Συνήθως οι Scope 3 αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 80% του συνολικού αποτυπώματος άνθρακα μιας εταιρείας
Όταν οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων ανέλαβαν για πρώτη φορά δεσμεύσεις για την ευθυγράμμιση των χαρτοφυλακίων τους με την ανάγκη για μηδενικές εκπομπές ρύπων, παρέκαμψαν στην πλειοψηφία τους το ακανθώδες ζήτημα των έμμεσων εκπομπών, γνωστών ως Scope 3.
Σύμφωνα με το Bloomberg, oι εκπομπές Scope 3, είναι όπως ισχυρίζονται ορισμένοι επενδυτές «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το κλίμα».
Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι εκπομπές λέγονται έμμεσες, γιατί είναι αυτές που παράγονται από τους πελάτες και την αλυσίδα εφοδιασμού μιας εταιρείας, και όχι από την ίδια την εταιρεία άμεσα.
Συνήθως οι Scope 3 αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 80% του συνολικού αποτυπώματος άνθρακα μιας εταιρείας, ενώ σε ορισμένες από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ο αριθμός μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερος.
Η έννοια δεν είναι καινούργια, ούτε επομένως και το πρόβλημα.
Η ανάγκη άμεσης μείωσης των εκπομπών ρύπων, μπαίνει επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη, με τις ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων χωρών να προωθούν την υποχρεωτικότητα στη γνωστοποίηση των Scope 3 εκπομπών από πλευράς των επιχειρήσεων.
Η Ομάδα Θεσμικών Επενδυτών για την Κλιματική Αλλαγή (IIGCC) εξήγησε συνοπτικά γιατί αυτή η υποχρεωτική δημοσιοποίηση είναι σημαντική: «Χωρίς την αναγνώριση των εκπομπών Scope 3 μιας εταιρείας, δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε πλήρως τη συμβολή της στην κλιματική αλλαγή».
Οι προκλήσεις
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ έχει θέσει το ερώτημα κατά πόσον οι μεγάλες εταιρείες μπορούν πραγματικά να γνωστοποιούν τις έμμεσες εκπομπές τους, δεδομένου ότι αυτό δεν είναι μια απλή υπόθεση.
Η IIGCC πρόσθεσε πάνω σε αυτό, ότι υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις που εμποδίζουν την ορθή αναφορά και τον υπολογισμό των εκπομπών Scope 3.
Χαρακτηριστικά, τα στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 54% των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε τομείς με σημαντικές εκπομπές Scope 3 ανακοινώνουν ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με αυτές.
Το 18% των οργανισμών στους εν λόγω τομείς δεν ανακοινώνουν σωστά αυτές τις πληροφορίες και επιπλέον το 28% ανακοινώνουν ελλιπή στοιχεία, αναγνωρίζοντας ότι τους λείπουν μία ή και περισσότερες κατηγορίες Scope 3 που σχετίζονται με τον κλάδο τους, οι οποίες ενδεχομένως να ευθύνονται για την πλειονότητα των εκπομπών τους.
Συνεπώς, τα στοιχεία που ανακοινώνουν οι περισσότερες εταιρείες είναι πολύ συχνά ελλιπή και αναξιόπιστα.
Η FTSE Russell διαπίστωσε ότι μόλις το 45% των μεσαίων και μεγάλων εισηγμένων στον δείκτη FTSE All-World Index δημοσιοποιούν δεδομένα Scope 3, και λιγότερες από τις μισές από αυτές δημοσιεύουν δεδομένα για τις πιο σημαντικές κατηγορίες εκπομπών στον τομέα τους.
Ακόμα και όταν τα δεδομένα υπάρχουν, το να γίνουν χρήσιμα για επενδυτικούς σκοπούς είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, σύμφωνα με τον Lucian Peppelenbos, στρατηγικό σύμβουλο για το κλίμα στην ολλανδική Robeco.
Όλοι οι ειδικοί πάντως συμφωνούν ότι σε αντίθεση με τις εκπομπές Scope 1 και 2, οι οποίες προέρχονται από την ίδια τη δραστηριότητα των εταιρειών, η ακριβής εκτίμηση των Scope 3 είναι πολύ πιο δύσκολη.
Έμφαση στις πιο σημαντικές κατηγορίες
Από αυτή την άποψη δεν αποτελεί έκπληξη ότι η έλλειψη δεδομένων έχει άμεσο αντίκτυπο στους θεσμικούς επενδυτές, οι οποίοι αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη πίεση από τις ρυθμιστικές αρχές να αποκαλύπτουν πόσο βιώσιμες είναι οι επενδύσεις τους και σε ποιο βαθμό λαμβάνουν υπόψη τα περιβαλλοντικά κριτήρια στις επενδυτικές τους στρατηγικές.
