η πιθανότητα το ΔΝΤ να μην χορηγήσει νέο δάνειο στην Ελλάδα προσεγγίζει το 100%.
Πάντως η Γερμανία φαίνεται ότι ξεκαθαρίσει ότι οι παραδοχές του ΔΝΤ είναι απόδειξη αποτυχίας και αυτό σημαίνει ότι το Ταμείο πρέπει επίσης να φέρει νέες τροποποιημένες προτάσεις για το χρέος ειδικά ως προς το σκέλος των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται εφικτό καθώς στο ΔΝΤ θεωρούν τις προτάσεις που υπέβαλλαν εσχάτως ως ρεαλιστικές.
Ποια ήταν η πρόταση του ESM που απορρίφθηκε
Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, στην πρόταση του ESM η Ελλάδα δε θα χρειαστεί ελάφρυνση χρέους, στην περίπτωση που η Αθήνα διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2032 και άνω του 3% μέχρι το 2038.
Η ΕΚΤ αναφέρει ότι τέτοιες μεγάλες περιόδους υψηλού πλεονάσματος δεν είναι άνευ προηγουμένου.
Για παράδειγμα, η Φινλανδία είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια την περίοδο 1998 - 2008 και η Δανία 5,3% σε διάστημα 26 ετών από το 1983 έως το 2008.
Μια δεύτερη επιλογή στο σενάριο αυτό υποθέτει ότι η Ελλάδα θα εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ελάφρυνση του χρέους βάσει συμφωνίας του Μαΐου 2016.
Η Ελλάδα θα πρέπει τότε να διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% μέχρι το 2022, αλλά θα μπορούσε να το μειώσει σε περίπου 2% μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% έως το 2048, δίνοντας κατά μέσο όρο 2,2% την περίοδο 2023 - 2060.
Το έγγραφο αναφέρει ότι η μέγιστη πιθανή ελάφρυνση του χρέους είναι μια επέκταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειας των δανείων κατά 17,5 έτη από τα σημερινά 32,5 έτη, με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080.
Ο ESM θα περιορίσει επίσης την αποπληρωμή του ελληνικού δανείου στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ μέχρι το 2050 και θα καλύψει το επιτόκιο που επιβάλλεται στα δάνεια κατά 1% μέχρι το 2050.
Οποιοσδήποτε τόκος θα καταβληθεί πέραν αυτού του 1% θα αναβληθεί μέχρι το 2050 και το αναβαλλόμενο ποσό θα κεφαλαιοποιηθεί στο κόστος χρηματοδότησης του ταμείου διάσωσης.
Ο ESM θα αγόραζε επίσης το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ, καθώς τα δάνεια αυτά έχουν πιο ακρινό επιτόκιο από αυτά που έχουν χορηγήσει οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα.
Οι ανωτέρω παρεμβάσεις θα περιόριζαν τις ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας στο 13% ως το 2060, και θα μείωνε τον λόγο χρέους/ΑΕΠ στο 65,4% το 2060 από περίπου 180% στην παρούσα φάση.
Το συγκεκριμένο σενάριο υποθέτει ότι η Ελλάδα θα εμφανίζει μέση ετήσια ανάπτυξη 1,3% στην περίοδο που επιχειρείται η πρόβλεψη.
Το ΔΝΤ θεωρεί ότι τέτοιες υποθέσεις ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι ρεαλιστικές στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου οι θεσμοί παραμένουν αδύναμοι και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή.
Το δεύτερο σενάριο
Όσον αφορά το δεύτερο σενάριο που βρίσκεται στο τραπέζι, αυτό βασίζεται στις παραδοχές του ΔΝΤ για μέση ανάπτυξη 1% και επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% από το 2023 μετά από πέντε χρόνια στο 3,5%.
Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα αυξάνεται από το 2022 και θα φτάσει το 226% του ΑΕΠ το 2060.
Οι ελληνικές τράπεζες θα έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας θα φθάσουν στα τέλη του 2020 πάνω από το ανώτατο όριο του 15% του ΑΕΠ που υποσχέθηκαν οι υπουργοί της ευρωζώνης, φθάνοντας το 50% το 2060.
Για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο σύμφωνα με τις υποθέσεις του ΔΝΤ, η ευρωζώνη θα πρέπει να δώσει στην Ελλάδα βαθύτερη ελάφρυνση του χρέους από ότι υποσχέθηκαν οι Ευρωπαίοι το 2016 - κάτι που οι υπουργοί απορρίπτουν.
Toν Μάιο του 2016, η ευρωζώνη υποσχέθηκε να επεκτείνει τις ωριμάνσεις και την περίοδο χάριτος στα ελληνικά δάνεια, ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να μείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ μετά το 2018 μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% από εκεί και πέρα.
Επίσης, δήλωσε ότι τότε θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα πιο ακριβά δάνεια του ΔΝΤ στην Ελλάδα με φθηνότερα από την ευρωζώνη και να μεταφέρει τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αποκομίσει από τις Κεντρικές Τράπεζες στην Ελλάδα.
Αλλά όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν μόνο αν η Ελλάδα ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις της μέχρι τα μέσα του 2018 και μόνο αν μια ανάλυση δείξει ότι η Αθήνα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους για να κάνει το χρέος της βιώσιμο.
Σε ότι αφορά τέλος το τρίτο σενάριο διευθέτησης του ζητήματος του χρέους, αυτό αποτελεί έναν συμβιβασμό μεταξύ των δύο πρώτων, υποθέτοντας ότι η μέση οικονομική ανάπτυξη θα είναι της τάξεως του 1,25% και το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% μέχρι το 2022 και στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά σε 1,8% εκατό αντί για 2,2% το 2023-2060.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο με την παράταση των μέσων σταθμισμένων λήξεων δανείων της ζώνης του ευρώ κατά 15 χρόνια με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080, τον περιορισμό του επιτοκίου των δανείων κατά 1% μέχρι το 2050 και τον καθορισμό του ανώτατου ορίου απομείωσης στο 0,4%.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
