Η Ελλάδα διαθέτει το 2,4% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες...
Το ποσοστό 2% δεν είναι μαγικός αριθμός.
Η Ελλάδα είναι η αγαπημένη χώρα του Trump και ΝΑΤΟ στην Ευρώπη αναφέρει σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του το Foreign Policy.
Οι ηγέτες των 28 χωρών μελών του ΝΑΤΟ συναντώνται σήμερα στις Βρυξέλλες 25 Μαΐου, προφανώς όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump.
Η Ρωσία, το Αφγανιστάν και οι ερωτήσεις για τη δέσμευση της Αμερικής έναντι της Ευρώπης θα είναι στην ατζέντα των συμμάχων, αλλά ο ελέφαντας στην αίθουσα θα είναι καταμερισμός των βαρών - και ειδικότερα το αίτημα του προέδρου Trump να υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική στήριξη του ΝΑΤΟ.
Ενώ το Trump απέσυρε πολλές από τις προηγούμενες επικρίσεις του για το ΝΑΤΟ - δηλώνοντας ακόμη ότι η συμμαχία «δεν είναι πλέον παρωχημένη» μετά από συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο – επιμένει στο θέμα της οικονομικής στήριξης.
Ο Trump επεσήμανε ότι μόλις πέντε μέλη πληρούν επί του παρόντος τον στόχο της αμυντικής δαπάνης που θέτει το ΝΑΤΟ από το 2014.
Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Άμυνας James Mattis τόνισε ότι οι σύμμαχοι δεν θέλουν να δουν την Αμερική να μειώνει τη δέσμευσή της στο ΝΑΤΟ.
Τον Μάρτιο του 2017, ο υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson είπε στους ομολόγους του ότι πρέπει να προετοιμάσουν σχέδια δράσης για να αντιμετωπίσουν νέες υποχρεώσεις.
Και μετά την συνάντηση με την καγκελάριο Angela Merkel ο Trump δήλωσε «η Γερμανία χρωστάει ... τεράστια ποσά στο ΝΑΤΟ».
Ο Trump έχει δίκιο να διαμαρτύρεται για τις ανεπαρκείς αμυντικές δαπάνες μεταξύ των περισσότερων μελών του ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα οι φιλοδοξίες της Ρωσίας, έχουν ήδη πείσει τα μέλη του ΝΑΤΟ να επενδύσουν περισσότερα.
Ο Trump θέλει ωστόσο μεγαλύτερες δεσμεύσεις.
Η έκκληση του Trump για τα μέλη του ΝΑΤΟ να πληρώνουν περισσότερα χρήματα έχει…. παρελθόν.
Ο υπουργός άμυνας του Richard Nixon, James Schlesinger, για παράδειγμα, κάλεσε τα μέλη να δαπανήσουν το 5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
Μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα ο Μπιλ Κλίντον, οι αξιωματούχοι τόνιζαν ότι οι μέσες αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ μειώθηκαν από 4,4% του ΑΕΠ το 1989 σε 3,8% το 1993.
Κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Obama, ο Robert Gates προειδοποίησε ανοιχτά ότι για τους περισσότερους συμμάχους οι προϋπολογισμοί - σε απόλυτες τιμές, ως ποσοστό της οικονομικής παραγωγής – εμφανίζουν σημάδια κόπωσης»
Τώρα ο νέος μαγικός αριθμός είναι 2% του ΑΕΠ, που συμφωνήθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το 2014 στην Ουαλία.
Έχει σημειωθεί πρόοδος.
Από τη σύνοδο κορυφής, 20 από τις 28 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν αυξήσει το ποσοστό του ΑΕΠ που αφιερώνουν στην άμυνα.
Η Ελλάδα, η Πολωνία, η Βρετανία και η Εσθονία είναι τα μόνα μέλη εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες που υπερβαίνουν το όριο του 2%.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα, οι αμυντικές δαπάνες αφορούν τόσο τη δημιουργία θέσεων εργασίας όσο και τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, το 2,7% του συνόλου του εργατικού δυναμικού βρίσκεται στο στρατό.