Πρόσφατη έρευνα του FTSE Russell διαπίστωσε ότι οι επενδυτές θα πρέπει να επικεντρωθούν στις δύο πιο σημαντικές κατηγορίες Scope 3 για τον κάθε κλάδο, επειδή αυτές οι δύο αυτές κατηγορίες ευθύνονται για το 81% των συνολικών εκπομπών Scope 3. Στον κλάδο της ενέργειας, για παράδειγμα, τα αγοραζόμενα αγαθά και η χρήση των πωλούμενων προϊόντων αντιπροσωπεύουν το 88% των εκπομπών Scope 3.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με το Bloomberg, oι εκπομπές Scope 3, είναι όπως ισχυρίζονται ορισμένοι επενδυτές «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το κλίμα».
Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι εκπομπές λέγονται έμμεσες, γιατί είναι αυτές που παράγονται από τους πελάτες και την αλυσίδα εφοδιασμού μιας εταιρείας, και όχι από την ίδια την εταιρεία άμεσα.
Συνήθως οι Scope 3 αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 80% του συνολικού αποτυπώματος άνθρακα μιας εταιρείας, ενώ σε ορισμένες από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ο αριθμός μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερος.
Η έννοια δεν είναι καινούργια, ούτε επομένως και το πρόβλημα.
Η ανάγκη άμεσης μείωσης των εκπομπών ρύπων, μπαίνει επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη, με τις ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων χωρών να προωθούν την υποχρεωτικότητα στη γνωστοποίηση των Scope 3 εκπομπών από πλευράς των επιχειρήσεων.
Η Ομάδα Θεσμικών Επενδυτών για την Κλιματική Αλλαγή (IIGCC) εξήγησε συνοπτικά γιατί αυτή η υποχρεωτική δημοσιοποίηση είναι σημαντική: «Χωρίς την αναγνώριση των εκπομπών Scope 3 μιας εταιρείας, δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε πλήρως τη συμβολή της στην κλιματική αλλαγή».
Οι προκλήσεις
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ έχει θέσει το ερώτημα κατά πόσον οι μεγάλες εταιρείες μπορούν πραγματικά να γνωστοποιούν τις έμμεσες εκπομπές τους, δεδομένου ότι αυτό δεν είναι μια απλή υπόθεση.
Η IIGCC πρόσθεσε πάνω σε αυτό, ότι υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις που εμποδίζουν την ορθή αναφορά και τον υπολογισμό των εκπομπών Scope 3.
Χαρακτηριστικά, τα στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 54% των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε τομείς με σημαντικές εκπομπές Scope 3 ανακοινώνουν ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με αυτές.
Το 18% των οργανισμών στους εν λόγω τομείς δεν ανακοινώνουν σωστά αυτές τις πληροφορίες και επιπλέον το 28% ανακοινώνουν ελλιπή στοιχεία, αναγνωρίζοντας ότι τους λείπουν μία ή και περισσότερες κατηγορίες Scope 3 που σχετίζονται με τον κλάδο τους, οι οποίες ενδεχομένως να ευθύνονται για την πλειονότητα των εκπομπών τους.
Συνεπώς, τα στοιχεία που ανακοινώνουν οι περισσότερες εταιρείες είναι πολύ συχνά ελλιπή και αναξιόπιστα.
Η FTSE Russell διαπίστωσε ότι μόλις το 45% των μεσαίων και μεγάλων εισηγμένων στον δείκτη FTSE All-World Index δημοσιοποιούν δεδομένα Scope 3, και λιγότερες από τις μισές από αυτές δημοσιεύουν δεδομένα για τις πιο σημαντικές κατηγορίες εκπομπών στον τομέα τους.
Ακόμα και όταν τα δεδομένα υπάρχουν, το να γίνουν χρήσιμα για επενδυτικούς σκοπούς είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, σύμφωνα με τον Lucian Peppelenbos, στρατηγικό σύμβουλο για το κλίμα στην ολλανδική Robeco.
Όλοι οι ειδικοί πάντως συμφωνούν ότι σε αντίθεση με τις εκπομπές Scope 1 και 2, οι οποίες προέρχονται από την ίδια τη δραστηριότητα των εταιρειών, η ακριβής εκτίμηση των Scope 3 είναι πολύ πιο δύσκολη.
Έμφαση στις πιο σημαντικές κατηγορίες
Από αυτή την άποψη δεν αποτελεί έκπληξη ότι η έλλειψη δεδομένων έχει άμεσο αντίκτυπο στους θεσμικούς επενδυτές, οι οποίοι αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη πίεση από τις ρυθμιστικές αρχές να αποκαλύπτουν πόσο βιώσιμες είναι οι επενδύσεις τους και σε ποιο βαθμό λαμβάνουν υπόψη τα περιβαλλοντικά κριτήρια στις επενδυτικές τους στρατηγικές.
Πρόσφατη έρευνα του FTSE Russell διαπίστωσε ότι οι επενδυτές θα πρέπει να επικεντρωθούν στις δύο πιο σημαντικές κατηγορίες Scope 3 για τον κάθε κλάδο, επειδή αυτές οι δύο αυτές κατηγορίες ευθύνονται για το 81% των συνολικών εκπομπών Scope 3. Στον κλάδο της ενέργειας, για παράδειγμα, τα αγοραζόμενα αγαθά και η χρήση των πωλούμενων προϊόντων αντιπροσωπεύουν το 88% των εκπομπών Scope 3.
www.worldenergynews.gr
