Σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 4,3°C έως το 2100
Η ολοκληρωμένη μελέτη υποστήριξε επίσης ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2025 και να μειωθούν κατά 43% στη συνέχεια για τον υπόλοιπο αιώνα, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 1,5°C.
Θυμίζουμε ότι η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή ανέφερε 1,1°C αύξηση έως το 2020, ενώ η Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα που έχει εγκριθεί από 195 χώρες, αποσκοπεί στον περιορισμό της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας στους 2°C (κατά προτίμηση 1,5°C) πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα έως το 2100.
Καμπανάκι… κινδύνου από έρευνα ομάδας επιστημόνων
Αν και η εφαρμογή στρατηγικών για την εξουδετέρωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την επίτευξη της ουδετερότητας του άνθρακα έως το 2025 αποτελεί πρωταρχικό στόχο, νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications σκιαγράφησε το διαρκώς πιεστικό ζήτημα των ατμοσφαιρικών αερολυμάτων και την αντιπαραγωγική τους επίδραση στην υπερθέρμανση του κλίματος.
Η εργασία της Pinya Wang (αναπληρώτρια καθηγήτρια του Nanjing University of Information Science & Technology) και των συνεργατών της, έχει τονίσει την αυξημένη συχνότητα και ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων (από πλημμύρες έως κύματα καύσωνα) στο μέλλον και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει, με βάση την παγκόσμια θερμοκρασία του επιφανειακού αέρα και την ετήσια μέση αύξηση της βροχόπτωσης κατά 0,92°C και 0,10 mm την ημέρα έως το 2100.
Χρησιμοποιώντας το Κοινοτικό Μοντέλο Συστήματος Γης, η ερευνητική ομάδα προσδιόρισε ότι η μείωση των ατμοσφαιρικών αερολυμάτων επηρεάζει αρνητικά το παγκόσμιο κλίμα, επιδεινώνοντας τα ακραία καιρικά φαινόμενα περισσότερο από τις αλλαγές στα αέρια του θερμοκηπίου ή στο τροποσφαιρικό στρώμα του όζοντος (έως 10 χιλιόμετρα πάνω από το επίπεδο του εδάφους).
Το τροποσφαιρικό όζον και η επίδρασή του στο περιβάλλον
Η Wang και οι συνεργάτες της σημειώνουν ότι η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ειδικά από την επεξεργασία και την καύση ορυκτών καυσίμων), μειώνει κατά συνέπεια τον σχηματισμό άλλων ρύπων, όπως το τροποσφαιρικό όζον και τα αερολύματα.
Αυτό το όζον που σχηματίζεται μέσω χημικών αντιδράσεων εκπομπών από οχήματα και καπνογόνα, συχνά παρουσιάζεται με τη μορφή αιθαλομίχλης που επικρατεί στις πόλεις (το Νταμάμ στη Σαουδική Αραβία να βρίσκεται πιο πρόσφατα στην κορυφή της λίστας για προβληματική ατμοσφαιρική σωματιδιακή ρύπανση).
Το τροποσφαιρικό όζον επηρεάζει τη θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνοντας την ακτινοβολία, παγιδεύοντας περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, ενώ τα σωματίδια αερολύματος μπορεί να έχουν αντίθετα αποτελέσματα.
Οι συνέπειες του κορωνοϊού στα ακραία καιρικά φαινόμενα
Οι επιστήμονες αναφέρουν πρόσφατη έρευνα που επικεντρώθηκε στον αντίκτυπο της πανδημίας του κορωνοϊού στα ακραία καιρικά φαινόμενα, προσδιορίζοντας την αυξημένη εμφάνιση πυρκαγιών στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2020 ως αποτέλεσμα των μειωμένων εκπομπών αεροζόλ αυξάνοντας τη θερμοκρασία του αέρα και τη μείωση της υγρασίας.
Η Κίνα αναφέρεται συχνά ως χώρα επιρρεπής στην αιθαλομίχλη. Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι οι εκπομπές διοξειδίου του θείου, οξειδίων του αζώτου, πρωτογενών σωματιδίων και πτητικών οργανικών ενώσεων, θα πρέπει να μειωθούν κατά 93%, 93 %, 90% και 61% αντίστοιχα για την επίτευξη ουδετερότητας άνθρακα έως το 2060.
Ωστόσο, μόλις συμπεριλήφθηκαν τα αερολύματα, οι θερμοκρασίες του επιφανειακού αέρα σε όλη τη Γη αυξήθηκαν σημαντικά, φτάνοντας το μέγιστο των 2°C σε όλα τα μεσαία-υψηλά γεωγραφικά πλάτη του βόρειου ημισφαιρίου.
Αυξάνονται οι βροχοπτώσεις και οι καύσωνες
Ομοίως, το μοντέλο εντόπισε ετήσιες μέσες αλλαγές βροχοπτώσεων σε ολόκληρο τον πλανήτη , βρίσκοντας ότι οι τροπικοί ωκεανοί (ιδιαίτερα ο Δυτικός Ειρηνικός) παρουσίασαν αυξημένες βροχοπτώσεις υπό πίεση μόνο με αέρια θερμοκηπίου.
Η Νότια, η Ανατολική και η Νοτιοανατολική Ασία παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη αύξηση των βροχοπτώσεων, φθάνοντας τα 0,3 χιλιοστά την ημέρα. Αυτό το μοτίβο παραμένει το ίδιο καθ' όλη τη διάρκεια του υπόλοιπου αιώνα.
Ωστόσο, με τη συμπερίληψη της μείωσης της αφθονίας των αερολυμάτων, μοντελοποιήθηκε μια σημαντική έξαρση της έντασης του καύσωνα η οποία εμφανίζεται σε περισσότερες από 40 ημέρες το χρόνο, με κάθε συμβάν να διαρκεί 20 ημέρες και μια ημερήσια παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,75°C την ημέρα έως το 2050.
Στόχος της έρευνας
Αυτή η έρευνα υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη ανάγκη εξεύρεσης πιο βιώσιμων λύσεων για την αντιμετώπιση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά και των σχετικών ρύπων, ώστε να δοθεί στον κόσμο μια καλύτερη ευκαιρία να επιτύχει φιλόδοξους στόχους και να μετριάσει την πληθώρα των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη που είναι πιθανό να προκληθούν τις επόμενες δεκαετίες.
www.worldenergynews.gr