Η Νορβηγία, για παράδειγμα, αναγνώρισε την αποτελεσματικότητα του κόστους και ανακατεύθυνε τα κεφάλαια σε κατάρτιση, ασκήσεις και νέες προμήθειες.
Η Δανία επίσης άλλαξε το δαπανηρό υποβρύχιο στόλο της πριν από μια δεκαετία, προκειμένου να διπλασιάσει τις εκστρατευτικές δυνάμεις της, οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα σε μια κρίση.
Είναι διδακτικό να εξετάσουμε ποιος σύμμαχος ξοδεύει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ του στην άμυνα.
Στην κορυφή της λίστας δεν είναι η Βρετανία, η οποία έχει αγωνιστεί παράλληλα με τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και στις επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Δεν είναι ούτε οι Γερμανοί, οι οποίοι, με το ελάχιστο ποσοστό τους 1,2%, έχουν την τρίτη υψηλότερη συνεισφορά στη στρατιωτική εκστρατεία κατά του Ισλαμισμού.
Ο νικητής είναι η Ελλάδα, η οποία διαθέτει 2,4% του ΑΕΠ στην άμυνα, αλλά δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί πρωτοπορία για το ΝΑΤΟ.
Σήμερα, η Πορτογαλία είναι πιο κοντά στον στόχο, σε σχέση με τους Ολλανδούς και η Αλβανία είναι πιο κοντά με τον Καναδά.
Μια ακριβέστερη αξιολόγηση θα εξετάσει άλλα σημαντικά κριτήρια. Ορισμένοι σύμμαχοι έχουν αποτελεσματικότητα στις μάχες, όπως ολλανδικές, γαλλικές και ισπανικές δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων. Άλλοι φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις ή στρατεύματα.
Η Γαλλία, για παράδειγμα, ανέλαβε τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο Μάλι, επιτρέποντας στις Ηνωμένες Πολιτείες να επικεντρωθούν σε άλλους τομείς.
Όταν η Γερμανία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην δράση του ΝΑΤΟ το 2011 στη Λιβύη, ακολούθησε άλλες αποστολές, όπως στην περιπολία του Αιγαίου το 2016 και στην διάθεση ομάδας κρούσης στη Λιθουανία το 2017.
Ένα ευρύτερο μέτρο θα εξετάσει επίσης την αξιοπιστία των συμμάχων και τη βούλησή τους να παραμείνουν έτοιμοι για μάχες. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, η Δανία και η Βρετανία έχουν υποστεί περισσότερες καταστροφές κατά κεφαλήν στο Αφγανιστάν από ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, με την Εσθονία και τον Καναδά να μην βρίσκονται πολύ πίσω.
Ο Trump έχει την ευκαιρία να οικοδομήσει μια καλύτερη διατλαντική συμμαχία, εάν επιλέξει να την εκμεταλλευτεί.
Η εστίαση μόνο στην κορυφαία γραμμή των αμυντικών προϋπολογισμών των συμμάχων απειλεί να αυξήσει τη λογιστική πάνω από τη στρατηγική.
O πρόεδρος Trump θα πρέπει να μετατρέψει τη σημαντική του παρέμβαση όχι μόνο σε υψηλότερες δαπάνες αλλά και σε σχέδια για πιο σώφρονες δαπάνες.
Ο Trump θα πρέπει να επιδιώξει ένα ευρύ πρόγραμμα δράσης, με στόχο την ανακατεύθυνση κεφαλαίων προς εξειδικευμένες δράσεις, την αναδιάταξη προς ανατολάς για την αποτροπή της Ρωσίας και την ενίσχυση της ετοιμότητας για αντιμετώπιση κρίσεων.
Θα πρέπει να επικεντρωθεί όχι μόνο στη δέσμευση των δύο ποσοστών για τη σύνοδο κορυφής της Ουαλίας, αλλά και στη δέσμευση των μελών να δαπανήσουν το 20% των αμυντικών προϋπολογισμών τους για τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού.
