Για δεκαετίες, η Βόρεια Αφρική ήταν η πηγή πολλών προβλημάτων για την Ευρώπη,μέρος της «ζούγκλας» που ο ίδιος ο Josep Borrell αναφέρθηκε σε μια αμφιλεγόμενη ομιλία, μέχρι που ανακάλυψε ότι η ζούγκλα έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως γράφει το oilprice.com
Ξαφνικά η Ευρώπη απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον για το αφρικανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, μετά τη σταδιακή κατάργηση της ρωσικής ενέργειας, με αποτέλεσμα, η Αλγερία να πουλά περισσότερο από το 80% του φυσικού αερίου της στην Ευρώπη και οι πολιτικοί της ΕΕ βολεύονται με τις αφρικανικές χώρες καθώς προσπαθούν να εξασφαλίσουν νέες προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ οι διεθνείς εταιρείες πετρελαίου επιστρέφουν στα πετρελαϊκά έργα της Λιβύης παρά τον πολιτικό κίνδυνο.
Βόρεια Αφρική, Αλγερία, Λιβύη
Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Αλγερία νωρίτερα αυτό το μήνα, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Josep Borrell, ζήτησε στενότερη ενεργειακή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της βορειοαφρικανικής χώρας, η οποία τυγχάνει να είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στην ήπειρο.
Στα ανατολικά της Αλγερίας, στη Λιβύη, η μεγάλη εταιρεία πετρελαιοειδών Halliburton και η Honeywell International βρίσκονται σε συνομιλίες με την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου για την ανάπτυξη ενός κοιτάσματος πετρελαίου και την κατασκευή διυλιστηρίου στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα.
Οι συνομιλίες αφορούν συμφωνίες αξίας 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της NOC που μίλησε στη Wall Street Journal.
Για δεκαετίες, η Βόρεια Αφρική ήταν η πηγή πολλών προβλημάτων.
Ήταν μέρος της «ζούγκλας» που ο ίδιος ο Josep Borrell αναφέρθηκε σε μια αμφιλεγόμενη ομιλία που περιέγραφε την ίδια την Ευρώπη ως έναν «κήπο» που πρέπει να προστατεύεται από τη «ζούγκλα».
Μέχρι που ανακάλυψε ότι η ζούγκλα έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, φαίνεται.
Η Αλγερία πουλά περισσότερο από το 80% του φυσικού αερίου της στην Ευρώπη.
Είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές της ηπείρου.
Ωστόσο, οι αναλυτές έσπευσαν να επισημάνουν ότι η Αλγερία δύσκολα μπορεί να αντικαταστήσει τους όγκους ρωσικού φυσικού αερίου.
Πρώτον, η χώρα είχε περιορισμένη παραγωγική ικανότητα, η οποία αργότερα έγινε εμφανής όταν οι εξαγωγές φυσικού αερίου της στην Ευρώπη αυξήθηκαν σε σχεδόν ρεκόρ το 2021, για να πέσει κατά 10% το 2022, ακριβώς όταν η Ευρώπη διψούσε περισσότερο για φυσικό αέριο.
Δεύτερον, η χώρα χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για την επέκταση της παραγωγής και δεν μπορεί να τις αντέξει από μόνη της. Έτσι, άλλοι μπαίνουν για να προσφέρουν αυτήν την επένδυση: η Wall Street Journal ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι η Chevron έψαχνε για εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Αλγερία, η οποία τυγχάνει να διαθέτει ακόμη μεγαλύτερους πόρους σχιστολιθικού από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κατεύθυνση των επενδύσεων σε τέτοιες τοποθεσίες με άφθονους πόρους είναι μεγάλο θετικό, και η Αλγερία σίγουρα θα τις καλωσόριζε, αλλά η ΕΕ βάζει εμπόδια στον δρόμο της.
Πέρυσι, το μπλοκ συμφώνησε για το τι ισοδυναμεί ουσιαστικά με ανώτατο όριο τιμής για το φυσικό αέριο που αγοράζει από το εξωτερικό. Και η Αλγερία δεν χάρηκε γι' αυτό.
Μια ημέρα αφότου η ΕΕ ανακοίνωσε το ανώτατο όριο, ο υπουργός Ενέργειας της Αλγερίας Mohammed Arkan δήλωσε ότι η Αλγερία «δεν υποστηρίζει την ιδέα του περιορισμού των τιμών», προσθέτοντας ότι «οι αγορές ενέργειας πρέπει να παραμείνουν ελεύθερες» εάν πρόκειται να συνεχίσουν να ρέουν οι επενδύσεις σε περισσότερη παραγωγή.
