Όπως αναφέρει, το σχέδιο της κυβέρνησης κινδύνευε να μετατραπεί σε μηχανισμό μαζικής επιβράβευσης συστημικών κακοπληρωτών σε βάρος τελικά των συνεπών φορολογουμένων και δανειοληπτών, που θα αποδειχθούν για άλλη μια φορά τα «συνήθη κορόιδα».
Η δρομολογούμενη νομοθετική πρωτοβουλία για τον «εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων» αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ωστόσο το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, ήταν κατώτερο των προσδοκιών, καθώς δεν περιείχε αυστηρές δικλείδες ασφαλείας, επισημαίνει σε έκθεσή του ο ΣΕΒ.
Ενδεικτικά, όπως αναφέρει, το σχέδιο αυτό κινδύνευε να μετατραπεί σε μηχανισμό μαζικής επιβράβευσης συστημικών κακοπληρωτών σε βάρος τελικά των συνεπών φορολογουμένων και δανειοληπτών, που θα αποδειχθούν για άλλη μια φορά τα «συνήθη κορόιδα».
Αυτό θα είχε καταστροφικές συστημικές συνέπειες, καθώς θα αύξανε κατακόρυφα τον «ηθικό κίνδυνο» σε μια αποδυναμωμένη, από πολυετή και σοβαρά σφάλματα πολιτικής, οικονομία οδηγώντας το εγχείρημα σε αποτυχία ανάλογη, στην καλύτερη περίπτωση, αυτής του «Νόμου Κατσέλη».
Αυτός ο κίνδυνος μπορεί να αποφευχθεί σύμφωνα με τον ΣΕΒ αν:
α) ο νόμος προβλέψει την ενεργοποίηση μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που θα μπορεί γρήγορα και αποτελεσματικά να διαχειριστεί τον μεγάλο όγκο εισερχόμενων αιτήσεων, εντοπίζοντας και οδηγώντας στην εύκολη και ταχεία απόρριψη τις αιτήσεις κακόπιστων και μη συνεργάσιμων οφειλετών,
β) αυξήσει την περιορισμένη συμμετοχή του Δημοσίου στις διαγραφές οφειλών στο σύνολο των απαιτήσεών του και
γ) οι σύνθετες και μεγάλης αξίας περιπτώσεις ενταχθούν στις δοκιμασμένες διαδικασίες του Άρθρου 99, με την πρόβλεψη όμως της ουσιαστικής συμμετοχής του δημοσίου στις διαγραφές απαιτήσεων.
Αν γίνουν αυτά, όπως υποστηρίζει ο ΣΕΒ, θα μπορέσει ταυτόχρονα να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας τυποποιημένος, πραγματικά εξωδικαστικός, μηχανισμός για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, αλλά και να υπάρχει η απαραίτητη ευελιξία σύνταξης και εφαρμογής πιο σύνθετων συμφωνιών αναδιάρθρωσης για τους μεγάλους οφειλέτες.
Για να έχει επιτυχία όμως το εγχείρημα δεν αρκούν ούτε αυτά, όπως επισημαίνει.
Θα πρέπει επιπλέον να υιοθετηθεί, με οριζόντια εφαρμογή σε όλες τις προ-πτωχευτικές διαδικασίες και η διάταξη για το ακαταδίωκτο των στελεχών τραπεζών και δημοσίου, να επιλυθούν με ομοιόμορφο τρόπο μια σειρά από σύνθετα φορολογικά ζητήματα και να αξιολογηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν διαγραφές, χωρίς συμπληρωματικούς όρους, σε όλες τις αγορές και ιδιαίτερα τις ολιγοπωλιακές.
Η παρούσα μελέτη δείχνει, όπως αναφέρει, πως η σύνταξη ενός νόμου που να τα προβλέπει όλα αυτά είναι, από τεχνικής πλευράς, εφικτή.
Συνοψίζοντας σε σημεία, οι 5 προϋποθέσεις επιτυχίας για την επιχειρηματική «δεύτερη ευκαιρία» πρέπει να είναι:
1. Διάσωση επιχειρήσεων, όχι διοικήσεων
2. Όχι συγχωροχάρτι στους συστημικούς απατεώνες
3. Ξεχωριστή, ευέλικτη και θεσμικά ισχυρή διαδικασία για τις μεγάλες υποθέσεις
4. Πραγματικός εξωδικαστικός μηχανισμός για τις απλές υποθέσεις
5. Ουσιαστική και ισότιμη συμμετοχή του Δημοσίου στη διαγραφή χρεών
www.worldenergynews.gr
Ενδεικτικά, όπως αναφέρει, το σχέδιο αυτό κινδύνευε να μετατραπεί σε μηχανισμό μαζικής επιβράβευσης συστημικών κακοπληρωτών σε βάρος τελικά των συνεπών φορολογουμένων και δανειοληπτών, που θα αποδειχθούν για άλλη μια φορά τα «συνήθη κορόιδα».
Αυτό θα είχε καταστροφικές συστημικές συνέπειες, καθώς θα αύξανε κατακόρυφα τον «ηθικό κίνδυνο» σε μια αποδυναμωμένη, από πολυετή και σοβαρά σφάλματα πολιτικής, οικονομία οδηγώντας το εγχείρημα σε αποτυχία ανάλογη, στην καλύτερη περίπτωση, αυτής του «Νόμου Κατσέλη».
Αυτός ο κίνδυνος μπορεί να αποφευχθεί σύμφωνα με τον ΣΕΒ αν:
α) ο νόμος προβλέψει την ενεργοποίηση μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που θα μπορεί γρήγορα και αποτελεσματικά να διαχειριστεί τον μεγάλο όγκο εισερχόμενων αιτήσεων, εντοπίζοντας και οδηγώντας στην εύκολη και ταχεία απόρριψη τις αιτήσεις κακόπιστων και μη συνεργάσιμων οφειλετών,
β) αυξήσει την περιορισμένη συμμετοχή του Δημοσίου στις διαγραφές οφειλών στο σύνολο των απαιτήσεών του και
γ) οι σύνθετες και μεγάλης αξίας περιπτώσεις ενταχθούν στις δοκιμασμένες διαδικασίες του Άρθρου 99, με την πρόβλεψη όμως της ουσιαστικής συμμετοχής του δημοσίου στις διαγραφές απαιτήσεων.
Αν γίνουν αυτά, όπως υποστηρίζει ο ΣΕΒ, θα μπορέσει ταυτόχρονα να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας τυποποιημένος, πραγματικά εξωδικαστικός, μηχανισμός για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, αλλά και να υπάρχει η απαραίτητη ευελιξία σύνταξης και εφαρμογής πιο σύνθετων συμφωνιών αναδιάρθρωσης για τους μεγάλους οφειλέτες.
Για να έχει επιτυχία όμως το εγχείρημα δεν αρκούν ούτε αυτά, όπως επισημαίνει.
Θα πρέπει επιπλέον να υιοθετηθεί, με οριζόντια εφαρμογή σε όλες τις προ-πτωχευτικές διαδικασίες και η διάταξη για το ακαταδίωκτο των στελεχών τραπεζών και δημοσίου, να επιλυθούν με ομοιόμορφο τρόπο μια σειρά από σύνθετα φορολογικά ζητήματα και να αξιολογηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν διαγραφές, χωρίς συμπληρωματικούς όρους, σε όλες τις αγορές και ιδιαίτερα τις ολιγοπωλιακές.
Η παρούσα μελέτη δείχνει, όπως αναφέρει, πως η σύνταξη ενός νόμου που να τα προβλέπει όλα αυτά είναι, από τεχνικής πλευράς, εφικτή.
Συνοψίζοντας σε σημεία, οι 5 προϋποθέσεις επιτυχίας για την επιχειρηματική «δεύτερη ευκαιρία» πρέπει να είναι:
1. Διάσωση επιχειρήσεων, όχι διοικήσεων
2. Όχι συγχωροχάρτι στους συστημικούς απατεώνες
3. Ξεχωριστή, ευέλικτη και θεσμικά ισχυρή διαδικασία για τις μεγάλες υποθέσεις
4. Πραγματικός εξωδικαστικός μηχανισμός για τις απλές υποθέσεις
5. Ουσιαστική και ισότιμη συμμετοχή του Δημοσίου στη διαγραφή χρεών
www.worldenergynews.gr
