Διεθνή

Bloomberg: Θα διαδεχθεί η Λεπέν τον Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας; - Aνάλυση

Bloomberg: Θα διαδεχθεί η Λεπέν τον Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας; - Aνάλυση

Ανάλυση των αιτιών που μπορεί να οδηγήσουν την ακροδεξιά πολιτικό στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας

Η Μαρίν Λεπέν προηγείται του Εμάνουελ Μακρόν στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές του προσεχούς Ιουνίου και εφόσον καταφέρει να μετουσιώσει αυτό το προβάδισμα στις κάλπες, το στοίχημα θα είναι αν το 2027 γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας.

 

Το έγκριτο Πρακτορείο Ειδήσεων Bloomberg, κάνει εμπεριστατωμένη παρουσίαση για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στην εν λόγω χώρα (εν μέρει αναδίπλωση πολιτικής του Μακρόν, τακτικές Λεπέν κλπ) που βάζει στο κάδρο… ακόμα και την Κριστίν Λαγκάρντ (Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ως πιθανή αντι-Μακρόν) χωρίς να παραλείψει να αναλύσει τι συμβαίνει σε κρίσιμα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό και η οικονομία.

 

«Εθνικό Ράλι», Λεπέν και πιθανή αποτυχία του Μακρόν

Το Εθνικό Ράλι (αναγεννημένη εκδοχή του Εθνικού Μετώπου), είναι περισσότερο γνωστό για την ιστορία του ακροδεξιού νατιβισμού και τις ακραίες απόψεις (οικονομικές και πολιτικές).

Περιοχές όπως η Ερ (μέχρι το 2022 υποστήριζαν παραδοσιακά κεντρώα κόμματα) έχουν γίνει κρίσιμα πεδία μάχης στις προσπάθειες του προαναφερόμενου κόμματος να εδραιωθεί στο κυρίαρχο ρεύμα της πολιτικής της χώρας.

Η προοπτική μιας προεδρίας της Λεπέν έρχεται στο επίκεντρο, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η «Εθνική Συσπείρωση» χτίζει δυναμική για μια μεγάλη νίκη στις ευρωπαϊκές εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου και θεωρείται από ορισμένους ως πορεία… για το 2027.

Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δεν μπορεί να αντέξει για 3η συνεχόμενη θητεία, αγωνίζεται να προωθήσει πρωτοβουλίες μέσα από ένα διαιρεμένο κοινοβούλιο στο οποίο το κόμμα της Λεπέν έχει (για πρώτη φορά), ουσιαστική βάση.

Μια ακροδεξιά προεδρία θα ήταν η απόλυτη αποτυχία για τον Μακρόν, τερματίζοντας μια δεκαετία στην εξουσία που ξεκίνησε όταν παρέσυρε τα παραδοσιακά αριστερά και δεξιά κόμματα στις εκλογές του 2017 και αναμόρφωσε το πολιτικό τοπίο της χώρας στη μονομαχία του με τη Λεπέν.

Για τη Γαλλία θα ήταν μια στιγμή μετασχηματισμού, η παράδοση του ελέγχου της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης (με πληθυσμό μεταναστών 10,3% του συνόλου) σε ένα άλλοτε περιθωριακό, ξενοφοβικό πολιτικό κίνημα που έχει υποστηρίξει οικοδόμηση στενότερων σχέσεων με τη Ρωσία (πριν από το 2022 εισβολή στην Ουκρανία) και τη χαλάρωση των δεσμών με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Απονενοημένες… κινήσεις του Μακρόν υπέρ Λεπέν

Ο Μακρόν αντέδρασε σε μια τέτοια προοπτική με ανασχηματισμό της κυβέρνησης, προσπάθειες αντιμετώπισης της μετανάστευσης και υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης.

Ορισμένοι υποστηρικτές του θεωρούν ότι πρέπει να είναι πιο άμεσος. Σύμφωνα με έναν αξιωματούχο, η κυβέρνηση πρέπει να κάνει επειγόντως περισσότερα για να βελτιώσει την κατάσταση των εργαζομένων με γαλάζια κολάρα που έχουν παρασυρθεί στη Λεπέν, για να την κρατήσει από το αξίωμα το 2027.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ο Μακρόν βοήθησε στη νομιμοποίηση του κόμματος και στην ομαλοποίηση της αρχηγού του.