«Η Αλγερία θεωρείται αξιόπιστος και ασφαλής προμηθευτής της Ευρώπης και είμαστε σε πλήρη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τη μακροπρόθεσμη τιμολόγηση», είπε ο Αλγερινός αξιωματούχος και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του θα πρέπει να συμφωνήσουν μαζί του, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Συμφωνίες Eni, National Oil Corporation
Εν τω μεταξύ, στη Λιβύη, η ιταλική Eni και η National Oil Corporation υπέγραψαν πρόσφατα μια συμφωνία αξίας 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ότι η Eni θα επενδύσει σε δύο υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου καθώς η Ιταλία, όπως και ο μητρικός οργανισμός της, επιδιώκει να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειας της.
«Η Λιβύη είναι ξεκάθαρα για εμάς ένας στρατηγικός οικονομικός εταίρος», είπε η πρωθυπουργός της Ιταλίας Giorgia Meloni, παρόλο που ο υπουργός Πετρελαίου της Λιβύης επέκρινε τη συμφωνία της Eni ως παράνομη και είπε ότι η NOC δεν είχε συμβουλευτεί το υπουργείο του σχετικά.
Η συμφωνία, παρεμπιπτόντως, έχει διάρκεια 40 ετών και προβλέπει την αύξηση της παραγωγής φυσικού αερίου της Λιβύης στα 800 εκατομμύρια κυβικά πόδια ημερησίως.
Σε αντάλλαγμα για την επένδυσή της, η Eni θα διατηρήσει την ιδιοκτησία πάνω από το 38% του φυσικού αερίου που παράγει στο πλαίσιο της συμφωνίας για μια περίοδο 15 ετών.
Η αντίδραση του υπουργού Mohammed Aoun είναι μια υπενθύμιση ότι η Λιβύη δεν είναι μια πολιτικά σταθερή χώρα και αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα απαιτητικό επενδυτικό περιβάλλον.
Ωστόσο, η αλήθεια που έχει συνειδητοποιήσει η Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο είναι ότι χρειάζεται φυσικό αέριο και αυτό το αέριο πρέπει να προέρχεται από κάπου.
Η Βόρεια Αφρική άργησε να αναπτύξει τις δυνατότητές της
«Η Βόρεια Αφρική άργησε να αναπτύξει τις δυνατότητές της λόγω πολιτικών κινδύνων, είτε που σχετίζονται με την ανασφάλεια είτε τη γραφειοκρατία», δήλωσε στο WSJ ο πρόεδρος μιας εταιρείας με έδρα τις ΗΠΑ, North Africa Risk Consulting.
Ωστόσο, καθώς η Ευρώπη αναζητά επειγόντως αντικαταστάτες για τη ρωσική ενέργεια, «αυτή είναι η στιγμή τους», είπε επίσης ο Geoff Porter.
Η Αλγερία εκτιμάται ότι έχει παγιδευμένα 707 τρισεκατομμύρια cu ft φυσικού αερίου σε σχηματισμούς σχιστόλιθου—ο τρίτος μεγαλύτερος στον κόσμο μετά την Κίνα και την Αργεντινή.
Η Λιβύη κατέχει περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ή περίπου 53 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Αυτοί είναι σίγουρα όγκοι που αξίζουν το ενδιαφέρον εταιρειών του μεγέθους και του μεγέθους των Chevron, Eni και Halliburton.
Ειδικά με την ευρωπαϊκή ζήτηση που μόλις έχει αφυπνιστεί και παρά την επιμονή της ηγεσίας της ΕΕ να μειώσει σύντομα την εξάρτηση του μπλοκ από τους υδρογονάνθρακες.
Αυτή η επιμονή είναι σίγουρα ισχυρή και η ΕΕ ήταν απασχολημένη με τη σύνταξη σχετικής νομοθεσίας τους τελευταίους μήνες.
Ωστόσο, τώρα που συνειδητοποίησε ότι χρειάζεται υδρογονάνθρακες για να επιβιώσει, η Ευρώπη μπορεί να είναι έτοιμη να συνειδητοποιήσει και κάτι άλλο—ότι δεν μπορείτε να κάνετε τις χώρες να παράγουν περισσότερο αέριο για εσάς χωρίς να παρέχουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Η Ιταλία το έχει καταλάβει, εξ ου και η συμφωνία με την NOC της Λιβύης.
Οι αμερικανοί κολοσσοί φαίνεται να το κατάλαβαν και αυτοί και βάζουν ένα στοίχημα στη Βόρεια Αφρική.
Η πιθανότητα να αποδειχθεί επιτυχημένο στοίχημα είναι αρκετά αξιοπρεπής.
Η Ευρώπη γνωρίζει ήδη ότι δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο με το LNG των ΗΠΑ.
www.worldenergynews.gr
Βόρεια Αφρική, Αλγερία, Λιβύη
Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Αλγερία νωρίτερα αυτό το μήνα, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Josep Borrell, ζήτησε στενότερη ενεργειακή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της βορειοαφρικανικής χώρας, η οποία τυγχάνει να είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στην ήπειρο.
Στα ανατολικά της Αλγερίας, στη Λιβύη, η μεγάλη εταιρεία πετρελαιοειδών Halliburton και η Honeywell International βρίσκονται σε συνομιλίες με την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου για την ανάπτυξη ενός κοιτάσματος πετρελαίου και την κατασκευή διυλιστηρίου στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα.
Οι συνομιλίες αφορούν συμφωνίες αξίας 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της NOC που μίλησε στη Wall Street Journal.
Για δεκαετίες, η Βόρεια Αφρική ήταν η πηγή πολλών προβλημάτων.
Ήταν μέρος της «ζούγκλας» που ο ίδιος ο Josep Borrell αναφέρθηκε σε μια αμφιλεγόμενη ομιλία που περιέγραφε την ίδια την Ευρώπη ως έναν «κήπο» που πρέπει να προστατεύεται από τη «ζούγκλα».
Μέχρι που ανακάλυψε ότι η ζούγκλα έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, φαίνεται.
Η Αλγερία πουλά περισσότερο από το 80% του φυσικού αερίου της στην Ευρώπη.
Είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές της ηπείρου.
Ωστόσο, οι αναλυτές έσπευσαν να επισημάνουν ότι η Αλγερία δύσκολα μπορεί να αντικαταστήσει τους όγκους ρωσικού φυσικού αερίου.
Πρώτον, η χώρα είχε περιορισμένη παραγωγική ικανότητα, η οποία αργότερα έγινε εμφανής όταν οι εξαγωγές φυσικού αερίου της στην Ευρώπη αυξήθηκαν σε σχεδόν ρεκόρ το 2021, για να πέσει κατά 10% το 2022, ακριβώς όταν η Ευρώπη διψούσε περισσότερο για φυσικό αέριο.
Δεύτερον, η χώρα χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για την επέκταση της παραγωγής και δεν μπορεί να τις αντέξει από μόνη της. Έτσι, άλλοι μπαίνουν για να προσφέρουν αυτήν την επένδυση: η Wall Street Journal ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι η Chevron έψαχνε για εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Αλγερία, η οποία τυγχάνει να διαθέτει ακόμη μεγαλύτερους πόρους σχιστολιθικού από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κατεύθυνση των επενδύσεων σε τέτοιες τοποθεσίες με άφθονους πόρους είναι μεγάλο θετικό, και η Αλγερία σίγουρα θα τις καλωσόριζε, αλλά η ΕΕ βάζει εμπόδια στον δρόμο της.
Πέρυσι, το μπλοκ συμφώνησε για το τι ισοδυναμεί ουσιαστικά με ανώτατο όριο τιμής για το φυσικό αέριο που αγοράζει από το εξωτερικό. Και η Αλγερία δεν χάρηκε γι' αυτό.
Μια ημέρα αφότου η ΕΕ ανακοίνωσε το ανώτατο όριο, ο υπουργός Ενέργειας της Αλγερίας Mohammed Arkan δήλωσε ότι η Αλγερία «δεν υποστηρίζει την ιδέα του περιορισμού των τιμών», προσθέτοντας ότι «οι αγορές ενέργειας πρέπει να παραμείνουν ελεύθερες» εάν πρόκειται να συνεχίσουν να ρέουν οι επενδύσεις σε περισσότερη παραγωγή.
