Αύξηση της ζήτησης στην Ασία
Παρόλο που η κρίση του φυσικού αερίου έχει εκτονωθεί, «εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε μια πολύ εύθραυστη κατάσταση», είπε ο Venier, επισημαίνοντας μια σφιχτή ισορροπία μεταξύ των δυνατοτήτων υγροποίησης και επαναεριοποίησης στην παγκόσμια αγορά LNG και περιορισμένων προσθηκών χωρητικότητας που αναμένονται τα επόμενα χρόνια.
Επιπλέον, οι συνεχιζόμενες γεωπολιτικές κρίσεις στη Μέση Ανατολή που περιλαμβάνουν επίσης τη Διώρυγα του Σουέζ μπορεί να αποτρέψουν τις επενδύσεις στην περιοχή και με τη σειρά τους να επηρεάσουν την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια.
«Δεν έχουμε δει σαφείς επιπτώσεις από την κρίση στη Μέση Ανατολή βραχυπρόθεσμα», είπε ο Venier. Ωστόσο, «αυτή η κατάσταση μπορεί να καθυστερήσει ορισμένες επενδυτικές αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα και στο μέλλον θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξισορρόπηση, ειδικά της Ευρώπης».
Μακροχρόνιες συμβάσεις
Η Ιταλία θα βασίζεται κυρίως σε μακροπρόθεσμα συμβόλαια LNG τα επόμενα χρόνια αντί να αγοράζει spot, είπε ο Venier, χάρη στους ενεργειακούς ομίλους της που διαθέτουν σημαντικά χαρτοφυλάκια μακροπρόθεσμων συμβολαίων LNG, συμπεριλαμβανομένων των Edison, Enel και Eni. Η τελευταία έχει συμμετοχές φυσικού αερίου στην Αφρική και την ευελιξία να εξασφαλίσει συμβόλαια με μεγάλους προμηθευτές όπως το Κατάρ, πρόσθεσε.
Ο Venier είπε ότι η Snam πούλησε το 90% της χωρητικότητάς της τα επόμενα 20 χρόνια στον πλωτό τερματικό σταθμό LNG Piombino, ο οποίος ξεκίνησε τις εμπορικές δραστηριότητες τον περασμένο Ιούλιο.
Παρόμοια επίπεδα θα μπορούσαν να αναμένονται για τον δεύτερο πλωτό τερματικό σταθμό LNG που θα τεθεί σε λειτουργία στις αρχές του 2025, πρόσθεσε.
Η ιταλική κατανάλωση φυσικού αερίου το 2024 θα είναι παρόμοια ή ελαφρώς πάνω από τα 63 bcm του 2023 και θα υποχωρήσει στα 58 bcm το 2030 από περίπου 70 bcm το 2021, είπε ο Venier. Μέχρι το 2040, η κατανάλωση θα μειωθεί στα 45-50 bcm, υπογραμμίζοντας τον ρόλο του φυσικού αερίου ως «μεταβατικού καυσίμου» προς την ουδετερότητα του άνθρακα, είπε.
Ρεαλιστική προσέγγιση
Ο Venier τόνισε την ανάγκη για μια «ρεαλιστική» προσέγγιση στις δραστηριότητες υδρογόνου της Snam, αναγνωρίζοντας την ανάγκη ανάπτυξης μιας εντελώς νέας αγοράς. Αυτό περιελάμβανε τον διάδρομο 3.300 km πράσινου υδρογόνου SoutH2 που διαχειρίζεται μαζί με τις ευρωπαϊκές Trans Austria Gasleitung, Gas Connect Austria και τη γερμανική Bayernets.
«Πρέπει να δημιουργήσουμε μια ολόκληρη αγορά, από το σχεδιασμό της αγοράς, τον καθορισμό των κανόνων, την προετοιμασία της υποδομής και, φυσικά, την ανάπτυξη της παραγωγής και της κατανάλωσης που δεν είναι κάτι που μπορείτε να κάνετε σε μια μέρα», είπε. «Απαιτεί λίγο χρόνο».
Ένα πλεονέκτημα του διαδρόμου SoutH2 ήταν ότι το 50% του θα μπορούσε να «ανατοποθετηθεί από τους υπάρχοντες αγωγούς φυσικού αερίου», συντομεύοντας τον χρόνο που απαιτείται για να φτάσει το ρεύμα, σημειωσε.
www.worldenergynews.gr
