Υπεράκτια: Στα 230 δολ/ΜWh (+35%) το μέσο κόστος (Reuters)

Υπεράκτια: Στα 230 δολ/ΜWh (+35%) το μέσο κόστος  (Reuters)
Η εκτίναξη του κόστους, οι καθυστερήσεις των έργων και οι περιορισμένες επενδύσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού εμποδίζουν την ανάπτυξη του κλάδου
Μετά από ένα έτος πολλών ακυρωμένων έργων, σπασμένων ανεμογεννητριών και αποσύρσεων κολοσσών από projects, η παγκόσμια υπεράκτια αιολική βιομηχανία δεν έχει πλέον πολλές πιθανότητες να επιτύχει τους υψηλούς στόχους που έχουν θέσει οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού, γεγονός που σηματοδοτεί μια οπισθοδρόμηση για τις προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.
 
Η τεχνολογία της αιολικής βιομηχανίας, αποτελεί βασικό μέρος των κυβερνητικών στρατηγικών για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την απαλλαγή της παγκόσμιας βιομηχανίας ενέργειας από τον άνθρακα, επειδή μπορεί να παράγει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας κοντά σε πυκνοκατοικημένες παράκτιες περιοχές. Η απώλεια των στόχων με μεγάλη διαφορά θα αφήσει ένα κενό που θα είναι δύσκολο να καλυφθεί.
 
Το Reuters μίλησε με 12 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, όπως και με ειδικούς, εμπορικές ενώσεις και κυβερνητικούς αξιωματούχους σε έξι χώρες για να σχηματίσει μια συνολική εικόνα της κατάστασης του κλάδου και των προοπτικών για το άμεσο μέλλον.
 
Αυτό που διαπίστωσε είναι ότι η εκτίναξη του κόστους, οι καθυστερήσεις των έργων και οι περιορισμένες επενδύσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού εμποδίζουν τις εγκαταστάσεις.
 
«Είμαστε αρκετά μακριά από αυτούς τους στόχους», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Soren Lassen, επικεφαλής της έρευνας για την υπεράκτια αιολική ενέργεια στην Wood Mackenzie. Είπε ότι τα υπεράκτια αιολικά πάρκα έχουν τώρα διεθνώς ένα μέσο κόστος 230 δολαρίων ανά μεγαβατώρα (MWh) - αυξημένο κατά 30% έως 40% τα τελευταία δύο χρόνια και υπερτριπλάσιο από τον μέσο όρο των 75 δολαρίων/MWh για τις χερσαίες εγκαταστάσεις.
 
Αυτό κάνει τις εταιρείες να υποχωρούν. Η BP τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να πουλήσει ένα μερίδιο στις υπεράκτιες αιολικές δραστηριότητές της, και η Equinor νωρίτερα φέτος εγκατέλειψε τις επενδύσεις στο Βιετνάμ, την Ισπανία και την Πορτογαλία. 
 
Εν τω μεταξύ, η GE Vernova, ένας από τους κορυφαίους προμηθευτές τουρμπίνων του κλάδου, δεν δέχεται νέες παραγγελίες.
 
«Δεν προβλέπουμε να προσθέσουμε στο ανεκτέλεστο υπόλοιπο (μας) χωρίς ουσιαστικά διαφορετικά οικονομικά στοιχεία του κλάδου από αυτά που βλέπουμε σήμερα στην αγορά», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της GE Vernova, Scott Strazik σε πρόσφατη συνάντηση επενδυτών.
 
Τι λέει η IRENA
 
Οι παγκόσμιες κυβερνήσεις είχαν θέσει πέρυσι ως παγκόσμιο στόχο τον τριπλασιασμό της συνολικής χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2030, κάτι που σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) θα απαιτούσε την αύξηση της υπεράκτιας αιολικής ισχύος σε 494 GW έως το τέλος της δεκαετίας, από 73 GW σήμερα.
 
Ο γενικός διευθυντής του IRENA, Francesco La Camera, δήλωσε στο Reuters ότι η υπεράκτια αιολική ενέργεια αναμένεται τώρα να υπολείπεται του στόχου κατά 1/3. Οι εκτιμήσεις τριών άλλων διακεκριμένων ερευνητικών εταιρειών προβλέπουν ότι ο κόσμος δεν θα φθάσει τα 500 GW υπεράκτιων αιολικών εγκαταστάσεων παρά μόνο μετά το 2035.
 
Οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία έχουν προσπαθήσει να στηρίξουν τον τομέα με εθνικούς στόχους που αποσκοπούν στην προσέλκυση μεγάλων επενδυτών, συμπεριλαμβανομένων των Equinor, Orsted, RWE και Iberdrola.
 
Ο στόχος των ΗΠΑ
 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, έθεσαν ως στόχο το 2021 την ανάπτυξη 30 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, αλλά είχαν λιγότερα από 200 MW σε λειτουργία από τον Μάιο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με το Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
 
Η απερχόμενη κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου εξέδωσε άδειες για έργα 15 GW, πραγματοποίησε έξι εκμισθώσεις σε πολλές ακτές και επέκτεινε τις φορολογικές πιστώσεις στον κλάδο.
 
Ωστόσο, η υπεράκτια αιολική ενέργεια των ΗΠΑ έχει ταρακουνηθεί από πέρυσι από ακυρωμένα έργα και συμβάσεις, κυβερνητικούς πλειστηριασμούς, και ένα υψηλού προφίλ κατασκευαστικό ατύχημα, στο πρώτο μεγάλο εμπορικό έργο της χώρας.
 
Ο κλάδος ανησυχεί τώρα ότι ο αντικαταστάτης του Μπάιντεν, ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, θα ακολουθήσει την προεκλογική υπόσχεση να μη στηρίξει τις ΑΠΕ.
 
Δεδομένων των αποτελεσμάτων των αμερικανικών εκλογών, βλέπουμε υψηλότερους κινδύνους από ό,τι προηγουμένως για την έγκαιρη υλοποίηση των υπεράκτιων αιολικών έργων εκεί», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο οικονομικός επικεφαλής της RWE, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνδιάλεξης.
 
Η εταιρεία ενεργειακών ερευνών Rystad δήλωσε ότι αναμένει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτύχουν λιγότερο από το ήμισυ του στόχου τους για το 2030.
 
 Ο Carl Fleming, από την δικηγορική εταιρεία McDermott Will & Emery που συμβουλεύει τον Λευκό Οίκο σε θέματα πολιτικής για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δήλωσε στο Reuters ότι οι ΗΠΑ θα αγωνιστούν να πιάσουν τον στόχο τους ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στον Λευκό Οίκο, δεδομένων των συνθηκών της αγοράς.
 
Εμπόδια και στην Ευρώπη
 
Στην Ευρώπη πάλι, η Petra Manuel, αναλύτρια της Rystad, αναμένει ότι οι χώρες με τους υψηλότερους στόχους υπεράκτιων αιολικών συστημάτων - το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Ολλανδία - θα επιτύχουν περίπου το 60% έως 70% των στόχων τους. 
 
Τα έθνη με λιγότερο φιλόδοξους στόχους, όπως το Βέλγιο, η Δανία και η Ιρλανδία, αναμένεται να κινηθούν ακόμα χαμηλότερα, είπε.
 
Η WindEurope, εν τω μεταξύ, δήλωσε ότι αναμένει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει 54 GW υπεράκτιας αιολικής ισχύος έως το 2030, περίπου το ήμισυ των 120 GW για τα οποία έχουν δεσμευτεί οι χώρες της Βόρειας Θάλασσας.
 
Η Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ Kadri Simson δήλωσε στο Reuters ότι δεν μπορούν να αποκλειστούν καθυστερήσεις στην επίτευξη των στόχων.
 
Η Βρετανία, η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μετά την Κίνα, θα χάσει επίσης τον στόχο των 60 GW έως το 2030, δήλωσε ο Damien Zachlod, διευθύνων σύμβουλος της EnBW Generation UK.
 
Η περίπτωση της Κίνας
 
Η Κίνα, η οποία έχει καταστεί ο αδιαμφισβήτητος παγκόσμιος ηγέτης στην υπεράκτια αιολική ενέργεια από το 2022, πάει αντίθετα προς την παγκόσμια τάση.
 
Το Πεκίνο έχει στηρίξει την βιομηχανία της με επιδοτήσεις και χαμηλό κόστος χρηματοδότησης. 
 
Οι περισσότεροι παίκτες του τομέα είναι κρατικοί και έχουν πρόσβαση σε εγχώρια εξαρτήματα.
 
Η Κίνα αντιπροσώπευε περισσότερο από το 50% των υπεράκτιων αιολικών εγκαταστάσεων του 2023, με 6,3 GW, και η εμπορική ομάδα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Αιολικής Ενέργειας εκτιμά ότι η χώρα θα εγκαθιστά 11 έως 16 GW ετησίως τα επόμενα δύο έως τρία χρόνια.
 
Η προμήθεια φθηνού εξοπλισμού από την Κίνα θα βοηθούσε στη μείωση του κόστους για τους κατασκευαστές στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά οι κυβερνήσεις εκεί έχουν επιδιώξει να ενθαρρύνουν την τοπική παραγωγή για να μειώσουν την εξάρτηση από το Πεκίνο.
 
www.worldenergynews.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης