Τα οχήματα που κινούνται με υδρογόνο έχουν επίσης πολύ μικρότερη θερμική υπογραφή, γεγονός που τα καθιστά πιο αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης, ενώ το υδρογόνο μπορεί επίσης να καταστήσει αυτά τα οχήματα πιο αποδοτικά
Οι ένοπλες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο βασίζονται μέχρι τώρα σε ορυκτά καύσιμα για τις πολεμικές τους επιχειρήσεις, τόσο ως καύσιμο οχημάτων όσο και για τη λειτουργία γεννητριών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εκτός δικτύου.
Αν και η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με πιο πράσινες εναλλακτικές λύσεις είναι απαραίτητη για να φτάσει ο κόσμος σε τροχιά μηδενικών εκπομπών, ο στρατός δεν μπορεί να βασιστεί ακόμα στην πρόσβαση σε δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για την τροφοδοσία των ηλεκτροκίνητων οχημάτων με μπαταρίες ή για τη λειτουργία των υπολογιστών και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών του.
Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό, όπως διαβάζουμε στο Hydrogen Insight, πυκνώνουν οι φωνές των ειδικών που ισχυρίζονται ότι το υδρογόνο μπορεί να αξιοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα και στην στρατιωτική βιομηχανία, όχι μόνο ως συστατικό οπλικών συστημάτων, αλλά κυρίως ως καύσιμο για οχήματα ξηράς, αεροσκάφη και πλοία.
Ένα βασικό πλεονέκτημα από τη χρήση του πχ σε τεθωρακισμένα είναι ότι οι δεξαμενές λειτουργούν αθόρυβα με Η2 και ως εκ τούτου θα είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν από τον εχθρό, ενώ οι κυψέλες καυσίμου προσφέρουν μια πιο αξιόπιστη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα.
Τα οχήματα που κινούνται με υδρογόνο έχουν επίσης πολύ μικρότερη θερμική υπογραφή, γεγονός που τα καθιστά πιο αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης, ενώ το υδρογόνο μπορεί επίσης να καταστήσει αυτά τα οχήματα πιο αποδοτικά - επεκτείνοντας σημαντικά την εμβέλεια και την αξιοπιστία των μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων ή, στην περίπτωση των επίγειων οχημάτων, παρέχοντάς τους μεγάλες ποσότητες στιγμιαίας ροπής μέσω του ηλεκτροκινητήρα.
Τεράστιες οι ανάγκες του στρατού
Οι ένοπλες δυνάμεις στρατός έχουν σχεδόν ακόρεστη ζήτηση για καύσιμα.
Το 2019 η Υπηρεσία Εφοδιασμού Άμυνας των ΗΠΑ, δαπάνησε πάνω από 12 δισεκατομμύρια δολάρια για την αγορά σχεδόν 4,2 δισεκατομμυρίων γαλονιών καυσίμων, ποσότητα που υπερβαίνει τα δέκα εκατομμύρια γαλόνια την ημέρα.
Χαρακτηριστικά, στο Αφγανιστάν ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποίησε έως και 22 γαλόνια καυσίμων ανά ημέρα. Πρόκειται για τεράστια αύξηση σε σχέση με το περίπου ένα γαλόνι καυσίμου που χρειαζόταν ανά στρατιώτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, γεγονός που σημαίνει ότι το υδρογόνο μπαίνει όλο και πιο δυναμικά στις συζητήσεις των στρατιωτικών επιτελείων για να ενταχθεί στις μονάδες όσο πιο σύντομα γίνεται.
Στροφή και στη Γερμανία
Στη Γερμανία η Bundeswehr (Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις), στοχεύει στην ανάπτυξη της τεχνολογίας κυψελών καυσίμου υδρογόνου, η οποία αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα για τον εφοδιασμό των στρατιωτικών οχημάτων με ενέργεια.
Η Bundeswehr εξαρτάται έως τώρα πολύ από το ντίζελ και τη βενζίνη για τα οχήματά της, γεγονός που ενέχει σημαντικό κίνδυνο, όπως ανέδειξε ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς οι πρώτες ύλες του Βερολίνου εξαρτώνταν σε μεγάλο βαθμό από τη Μόσχα.
