Τελευταία Νέα
Αναλύσεις

Από Ιταλία και Πεκίνο περνούν τα μέτρα για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους – Τα τρία βασικά μέτρα που εξετάζονται

Από Ιταλία και Πεκίνο περνούν τα μέτρα για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους – Τα τρία βασικά μέτρα που εξετάζονται
Η εφαρμογή του «πακέτου» με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα επιτρέψει οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησης των αναγκών της χώρας να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ, κάτι που καθιστά βιώσιμο το χρέος
Μετά από μία διακοπή ολίγων ημερών το ελληνικό θέμα της αναδιάρθρωση του χρέους εισέρχεται και πάλι στο προσκήνιο.
Το χορό ανοίγει η υπουργική Σύνοδος των G7 που ξεκινά σήμερα Πέμπτη 11 Μαΐου 2017 στο Μπάρι της Ιταλίας και θα διαρκέσει μέχρι το Σάββατο 13 Μαΐου.
Εκεί θα βρίσκεται όλος ο καλός κόσμος, από το Γερμανό υπουργό οικονομικών Βόλγκανγκ Σόϊμπλε, τον Πιέρ Μοσκοβισί και τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάϊσελμπλουμε μέχρι τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ.  
Η τελευταία θα πετάξει κατευθείαν μετά για Πεκίνο στο πλαίσιο συνάντησης που θα έχει με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στην κινεζική πρωτεύουσα.
Από το Μαξίμου αποφεύγουν να μιλήσουν ή να επιβεβαιώσουν αυτή την συνάντηση ωστόσο σύμφωνα με άλλες πηγές αυτή θεωρείται δεδομένη.
Ανήμερα της Υπουργικής Συνόδου των G7 θα δοθούν στην δημοσιότητα και οι εαρινές προβλέψεις  της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία των οικονομιών των κρατών μελών.
Για την Ελλάδα, έχει ήδη διαρρεύσει ότι οι υπηρεσίες του Επιτρόπου Πιέρ Μοσκοβισί (νομισματικές και οικονομικές υποθέσεις) προβλέπουν για το 2017 ανάπτυξη της τάξης του 2% έναντι 2,7 % στις χειμερινές προβλέψεις του περασμένου Φεβρουαρίου.
Η Κομισιόν, λοιπόν, χαμηλώνει τον πήχη στο ποσοστό ανάπτυξης, υποστηρίζοντας ότι η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης προκάλεσε κλίμα αβεβαιότητας το οποίο επιβράδυνε το ρυθμό της ελληνικής οικονομίας.
Ακολουθεί στις 15 Μαΐου η συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας της ευρωζώνης, υπό την προεδρία του Αυστριακού Τόμας Βίζερ, η οποία θα αναλάβει να προετοιμάσει τη σύνοδο των 19 στις 22 Μαϊου που θα είναι καθοριστική για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.
Στο πλαίσιο αυτό, θα γίνει και μία πρώτη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους της χώρας που απαιτεί το ΔΝΤ για να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, με βάση την απόφαση που ελήφθη το Μάιο του 2016.
Το θέμα της ρύθμισης του χρέους αποτελεί μείζον ζήτημα τόσο για την κυβέρνηση όσο και για το ΔΝΤ, το οποίο επιμένει ότι δεν πρόκειται να μπει χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα εάν δεν διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του.
 Ήδη ένα πρώτο βήμα έγινε με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά.
Μέσω αυτών περιορίζεται το «βουνό» των υποχρεώσεων της χώρας έως το 2060 κατά περίπου 45 δισ. ευρώ.
Από μόνα τους, όμως, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα δεν επαρκούν για να χαρακτηριστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Για να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο θα πρέπει πρώτα να καθοριστεί ο χρονικός ορίζοντας που θα υποχρεωθεί η Ελλάδα να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για την περίοδο μετά το 2018.  
Το κείμενο της τεχνικής συμφωνίας που διέρρευσε αναφέρεται σε πλεονάσματα 3,5% έως το 2022.  
Επόμενο βήμα είναι η εφαρμογή του «πακέτου» με τα μεσοπρόθεσμα μέτρων που θα επιτρέψουν οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησης των αναγκών της χώρας να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ (δηλαδή περίπου 25 δισ. ευρώ), κάτι που καθιστά βιώσιμο το χρέος.

