Θα ήταν πολιτικά και οικονομικά αντιπαραγωγικές - Η ΕΕ θα γίνει ακόμα πιο εξαρτημένη από την Κίνα - Άρθρο της Naike Gruppioni (βουλευτής της Italia Viva και μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του ιταλικού κοινοβουλίου) στο euractiv.com
Η Ιταλίδα πολιτικός θεωρεί ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για το συγκεκριμένο κλάδο της «γηραιάς» ηπείρου και θα αύξανε την εξάρτησή της από την Κίνα.
Συνοπτικά:
Επί του παρόντος στις Βρυξέλλες, εξετάζεται μια νέα σειρά κυρώσεων κατά της Ρωσίας (14ος γύρος από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία στις αρχές του 2022).
Δεν υπάρχουν καλές ιδέες για νέα οικονομικά μέτρα κατά του Κρεμλίνου, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την επιδίωξη «κακές ιδέες», σύμφωνα με την Gruppioni.
Αυτό δεν είναι εύκολο έργο.
Έχουν ήδη επιβληθεί κυρώσεις υψηλού αντίκτυπου που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα.
Τι απομένει να γίνει;
Ένας νέος γύρος κυρώσεων είναι πιθανό να αποφέρει μειωμένες αποδόσεις όσον αφορά τον οικονομικό και πολιτικό αντίκτυπο στο ρωσικό κράτος.
Η ΕΕ να μη μιμηθεί… ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος ο αρνητικός αντίκτυπος στην οικονομία της ΕΕ να είναι μεγαλύτερος από τον αρνητικό αντίκτυπο στη ρωσική οικονομία.
Το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα γι’ αυτό είναι οι προτεινόμενες κυρώσεις κατά του ρωσικού αλουμινίου. Οι πρόσφατοι περιορισμοί των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ), που απαγορεύουν στο ρωσικό αλουμίνιο να χρησιμοποιεί το Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME) και το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων του Σικάγου (CME) ως αγορές έσχατης ανάγκης, έδειξαν ότι το αλουμίνιο εξετάζεται τώρα για κυρώσεις.
Θα ήταν σοβαρό λάθος για την ΕΕ να ακολουθήσει την προσέγγιση των ΗΠΑ και του ΗΒ.
Η επιβολή κυρώσεων για το αλουμίνιο από τη Ρωσία θα ήταν πολιτικά και οικονομικά αντιπαραγωγική, καθώς η αγορά της ΕΕ δεν ακολουθεί τα ίδια πρότυπα προσφοράς με αυτά του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ.
Το 1/3 του τρέχοντος πρωτογενούς αλουμινίου της ΕΕ προέρχεται από τη Ρωσία. Αλλά μόλις φτάσει στην ΕΕ, προχωρά μέσω μιας ευρωπαϊκής αλυσίδας εφοδιασμού υψηλής προστιθέμενης αξίας που υποστηρίζει θέσεις εργασίας και επενδύσεις σε όλη την Ευρώπη.
Σημαντικές ευρωπαϊκές δραστηριότητες, όπως χυτήρια και διυλιστήρια, εξαπλώνονται σε ολόκληρη την ήπειρο (συχνά σε μεταποιητικές περιοχές που δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν αυτές τις θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης).
Τα επεξεργασμένα προϊόντα αλουμινίου τροφοδοτούν την ευρωπαϊκή βιομηχανική βάση, ιδίως στη Γαλλία και την Ιταλία, όπου η ζήτηση είναι υψηλή. Είναι καλύτερο για τις ευρωπαϊκές αλυσίδες εφοδιασμού να καλύψουν αυτή τη ζήτηση αντί να εισάγουν τελικά προϊόντα π.χ. από την Κίνα.
Οποιαδήποτε κύρωση για το αλουμίνιο θα υπονόμευε αυτή την ευρωπαϊκή αλυσίδα εφοδιασμού υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Οι περιορισμοί σε μια τόσο μεγάλη πηγή προμήθειας θα οδηγούσαν σε αυξήσεις τιμών και πληθωρισμό σε κάθε στάδιο από τις πρώτες ύλες έως τα τελικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών καθαρής ενέργειας και των καταναλωτικών αγαθών. Η επιστροφή του πληθωρισμού που προκαλείται από πολιτικές αποφάσεις είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η ευρωπαϊκή βιομηχανία και οι καταναλωτές.
Θα μεγάλωνε η εξάρτηση από την Κίνα
Όταν αυτή η ευρωπαϊκή αλυσίδα εφοδιασμού κλείσει μετά την επιβολή των κυρώσεων, η ΕΕ θα γίνει ακόμα πιο εξαρτημένη από τον κορυφαίο παραγωγό αλουμινίου στον κόσμο (Κίνα) και δεν θα αποφέρει οφέλη για την ασφάλεια.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινήθηκε γρήγορα και αποτελεσματικά για να επιβάλει κυρώσεις και να αφαιρέσει εκείνες τις βιομηχανίες που έχουν πραγματικά σημασία για το Κρεμλίνο, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και οι στρατιωτικές προμήθειες.
Αυτές οι κρατικές εταιρείες και βιομηχανίες ήταν δικαίως οι πρωταρχικοί στόχοι της δράσης της ΕΕ.
Ο λόγος μη επιβολής (προς το παρόν) κυρώσεων στο αλουμίνιο
Οι εξαγωγές πρωτογενούς αλουμινίου από τη Ρωσία διαρθρώνονται εντελώς διαφορετικά από αυτούς τους τομείς.
Το εμπόριο αλουμινίου της ΕΕ προέρχεται κυρίως από τη Rusal (ιδιωτική εταιρεία της οποίας ο κύριος μέτοχος είναι η EN+, μια διεθνής εταιρεία εμπορευμάτων εισηγμένη στο Λονδίνο).
Δεν πρόκειται για την Gazprom ή την Rosneft, όπου το ρωσικό κράτος ασκεί έλεγχο και εισπράττει έσοδα. Η αγορά αλουμινίου στην Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με την αγορά ορυκτών καυσίμων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν το έχουν επιβάλει κυρώσεις στο παρελθόν και δεν πρέπει να το κάνουν τώρα.
Σε τέτοια περίπτωση θα είχαν τεράστιες επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα, την ασφάλεια και τη στρατηγική εξάρτηση.
Θα έθετε σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση του ευρωπαϊκού βιομηχανικού ιστού (σε χώρες μεταποίησης όπως η Σουηδία και η Ιρλανδία, καθώς και σε χώρες βιομηχανικής τελικής χρήσης όπως η Γαλλία και η Ιταλία).
www.worldenergynews.gr