«Το μόνο που έχει κάνει είναι ουσιαστικά να προτείνει ότι η Λεπέν είναι η μόνη πιθανή εναλλακτική λύση σε αυτόν, κάτι που πρέπει να στείλει ένα τρομερό μήνυμα», λέει η Marta Lorimer, συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο στο London School of Economics and Political Science που ερευνά την ακροδεξιά.

makron.JPG

 

Προσπάθεια αλλαγής της Λεπέν - Άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη

Η κόρη του ακροδεξιού Ζαν-Μαρί Λεπέν (πατέρας της Μαρί Λεπέν), μείωσε τη ρητορική του κόμματος και απέρριψε ριζοσπαστικές ιδέες όπως η αποχώρηση από το ευρώ.

Παρόλα αυτά εξακολουθεί να έχει φιλοδοξίες να μετατρέψει σταδιακά την ΕΕ σε πιο χαλαρή συμμαχία κυρίαρχων εθνών. Αρνείται την κατηγορία του Μακρόν ότι το σχέδιο θα διέκοπτε τις σχέσεις με τη Γερμανία και θα ισοδυναμούσε με μια γαλλική εκδοχή του Brexit.

Η αυξανόμενη δυναμική πίσω από μια προεδρία της Λεπέν θα μπορούσε να δώσει ώθηση σε μια ακροδεξιά τάση που κερδίζει έλξη σε ολόκληρη την ήπειρο:

η αντιμεταναστευτική πλατφόρμα της Giorgia Meloni κέρδισε τις εκλογές στην Ιταλία το 2022, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει εδραιωθεί στην εσωτερική πολιτική την περασμένη δεκαετία και ο Geert Wilders διαπραγματεύεται για να ηγηθεί της επόμενης κυβέρνησης της Ολλανδίας.

Στην Πορτογαλία την Κυριακή το ακροδεξιό κόμμα Chega τετραπλασίασε τις έδρες του στο κοινοβούλιο με ισχυρές επιδόσεις στις εθνικές εκλογές.

Η αρχηγός του «Εθνικού Ράλι» έχει ήδη κάνει 3 αποτυχημένες προσπάθειες να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας, αλλά μια σταθερή αύξηση της υποστήριξης την έφερε πιο κοντά κάθε φορά.

Το 2022, πήρε το 41,5% στον δεύτερο γύρο και οδήγησε το κόμμα της σε ρεκόρ 89 εδρών στις βουλευτικές εκλογές. Αυτό όχι μόνο ενίσχυσε τη θέση της στο κυρίαρχο ρεύμα της γαλλικής πολιτικής, αλλά βοήθησε επίσης να στερηθεί ο Μακρόν από την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.

 

Τακτικές της Λεπέν να προσελκύσει ψηφοφόρους

Η εξασφάλιση αρκετών ψήφων για να κερδίσει έναν δεύτερο γύρο εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο ζητούμενο σε μια χώρα όπου ένα ευρύ κεντρώο μπλοκ ψηφοφόρων έχει συχνά συγχωνευθεί για να εμποδίσει την πορεία της Λεπέν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Αλλά από την ήττα του 2022, η επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης» συνέχισε να προσελκύει υποστήριξη με νέους νομοθέτες όπως ο Χουσίν (εκπρόσωπος του κόμματος της Λεπέν) και ο 28χρονος αρχηγός του κόμματος, Τζόρνταν Μπαρντέλα  που είπε ότι θα ήταν ο πρωθυπουργός της, δίνοντας στο κόμμα ένα προφίλ νεότερο και περισσότερο επαγγελματικό.

Φρόντισε επίσης να επιλέξει δημοφιλείς αιτίες για να στηρίξει, όπως η ευρεία αντίθεση στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος του Μακρόν το 2023 ή οι πρόσφατες διαμαρτυρίες αγροτών για τους κανονισμούς της ΕΕ και τα χαμηλά εισοδήματα.

Θέλοντας να εκμεταλλευτεί την οργή για τον αντίκτυπο του πεισματικά υψηλού πληθωρισμού στους φτωχότερους της Γαλλίας, επιδίωξε επίσης να ενισχύσει την οικονομική αξιοπιστία, γράφοντας πρόσφατα μια στήλη στην επιχειρηματική καθημερινή Les Echos στην οποία επικαλέστηκε τον Pierre Moscovici, τον επικεφαλής του κρατικού ελεγκτικού δικαστηρίου και έναν πρώην σοσιαλιστή υπουργό Οικονομικών, για να προειδοποιήσει για την αύξηση των επιπέδων του δημόσιου χρέους επί Μακρόν.

Ο Γάλλος πρόεδρος της επιτέθηκε για την Ουκρανία, λέγοντας ότι η Λεπέν θα ταίριαζε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον πρόεδρο της Ρωσίας.

Απάντησε χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της ως υπερασπίστρια της ειρήνης, κατακρεουργώντας… την πρόσφατη πρόταση του Μακρόν ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να στείλει στρατεύματα στη σύγκρουση της Ουκρανίας και υπογραμμίζοντας πώς η στάση του έχει απομονώσει τη Γαλλία στη διεθνή σκηνή, αφού οι σύμμαχοι, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, απέκλεισαν δημοσίως ένα τέτοιο σενάριο.

Η Λεπέν προσπάθησε επίσης να αποστασιοποιηθεί από το αντισημιτικό παρελθόν του κινήματός της, επιβεβαιώνοντας σθεναρά την υποστήριξη του Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.

 

Le_pen.JPG

Ευρήματα δημοσκοπήσεων

Η Adélaïde Zulfikarpasic (επικεφαλής της εταιρείας δημοσκοπήσεων BVA Xsight), λέει ότι οι ποιοτικές έρευνες στους ψηφοφόρους δείχνουν ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα η Λεπέν έχει σχεδόν αποτοξινώσει την εικόνα του κόμματος και έχει αντιμετωπίσει τις αντιληπτές αδυναμίες σε θέματα όπως η οικονομία.

Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι «Υπάρχει η αίσθηση ότι είναι η μόνη επιλογή που δεν δοκιμάστηκε, άρα δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε».

Σε δημοσκόπηση της 17ης Φεβρουαρίου από την Ipsos για τη La Tribune Dimanche ζητήθηκε από τους ψηφοφόρους ποιος πρέπει να αντικαταστήσει τον Μακρόν.

Η Λεπέν ήρθε δεύτερη μετά την Εντουάρ Φιλίπ, πρώην πρωθυπουργό υπό τον Μακρόν, με το 32% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι θα ήταν ικανοποιημένοι αν εκλεγόταν.

 

Η φθίνουσα υποστήριξη του Μακρόν και στο βάθος… Λαγκάρντ

Ο Μακρόν που συχνά απορρίπτεται από τους πολιτικούς αντιπάλους ως «πρόεδρος για τους πλούσιους», δεν έχει προφανή διάδοχο σε ένα κόμμα που έχει χτιστεί σύμφωνα με τη δική του εικόνα.

Αυτό έχει πυροδοτήσει εικασίες σχετικά με το ποιος είναι ο καλύτερος για να αντιμετωπίσει τη Λεπέν το 2027 (από τον Philippe, νυν δήμαρχο του λιμανιού της Χάβρης, μέχρι τον πρωθυπουργό Gabriel Attal).

Κάποιοι μάλιστα πρότειναν την Κριστίν Λαγκάρντ, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ως πιθανή υποψήφια.


Ερωτηθείσα σε τηλεοπτική συνέντευξη τον Ιανουάριο εάν θα επέστρεφε στη γαλλική κυβέρνηση στο πλαίσιο του ανασχηματισμού του υπουργικού συμβουλίου του Μακρόν, η Λαγκάρντ είπε ότι θα ήταν τιμή να υπηρετήσει ξανά τη χώρα της, αλλά δεσμεύτηκε στην ΕΚΤ, όπου η θητεία της λήγει το 2027.

Πίσω από τις κλειστές πόρτες, ανώτεροι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι μια νίκη της Λεπέν είναι πιο πιθανή από ποτέ, εάν η Μακρόν δεν μπορέσει να ανατρέψει την κατάσταση σύντομα, με έναν να λέει ότι θα κέρδιζε εκλογές αν διεξαχθούν αύριο.

Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η Εθνική Συσπείρωση βρίσκεται σε πορεία για να ανατρέψει τη λίστα υποψηφίων της Αναγέννησης του Μακρόν με διαφορά τουλάχιστον 10 μονάδων στις εκλογές της ΕΕ, με έρευνα της Ipsos, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, να δείχνει διαφορά 13 μονάδων.

«Υπάρχουν στιγμές στην πολιτική που βλέπουν μεγάλες αλλαγές, που αναγγέλλουν το τέλος μιας εποχής, ενός κύκλου, ενός συστήματος», είπε η Λεπέν στους υποστηρικτές της στη Μασσαλία κατά την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός της στην ΕΕ στις 3 Μαρτίου.

 

Αλλαγή πολιτικής του Μακρόν στη μετανάστευση - Στα μέτρα… της Λεπέν

Τους τελευταίους μήνες, ο πρόεδρος έπαιξε κάθε χαρτί σε κάτι που έμοιαζε με ξέφρενη επαναφορά.

Διέλυσε την κυβέρνησή του για να φέρει τον δημοφιλή 34χρονο Άταλ ως πρωθυπουργό, κίνηση που ένας σύμβουλος του Μακρόν περιέγραψε ως τρόπο αντιμετώπισης της έκκλησης του Μπαρντέλα, ενόψει των εκλογών της ΕΕ.

Έχει επίσης δανειστεί ένα σύνθημα από δεξιούς πολιτικούς για να περιγράψει τη στροφή του στη στάση του για τη μετανάστευση, την ασφάλεια και την εκπαίδευση ως μια προσέγγιση που θα διασφαλίσει ότι «η Γαλλία παραμένει Γαλλία».

Η στρατηγική είναι να αμφισβητηθεί άμεσα η Εθνική Συσπείρωση στα παραδοσιακά θέματα της προεκλογικής εκστρατείας (μερικά από τα οποία ο Μακρόν προσπάθησε στο παρελθόν να αποφύγει) για να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους που αισθάνονται ότι δεν ακούγονται ζητήματα όπως η μετανάστευση. Αλλά έχει επικριθεί από ορισμένους αριστερούς ότι νομιμοποιεί περαιτέρω την ακροδεξιά.

Ο συνασπισμός NUPES διαμαρτυρία ενάντια στο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση στην Εθνοσυνέλευση στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου.

Οι προσπάθειες του Μακρόν γύρω από τη μετανάστευση απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό. Η Λεπέν μπόρεσε να διεκδικήσει μια «ιδεολογική νίκη» τον Δεκέμβριο, καθώς το νομοσχέδιο για τη μετανάστευση πέρασε από το κοινοβούλιο μόνο αφού η κυβέρνηση ενίσχυσε τα μέτρα για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των μεταναστών, εξασφαλίζοντας την υποστήριξη των βουλευτών της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Εθνικής Συσπείρωσης.

Το επεισόδιο έριξε σφήνα στη κεντρώα συμμαχία του Μακρόν στο κοινοβούλιο, με αποκορύφωμα την παραίτηση του αριστερού υπουργού Υγείας του.

Στη συνέχεια, το συνταγματικό δικαστήριο απέρριψε μεγάλα τμήματα του σχεδίου που είχε διαπραγματευτεί ο Γάλλος πρόεδρος.

 Τα οικονομικά επιτεύγματα του Μακρόν

Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα πλαίσιο οικονομικής επιτυχίας.

Η ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της παραμονής του Μακρόν στο Μέγαρο των Ηλυσίων ξεπέρασε τη Γερμανία, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με κυβερνητικά στατιστικά στοιχεία.

Σχετικά με την ανεργία άγγιξε για λίγο το χαμηλό 40 ετών του 7,1% στα τέλη του 2022.

Το Παρίσι έχει γίνει καταφύγιο για τις τράπεζες που αναζητούν κόμβους… μετά το Brexit στην Ευρώπη και η χώρα έχει εδραιώσει την παγκόσμια κυριαρχία της στα είδη πολυτελείας με 4 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου να την αποκαλούν πατρίδα.

Ωστόσο, πολλοί ψηφοφόροι αγωνίζονται να δουν πώς η κυβερνητική προσέγγιση υπέρ των επιχειρήσεων μεταφράζεται σε βελτιώσεις στη ζωή τους. Το 2023 η προσπάθεια του Μακρόν να ενισχύσει τους αριθμούς στην απασχόληση αυξάνοντας το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης πυροδότησε διαδηλώσεις μηνών, προκαλώντας μόνιμη ζημιά στα ποσοστά αποδοχής του.

Ο υπολογισμός του προέδρου είναι ότι συνεχίζοντας να προωθεί τις μεταρρυθμίσεις του, ακόμη και όταν δεν είναι δημοφιλείς, θα αποκαλύψει την απουσία ενός σαφούς οικονομικού προγράμματος από την πλευρά της Λεπέν, σύμφωνα με έναν ανώτερο αξιωματούχο.


Το «προπύργιο» εκλογικής δύναμης του Μακρόν

Η Ερ συνορεύει βορειοδυτικά της ευρύτερης περιοχής του Παρισιού. Δεν είναι αξιοσημείωτο από πολλές απόψεις με το βιοτικό επίπεδο βάσει εισοδήματος και πυκνότητας πληθυσμού να κυμαίνεται κοντά στους εθνικούς μέσους όρους.

Τα ποσοστά ανεργίας και φτώχειας είναι ελαφρώς χαμηλότερα από ό,τι αλλού στη Γαλλία συνολικά, όπως και το ποσοστό των ενηλίκων με πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Επιπλέον υπάρχει μια μικρότερη από το μέσο όρο αναλογία μεταξύ των εισοδημάτων των πλουσιότερων και των φτωχότερων μεταξύ του πληθυσμού των 600.000 κατοίκων της Eρ.

Ωστόσο, ξεχωρίζει ως προάγγελος του πώς αποτυγχάνουν οι προσπάθειες του Μακρόν να αποτρέψει τη Γαλλία από τη Λεπέν.

Το 2017, η περιοχή υποστήριξε την En Marche (το πολιτικό κίνημα που δημιουργήθηκε ένα χρόνο νωρίτερα από τον Μακρόν).

Τον Ιανουάριο, το εργοστάσιο γυαλιού Holophane της πόλης έκλεισε, με κόστος 200 θέσεις εργασίας. Η κυβέρνηση δάνεισε χρήματα στην εταιρεία για να της αγοράσει χρόνο για να βρει έναν νέο ιδιοκτήτη, αλλά ο σωτήρας δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Ο Χουσίν κατηγόρησε την εθνική κυβέρνηση ότι απέτυχε να προστατεύσει τη Holophane από τις αυξανόμενες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας ή να την βοηθήσει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης αγοράς αυτοκινήτων, του κύριου πελάτη της.

Οι πρόσφατες βιομηχανικές εξελίξεις στο Eure περιλαμβάνουν ένα εργαστήριο ειδών πολυτελείας Hermès και μια επένδυση 350 εκατομμυρίων ευρώ από τον φαρμακευτικό όμιλο GSK Plc σε ένα εργοστάσιο κοντά στο Evreux.

Στο Louviers, ο Brun (ο μοναδικός βουλευτής εκτός Εθνικού Ράλι στις 5 περιφέρειες της Ερ), επισημαίνει την αποχώρηση του κράτους ως κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχία του κόμματος της Λεπέν με το κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών και την έλλειψη γιατρών που έκανε την περιοχή μια από τις λεγόμενες «ιατρικές ερήμους» της Γαλλίας.

Κατηγορεί τους βουλευτές που τάσσονται υπέρ του Μακρόν (απευθύνεται σε αυτούς που προηγήθηκαν του ίδιου και της δικής του διχασμένης αριστερής ομάδας στο κοινοβούλιο) ότι ήταν πολύ μακριά από τις καθημερινές ανησυχίες.

Πόλεις όπως το Les Andelys έχουν γίνει κρίσιμες για τις προσπάθειες του «Εθνικού Ράλι» να εδραιωθεί στο κυρίαρχο ρεύμα της γαλλικής πολιτικής.

Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω θα δώσουν οι κάλπες…

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης