Οι εκτιμήσεις συχνά εστιάζουν στο κόστος επένδυσης που απαιτείται για την κατασκευή της μονάδας
H συμμαχία των 14 κρατών μελών της ΕΕ που τάσσονται υπέρ της πυρηνικής ενέργειας δήλωσε ότι το μπλοκ των 27 χρειάζεται επιπλέον 50 GW πυρηνικής ενέργειας έως το 2050 για να επιτύχει τους στόχους της ενεργειακής μετάβασης, γεγονός που απαιτεί την κατασκευή περισσότερων από 30 νέων αντιδραστήρων.
Σύμφωνα με το Euractiv, η πρόσθετη πυρηνική ισχύς των 50 GW εκτιμάται ότι θα κοστίσει μεταξύ 5 και 11 δισ. ευρώ ανά GW, όπως δήλωσε ο οικονομολόγος καθηγητής Jaques Percebois.
Βασικές παραδοχές
Όταν το κόστος εκφράζεται σε όρους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (μετρούμενο σε kWh, GWh), λαμβάνει υπόψη το συνολικό κόστος της μονάδας παραγωγής ενέργειας: επένδυση στην κατασκευή, λειτουργία (καθημερινή λειτουργία, συντήρηση κ.λπ.) και καύσιμο (φόρτωση, κύκλος ζωής κ.λπ.).
Ωστόσο, οι εκτιμήσεις συχνά εστιάζουν στο κόστος επένδυσης που απαιτείται για την κατασκευή της μονάδας (μετρούμενο σε kW, GW)
«Επειδή αντιπροσωπεύει περίπου το 70% του κόστους ενός νέου αντιδραστήρα, ενώ το λειτουργικό κόστος αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 15% και το κόστος καυσίμου περίπου το 15% του συνολικού ποσού», εξήγησε ο Percebois.
Διαφορετικές εκτιμήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ή να μην περιλαμβάνουν το κόστος που συνδέεται με τον παροπλισμό των εγκαταστάσεων και την επεξεργασία των αποβλήτων, ενώ ο υπολογισμός του κόστους μπορεί επίσης να επηρεαστεί έντονα από υποθέσεις για εξωτερικούς παράγοντες, όπως ο πληθωρισμός.
Κατασκευή και χρηματοδότηση
Στο επίκεντρο της κατασκευής βρίσκονται οι δαπάνες χρηματοδότησης που μπορούν να επηρεάσουν τον τελικό λογαριασμό κατά 30% περίπου, σύμφωνα με τον Percebois.
Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τρόποι με τους οποίους οι κατασκευαστές μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα έργα τους: ίδια κεφάλαια, χρηματοδότηση με ίδια κεφάλαια, δανεισμός και κρατικές επιδοτήσεις.
Σήμερα οι εξωτερικές επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων στην ανάπτυξη πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη είναι σπάνιες, ενώ ένα ακόμα μοντέλο που εξετάζεται είναι να επενδύσει ένας συνεταιρισμός μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στην κατασκευή ενός σταθμού και σε αντάλλαγμα επωφελούνται από τα αποκλειστικά δικαιώματα για το σύνολο ή μέρος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό είναι το μοντέλο που επιλέχθηκε στη Φινλανδία για τον τελευταίο αντιδραστήρα Olkiluoto 3.
Από την άλλη, το κόστος του δανεισμού μπορεί να είναι υψηλό, ανάλογα με το ποσό που ζητείται, το ποιος δανείζεται τα χρήματα και την εμπιστοσύνη της τράπεζας στις πιθανότητες επιτυχίας του έργου.
Οι κρατικές επιδοτήσεις
Κάθε χώρα που επιθυμεί να επιδοτήσει την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων πρέπει να τηρήσει τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις.
Ορισμένα κράτη μέλη ζητούν επίσης τη δυνατότητα αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της πυρηνικής ενέργειας ή ακόμη και τη δημιουργία νέων ειδικών ταμείων, ενώ φαίνεται πως η στήριξη της χρηματοδότησης από τράπεζες με δημόσια χρηματοδότηση, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), μπορεί επίσης να αποδειχθεί καθοριστική.
Τέλος, μια κρατική ενεργειακή εταιρεία, όπως στη Γαλλία η EDF, μπορεί να προβεί σε άμεσες εισφορές κεφαλαίου, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο αφερεγγυότητας.
Γενικότερα, οι πυρηνικές εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιούν τους δικούς τους ισολογισμούς για τη χρηματοδότηση της κατασκευής, ενώ και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των επιτοκίων τυχόν δανείων.
Ρυθμοί παραγωγής ενέργειας
Ο αναμενόμενος ρυθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μιας μονάδας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το εκτιμώμενο κόστος λειτουργίας της.
Στη Γαλλία, η αισιοδοξία της Επιτροπής Ρύθμισης Ενέργειας σχετικά με το δυναμικό παραγωγής της πυρηνικής ενέργειας οδήγησε σε μια εκτίμηση του τρέχοντος κόστους πυρηνικής ενέργειας για ένα στόλο 56 αντιδραστήρων σε λειτουργία σε περίπου 60 ευρώ/MWh, σε σύγκριση με 75 ευρώ/MWh για την EDF, δήλωσε ο Jacques Percebois.
Ο ρυθμός παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι δύσκολο να προβλεφθεί, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύστημα και το μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας τα επόμενα χρόνια, η σύνθεση του οποίου δεν είναι σαφώς γνωστή για 15 ή 30 χρόνια, πρόσθεσε ο Lévêque.
Η επιλεγμένη τεχνολογία
Η τεχνολογία που θα επιλεγεί για τον αντιδραστήρα είναι επίσης κρίσιμη.
Η τεράστια κλίμακα των μεγάλων αντιδραστήρων χαρακτηρίζεται από μεγάλη πολυπλοκότητα, η οποία έχει οδηγήσει σε καθυστερήσεις στην κατασκευή και υπερβάσεις του κόστους.
Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά με τους αντιδραστήρες που κατασκευάζονται στη Γαλλία στο Flamanville και στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Hinkley Point.
Χρειάζεται περισσότερη σαφήνεια
Αυτός ο συνδυασμός παραγόντων εξηγεί τις μεγάλες αποκλίσεις στις εκτιμήσεις του κόστους για τα νέα πυρηνικά.
Ωστόσο, κάποια στιγμή θα είναι απαραίτητο να έχουμε συγκεκριμένους αριθμούς προειδοποιεί ο Percebois, έστω και μόνο για να εκτιμήσουμε τις απαιτήσεις χρηματοδότησης.
Η EDF ζητά περισσότερη σαφήνεια σχετικά με το πόσοι αντιδραστήρες θα αναπτυχθούν στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι τα 58 GW της νέας πυρηνικής ισχύος που ανακοινώθηκαν (αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν απαραίτητα) δεν θα είναι αρκετά για να φτάσει η Ευρώπη τα 150 GW μέχρι το 2050.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με το Euractiv, η πρόσθετη πυρηνική ισχύς των 50 GW εκτιμάται ότι θα κοστίσει μεταξύ 5 και 11 δισ. ευρώ ανά GW, όπως δήλωσε ο οικονομολόγος καθηγητής Jaques Percebois.
Βασικές παραδοχές
Όταν το κόστος εκφράζεται σε όρους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (μετρούμενο σε kWh, GWh), λαμβάνει υπόψη το συνολικό κόστος της μονάδας παραγωγής ενέργειας: επένδυση στην κατασκευή, λειτουργία (καθημερινή λειτουργία, συντήρηση κ.λπ.) και καύσιμο (φόρτωση, κύκλος ζωής κ.λπ.).
Ωστόσο, οι εκτιμήσεις συχνά εστιάζουν στο κόστος επένδυσης που απαιτείται για την κατασκευή της μονάδας (μετρούμενο σε kW, GW)
«Επειδή αντιπροσωπεύει περίπου το 70% του κόστους ενός νέου αντιδραστήρα, ενώ το λειτουργικό κόστος αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 15% και το κόστος καυσίμου περίπου το 15% του συνολικού ποσού», εξήγησε ο Percebois.
Διαφορετικές εκτιμήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ή να μην περιλαμβάνουν το κόστος που συνδέεται με τον παροπλισμό των εγκαταστάσεων και την επεξεργασία των αποβλήτων, ενώ ο υπολογισμός του κόστους μπορεί επίσης να επηρεαστεί έντονα από υποθέσεις για εξωτερικούς παράγοντες, όπως ο πληθωρισμός.
Κατασκευή και χρηματοδότηση
Στο επίκεντρο της κατασκευής βρίσκονται οι δαπάνες χρηματοδότησης που μπορούν να επηρεάσουν τον τελικό λογαριασμό κατά 30% περίπου, σύμφωνα με τον Percebois.
Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τρόποι με τους οποίους οι κατασκευαστές μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα έργα τους: ίδια κεφάλαια, χρηματοδότηση με ίδια κεφάλαια, δανεισμός και κρατικές επιδοτήσεις.
Σήμερα οι εξωτερικές επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων στην ανάπτυξη πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη είναι σπάνιες, ενώ ένα ακόμα μοντέλο που εξετάζεται είναι να επενδύσει ένας συνεταιρισμός μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στην κατασκευή ενός σταθμού και σε αντάλλαγμα επωφελούνται από τα αποκλειστικά δικαιώματα για το σύνολο ή μέρος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό είναι το μοντέλο που επιλέχθηκε στη Φινλανδία για τον τελευταίο αντιδραστήρα Olkiluoto 3.
Από την άλλη, το κόστος του δανεισμού μπορεί να είναι υψηλό, ανάλογα με το ποσό που ζητείται, το ποιος δανείζεται τα χρήματα και την εμπιστοσύνη της τράπεζας στις πιθανότητες επιτυχίας του έργου.
Οι κρατικές επιδοτήσεις
Κάθε χώρα που επιθυμεί να επιδοτήσει την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων πρέπει να τηρήσει τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις.
Ορισμένα κράτη μέλη ζητούν επίσης τη δυνατότητα αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της πυρηνικής ενέργειας ή ακόμη και τη δημιουργία νέων ειδικών ταμείων, ενώ φαίνεται πως η στήριξη της χρηματοδότησης από τράπεζες με δημόσια χρηματοδότηση, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), μπορεί επίσης να αποδειχθεί καθοριστική.
Τέλος, μια κρατική ενεργειακή εταιρεία, όπως στη Γαλλία η EDF, μπορεί να προβεί σε άμεσες εισφορές κεφαλαίου, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο αφερεγγυότητας.
Γενικότερα, οι πυρηνικές εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιούν τους δικούς τους ισολογισμούς για τη χρηματοδότηση της κατασκευής, ενώ και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των επιτοκίων τυχόν δανείων.
Ρυθμοί παραγωγής ενέργειας
Ο αναμενόμενος ρυθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μιας μονάδας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το εκτιμώμενο κόστος λειτουργίας της.
Στη Γαλλία, η αισιοδοξία της Επιτροπής Ρύθμισης Ενέργειας σχετικά με το δυναμικό παραγωγής της πυρηνικής ενέργειας οδήγησε σε μια εκτίμηση του τρέχοντος κόστους πυρηνικής ενέργειας για ένα στόλο 56 αντιδραστήρων σε λειτουργία σε περίπου 60 ευρώ/MWh, σε σύγκριση με 75 ευρώ/MWh για την EDF, δήλωσε ο Jacques Percebois.
Ο ρυθμός παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι δύσκολο να προβλεφθεί, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύστημα και το μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας τα επόμενα χρόνια, η σύνθεση του οποίου δεν είναι σαφώς γνωστή για 15 ή 30 χρόνια, πρόσθεσε ο Lévêque.
Η επιλεγμένη τεχνολογία
Η τεχνολογία που θα επιλεγεί για τον αντιδραστήρα είναι επίσης κρίσιμη.
Η τεράστια κλίμακα των μεγάλων αντιδραστήρων χαρακτηρίζεται από μεγάλη πολυπλοκότητα, η οποία έχει οδηγήσει σε καθυστερήσεις στην κατασκευή και υπερβάσεις του κόστους.
Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά με τους αντιδραστήρες που κατασκευάζονται στη Γαλλία στο Flamanville και στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Hinkley Point.
Χρειάζεται περισσότερη σαφήνεια
Αυτός ο συνδυασμός παραγόντων εξηγεί τις μεγάλες αποκλίσεις στις εκτιμήσεις του κόστους για τα νέα πυρηνικά.
Ωστόσο, κάποια στιγμή θα είναι απαραίτητο να έχουμε συγκεκριμένους αριθμούς προειδοποιεί ο Percebois, έστω και μόνο για να εκτιμήσουμε τις απαιτήσεις χρηματοδότησης.
Η EDF ζητά περισσότερη σαφήνεια σχετικά με το πόσοι αντιδραστήρες θα αναπτυχθούν στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι τα 58 GW της νέας πυρηνικής ισχύος που ανακοινώθηκαν (αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν απαραίτητα) δεν θα είναι αρκετά για να φτάσει η Ευρώπη τα 150 GW μέχρι το 2050.
www.worldenergynews.gr