Αυτές οι κινήσεις θα κάνουν το ΝΑΤΟ δικαιότερο.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
Πηγη:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Το ποσοστό 2% δεν είναι μαγικός αριθμός.
Η Ελλάδα είναι η αγαπημένη χώρα του Trump και ΝΑΤΟ στην Ευρώπη αναφέρει σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του το Foreign Policy.
Οι ηγέτες των 28 χωρών μελών του ΝΑΤΟ συναντώνται σήμερα στις Βρυξέλλες 25 Μαΐου, προφανώς όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump.
Η Ρωσία, το Αφγανιστάν και οι ερωτήσεις για τη δέσμευση της Αμερικής έναντι της Ευρώπης θα είναι στην ατζέντα των συμμάχων, αλλά ο ελέφαντας στην αίθουσα θα είναι καταμερισμός των βαρών - και ειδικότερα το αίτημα του προέδρου Trump να υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική στήριξη του ΝΑΤΟ.
Ενώ το Trump απέσυρε πολλές από τις προηγούμενες επικρίσεις του για το ΝΑΤΟ - δηλώνοντας ακόμη ότι η συμμαχία «δεν είναι πλέον παρωχημένη» μετά από συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο – επιμένει στο θέμα της οικονομικής στήριξης.
Ο Trump επεσήμανε ότι μόλις πέντε μέλη πληρούν επί του παρόντος τον στόχο της αμυντικής δαπάνης που θέτει το ΝΑΤΟ από το 2014.
Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Άμυνας James Mattis τόνισε ότι οι σύμμαχοι δεν θέλουν να δουν την Αμερική να μειώνει τη δέσμευσή της στο ΝΑΤΟ.
Τον Μάρτιο του 2017, ο υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson είπε στους ομολόγους του ότι πρέπει να προετοιμάσουν σχέδια δράσης για να αντιμετωπίσουν νέες υποχρεώσεις.
Και μετά την συνάντηση με την καγκελάριο Angela Merkel ο Trump δήλωσε «η Γερμανία χρωστάει ... τεράστια ποσά στο ΝΑΤΟ».
Ο Trump έχει δίκιο να διαμαρτύρεται για τις ανεπαρκείς αμυντικές δαπάνες μεταξύ των περισσότερων μελών του ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα οι φιλοδοξίες της Ρωσίας, έχουν ήδη πείσει τα μέλη του ΝΑΤΟ να επενδύσουν περισσότερα.
Ο Trump θέλει ωστόσο μεγαλύτερες δεσμεύσεις.
Η έκκληση του Trump για τα μέλη του ΝΑΤΟ να πληρώνουν περισσότερα χρήματα έχει…. παρελθόν.
Ο υπουργός άμυνας του Richard Nixon, James Schlesinger, για παράδειγμα, κάλεσε τα μέλη να δαπανήσουν το 5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
Μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα ο Μπιλ Κλίντον, οι αξιωματούχοι τόνιζαν ότι οι μέσες αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ μειώθηκαν από 4,4% του ΑΕΠ το 1989 σε 3,8% το 1993.
Κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Obama, ο Robert Gates προειδοποίησε ανοιχτά ότι για τους περισσότερους συμμάχους οι προϋπολογισμοί - σε απόλυτες τιμές, ως ποσοστό της οικονομικής παραγωγής – εμφανίζουν σημάδια κόπωσης»
Τώρα ο νέος μαγικός αριθμός είναι 2% του ΑΕΠ, που συμφωνήθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το 2014 στην Ουαλία.
Έχει σημειωθεί πρόοδος.
Από τη σύνοδο κορυφής, 20 από τις 28 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν αυξήσει το ποσοστό του ΑΕΠ που αφιερώνουν στην άμυνα.
Η Ελλάδα, η Πολωνία, η Βρετανία και η Εσθονία είναι τα μόνα μέλη εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες που υπερβαίνουν το όριο του 2%.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα, οι αμυντικές δαπάνες αφορούν τόσο τη δημιουργία θέσεων εργασίας όσο και τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, το 2,7% του συνόλου του εργατικού δυναμικού βρίσκεται στο στρατό.
Η Νορβηγία, για παράδειγμα, αναγνώρισε την αποτελεσματικότητα του κόστους και ανακατεύθυνε τα κεφάλαια σε κατάρτιση, ασκήσεις και νέες προμήθειες.
Η Δανία επίσης άλλαξε το δαπανηρό υποβρύχιο στόλο της πριν από μια δεκαετία, προκειμένου να διπλασιάσει τις εκστρατευτικές δυνάμεις της, οι οποίες μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα σε μια κρίση.
Είναι διδακτικό να εξετάσουμε ποιος σύμμαχος ξοδεύει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ του στην άμυνα.
Στην κορυφή της λίστας δεν είναι η Βρετανία, η οποία έχει αγωνιστεί παράλληλα με τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και στις επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Δεν είναι ούτε οι Γερμανοί, οι οποίοι, με το ελάχιστο ποσοστό τους 1,2%, έχουν την τρίτη υψηλότερη συνεισφορά στη στρατιωτική εκστρατεία κατά του Ισλαμισμού.
Ο νικητής είναι η Ελλάδα, η οποία διαθέτει 2,4% του ΑΕΠ στην άμυνα, αλλά δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί πρωτοπορία για το ΝΑΤΟ.
Σήμερα, η Πορτογαλία είναι πιο κοντά στον στόχο, σε σχέση με τους Ολλανδούς και η Αλβανία είναι πιο κοντά με τον Καναδά.
Μια ακριβέστερη αξιολόγηση θα εξετάσει άλλα σημαντικά κριτήρια. Ορισμένοι σύμμαχοι έχουν αποτελεσματικότητα στις μάχες, όπως ολλανδικές, γαλλικές και ισπανικές δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων. Άλλοι φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις ή στρατεύματα.
Η Γαλλία, για παράδειγμα, ανέλαβε τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο Μάλι, επιτρέποντας στις Ηνωμένες Πολιτείες να επικεντρωθούν σε άλλους τομείς.
Όταν η Γερμανία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην δράση του ΝΑΤΟ το 2011 στη Λιβύη, ακολούθησε άλλες αποστολές, όπως στην περιπολία του Αιγαίου το 2016 και στην διάθεση ομάδας κρούσης στη Λιθουανία το 2017.
Ένα ευρύτερο μέτρο θα εξετάσει επίσης την αξιοπιστία των συμμάχων και τη βούλησή τους να παραμείνουν έτοιμοι για μάχες. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, η Δανία και η Βρετανία έχουν υποστεί περισσότερες καταστροφές κατά κεφαλήν στο Αφγανιστάν από ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, με την Εσθονία και τον Καναδά να μην βρίσκονται πολύ πίσω.
Ο Trump έχει την ευκαιρία να οικοδομήσει μια καλύτερη διατλαντική συμμαχία, εάν επιλέξει να την εκμεταλλευτεί.
Η εστίαση μόνο στην κορυφαία γραμμή των αμυντικών προϋπολογισμών των συμμάχων απειλεί να αυξήσει τη λογιστική πάνω από τη στρατηγική.
O πρόεδρος Trump θα πρέπει να μετατρέψει τη σημαντική του παρέμβαση όχι μόνο σε υψηλότερες δαπάνες αλλά και σε σχέδια για πιο σώφρονες δαπάνες.
Ο Trump θα πρέπει να επιδιώξει ένα ευρύ πρόγραμμα δράσης, με στόχο την ανακατεύθυνση κεφαλαίων προς εξειδικευμένες δράσεις, την αναδιάταξη προς ανατολάς για την αποτροπή της Ρωσίας και την ενίσχυση της ετοιμότητας για αντιμετώπιση κρίσεων.
Θα πρέπει να επικεντρωθεί όχι μόνο στη δέσμευση των δύο ποσοστών για τη σύνοδο κορυφής της Ουαλίας, αλλά και στη δέσμευση των μελών να δαπανήσουν το 20% των αμυντικών προϋπολογισμών τους για τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού.
Αυτές οι κινήσεις θα κάνουν το ΝΑΤΟ δικαιότερο.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
Πηγη:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
