Oι αποφάσεις Τσίπρα,οι ευρωπαικές εξελίξεις και οι πολιτικές προοπτικές
To 2017 αποτελεί ένα καθοριστικό έτος για την ελληνική οικονομία,μέσα σε ένα περιβάλλον με πολλές παραμέτρους που θα καθορισθούν στην πορεία.
Το γεγονός ότι υπάρχουν ουσιώδεις αμφιβολίες για το έγκαιρο κλείσιμο της Αξιολόγησης, καθώς η σχέση πρωτογενή πλεονάσματα – μέτρα δε έχει ακόμα ξεκαθαριστεί, έχει δημιουργήσει σοβαρές επιφυλάξεις στην αγορά.
Παράλληλα ένα πληθωριστικό περιβάλλον που αρχίζει να εξυφαίνεται σε όλες τις οικονομίες αναδεικνύει την αναμενόμενη άνοδο των επιτοκίων, που θα υπονομεύσει την όποια προσπάθεια να ενισχυθεί η ελληνική οικονομία υπό τις ιδανικές προσπάθειες, που θα μπορούσε μέχρι τώρα να επιτευχθεί.
Καθοριστικές οι γαλλικές εκλογές τον Απρίλιο, που θα σηματοδοτήσουν ή την ισχυροποίηση της Ευρωζώνης ή μια μεγάλη ανατροπή που θα προέλθει από μια νίκη της Λεπέν.
Αναμένεται το στίγμα Τραμπ ο οποίος με την παρέμβασή του στην υπόθεση Ford έδειξε ότι δεν αστιεύεται, κίνηση η οποία επικροτήθηκε από την Λεπέν.
Το ευρωπαικό περιβάλλον θα επηρεαστεί επίσης σημαντικά από την πορεία της κυβέρνησης Brexit που μέχρι τώρα δείχνει ότι από οικονομικής πλευράς πάει καλά.
Αυτά θα καθορίσουν το βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, όμως σε κάθε περίπτωση όσο καθυστερούν οι εξελίξεις για την ελληνική πλευρά τόσο θα καθίσταται ευάλωτη η θέση της απέναντι σε ένα κλίμα που θα φορτώνεται όσο πλησιάζουμε προς τις γερμανικές εκλογές.
Το ελληνικό σταυροδρόμι
Το καλό σενάριο θα είναι η ελληνική πλευρά να κλείσει την αξιολόγηση σε χρόνο μικρότερο από το τρέχον τρίμηνο, να προχωρήσει μερικές ιδιωτικοποιήσεις και να αποκτήσουν τα ελληνικά ομόλογα πρόσβαση στην ΕΚΤ, ανεξάρτητα αν το QE αρχίσει να φθίνει γρηγορότερα λόγω του πληθωρισμού.
Αν η ελληνική πλευρά δώσει το στίγμα μιας ευνομούμενης διαχείρισης που θα ανοίξει τον δρόμο στις ιδιωτικοποιήσεις και θα ολοκληρώσει διαρθρωτικές κινήσεις θα έχει κάνει το καλύτερο δυνατόν.
Κανείς δεν θα της ζητήσει τα ρέστα και θα εκμεταλλευθεί ενδεχόμενα τις μεγάλες αβεβαιότητες που θα προκύψουν από τις εξελίξεις προς οφελός της.
Αντιθέτως αν τα πράγματα δεν πάνε καλά η ελληνική πλευρά θα βρεθεί πολύ εκτεθειμένη και θα κινδυνεύσει να βρεθεί στο επίκεντρο μια χαώδους κατάστασης αντίστοιχης με αυτήν του 2015.
Πώς θα αποφευχθεί αυτό
Οπως φαίνεται κύριο στοιχείο που ουσιαστικά θα αποτελέσει μια εγγύηση- δέσμευση για να κλείσει η αξιολόγηση είναι η θεσμοθέτηση του κόφτη σε δημόσιο και πιθανώς συντάξεις, αν αποκλίνουν μελλοντικά, από το 2018 και πέρα οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Είναι άγνωστο τι θα κάνει άμεσα το ΔΝΤ και αν θα μείνει σαν σύμβουλος στο πρόγραμμα.
Τα πολιτικά σενάρια
Βραχυπρόθεσμα είναι εκ φύσεως αδύνατον η όποια ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί αυτά που ζητά το ΔΝΤ για τα πλεονάσματα.
Θα πρέπει όμως να βρεί τρόπο να εγγυηθεί στον Σόμπλε τα πρωτογενή πλεονάσματα μελλοντικά.
