Το ρίσκο των κλειστών οικονομιών ανεβάινει εκθετικά με την πάροδο του χρόνου
H απόφαση του προέδρου Trump να ανακοινώσει τον στόχο επανεκκίνησης της αμερικανικής οικονομίας το Πάσχα, δηλαδή σε δύο εβδομάδες ανοίγει πρώιμα ένα μεγάλο δίλημμα που θα είναι αναπόφευκτο για όλους τους πολιτικούς ηγέτες.
ΟΙ κλειστές lockdown οικονομίες δεν είναι διατηρίσιμες, όπως θα λέγαμε, not sustained.
Eίδαμε το τεράστιο κόστος της δημοσιονομικής εκτροπής που λαμβάνει χώρα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα Ελλάδα, η οποία από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα έφτασε τόσο γρήγορα στα 4,7 δισ ευρώ.
Κολοσσιαίο και ογκώδες νούμερο που μέσα σε τρείς εβδομάδες τινάζει στον αέρα την επιτυχία 3 μνημονίων, το πρωτογενές πλεόνασμα και ταυτόχρονα οδηγεί με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σε ένα νέο μεγάλο έλλειμμα. Ένα έλλειμμα που συνδυάζεται με μια ύφεση, που αν ο τουριστικός τομέας δεν πάρει μπροστά μέχρι τον Άυγουστο, θα ξεπεράσει το 5% και θα γράψει επίπεδα - ρεκόρ.
Αυτό βέβαια γίνεται παγκοσμίως, τα προβλήματα όμως κάθε οικονομίας δεν είναι τα ίδια.
Τι εννοούμε με αυτό; Ότι η Ελλάδα έχει ένα DSA χρέους σε εκκρεμότητα που βασίστηκε μέχρι τώρα στα ισχυρά δημοσιονομικά, άρα από εδώ και στο εξής θα πρέπει να επανεξεταστεί με τα νέα δεδομένα.
Για την χώρα μας όσο και αν προσωρινά μπορεί να εντάξει την πλειοψηφία των επιχειρηματικών κλάδων στα ευεργετήματα της αναστολής πληρωμών και την κάλυψη των εργαζομένων με τα 800 ευρώ μηνιαίως, αυτό δεν μπορεί να γίνει εσαεί.
Θα είναι δε κομβικό αν η Γερμανία ζητήσει από την Ιταλία πιστωτική γραμμή για να της παράσχει βοήθεια.Η κάθε χώρα έχει άλλες δυναμικές και άλλες αντοχές στην κρίση.
Για την Ελλάδα υπάρχουν δύο πλεονεκτήματα: Πρώτον ότι είναι στο QE άρα οι αποδόσεις των ομολόγων της δεν θα εκτραπούν και δεύτερον ότι έχει το Μαξιλάρι ρευστότητας των 30 δισ,που μπορεί κάποια στιγμή να κάνει χρήση αυτού.
Για πόσο οι οικονομίες θα μπορούν να παραμένουν κλειστές, ξεχειλώνοντας πρωτοφανώς τα μεγέθη τους, ανεβάζοντας τα χρέη τους, γιατί τίποτε δεν διαγράφεται μέχρι τώρα τουλάχιστον, επιχειρώντας να περιορίσουν την διασπορά ενός ιού, που είναι μεν θανατηφόρος αλλά σε ποσοστό σχετικά μηδαμινό, όσο και αν φαίνεται κυνικό, στο σύνολο του πληθυσμού.
Κατά την εκτίμισή μας αργά ή γρήγορα όλοι οι πολιτικοί ηγέτες θα βρεθούν προ του διλήμματος να πάρουν τις δύσκολες αποφάσεις, αν δεν υπάρχει ακόμα η δραστική άνασχεση του ιού.
Η ανθρωπότητα των δισ πολιτών δεν θα βουλιάξει στην απομόνωση, υπονομευοντας για πολλά πολλά χρόνια το μέλλον της και κυρίως γιατί η μεγάλη πλειονότητα δεν θα έχει να φάει και θα εξαθλιώνεται.
