Σε μια χώρα που άγγιξε αρνητικά ρεκόρ στην ανεργία, η ισορροπία ανάμεσα στο μέγιστο αυτοματισμό και την απασχόληση είναι στοίχημα, είπε μεταξύ άλλων ο κ. Μυτιληναίος
«Το στοίχημα για τη βιομηχανία, ιδίως τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας, είναι πρώτα ευρωπαϊκό και μετά ελληνικό» τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του στο συνέδριο του ΣΕΒ με τίτλο «Βιομηχανία 4.0», ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της MYTILINEOS κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στην ψηφιακή επανάσταση, την κλιματική ουδετερότητα και την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός κατάλληλου road map.
Η Ομιλία του:
Μια κλασσική φράση από τότε που ξεκίνησε η συζήτηση για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι ότι «η Ελλάδα έχασε την 3η, ας μη χάσουμε και αυτή που έρχεται».
Διαπιστώνει λοιπόν κανείς εύλογα την ανάγκη η χώρα μας να μην μείνει για μία ακόμα φορά πίσω στις εξελίξεις, αδυνατώντας να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που απλώνονται μπροστά μας.
Ωστόσο, το στοίχημα για τη βιομηχανία, ιδίως τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας, είναι πρώτα ευρωπαϊκό και μετά ελληνικό.
Κι η πρόκληση του ψηφιακού μετασχηματισμού δεν είναι η μόνη που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, καθώς η επιβίωση και η βιώσιμη ανάπτυξη της βιομηχανίας έχει στην εξίσωση αρκετούς παράγοντες.
H πρόκληση των καιρών που αφορά στη βιομηχανία, λοιπόν, επικεντρώνεται στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Επιτρέψτε μου όμως τοποθετώντας δίπλα στην έννοια ως αντίστοιχης σημαντικότητας, και την κλιματική ουδετερότητα.
Οι έννοιες για πολλούς μπορεί να ακούγονται ως ωραίοι τίτλοι.
Για εμάς που ξέρουμε και βιώνουμε τη βιομηχανία είναι μια σοβαρή πρόκληση και συνάμα μία ευκαιρία.
Ψηφιακή επανάσταση
Το digitalisation της βιομηχανίας είναι εδώ: πολλές βιομηχανίες έχουν ήδη υλοποιήσει καινοτόμες λύσεις που στόχο έχουν να συμβάλουν μεταξύ άλλων στη βελτίωση της παραγωγικότητας, την εξοικονόμηση πόρων (φυσικών και οικονομικών), τις καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις και τη βέλτιστη διαχείριση του εργατικού δυναμικού.
Όλοι έχουμε ακούσει, αναφέρθηκαν και εδώ σήμερα, πώς μπορεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός να συμβάλει στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να γίνει πηγή εσόδων, να βελτιώσει την ποιότητα, να κάνει ταχύτερες τις διαδικασίες, ακόμα και να βελτιώσει την παρακολούθηση των συνθηκών ασφαλείας και περιβαλλοντικών όρων.
Οι δυνατότητες είναι μπροστά μας και έχουμε δει μόνο ένα μικρό παράθυρο όσων μπορούμε να κάνουμε. Είμαστε στην είσοδο, έχουμε βάλει το κλειδί στην πόρτα, πρέπει να το γυρίσουμε και να εισέλθουμε στη νέα εποχή.
Σε μια χώρα που άγγιξε αρνητικά ρεκόρ στην ανεργία, η ισορροπία ανάμεσα στο μέγιστο αυτοματισμό και την απασχόληση είναι στοίχημα. Αρκεί να μην αντιμετωπίζουμε τις νέες τεχνολογίες ως εχθρό.
Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρω πως στη μεταλλουργία μας, του εργοστάσιο του Αλουμινίου της Ελλάδος, υλοποιήσαμε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που ονομάσαμε digital smelter σε συνεργασία με τη General Electric, εκμεταλλευόμενοι στο ακέραιο τα πλεονεκτήματα της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, χωρίς όμως να στοιχήσει αυτό θέσεις απασχόλησης.