«Η Αλγερία θεωρείται αξιόπιστος και ασφαλής προμηθευτής της Ευρώπης και είμαστε σε πλήρη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τη μακροπρόθεσμη τιμολόγηση», είπε ο Αλγερινός αξιωματούχος και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του θα πρέπει να συμφωνήσουν μαζί του, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Συμφωνίες Eni, National Oil Corporation
Εν τω μεταξύ, στη Λιβύη, η ιταλική Eni και η National Oil Corporation υπέγραψαν πρόσφατα μια συμφωνία αξίας 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ότι η Eni θα επενδύσει σε δύο υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου καθώς η Ιταλία, όπως και ο μητρικός οργανισμός της, επιδιώκει να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειας της.
«Η Λιβύη είναι ξεκάθαρα για εμάς ένας στρατηγικός οικονομικός εταίρος», είπε η πρωθυπουργός της Ιταλίας Giorgia Meloni, παρόλο που ο υπουργός Πετρελαίου της Λιβύης επέκρινε τη συμφωνία της Eni ως παράνομη και είπε ότι η NOC δεν είχε συμβουλευτεί το υπουργείο του σχετικά.
Η συμφωνία, παρεμπιπτόντως, έχει διάρκεια 40 ετών και προβλέπει την αύξηση της παραγωγής φυσικού αερίου της Λιβύης στα 800 εκατομμύρια κυβικά πόδια ημερησίως.
Σε αντάλλαγμα για την επένδυσή της, η Eni θα διατηρήσει την ιδιοκτησία πάνω από το 38% του φυσικού αερίου που παράγει στο πλαίσιο της συμφωνίας για μια περίοδο 15 ετών.
Η αντίδραση του υπουργού Mohammed Aoun είναι μια υπενθύμιση ότι η Λιβύη δεν είναι μια πολιτικά σταθερή χώρα και αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα απαιτητικό επενδυτικό περιβάλλον.
Ωστόσο, η αλήθεια που έχει συνειδητοποιήσει η Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο είναι ότι χρειάζεται φυσικό αέριο και αυτό το αέριο πρέπει να προέρχεται από κάπου.
Η Βόρεια Αφρική άργησε να αναπτύξει τις δυνατότητές της
«Η Βόρεια Αφρική άργησε να αναπτύξει τις δυνατότητές της λόγω πολιτικών κινδύνων, είτε που σχετίζονται με την ανασφάλεια είτε τη γραφειοκρατία», δήλωσε στο WSJ ο πρόεδρος μιας εταιρείας με έδρα τις ΗΠΑ, North Africa Risk Consulting.
Ωστόσο, καθώς η Ευρώπη αναζητά επειγόντως αντικαταστάτες για τη ρωσική ενέργεια, «αυτή είναι η στιγμή τους», είπε επίσης ο Geoff Porter.
Η Αλγερία εκτιμάται ότι έχει παγιδευμένα 707 τρισεκατομμύρια cu ft φυσικού αερίου σε σχηματισμούς σχιστόλιθου—ο τρίτος μεγαλύτερος στον κόσμο μετά την Κίνα και την Αργεντινή.
Η Λιβύη κατέχει περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ή περίπου 53 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Αυτοί είναι σίγουρα όγκοι που αξίζουν το ενδιαφέρον εταιρειών του μεγέθους και του μεγέθους των Chevron, Eni και Halliburton.
Ειδικά με την ευρωπαϊκή ζήτηση που μόλις έχει αφυπνιστεί και παρά την επιμονή της ηγεσίας της ΕΕ να μειώσει σύντομα την εξάρτηση του μπλοκ από τους υδρογονάνθρακες.
Αυτή η επιμονή είναι σίγουρα ισχυρή και η ΕΕ ήταν απασχολημένη με τη σύνταξη σχετικής νομοθεσίας τους τελευταίους μήνες.
Ωστόσο, τώρα που συνειδητοποίησε ότι χρειάζεται υδρογονάνθρακες για να επιβιώσει, η Ευρώπη μπορεί να είναι έτοιμη να συνειδητοποιήσει και κάτι άλλο—ότι δεν μπορείτε να κάνετε τις χώρες να παράγουν περισσότερο αέριο για εσάς χωρίς να παρέχουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Η Ιταλία το έχει καταλάβει, εξ ου και η συμφωνία με την NOC της Λιβύης.
Οι αμερικανοί κολοσσοί φαίνεται να το κατάλαβαν και αυτοί και βάζουν ένα στοίχημα στη Βόρεια Αφρική.
Η πιθανότητα να αποδειχθεί επιτυχημένο στοίχημα είναι αρκετά αξιοπρεπής.
Η Ευρώπη γνωρίζει ήδη ότι δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο με το LNG των ΗΠΑ.
www.worldenergynews.gr