Το πακέτο Trump θα μοιράσει τον επόμενο μήνα 500 δισ δολ σε επιταγές των 1000 ευρώ, γιατί στις ΗΠΑ αυτοί που χάνουν την δουλειά τους δεν έχουν να φάνε.
Η αμερικανική ελίτ συνεχίζει να είναι σε έναν "άλλο κόσμο" και ο Bill Gates μπορεί να βλέπει το ρίσκο της εξάπλωσης του ιού και σωστά αν η οικονομία επανεκκινήσει, όμως υπάρχει και το ρίσκο της φτώχειας και επιβίωσης, που είναι εξίσου επικίνδυνο.
Στην Ελλάδα οι κινήσεις έγιναν σωστά. Γρήγορα ο πρωθυπουργός έκλεισε τις εστίες κινδύνου και τα νούμερα προς το παρόν είναι από τα καλύτερα παγκοσμίως.
Και ασφαλώς για τώρα είναι το καλύτερο, που μπορεί να γίνει και πρέπει όλοι να δείξουμε ευλαβική πειθαρχία.Ως πότε όμως;
Σταδιακά θα μάθουμε να ζούμε για κάποιο διάστημα με τον κορωνοϊό. Θα λαμβάνουμε προφυλάξεις, δεν θα συγκεντρωνόμαστε, τα συνεργεία απολύμανσης θα πολλαπλασιάσουν την δουλειά τους και τα νοσοκομεία θα επεκτείνονται. Όσο πάρει. Η οικονομία όμως θα πρέπει να επανεκκινήσει. Όπως μπορεί, μέχρι οι συνθήκες να εξομαλυνθούν.
Ο πρόεδρος Trump παίρνει ένα ρίσκο, μπορεί να του βγει, αν το έχει ζυγίσει καλά, μπορεί να τον βάλει σε περιπέτεια.
Αργά ή γρήγορα όμως θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν όλοι οι σύγχρονοι ηγέτες.
ΟΙ κλειστές lockdown οικονομίες δεν είναι διατηρίσιμες, όπως θα λέγαμε, not sustained.
Eίδαμε το τεράστιο κόστος της δημοσιονομικής εκτροπής που λαμβάνει χώρα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα Ελλάδα, η οποία από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα έφτασε τόσο γρήγορα στα 4,7 δισ ευρώ.
Κολοσσιαίο και ογκώδες νούμερο που μέσα σε τρείς εβδομάδες τινάζει στον αέρα την επιτυχία 3 μνημονίων, το πρωτογενές πλεόνασμα και ταυτόχρονα οδηγεί με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σε ένα νέο μεγάλο έλλειμμα. Ένα έλλειμμα που συνδυάζεται με μια ύφεση, που αν ο τουριστικός τομέας δεν πάρει μπροστά μέχρι τον Άυγουστο, θα ξεπεράσει το 5% και θα γράψει επίπεδα - ρεκόρ.
Αυτό βέβαια γίνεται παγκοσμίως, τα προβλήματα όμως κάθε οικονομίας δεν είναι τα ίδια.
Τι εννοούμε με αυτό; Ότι η Ελλάδα έχει ένα DSA χρέους σε εκκρεμότητα που βασίστηκε μέχρι τώρα στα ισχυρά δημοσιονομικά, άρα από εδώ και στο εξής θα πρέπει να επανεξεταστεί με τα νέα δεδομένα.
Για την χώρα μας όσο και αν προσωρινά μπορεί να εντάξει την πλειοψηφία των επιχειρηματικών κλάδων στα ευεργετήματα της αναστολής πληρωμών και την κάλυψη των εργαζομένων με τα 800 ευρώ μηνιαίως, αυτό δεν μπορεί να γίνει εσαεί.
Θα είναι δε κομβικό αν η Γερμανία ζητήσει από την Ιταλία πιστωτική γραμμή για να της παράσχει βοήθεια.Η κάθε χώρα έχει άλλες δυναμικές και άλλες αντοχές στην κρίση.
Για την Ελλάδα υπάρχουν δύο πλεονεκτήματα: Πρώτον ότι είναι στο QE άρα οι αποδόσεις των ομολόγων της δεν θα εκτραπούν και δεύτερον ότι έχει το Μαξιλάρι ρευστότητας των 30 δισ,που μπορεί κάποια στιγμή να κάνει χρήση αυτού.
Το ρίσκο των κλειστών οικονομιών ανεβάινει εκθετικά με τον χρόνο
Άρα ο χρόνος εξουδετέρωσης του Κορωνοϊού θα είναι κομβικής σημασίας, ώστε η ελληνική οικονομία να προλάβει να περιορίσει τα καταστροφικά αποτελέσματα και να επιστρέψει στην αναπτυξιακη τροχιά.
Αν όμως ο Coronavirus δεν έχει εξουδετερωθεί μέχρι τον Μάίο, πράγμα διόλου απίθανο, τι θα κάνουν η Ελλάδα, η Ιταλία,η Ισπανία ακόμα και η Γαλλία.Άρα ο χρόνος εξουδετέρωσης του Κορωνοϊού θα είναι κομβικής σημασίας, ώστε η ελληνική οικονομία να προλάβει να περιορίσει τα καταστροφικά αποτελέσματα και να επιστρέψει στην αναπτυξιακη τροχιά.
Για πόσο οι οικονομίες θα μπορούν να παραμένουν κλειστές, ξεχειλώνοντας πρωτοφανώς τα μεγέθη τους, ανεβάζοντας τα χρέη τους, γιατί τίποτε δεν διαγράφεται μέχρι τώρα τουλάχιστον, επιχειρώντας να περιορίσουν την διασπορά ενός ιού, που είναι μεν θανατηφόρος αλλά σε ποσοστό σχετικά μηδαμινό, όσο και αν φαίνεται κυνικό, στο σύνολο του πληθυσμού.
Κατά την εκτίμισή μας αργά ή γρήγορα όλοι οι πολιτικοί ηγέτες θα βρεθούν προ του διλήμματος να πάρουν τις δύσκολες αποφάσεις, αν δεν υπάρχει ακόμα η δραστική άνασχεση του ιού.
Η ανθρωπότητα των δισ πολιτών δεν θα βουλιάξει στην απομόνωση, υπονομευοντας για πολλά πολλά χρόνια το μέλλον της και κυρίως γιατί η μεγάλη πλειονότητα δεν θα έχει να φάει και θα εξαθλιώνεται.
Το πακέτο Trump θα μοιράσει τον επόμενο μήνα 500 δισ δολ σε επιταγές των 1000 ευρώ, γιατί στις ΗΠΑ αυτοί που χάνουν την δουλειά τους δεν έχουν να φάνε.
Η αμερικανική ελίτ συνεχίζει να είναι σε έναν "άλλο κόσμο" και ο Bill Gates μπορεί να βλέπει το ρίσκο της εξάπλωσης του ιού και σωστά αν η οικονομία επανεκκινήσει, όμως υπάρχει και το ρίσκο της φτώχειας και επιβίωσης, που είναι εξίσου επικίνδυνο.
Στην Ελλάδα οι κινήσεις έγιναν σωστά. Γρήγορα ο πρωθυπουργός έκλεισε τις εστίες κινδύνου και τα νούμερα προς το παρόν είναι από τα καλύτερα παγκοσμίως.
Και ασφαλώς για τώρα είναι το καλύτερο, που μπορεί να γίνει και πρέπει όλοι να δείξουμε ευλαβική πειθαρχία.Ως πότε όμως;
Ζώντας με τον κορωνοϊό
Σταδιακά θα μάθουμε να ζούμε για κάποιο διάστημα με τον κορωνοϊό. Θα λαμβάνουμε προφυλάξεις, δεν θα συγκεντρωνόμαστε, τα συνεργεία απολύμανσης θα πολλαπλασιάσουν την δουλειά τους και τα νοσοκομεία θα επεκτείνονται. Όσο πάρει. Η οικονομία όμως θα πρέπει να επανεκκινήσει. Όπως μπορεί, μέχρι οι συνθήκες να εξομαλυνθούν.
Αργά ή γρήγορα όμως θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν όλοι οι σύγχρονοι ηγέτες.
www.worldenergynews.gr
