Οι εκτιμήσεις για την εξέλιξη των τιμών
Σύμφωνα με το hydrogeninsight.com, το BNEF το δεύτερο εξάμηνο του 2022 εκτιμούσε ότι λόγω των υψηλών τιμών του ορυκτού αερίου, το πράσινο υδρογόνο που χρηματοδοτήθηκε, εκείνο το έτος ήταν «προσωρινά ανταγωνιστικό» με το φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Αλλά «αυτό δεν ισχύει πλέον το 2023», λέει η ερευνητική εταιρεία, καθώς η τιμή του ορυκτού αερίου αναμένεται να μειωθεί σε περίπου 10 $ ανά MMBTU (εκατομμύρια βρετανικές θερμικές μονάδες) σε όλες τις χώρες φέτος, 64% χαμηλότερα από την εκτίμηση της εταιρείας πέρυσι.
Και αυτό προβλέπεται να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια. Η πρόβλεψη του BNEF για τις τιμές του φυσικού αερίου έως το 2030 είναι 23% χαμηλότερη από ό,τι στην εκτίμησή του το δεύτερο εξάμηνο του περασμένου έτους.
Ως εκ τούτου, ανάλογα με την αγορά, το εξισορροπημένο κόστος παραγωγής γκρίζου υδρογόνου από ορυκτό αέριο φέτος κυμαίνεται από 0,98 έως 2,93 $/kg, ενώ το μπλε - όπου το μεγαλύτερο μέρος του CO2 που παράγεται δεσμεύεται και αποθηκεύεται (ή χρησιμοποιείται) - κοστίζει μεταξύ 1,80 $- 4,68/κιλό.
Το κόστος του πράσινου υδρογόνου κυμαίνεται από 2,38-5,89 $/κιλό εάν χρησιμοποιηθούν φθηνές κινεζικές αλκαλικές συσκευές ηλεκτρολύσεως, 4,18-11,07 $/κιλό από αλκαλικό εξοπλισμό δυτικής κατασκευής και 4,57-12 $/kg με τεχνολογία μεμβράνης ανταλλαγής πρωτονίων (PEM).
Η εξαίρεση της Κίνας
Ως εκ τούτου, η Κίνα είναι η μόνη χώρα με μοντέλο όπου το πράσινο υδρογόνο είναι ήδη χαμηλότερο από το μπλε υδρογόνο στην τιμή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι αλκαλικές συσκευές ηλεκτρόλυσης είναι ήδη εξαιρετικά φθηνές σε αυτήν την αγορά με περίπου 360 $/kW κατά μέσο όρο — 71% φθηνότερα από τα δυτικά ισοδύναμα στα 1.270 $/kW — γεγονός που επιτρέπει στα έργα στη χώρα να παράγουν ανανεώσιμες πηγές H2 με λίγο κάτω από $3/kg, ενώ το κόστος του μπλε υδρογόνου σε αυτήν την αγορά είναι λίγο υψηλότερο.
Το BNEF προσάρμοσε επίσης τις παραδοχές από την προηγούμενη ενημέρωση για να αυξήσει τα χρονοδιαγράμματα κατασκευής τόσο για το μπλε όσο και για το πράσινο H2 σε δύο χρόνια, σε κάθε αγορά εκτός από την Κίνα, η οποία παρέμεινε σε ένα έτος, «για να αντικατοπτρίζει καλύτερα τους τρέχοντες χρόνους παράδοσης για εξοπλισμό» — γεγονός που αύξησε το μοντέλο κεφαλαίου για αλκαλικούς ηλεκτρολύτες Western κατά 17%.
Η Κίνα επωφελείται επίσης από την προβλεπόμενη πτώση των τιμών των ανεμογεννητριών της χώρας, η οποία αναμένεται να συμβάλει στη μείωση του μέσου κόστους της αιολικής ενέργειας κατά 8% την περίοδο 2024-50.
Επίσης ευθυγραμμίζει τα έτη λειτουργίας του έργου υδρογόνου και των ανάντη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για να ληφθεί υπόψη ο μεγαλύτερος χρόνος κατασκευής για χερσαία και υπεράκτια αιολική ενέργεια σε σύγκριση με την ηλιακή, γεγονός που αυξάνει το μοντελοποιημένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με προηγούμενη εκτίμηση.
Ωστόσο, ενώ οι νέες μονάδες ανανεώσιμων πηγών H2 δεν θα έχουν φθηνότερο κόστος παραγωγής από τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις γκρίζου υδρογόνου μέχρι το 2050, το έτος κατά το οποίο το πράσινο υδρογόνο είναι φθηνότερο στην παραγωγή από το μπλε εκτιμάται κατά ένα έως τρία χρόνια σε όλες τις μοντελοποιημένες αγορές — αν και ορισμένες θα κλείσουν αυτό το χάσμα νωρίτερα από άλλες.
Το BNEF αναμένει ότι οι αγορές που χρησιμοποιούν ηλεκτρολύτες δυτικής κατασκευής θα έχουν ισοτιμία κόστους μεταξύ πράσινου και μπλε υδρογόνου μόνο μέχρι το 2033, ενώ εκείνες που χρησιμοποιούν ήδη κινεζικό αλκαλικό εξοπλισμό θα έχουν φθηνότερο ανανεώσιμο H2 έως το 2028.
Πρόσβαση σε εξοπλισμό
Ωστόσο, η ερευνητική εταιρεία σημειώνει ότι η μετάβαση σε κινεζικές συσκευές ηλεκτρόλυσης μπορεί να μην μειώσει το κόστος νωρίτερα, καθώς οι αγορές που χρησιμοποιούν σήμερα δυτικές τεχνολογίες είναι πιθανό να υπόκεινται σε υψηλότερο κόστος εγκατάστασης και έλλειψη πρόσβασης σε κινεζικό εξοπλισμό βραχυπρόθεσμα.
Το BNEF έχει επίσης διαφοροποιήσει τις υποθέσεις του κόστους χρηματοδότησης μεταξύ των αγορών, γεγονός που αύξησε το μέσο ισοπεδωμένο κόστος του πράσινου υδρογόνου κατά 14,5% σε σύγκριση με ένα ενιαίο κόστος κεφαλαίου.
Όταν συνυπολογίζονται διαφορετικά έξοδα χρηματοδότησης, ακόμη και χωρίς να ληφθούν υπόψη μεγαλύτερα χρονοδιαγράμματα κατασκευής, ορισμένες αγορές όπως η Ιαπωνία έχουν φθηνότερο κόστος υδρογόνου (LCOH) από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως, που υποχωρεί από περίπου 4,72-9,80 $/κιλό σε 4,36-8,90 $/kg.
Άλλες αγορές αναμένεται τώρα να έχουν υψηλότερα LCOH. Το κόστος παραγωγής πράσινου υδρογόνου στην Τουρκία αρχικά κυμαινόταν από περίπου 2,36-4,36 $/κιλό, αλλά τώρα υπολογίζεται σε 3,08-8,18 $/κιλό.
Εν τω μεταξύ, το Βιετνάμ αναμένεται τώρα να παράγει πράσινο υδρογόνο στα 5,44-10,72 δολάρια/κιλό, όπου προηγουμένως κυμαινόταν από 4,18-7,80 δολάρια/κιλό.
Η Ινδία θα έχει LCOH 3,08-6,72 $/κιλό όταν υπολογίζεται το κόστος χρηματοδότησης σε αυτήν την αγορά, σε σύγκριση με 2,54-4,54 $/κιλό στο προηγούμενο μοντέλο.
www.worldenergynews.gr