Κλιματική ουδετερότητα
Για την κλιματική ουδετερότητα είναι αναγκαίο να διασφαλιστούν οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις, ώστε η μετάβαση όχι μόνο να είναι εφικτή τεχνικά αλλά και οικονομικά ανταγωνιστική.
Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο άρχισαν τα πράγματα να κινούνται, λ.χ. με την αναθεώρηση των κατευθυντηρίων γραμμών για την αντιστάθμιση του έμμεσου κόστους εκπομπών και την αναμενόμενη εκκίνηση του «ταμείου καινοτομίας» που θα στοχεύει ιδίως σε ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Εδώ, αξίζει να αναφερθώ στο Ευρωπαϊκό Green Deal, που αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για τη νέα Πρόεδρο της Κομισιόν, Ursula von der Leyen.
Μόλις πριν από 20 μέρες, δημοσιεύτηκε το Masterplan για τον ανταγωνιστικό μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής ενεργοβόρου βιομηχανίας, προκειμένου να καταστεί εφικτή η κλιματικά ουδέτερη και κυκλική οικονομία έως το 2050.
Το Masterplan θα καθοδηγήσει σε μεγάλο βαθμό τη χάραξη μιας επικαιροποιημένης Βιομηχανικής Πολιτικής για την Ευρώπη που αναμένεται να παρουσιαστεί την άνοιξη του 2020.
Εκεί περιγράφονται οι βασικές προϋποθέσεις για τη διατήρηση και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στο πλαίσιο της μεγάλης αυτής μετάβασης, εστιάζοντας σε τρεις βασικές προτεραιότητες:
1) Την εξασφάλιση της πρόσβασης της βιομηχανίας σε «καθαρή» ενέργεια και πρώτες ύλες σε διεθνώς ανταγωνιστικές τιμές.
2) τη δημιουργία αγορών για κλιματικά ουδέτερα και «κυκλικά» προϊόντα, και
3) τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων R&I για την προώθηση καινοτόμων τεχνολογιών.
Η Ελληνική Βιομηχανία και οι ανταγωνιστές της
Επειδή η Ελληνική Βιομηχανία έχει να αντιμετωπίσει κι επιλύσει επιπλέον ζητήματα, η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη για την επόμενη μέρα που είναι κιόλας εδώ.
Κυρίως την ανάγκη να παίζουμε στο βιομηχανικό στίβο με τους ίδιους όρους που παίζουν και οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές μας.
Διότι καλούμαστε να ανταγωνιστούμε ευρωπαϊκούς κολοσσούς, που έχουν πρόσβαση σε όλα εκείνα τα εργαλεία που ευνοούν την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής (φθηνό ρεύμα, φθηνό χρήμα, ρυθμιστική σταθερότητα, απτή αδειοδοτική διευκόλυνση από το κράτος, εργαλεία και κίνητρα ψηφιακού μετασχηματισμού των επιχειρήσεων κλπ.).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα, 20 χρόνια μετά τον πρώτο νόμο για την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς, λειτουργούμε σε μια χώρα που παλεύει να καλύψει τις τεράστιες καθυστερήσεις στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις!
Καλούμαστε παράλληλα να ανταγωνιστούμε τη βιομηχανική παραγωγή τρίτων χωρών, που ήδη επενδύει στον ψηφιακό μετασχηματισμό αλλά κι επιδοτείται σκανδαλωδώς.
Road Map
Η εθνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική λοιπόν επιβάλλεται να δημιουργήσουν ένα road map, με στοχευμένες δράσεις στους τομείς του ανταγωνισμού, της καινοτομίας, της έρευνας, του ψηφιακού μετασχηματισμού, της ενέργειας και του κλίματος, τον χρηματοδοτικών προγραμμάτων και του διεθνούς εμπορίου.
Χωρίς παραφωνίες, και χωρίς ομφαλοσκόπηση, ένα «σπορ» στο οποίο δυστυχώς η Ευρώπη στο παρελθόν επιδόθηκε με εμμονή.
Περιμένουμε και από την πολιτεία να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα μέσα στο πλαίσιο της νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας, για να σταθεί στο πλάι μας σε αυτή την προσπάθεια, για να συνεχίσουμε να δίνουμε δουλειές, να επενδύουμε, να μεγιστοποιούμε την προστιθέμενη αξία των εθνικών πόρων.
Πρέπει να συμβάλλουμε όλοι στην -πραγματικά- εθνική προσπάθεια για το απαιτούμενο άλμα, μετά από τόσα χρόνια κρίσης που ταλαιπώρησαν την Ελλάδα.
Η βιομηχανία της χώρας δηλώνει παρούσα στην πρόκληση του σήμερα και ήδη παίρνει θέση για την επόμενη φάση, από το 2030 έως το 2050, οπότε θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για το μεγάλο βήμα μετάβασης στη νέα πραγματικότητα.
Είναι σημαντικό να ορίσουμε τις εξελίξεις στην κατεύθυνση που θέλουμε και να μην είμαστε για μία ακόμα φορά ο τελευταίος τροχός μιας άμαξας που θα συνεχίσει να προχωρά.
Κλείνω με δύο παραδοχές, που θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη, για να κατανοήσουμε τα διακυβεύματα:
· Ο κόσμος θα εξελίσσεται και θα δρα ως μέρος της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ακόμα κι αν χώρα μας κι η ελληνική βιομηχανία δεν είναι μέρος της. Άρα εμάς θα ξεπεράσουν οι εξελίξεις, εμείς θα μείνουμε στάσιμοι, και γι’ αυτό πρέπει να ανέβουμε σε αυτό το τρένο.
· Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι αν καταστραφεί η ανθρωπότητα από την κλιματική αλλαγή. Άρα η δική μας επιβίωση, των ανθρώπων, είναι που κινδυνεύει και γι’ αυτό πρέπει να λάβουμε μέτρα.
Και στις δύο περιπτώσεις, δική μας είναι η επιλογή, εμείς πρέπει να ορίσουμε το μέλλον μας.
www.worldenergynews.gr
Παράλληλα, αναφέρθηκε στην ψηφιακή επανάσταση, την κλιματική ουδετερότητα και την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός κατάλληλου road map.
Η Ομιλία του:
Μια κλασσική φράση από τότε που ξεκίνησε η συζήτηση για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι ότι «η Ελλάδα έχασε την 3η, ας μη χάσουμε και αυτή που έρχεται».
Διαπιστώνει λοιπόν κανείς εύλογα την ανάγκη η χώρα μας να μην μείνει για μία ακόμα φορά πίσω στις εξελίξεις, αδυνατώντας να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που απλώνονται μπροστά μας.
Ωστόσο, το στοίχημα για τη βιομηχανία, ιδίως τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας, είναι πρώτα ευρωπαϊκό και μετά ελληνικό.
Κι η πρόκληση του ψηφιακού μετασχηματισμού δεν είναι η μόνη που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, καθώς η επιβίωση και η βιώσιμη ανάπτυξη της βιομηχανίας έχει στην εξίσωση αρκετούς παράγοντες.
H πρόκληση των καιρών που αφορά στη βιομηχανία, λοιπόν, επικεντρώνεται στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Επιτρέψτε μου όμως τοποθετώντας δίπλα στην έννοια ως αντίστοιχης σημαντικότητας, και την κλιματική ουδετερότητα.
Οι έννοιες για πολλούς μπορεί να ακούγονται ως ωραίοι τίτλοι.
Για εμάς που ξέρουμε και βιώνουμε τη βιομηχανία είναι μια σοβαρή πρόκληση και συνάμα μία ευκαιρία.
Ψηφιακή επανάσταση
Το digitalisation της βιομηχανίας είναι εδώ: πολλές βιομηχανίες έχουν ήδη υλοποιήσει καινοτόμες λύσεις που στόχο έχουν να συμβάλουν μεταξύ άλλων στη βελτίωση της παραγωγικότητας, την εξοικονόμηση πόρων (φυσικών και οικονομικών), τις καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις και τη βέλτιστη διαχείριση του εργατικού δυναμικού.
Όλοι έχουμε ακούσει, αναφέρθηκαν και εδώ σήμερα, πώς μπορεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός να συμβάλει στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να γίνει πηγή εσόδων, να βελτιώσει την ποιότητα, να κάνει ταχύτερες τις διαδικασίες, ακόμα και να βελτιώσει την παρακολούθηση των συνθηκών ασφαλείας και περιβαλλοντικών όρων.
Οι δυνατότητες είναι μπροστά μας και έχουμε δει μόνο ένα μικρό παράθυρο όσων μπορούμε να κάνουμε. Είμαστε στην είσοδο, έχουμε βάλει το κλειδί στην πόρτα, πρέπει να το γυρίσουμε και να εισέλθουμε στη νέα εποχή.
Σε μια χώρα που άγγιξε αρνητικά ρεκόρ στην ανεργία, η ισορροπία ανάμεσα στο μέγιστο αυτοματισμό και την απασχόληση είναι στοίχημα. Αρκεί να μην αντιμετωπίζουμε τις νέες τεχνολογίες ως εχθρό.
Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρω πως στη μεταλλουργία μας, του εργοστάσιο του Αλουμινίου της Ελλάδος, υλοποιήσαμε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που ονομάσαμε digital smelter σε συνεργασία με τη General Electric, εκμεταλλευόμενοι στο ακέραιο τα πλεονεκτήματα της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, χωρίς όμως να στοιχήσει αυτό θέσεις απασχόλησης.
Κλιματική ουδετερότητα
Για την κλιματική ουδετερότητα είναι αναγκαίο να διασφαλιστούν οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις, ώστε η μετάβαση όχι μόνο να είναι εφικτή τεχνικά αλλά και οικονομικά ανταγωνιστική.
Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο άρχισαν τα πράγματα να κινούνται, λ.χ. με την αναθεώρηση των κατευθυντηρίων γραμμών για την αντιστάθμιση του έμμεσου κόστους εκπομπών και την αναμενόμενη εκκίνηση του «ταμείου καινοτομίας» που θα στοχεύει ιδίως σε ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Εδώ, αξίζει να αναφερθώ στο Ευρωπαϊκό Green Deal, που αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για τη νέα Πρόεδρο της Κομισιόν, Ursula von der Leyen.
Μόλις πριν από 20 μέρες, δημοσιεύτηκε το Masterplan για τον ανταγωνιστικό μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής ενεργοβόρου βιομηχανίας, προκειμένου να καταστεί εφικτή η κλιματικά ουδέτερη και κυκλική οικονομία έως το 2050.
Το Masterplan θα καθοδηγήσει σε μεγάλο βαθμό τη χάραξη μιας επικαιροποιημένης Βιομηχανικής Πολιτικής για την Ευρώπη που αναμένεται να παρουσιαστεί την άνοιξη του 2020.
Εκεί περιγράφονται οι βασικές προϋποθέσεις για τη διατήρηση και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στο πλαίσιο της μεγάλης αυτής μετάβασης, εστιάζοντας σε τρεις βασικές προτεραιότητες:
1) Την εξασφάλιση της πρόσβασης της βιομηχανίας σε «καθαρή» ενέργεια και πρώτες ύλες σε διεθνώς ανταγωνιστικές τιμές.
2) τη δημιουργία αγορών για κλιματικά ουδέτερα και «κυκλικά» προϊόντα, και
3) τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων R&I για την προώθηση καινοτόμων τεχνολογιών.
Η Ελληνική Βιομηχανία και οι ανταγωνιστές της
Επειδή η Ελληνική Βιομηχανία έχει να αντιμετωπίσει κι επιλύσει επιπλέον ζητήματα, η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη για την επόμενη μέρα που είναι κιόλας εδώ.
Κυρίως την ανάγκη να παίζουμε στο βιομηχανικό στίβο με τους ίδιους όρους που παίζουν και οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές μας.
Διότι καλούμαστε να ανταγωνιστούμε ευρωπαϊκούς κολοσσούς, που έχουν πρόσβαση σε όλα εκείνα τα εργαλεία που ευνοούν την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής (φθηνό ρεύμα, φθηνό χρήμα, ρυθμιστική σταθερότητα, απτή αδειοδοτική διευκόλυνση από το κράτος, εργαλεία και κίνητρα ψηφιακού μετασχηματισμού των επιχειρήσεων κλπ.).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα, 20 χρόνια μετά τον πρώτο νόμο για την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς, λειτουργούμε σε μια χώρα που παλεύει να καλύψει τις τεράστιες καθυστερήσεις στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις!
Καλούμαστε παράλληλα να ανταγωνιστούμε τη βιομηχανική παραγωγή τρίτων χωρών, που ήδη επενδύει στον ψηφιακό μετασχηματισμό αλλά κι επιδοτείται σκανδαλωδώς.
Road Map
Η εθνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική λοιπόν επιβάλλεται να δημιουργήσουν ένα road map, με στοχευμένες δράσεις στους τομείς του ανταγωνισμού, της καινοτομίας, της έρευνας, του ψηφιακού μετασχηματισμού, της ενέργειας και του κλίματος, τον χρηματοδοτικών προγραμμάτων και του διεθνούς εμπορίου.
Χωρίς παραφωνίες, και χωρίς ομφαλοσκόπηση, ένα «σπορ» στο οποίο δυστυχώς η Ευρώπη στο παρελθόν επιδόθηκε με εμμονή.
Περιμένουμε και από την πολιτεία να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα μέσα στο πλαίσιο της νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας, για να σταθεί στο πλάι μας σε αυτή την προσπάθεια, για να συνεχίσουμε να δίνουμε δουλειές, να επενδύουμε, να μεγιστοποιούμε την προστιθέμενη αξία των εθνικών πόρων.
Πρέπει να συμβάλλουμε όλοι στην -πραγματικά- εθνική προσπάθεια για το απαιτούμενο άλμα, μετά από τόσα χρόνια κρίσης που ταλαιπώρησαν την Ελλάδα.
Η βιομηχανία της χώρας δηλώνει παρούσα στην πρόκληση του σήμερα και ήδη παίρνει θέση για την επόμενη φάση, από το 2030 έως το 2050, οπότε θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για το μεγάλο βήμα μετάβασης στη νέα πραγματικότητα.
Είναι σημαντικό να ορίσουμε τις εξελίξεις στην κατεύθυνση που θέλουμε και να μην είμαστε για μία ακόμα φορά ο τελευταίος τροχός μιας άμαξας που θα συνεχίσει να προχωρά.
Κλείνω με δύο παραδοχές, που θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη, για να κατανοήσουμε τα διακυβεύματα:
· Ο κόσμος θα εξελίσσεται και θα δρα ως μέρος της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ακόμα κι αν χώρα μας κι η ελληνική βιομηχανία δεν είναι μέρος της. Άρα εμάς θα ξεπεράσουν οι εξελίξεις, εμείς θα μείνουμε στάσιμοι, και γι’ αυτό πρέπει να ανέβουμε σε αυτό το τρένο.
· Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι αν καταστραφεί η ανθρωπότητα από την κλιματική αλλαγή. Άρα η δική μας επιβίωση, των ανθρώπων, είναι που κινδυνεύει και γι’ αυτό πρέπει να λάβουμε μέτρα.
Και στις δύο περιπτώσεις, δική μας είναι η επιλογή, εμείς πρέπει να ορίσουμε το μέλλον μας.
www.worldenergynews.gr
