Απάτη ο στόχος του 1,5°C
Παρότι ορισμένοι πανηγυρίζουν για τα όσα ανακοινώθηκαν σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα και το κλίμα, υπάρχουν άλλοι που υποστηρίζουν ότι η εν λόγω Σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών ήταν φιάσκο και επί της ουσίας δεν πρόσφερε κάτι αισιόδοξο και ουσιαστικό.
Θυμίζουμε ότι στα ΗΑΕ το τελικό ανακοινωθέν της COP28 περιείχε μια ιστορική φράση («μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στα ενεργειακά συστήματα, με δίκαιο, τακτικό και δίκαιο τρόπο»).
Χρειάστηκαν 28 χρόνια για να αναγνωριστεί ότι το πρόβλημα είναι τα ορυκτά καύσιμα.
Ιστορική αναδρομή της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας
Στο Παρίσι (τέλη του 2015) ο κόσμος χάρηκε όταν οι εκπρόσωποι των κρατών συμφώνησαν να προσπαθήσουν για να διατηρήσουν τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία από την αύξηση άνω του 1,5°C (πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα).
Φυσικά, το 1800 όταν ξεκίνησε η Βιομηχανική Επανάσταση, η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ήταν περίπου 300 μέρη ανά εκατομμύριο.
Το 2015, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ήταν στα πρόθυρα να σπάσουν το φράγμα των 400 ppm.
Σήμερα (με το COP28), ο κόσμος αντιμετωπίζει επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα 420 ppm.
Tα επίπεδα CO2 θα έπρεπε να έχουν μειωθεί από τότε.
Το ότι ανέβηκαν σημαίνει ότι η υπόσχεση της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα ήταν απάτη.
Απαισιόδοξες προβλέψεις
Ο David Wallace-Wells (δημοσιογράφος γνωστός για τα κείμενά του για την κλιματική αλλαγή στους New York Times), δεν είναι από αυτούς που ζητωκραυγάζουν.
Στην πραγματικότητα, λέει ότι αυτό που πήρε ο κόσμος από το COP28 έμοιαζε περισσότερο με μια επικύρωση του καθεστώτος που επικρατεί.
Ο γνωστός αρθρογράφος πιστεύει ότι το COP28 θα μείνει στη μνήμη ως τη στιγμή που ο κόσμος τελικά εγκατέλειψε τον στόχο του περιορισμού της θέρμανσης σε βαθμούς και ενθαρρύνει τους αναγνώστες να σκεφτούν τι θα σημαίνει η υπέρβαση αυτού του ορίου.
Γράφει ότι οι παγκόσμιες πωλήσεις οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης κορυφώθηκαν το 2017 και οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν ξεπεράσει τις αντίστοιχες σε υποδομές ορυκτών καυσίμων εδώ και αρκετά χρόνια. Το 2022, το 83% της νέας παγκόσμιας ενεργειακής ικανότητας ήταν πράσινη.
Οι περισσότεροι αναλυτές προβλέπουν παγκόσμια κορύφωση των εκπομπών ορυκτών καυσίμων κάποια στιγμή την επόμενη δεκαετία.
Το αναμενόμενο αποτέλεσμα θα είναι ότι μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες θα έχουν αυξηθεί κατά 2 έως 3 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Μπιλ Γκέιτς και Ομπάμα στο όριο… του 3°C
Δυο από τους σημαντικότερους παράγοντες… του κόσμου (Μπιλ Γκέιτς και Μπαράκ Ομπάμα) δεν αναφέρθηκαν στον 1,5°C.
Στο COP28, ο ιδιοκτήτης της MICROSOFT περιέγραψε οτιδήποτε κάτω από 3 βαθμούς ως «τυχερό» αποτέλεσμα.
Λίγους μήνες νωρίτερα, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ είχε πει ότι «Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να περιορίσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου, αλλά εδώ είναι το θέμα, αν δουλέψουμε πολύ σκληρά, μπορεί να είμαστε σε θέση να την περιορίσουμε στους 2,5».
Εκτιμήσεις για τραγικά αποτελέσματα
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή «Ειδική Έκθεση για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου» (δημοσιεύτηκε το 2018), συγκέντρωσε όλη την επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τα δύο επίπεδα θέρμανσης.
Μεταξύ 1,5 και 2 βαθμών Κελσίου, εκτιμάται ότι περισσότεροι από 150 εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν πρόωρα από την ατμοσφαιρική ρύπανση που παράγεται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Οι πλημμύρες που έφταναν μια φορά τον αιώνα θα γίνουν ετήσιες.
Παραδείγματα συνεπειών από την ατμοσφαιρική ρύπανση
Εάν η θέρμανση ξεπεράσει αυτά τα επίπεδα, το ίδιο θα είναι και οι επιπτώσεις της. Στους 3 βαθμούς, για παράδειγμα, η πόλη της Νέας Υόρκης θα μπορούσε να χτυπηθεί από τρεις πλημμύρες 100 ετών κάθε χρόνο και πάνω από 50 φορές περισσότεροι άνθρωποι στις αφρικανικές πόλεις θα αντιμετωπίσουν συνθήκες επικίνδυνης ζέστης.
Οι πυρκαγιές θα έκαιγαν διπλάσια γη παγκοσμίως και ο Αμαζόνιος θα έπαυε να είναι τροπικό δάσος αλλά θα γινόταν λιβάδι. Το δυνητικά θανατηφόρο θερμικό στρες, σχεδόν ανήκουστο στους 1,5 βαθμούς, θα γινόταν ρουτίνα για δισεκατομμύρια στους 2 βαθμούς, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, και άνω των 3 βαθμών θα επηρέαζαν μέρη όπως η Αμερικανική Μεσοδυτική.
Ήταν ή όχι ελκυστική φαντασίωση ο 1,5°C;
Ίσως ήταν πάντα κάπως ουτοπικό να πιστεύουμε ότι ήταν δυνατό να περιοριστεί η θέρμανση στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, υποστηρίζει ο Wallace-Wells.
Όπως είπε πρόσφατα ο Bill McKibben (Αμερικανός περιβαλλοντολόγος, συγγραφέας και δημοσιογράφος που έχει γράψει εκτενώς για τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη), η απλή δήλωση του στόχου συνέβαλε πολύ στη διαμόρφωση της δράσης στα χρόνια που ακολούθησαν τις συμφωνίες του Παρισιού για το κλίμα απαιτώντας όλοι να δούμε τι μας είπε η επιστήμη για το τι θα σήμαινε να αποτύχουμε.
Η συναίνεση του Ντουμπάι ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα πρέπει να τριπλασιαστούν έως το 2030 είναι ένα σημάδι ότι (σε ορισμένους τομείς) είναι δυνατή η εντυπωσιακή αλλαγή.
«Αλλά για όλους τους στόχους μας για τη θερμοκρασία, τα χρονοδιαγράμματα γίνονται όλο και πιο σύντομα, φέρνοντας τον κόσμο όλο και πιο κοντά σε μελλοντικά συμβάντα που φαινόταν τόσο τρομακτικά σε τόσους πολλούς πριν από λίγο καιρό», προειδοποιεί ο Wallace - Wells.
www.worldenergynews.gr
