Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ολοκληρώνεται και καταλήγει σε δυο λαμπρές, εόρτιες ημέρες. Είναι το Σάββατο του Λαζάρου, κατά το οποίο μνημονεύουμε την έγερση του επιστήθιου φίλου του Χριστού Λαζάρου, και η Κυριακή των Βαΐων, που εορτάζουμε τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα έξι μέρες πριν προδοθεί και υποστεί το σταυρικό θάνατο.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα θαύμα του Κυρίου μας, προτού εισέλθει στην πόλη της Ιερουσαλήμ, την ανάσταση του Λαζάρου. Ο Λάζαρος ζούσε στη Βηθανία [1] με τις αδερφές του, την Μάρθα και την Μαρία. Ήταν φίλος του Κυρίου. Κάποτε αρρώστησε πολύ βαριά. Οι αδερφές του έστειλαν μήνυμα στον Ιησού: «Κύριε, ο αγαπημένος σου φίλος είναι άρρωστος »[2] Όταν το έμαθε ο Ιησούς είπε: «Αυτή η αρρώστια δεν είναι για να φέρει θάνατο, αλλά για να φανεί η δύναμη του Θεού, για να φανερωθεί με αφορμή την αρρώστια η δόξα του Υιού του Θεού».
Όταν ο Ιησούς αντίκρυσε το κλάμα των αδελφών και των φίλων τους «ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν αυτόν… [3]». Ο Χριστός διέταξε να απομακρυνθεί η πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Και όταν αφαιρέθηκε η πέτρα, «φωνή μεγάλη εκραύγασε Λάζαρε, δεύρο έξω, και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις… [4]».
Ο Χριστός δακρύζει επειδή, βλέποντας το θάνατο του φίλου Του, βλέπει επίσης και τη νίκη του θανάτου πάνω σ’ ολόκληρο τον κόσμο, βλέπει πως ο θάνατος, που δε δημιουργήθηκε από το Θεό, σφετερίστηκε το θρόνο Του και τώρα κυριαρχεί στον κόσμο. Στη συνέχεια έρχεται η εντολή, «Λάζαρε, δεύρο έξω [5]»! Στο σημείο αυτό κυριαρχεί το θαύμα της αγάπης που θριαμβεύει πάνω στο θάνατο, ακούμε μια εντολή που αναγγέλλει τον πόλεμο του Χριστού κατά του θανάτου, μια υπόσχεση πως ο ίδιος ο θάνατος θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί.Ο Ιησούς δάκρυσε στο γεγονός του θανάτου του φίλου του Λαζάρου, δείχνοντας το οδυνηρό του θανάτου ως αταίριαστο για τον άνθρωπο. Δεν μπορεί να κρύψει τη λύπη και την ταραχή Του.
Η ανάσταση του Λαζάρου και η συγκέντρωση του πλήθους θορύβησε τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι αποφάσισαν να σκοτώσουν τον Ιησού ,[6] αλλά και το Λάζαρο [7]. Δεν κατόρθωσαν όμως να το πράξουν για τον Λάζαρο, τον Ιησού όμως λίγο αργότερα Τον σταύρωσαν.
Έξη ημέρες πριν από το Πάσχα, ο Ιησούς κάθισε σε δείπνο το οποίο δόθηκε γι Αυτόν. Μαζί Του ήταν και ο Λάζαρος [8], ενώ πλήθος κόσμου είχαν πάει για να δουν όχι μόνο τον Ιησού, αλλά και τον αναστημένο Λάζαρο [9].
Σύμφωνα με τον Άγιο Επιφάνιο επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο δίκαιος Λάζαρος ήταν τότε 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια μετά την ανάστασή του. Μία παράδοση αναφέρει ότι ο Λάζαρος μετά την ανάστασή του θέλοντας να αποφύγει το μίσος των αρχιερέων κατέφυγε στο Κίτιο της Κύπρου γύρω στο 33 μ.Χ..
Διαβάστε εδώ αναλυτικά:
https://www.pemptousia.gr/2022/04/i-ek-nekron-egersis-tou-agiou-lazarou-tou-tetraimerou-simvolo-tis-kinis-anastaseos/
www.worldenergynews.gr