Η στροφή της Γερμανίας προς την πράσινη ενέργεια καθίσταται στρατηγικά κρίσιμη και στρατιωτικά αναγκαία, καθιστώντας τις ένοπλες δυνάμεις πιο αυτόνομες, όπως δήλωσε ο Stefan Bavarian, επικεφαλής του Γερμανικού Ινστιτούτου Αμυντικών και Στρατηγικών Μελετών (Gids).
Η μετάβαση όμως σε μια πιο πράσινη εναλλακτική λύση, όπως το υδρογόνο θα σήμαινε την αντιμετώπιση πρωτοφανών υλικοτεχνικών προκλήσεων.
Υπάρχει για παράδειγμα το ζήτημα της χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας του υδρογόνου σε όρους όγκου, το οποίο θα απαιτούσε πιο πολύπλοκη αποθήκευση και μεταφορά.
Στον ίδιο δρόμο και η Γαλλία
Παρόλο που το υδρογόνο απαιτεί όπως είδαμε μια σημαντική τεχνολογική ανάπτυξη, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όπως είδαμε και παραπάνω (αποθήκευση, μεταφορά, ασφάλεια), μπορεί ωστόσο να καλύψει ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει η ηλεκτρική ενέργεια.
Το υδρογόνο είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για να καλύψει την ανάγκη του στρατού για αυτονομία, ευελιξία και ευελιξία. Οι προοπτικές για τη στρατιωτική χρήση του υδρογόνου κυμαίνονται από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) έως την αυτονομία των ειδικών δυνάμεων, με χρήση σε δύσκολα περιβάλλοντα όπως ο βυθός της θάλασσας και ο εξωατμοσφαιρικός χώρος.
Σε συνέδριο που έγινε στη Γαλλία, φάνηκε πως οι ένοπλες δυνάμεις προβλέπουν τη χρήση υδρογόνου όχι αυτοτελώς αλλά μέσω συνθετικών καυσίμων, λόγω έλλειψης υποδομών.
Εάν ο γαλλικός, όπως και κάθε άλλος στρατός επιλέξει τελικά το υδρογόνο, αυτό θα οδηγήσει σε περισσότερες επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, γεγονός που σημαίνει, μεταξύ άλλων, μεγαλύτερη καινοτομία και αύξηση του αριθμού των εκπαιδευμένων τεχνικών.
Πρόκειται για μια στρατηγική επιλογή που θα είναι επωφελής οπωσδήποτε για όσα κράτη την επιλέξουν, αν και απαιτείται η υπέρβαση πολλών εμποδίων κυρίως στο οικονομικό και τεχνικό σκέλος
Αν και η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με πιο πράσινες εναλλακτικές λύσεις είναι απαραίτητη για να φτάσει ο κόσμος σε τροχιά μηδενικών εκπομπών, ο στρατός δεν μπορεί να βασιστεί ακόμα στην πρόσβαση σε δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για την τροφοδοσία των ηλεκτροκίνητων οχημάτων με μπαταρίες ή για τη λειτουργία των υπολογιστών και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών του.
Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό, όπως διαβάζουμε στο Hydrogen Insight, πυκνώνουν οι φωνές των ειδικών που ισχυρίζονται ότι το υδρογόνο μπορεί να αξιοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα και στην στρατιωτική βιομηχανία, όχι μόνο ως συστατικό οπλικών συστημάτων, αλλά κυρίως ως καύσιμο για οχήματα ξηράς, αεροσκάφη και πλοία.
Ένα βασικό πλεονέκτημα από τη χρήση του πχ σε τεθωρακισμένα είναι ότι οι δεξαμενές λειτουργούν αθόρυβα με Η2 και ως εκ τούτου θα είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν από τον εχθρό, ενώ οι κυψέλες καυσίμου προσφέρουν μια πιο αξιόπιστη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα.
Τα οχήματα που κινούνται με υδρογόνο έχουν επίσης πολύ μικρότερη θερμική υπογραφή, γεγονός που τα καθιστά πιο αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης, ενώ το υδρογόνο μπορεί επίσης να καταστήσει αυτά τα οχήματα πιο αποδοτικά - επεκτείνοντας σημαντικά την εμβέλεια και την αξιοπιστία των μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων ή, στην περίπτωση των επίγειων οχημάτων, παρέχοντάς τους μεγάλες ποσότητες στιγμιαίας ροπής μέσω του ηλεκτροκινητήρα.
