Η Φάση 2 του Νότιου Διαδρόμου φυσικού αερίου τυγχάνει ισχυρής στήριξης της Ε.Ε. αλλά και των ΗΠΑ
Τη δεύτερη φάση ανάπτυξης του Νότιου Διαδρόμου (SGC) φυσικού αερίου στον οποίο εντάσσεται και ο αγωγός TAP εξετάζει πλέον η αζέρικη Socar, βάζοντας στο παιχνίδι και την προοπτική διασφάλισης νέων πηγών προμήθειας αερίου όπως το Τουρκμενιστάν και το Ισραήλ.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Elshad Nassirov, αντιπρόεδρος της Socar με αρμοδιότητα τις επενδύσεις και το μάρκετινγκ, στο μέλλον το φυσικό αέριο του Νότιου Διαδρόμου (SGC) θα μπορούσε να προέρχεται από το Τουρκμενιστάν και το Ισραήλ και θα μπορούσε να διεισδύσει σε νέες αγορές στα Βαλκάνια.
Η Φάση 2 του Νότιου Διαδρόμου φυσικού αερίου, ενός έργου που τυγχάνει της ισχυρής στήριξης της Ε.Ε. αλλά και των ΗΠΑ καθώς συμβάλλει στη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας της Ευρώπης και την μείωση της εξάρτησης της από το ρωσικό αέριο, περιλαμβάνει όχι μόνον την αναβάθμιση των αγωγών και την αύξηση της δυναμικότητας τους αλλά και την εισαγωγή νέων πηγών εφοδιασμού.
Σύμφωνα με τον κ. Nassirov, «σε αυτή τη φάση, η Socar στοχεύει να προσεγγίσει πρόσθετες αγορές και να διαμετακομίσει αέριο από άλλες περιοχές, καθώς και να αναπτύξει νέους πόρους φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν».
Ο Νότιος Διάδρομος (SGC) είναι πλέον πλήρης, με το πρώτες ροές αερίου στην Ιταλία να πραγματοποιούνται μέσω του TAP στα τέλη του 2020.
Η διαδρομή του TAP από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ
Ο ΤΑΡ που αποτελεί τμήμα του Νότιου Διαδρόμου, ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, διέρχεται από την Αλβανία και καταλήγει στην Ιταλία.
Αποτελεί δε, το τελευταίο σκέλος ενός έργου που αρχίζει από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ του Αζερμπαϊτζάν στη Κασπία Θάλασσα και μέσω μίας σειράς αγωγών διοχετεύει το αέριο στην Ευρώπη.
Το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ, που τροφοδοτεί σήμερα τον Νότιο Διάδρομο έχει δυναμικότητα στη φάση αυτή 16 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως.
Ας σημειωθεί ότι το κόστος του όλου έργου, από το Αζερμπαϊτζάν ως την Ιταλία, ανήλθε τελικώς 33 δις. δολάρια, πολύ κάτω από την αρχική εκτίμηση προϋπολογισμού, ύψους 45 δις. δολ σύμφωνα με τον κ. Nassirov.
Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Nassirov, η προοπτική που εξετάζει η Socar για τον Νότιο Διάδρομο είναι να μεταφέρει αέριο και από το Τουρκμενιστάν.
Σημειώνεται ότι πρόσφατα το Μπακού και η Ασγκαμπάτ υπέγραψαν συμφωνία για την από κοινού ανάπτυξη του πεδίου Dostluk που εκτείνεται στα σύνορα μεταξύ των θαλάσσιων ζωνών των δύο χωρών στην Κασπία Θάλασσα.
Με τη συμφωνία αυτή τερματίστηκε μια τριετής διαμάχη μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του Τουρκμενιστάν ως προς ποια χώρα είχε τα δικαιώματα να αναπτύξει το πεδίο, το οποίο παλαιότερα ήταν γνωστό ως Kepez στο Αζερμπαϊτζάν και Sardar στο Τουρκμενιστάν.
Το νομικό καθεστώς της Κασπίας μετά τον πόλεμο
Η συμφωνία δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την υπογραφή τον Αύγουστο του 2018 της Σύμβασης για το Νομικό Καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας, την ολοκλήρωση του SGC και το τέλος του πολέμου Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν τον Νοέμβριο του 2020.
«Αυτή η νέα συνεργασία με το Τουρκμενιστάν θα ανοίξει την ευκαιρία στο φυσικό αέριο της Κεντρικής Ασίας να προσχωρήσει στον Νότιο Διάδρομο», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Socar.
Όμως πέραν του Τουρκμενιστάν μια ακόμη πηγή τροφοδοσίας με φυσικό αέριο του Νότιου Διαδρόμου θα μπορούσε να είναι και το Ισραήλ.
Όπως είπε ο κ. Nassirov, «το ισραηλινό αέριο θα μπορούσε να φθάσει στην Τουρκία και στη συνέχεια η είσοδος στο TANAP με ανταλλαγές στην τουρκική αγορά είναι εμπορικά η πιο βιώσιμη επιλογή για εξαγωγή φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη και υποστηρίζουμε αυτήν την επιλογή».
Πρόκειται για ένα σχέδιο, ευθέως ανταγωνιστικό του πρότζεκτ EastMed, το οποίο στη βασική διαδρομή είχε μπλοκαριστεί στο παρελθόν από την Κύπρο και αργότερα από το Ισραήλ, μετά τη διάρρηξη των σχέσεων Άγκυρας- Τελ Αβίβ.
Πάντως το τελευταίο διάστημα το πρότζεκτ φαίνεται ότι αναβιώνει και προβάλλει ως το επικρατέστερο για τη μεταφορά του υπεράκτιου αερίου του Ισραήλ και της Κύπρου στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τη μεταφορά αερίου με πλοία LNG μέσω Αιγύπτου και Κρήτης.
www.worldenergynews.gr