Οποιοδήποτε άλλο σενάριο θα είναι επώδυνο και θα μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο με μια άμεση εκλογική αναμέτρηση όπου η εκλογή Μητσοτάκη θα επανέφερει εμπιστοσύνη στην αγορά και στους πιστωτές.
Όμως αυτό δεν είναι το βασικό σενάριο γιατί ο πρωθυπουργός θέλει να εξαντλήσει τα περιθώρια και να «σπεκουλάρει» σε μια συγκυρία που θα του επιτρέψει να καλύψει την διαφορά στα γκάλοπς για να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις.
Αν όμως στοχεύσει εκεί επί της ουσίας θα πρέπει σε πρώτη φάση να κλείσει τις τρέχουσες εκκρεμότητες.
Ο συνολικός πολιτικός του στόχος είναι από δύσκολος ως ακατόρθωτος.
Περισσότερο πιθανό φαίνεται λοιπόν το σενάριο να ολοκληρώσει ο Αλέξης Τσίπρας τον κύκλο της Αξιολόγησης και να πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο.
Ετσι ενδεχομένως θα μπορέσει να μειώσει τα περιθώρια της ήττας.
Θα εξασφαλίσει τις όποιες παραγραφές, επιδιώκουν στελέχη του απέναντι στην λογική της ΝΔ.
Και κατά τρίτον θα παραδώσει στον Μητσοτάκη την καυτή πατάτα του 2018,όπου κατα πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει το Τέταρτο Μνημόνιο με υλοποίηση των ήδη θεσμοθετημένων περικοπών στο δημόσιο και στις συντάξεις.
Αν ο μη γένοιτο η κυβέρνηση παρασυρθεί σε ένα πολιτικό παιχνίδι αστάθειας, χωρίς έγκαιρα κλεισίματα της Αξιολόγησης τότε η ολοκλήρωση των Γερμανικών Εκλογών θα επαναφέρει το σενάριο του Grexit.
Kai αυτό γιατί θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για την κάλυψη των στόχων που εκ των πραγμάτων ακόμα και τώρα δείχνουν δυσανάλογα δύσκολοι, όταν το εσωτερικό χρέος(κόκκινα δάνεια +εφορία +ασφαλιστικά ταμεία) εκτιμάται στο 135% του ΑΕΠ.
Η μεγάλη εικόνα δεν μπορεί να γίνει σαφέστερη.
Θα διαμορφωθεί ανάλογα με τις εξελίξεις της υλοποίησης από την ελληνική πλευρά και των ευρωπαικών εκλογών που είναι αρκετές.
Π.Μπουσμπουρέλης
www.wordenergynews.gr
Το γεγονός ότι υπάρχουν ουσιώδεις αμφιβολίες για το έγκαιρο κλείσιμο της Αξιολόγησης, καθώς η σχέση πρωτογενή πλεονάσματα – μέτρα δε έχει ακόμα ξεκαθαριστεί, έχει δημιουργήσει σοβαρές επιφυλάξεις στην αγορά.
Παράλληλα ένα πληθωριστικό περιβάλλον που αρχίζει να εξυφαίνεται σε όλες τις οικονομίες αναδεικνύει την αναμενόμενη άνοδο των επιτοκίων, που θα υπονομεύσει την όποια προσπάθεια να ενισχυθεί η ελληνική οικονομία υπό τις ιδανικές προσπάθειες, που θα μπορούσε μέχρι τώρα να επιτευχθεί.
Καθοριστικές οι γαλλικές εκλογές τον Απρίλιο, που θα σηματοδοτήσουν ή την ισχυροποίηση της Ευρωζώνης ή μια μεγάλη ανατροπή που θα προέλθει από μια νίκη της Λεπέν.
Αναμένεται το στίγμα Τραμπ ο οποίος με την παρέμβασή του στην υπόθεση Ford έδειξε ότι δεν αστιεύεται, κίνηση η οποία επικροτήθηκε από την Λεπέν.
Το ευρωπαικό περιβάλλον θα επηρεαστεί επίσης σημαντικά από την πορεία της κυβέρνησης Brexit που μέχρι τώρα δείχνει ότι από οικονομικής πλευράς πάει καλά.
Αυτά θα καθορίσουν το βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, όμως σε κάθε περίπτωση όσο καθυστερούν οι εξελίξεις για την ελληνική πλευρά τόσο θα καθίσταται ευάλωτη η θέση της απέναντι σε ένα κλίμα που θα φορτώνεται όσο πλησιάζουμε προς τις γερμανικές εκλογές.
Το ελληνικό σταυροδρόμι
Το καλό σενάριο θα είναι η ελληνική πλευρά να κλείσει την αξιολόγηση σε χρόνο μικρότερο από το τρέχον τρίμηνο, να προχωρήσει μερικές ιδιωτικοποιήσεις και να αποκτήσουν τα ελληνικά ομόλογα πρόσβαση στην ΕΚΤ, ανεξάρτητα αν το QE αρχίσει να φθίνει γρηγορότερα λόγω του πληθωρισμού.
Αν η ελληνική πλευρά δώσει το στίγμα μιας ευνομούμενης διαχείρισης που θα ανοίξει τον δρόμο στις ιδιωτικοποιήσεις και θα ολοκληρώσει διαρθρωτικές κινήσεις θα έχει κάνει το καλύτερο δυνατόν.
Κανείς δεν θα της ζητήσει τα ρέστα και θα εκμεταλλευθεί ενδεχόμενα τις μεγάλες αβεβαιότητες που θα προκύψουν από τις εξελίξεις προς οφελός της.
Αντιθέτως αν τα πράγματα δεν πάνε καλά η ελληνική πλευρά θα βρεθεί πολύ εκτεθειμένη και θα κινδυνεύσει να βρεθεί στο επίκεντρο μια χαώδους κατάστασης αντίστοιχης με αυτήν του 2015.
Πώς θα αποφευχθεί αυτό
Οπως φαίνεται κύριο στοιχείο που ουσιαστικά θα αποτελέσει μια εγγύηση- δέσμευση για να κλείσει η αξιολόγηση είναι η θεσμοθέτηση του κόφτη σε δημόσιο και πιθανώς συντάξεις, αν αποκλίνουν μελλοντικά, από το 2018 και πέρα οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Είναι άγνωστο τι θα κάνει άμεσα το ΔΝΤ και αν θα μείνει σαν σύμβουλος στο πρόγραμμα.
Τα πολιτικά σενάρια
Βραχυπρόθεσμα είναι εκ φύσεως αδύνατον η όποια ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί αυτά που ζητά το ΔΝΤ για τα πλεονάσματα.
Θα πρέπει όμως να βρεί τρόπο να εγγυηθεί στον Σόμπλε τα πρωτογενή πλεονάσματα μελλοντικά.
Οποιοδήποτε άλλο σενάριο θα είναι επώδυνο και θα μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο με μια άμεση εκλογική αναμέτρηση όπου η εκλογή Μητσοτάκη θα επανέφερει εμπιστοσύνη στην αγορά και στους πιστωτές.
Όμως αυτό δεν είναι το βασικό σενάριο γιατί ο πρωθυπουργός θέλει να εξαντλήσει τα περιθώρια και να «σπεκουλάρει» σε μια συγκυρία που θα του επιτρέψει να καλύψει την διαφορά στα γκάλοπς για να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις.
Αν όμως στοχεύσει εκεί επί της ουσίας θα πρέπει σε πρώτη φάση να κλείσει τις τρέχουσες εκκρεμότητες.
Ο συνολικός πολιτικός του στόχος είναι από δύσκολος ως ακατόρθωτος.
Περισσότερο πιθανό φαίνεται λοιπόν το σενάριο να ολοκληρώσει ο Αλέξης Τσίπρας τον κύκλο της Αξιολόγησης και να πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο.
Ετσι ενδεχομένως θα μπορέσει να μειώσει τα περιθώρια της ήττας.
Θα εξασφαλίσει τις όποιες παραγραφές, επιδιώκουν στελέχη του απέναντι στην λογική της ΝΔ.
Και κατά τρίτον θα παραδώσει στον Μητσοτάκη την καυτή πατάτα του 2018,όπου κατα πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει το Τέταρτο Μνημόνιο με υλοποίηση των ήδη θεσμοθετημένων περικοπών στο δημόσιο και στις συντάξεις.
Αν ο μη γένοιτο η κυβέρνηση παρασυρθεί σε ένα πολιτικό παιχνίδι αστάθειας, χωρίς έγκαιρα κλεισίματα της Αξιολόγησης τότε η ολοκλήρωση των Γερμανικών Εκλογών θα επαναφέρει το σενάριο του Grexit.
Kai αυτό γιατί θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για την κάλυψη των στόχων που εκ των πραγμάτων ακόμα και τώρα δείχνουν δυσανάλογα δύσκολοι, όταν το εσωτερικό χρέος(κόκκινα δάνεια +εφορία +ασφαλιστικά ταμεία) εκτιμάται στο 135% του ΑΕΠ.
Η μεγάλη εικόνα δεν μπορεί να γίνει σαφέστερη.
Θα διαμορφωθεί ανάλογα με τις εξελίξεις της υλοποίησης από την ελληνική πλευρά και των ευρωπαικών εκλογών που είναι αρκετές.
Π.Μπουσμπουρέλης
www.wordenergynews.gr