Τεράστιες οι ανάγκες του στρατού
Οι ένοπλες δυνάμεις στρατός έχουν σχεδόν ακόρεστη ζήτηση για καύσιμα.
Το 2019 η Υπηρεσία Εφοδιασμού Άμυνας των ΗΠΑ, δαπάνησε πάνω από 12 δισεκατομμύρια δολάρια για την αγορά σχεδόν 4,2 δισεκατομμυρίων γαλονιών καυσίμων, ποσότητα που υπερβαίνει τα δέκα εκατομμύρια γαλόνια την ημέρα.
Χαρακτηριστικά, στο Αφγανιστάν ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποίησε έως και 22 γαλόνια καυσίμων ανά ημέρα. Πρόκειται για τεράστια αύξηση σε σχέση με το περίπου ένα γαλόνι καυσίμου που χρειαζόταν ανά στρατιώτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, γεγονός που σημαίνει ότι το υδρογόνο μπαίνει όλο και πιο δυναμικά στις συζητήσεις των στρατιωτικών επιτελείων για να ενταχθεί στις μονάδες όσο πιο σύντομα γίνεται.
Στροφή και στη Γερμανία
Στη Γερμανία η Bundeswehr (Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις), στοχεύει στην ανάπτυξη της τεχνολογίας κυψελών καυσίμου υδρογόνου, η οποία αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα για τον εφοδιασμό των στρατιωτικών οχημάτων με ενέργεια.
Η Bundeswehr εξαρτάται έως τώρα πολύ από το ντίζελ και τη βενζίνη για τα οχήματά της, γεγονός που ενέχει σημαντικό κίνδυνο, όπως ανέδειξε ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς οι πρώτες ύλες του Βερολίνου εξαρτώνταν σε μεγάλο βαθμό από τη Μόσχα.
Η στροφή της Γερμανίας προς την πράσινη ενέργεια καθίσταται στρατηγικά κρίσιμη και στρατιωτικά αναγκαία, καθιστώντας τις ένοπλες δυνάμεις πιο αυτόνομες, όπως δήλωσε ο Stefan Bavarian, επικεφαλής του Γερμανικού Ινστιτούτου Αμυντικών και Στρατηγικών Μελετών (Gids).
Η μετάβαση όμως σε μια πιο πράσινη εναλλακτική λύση, όπως το υδρογόνο θα σήμαινε την αντιμετώπιση πρωτοφανών υλικοτεχνικών προκλήσεων.
Υπάρχει για παράδειγμα το ζήτημα της χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας του υδρογόνου σε όρους όγκου, το οποίο θα απαιτούσε πιο πολύπλοκη αποθήκευση και μεταφορά.
Στον ίδιο δρόμο και η Γαλλία
Παρόλο που το υδρογόνο απαιτεί όπως είδαμε μια σημαντική τεχνολογική ανάπτυξη, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όπως είδαμε και παραπάνω (αποθήκευση, μεταφορά, ασφάλεια), μπορεί ωστόσο να καλύψει ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει η ηλεκτρική ενέργεια.
Το υδρογόνο είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για να καλύψει την ανάγκη του στρατού για αυτονομία, ευελιξία και ευελιξία. Οι προοπτικές για τη στρατιωτική χρήση του υδρογόνου κυμαίνονται από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) έως την αυτονομία των ειδικών δυνάμεων, με χρήση σε δύσκολα περιβάλλοντα όπως ο βυθός της θάλασσας και ο εξωατμοσφαιρικός χώρος.
Σε συνέδριο που έγινε στη Γαλλία, φάνηκε πως οι ένοπλες δυνάμεις προβλέπουν τη χρήση υδρογόνου όχι αυτοτελώς αλλά μέσω συνθετικών καυσίμων, λόγω έλλειψης υποδομών.
Εάν ο γαλλικός, όπως και κάθε άλλος στρατός επιλέξει τελικά το υδρογόνο, αυτό θα οδηγήσει σε περισσότερες επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, γεγονός που σημαίνει, μεταξύ άλλων, μεγαλύτερη καινοτομία και αύξηση του αριθμού των εκπαιδευμένων τεχνικών.
Πρόκειται για μια στρατηγική επιλογή που θα είναι επωφελής οπωσδήποτε για όσα κράτη την επιλέξουν, αν και απαιτείται η υπέρβαση πολλών εμποδίων κυρίως στο οικονομικό και τεχνικό σκέλος
www.worldenergynews.gr
