Οι διαφορές στις προτάσεις μεταξύ Ευρώπης και χωρών του Κόλπου
Οι σχεδόν 200 χώρες που εκπροσωπούνται στις φετινές παγκόσμιες συνομιλίες για το κλίμα (COP 29) έχουν μια εβδομάδα για να καταλήξουν στο πόσα χρήματα θα δαπανώνται συλλογικά κάθε χρόνο για να σταματήσει η κλιματική αλλαγή.
Μεγάλο μέρος των μαχών… στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP 29) στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, εξαρτάται από το ποιος θα πληρώσει τι.
Διαφορά στα ποσά που πρέπει να δοθούν
Ένα μπλοκ 134 αναπτυσσόμενων χωρών θεωρεί ότι από το 2026 ο ετήσιος στόχος πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτές οι χώρες έχουν συμβάλει το λιγότερο στις παγκόσμιες εκπομπές, φέρουν το κύριο βάρος των συνεπειών τους και δεν διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα για τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια χωρίς βοήθεια από πλούσια έθνη.
Τα πλούσια κράτη που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καθαρίσουν τις μεγάλες οικονομίες τους οι οποίες χτίστηκαν με ορυκτά καύσιμα, διστάζουν να δεσμευτούν για πολύ περισσότερα από τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια που ήδη δίνουν.
Οι ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να είναι πρόθυμες να αυξήσουν αυτόν τον αριθμό μεταξύ 200 και 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Αυτές οι χώρες υποστηρίζουν ότι η Κίνα και οι πλούσιες χώρες του Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα πρέπει να κάνουν οικονομικές δεσμεύσεις, επειδή είναι ικανές να συνεισφέρουν.
Εάν περισσότερες χώρες δεσμευθούν να συνεισφέρουν στο συνολικό απόθεμα, θα μειώσει τις μεμονωμένες δωρεές.Αλλά αυτές οι χώρες δεν αποτελούν μέρος της επίσημης ομάδας χορηγών βάσει των όρων της συνθήκης του ΟΗΕ για το κλίμα του 1992.
Η παρουσία της Κίνας
Η ταξινόμηση της Κίνας ως αναπτυσσόμενης χώρας είναι ιδιαίτερα ενοχλητική για τα δυτικά κράτη, διότι η οικονομία της είναι η μεγαλύτερη πηγή κλιματικής ρύπανσης στον κόσμο.
Από την πλευρά της, η Κίνα υποστηρίζει ότι ήδη βοηθά άλλες χώρες με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χρηματοδότηση από το 2016, αλλά θέλει να διατηρήσει το καθεστώς της ως αναπτυσσόμενης χώρας.
Ο παράγοντας Τραμπ
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ περιπλέκει επίσης τις διαπραγματεύσεις.
Ο Τραμπ έχει απειλήσει να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, κάτι που θα μπορούσε να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση σε άλλες χώρες δωρητές για να καλύψουν τη διαφορά. Αυτό απογοητεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία ήδη δίνει 3 φορές περισσότερα από τις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι έχει μια οικονομία που είναι τα δύο τρίτα του μεγέθους.
Περιθώριο έως τον Φεβρουάριο του 2025
Εν τω μεταξύ, οι χώρες έχουν προθεσμία έως τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους για να υποβάλουν νέα, λεπτομερή σχέδια για το πώς σκοπεύουν να πετύχουν τις περικοπές των εκπομπών τους.
Ωστόσο, οι συζητήσεις για ενίσχυση της φιλοδοξίας αυτών των σχεδίων διακόπηκαν το Σαββατοκύριακο, αφού μια ομάδα αναδυόμενων οικονομιών (Κίνα, Σαουδική Αραβία και Ινδία), κατηγόρησαν τις πλούσιες χώρες ότι προσπαθούν να υπαγορεύσουν τον τρόπο λειτουργίας των οικονομιών τους.
Εάν οι χώρες δεν θέσουν πιο φιλόδοξους κλιματικούς στόχους, ο κόσμος αντιμετωπίζει καταστροφική υπερθέρμανση τουλάχιστον 2,6 βαθμών Κελσίου, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ.
Μεγάλο μέρος των μαχών… στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP 29) στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, εξαρτάται από το ποιος θα πληρώσει τι.
Διαφορά στα ποσά που πρέπει να δοθούν
Ένα μπλοκ 134 αναπτυσσόμενων χωρών θεωρεί ότι από το 2026 ο ετήσιος στόχος πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτές οι χώρες έχουν συμβάλει το λιγότερο στις παγκόσμιες εκπομπές, φέρουν το κύριο βάρος των συνεπειών τους και δεν διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα για τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια χωρίς βοήθεια από πλούσια έθνη.
Τα πλούσια κράτη που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καθαρίσουν τις μεγάλες οικονομίες τους οι οποίες χτίστηκαν με ορυκτά καύσιμα, διστάζουν να δεσμευτούν για πολύ περισσότερα από τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια που ήδη δίνουν.
Οι ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να είναι πρόθυμες να αυξήσουν αυτόν τον αριθμό μεταξύ 200 και 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Αυτές οι χώρες υποστηρίζουν ότι η Κίνα και οι πλούσιες χώρες του Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα πρέπει να κάνουν οικονομικές δεσμεύσεις, επειδή είναι ικανές να συνεισφέρουν.
Εάν περισσότερες χώρες δεσμευθούν να συνεισφέρουν στο συνολικό απόθεμα, θα μειώσει τις μεμονωμένες δωρεές.Αλλά αυτές οι χώρες δεν αποτελούν μέρος της επίσημης ομάδας χορηγών βάσει των όρων της συνθήκης του ΟΗΕ για το κλίμα του 1992.
Η παρουσία της Κίνας
Η ταξινόμηση της Κίνας ως αναπτυσσόμενης χώρας είναι ιδιαίτερα ενοχλητική για τα δυτικά κράτη, διότι η οικονομία της είναι η μεγαλύτερη πηγή κλιματικής ρύπανσης στον κόσμο.
Από την πλευρά της, η Κίνα υποστηρίζει ότι ήδη βοηθά άλλες χώρες με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χρηματοδότηση από το 2016, αλλά θέλει να διατηρήσει το καθεστώς της ως αναπτυσσόμενης χώρας.
Ο παράγοντας Τραμπ
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ περιπλέκει επίσης τις διαπραγματεύσεις.
Ο Τραμπ έχει απειλήσει να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, κάτι που θα μπορούσε να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση σε άλλες χώρες δωρητές για να καλύψουν τη διαφορά. Αυτό απογοητεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία ήδη δίνει 3 φορές περισσότερα από τις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι έχει μια οικονομία που είναι τα δύο τρίτα του μεγέθους.
Περιθώριο έως τον Φεβρουάριο του 2025
Εν τω μεταξύ, οι χώρες έχουν προθεσμία έως τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους για να υποβάλουν νέα, λεπτομερή σχέδια για το πώς σκοπεύουν να πετύχουν τις περικοπές των εκπομπών τους.
Ωστόσο, οι συζητήσεις για ενίσχυση της φιλοδοξίας αυτών των σχεδίων διακόπηκαν το Σαββατοκύριακο, αφού μια ομάδα αναδυόμενων οικονομιών (Κίνα, Σαουδική Αραβία και Ινδία), κατηγόρησαν τις πλούσιες χώρες ότι προσπαθούν να υπαγορεύσουν τον τρόπο λειτουργίας των οικονομιών τους.
Εάν οι χώρες δεν θέσουν πιο φιλόδοξους κλιματικούς στόχους, ο κόσμος αντιμετωπίζει καταστροφική υπερθέρμανση τουλάχιστον 2,6 βαθμών Κελσίου, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ.
www.worldenergynews.gr