Το "πακέτο" της αναδιάρθρωσης

Αν και το «πακέτο» δεν έχει πάρει ακόμη την τελική του μορφή εντούτοις εξετάζεται:
1. Το ενδεχόμενο να υπάρξει μερική εξόφληση των υφιστάμενων δανείων προς την Ελλάδα με την ενεργοποίηση των 19,4 δισ. ευρώ που έχουν απομείνει από το δάνειο των 25 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που ολοκληρώθηκε το 2015.
Με τα χρήματα αυτά μπορούν να εξαγοραστούν το 2018 δάνεια του ΔΝΤ, για τα οποία το σημερινό επιτόκιο είναι περίπου 3%, πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προσφέρει ο ESM.
2. Η χρήση των κερδών του 2014 (περίπου 1,8 δισ. ευρώ) από τον ESM και την ΕΚΤ, αλλά και των κερδών από τα ομόλογα των προγραμμάτων ANFA και SMP, που έχουν στην κατοχή τους η ΕΚΤ και οι άλλες κεντρικές τράπεζες, και υπολογίζονται περίπου στα 14 δισ. ευρώ από το 2013 μέχρι και σήμερα.
3. Η κατάργηση του περιθωρίου επιτοκίου που σχετίζεται με την επαναγορά χρέους των 33 δισ. του 2012 με στόχο χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού και ομαλοποίηση των πληρωμών.
Στα μακροπρόθεσμα μέτρα το πιο σημαντικό είναι ο «μηχανισμός» που πρότεινε ο ESM και προβλέπει έναν «περιοριστή» του επιτοκίου αποπληρωμής των ευρωπαϊκών δανείων της Ελλάδας ώστε να σταθεροποιηθούν οι πληρωμές, οι οποίες δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση.
Όταν λοιπόν σφραγιστεί και με τη βούλα του Eurogroup στις 22 Μαΐου το μεσοπρόθεσμο πακέτο για το χρέος που θα το καθιστά βιώσιμο, τότε η Ελλάδα περνάει στην επόμενη και πλέον καθοριστική φάση για τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία: αυτή της ένταξής της στο περιβόητο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Μάριο Ντράγκι, το λεγόμενο QE.
Τι θα σημάνει η ενεργοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος για την ελληνική οικονομία;
Ζεστό χρήμα στην αγορά!
Οταν ο Μάριο Ντράγκι ανάψει το «πράσινο φως» για ένταξη των ελληνικών τίτλων στο πρόγραμμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπολογίζεται πως θα αγοράσει ομόλογα (αξίας περίπου 4 δισ.), διοχετεύοντας αντίστοιχη ρευστότητα και μειώνοντας το κόστος δανεισμού, συνολικά για την ελληνική οικονομία.
Θα δοθεί όμως και ένα «σήμα» στους διεθνείς επενδυτές ότι η Ελλάδα απολαμβάνει και πάλι την εμπιστοσύνη της Ευρώπης, κάτι που πιθανότατα θα οδηγήσει σε ενεργοποίησή τους και σε αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων.
Εφόσον οι αποδόσεις περιοριστούν αρκετά, θα δοθεί και η δυνατότητα στη χώρα να βρει και πάλι τον δρόμο για τις αγορές, με απώτερο στόχο να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες μετά τον Αύγουστο του 2018, καθώς μέχρι τότε οι δανειακές ανάγκες καλύπτονται από τα δάνεια του ESM.

Πηγή: www.bankingnews.gr

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης