Όπως σημειώνει, το 2017 θα αναδειχθούν νέοι παραγωγοί, με βελτιωμένες τεχνικές, που θα αυξήσουν την παγκόσμια παραγωγή και θα οδηγήσουν τη συμφωνία του ΟΠΕΚ σε αποτυχία.
Η συμφωνία του ΟΠΕΚ, αλλά και 11 μη μελών του, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, να μειώσουν την συνολική τους παραγωγή κατά 1,8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αποσκοπώντας στην αύξηση των τιμών, δεν θα έχει αποτέλεσμα, σύμφωνα με ανάλυση του MarketWatch.
Όπως επισημαίνει η οικονομική ιστοσελίδα, η μείωση της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 60% από το 2014, οφείλεται κυρίως στην επιβράδυνση της βιομηχανικής παραγωγής ως απόρροια της οικονομικής κρίσης, αλλά και της συρρίκνωσης του εισοδήματος της μεσαίας τάξης.
Το 2016 σημειώνει, παρατηρήθηκε μία μικρή οικονομική ανάκαμψη, η οποία έδωσε ώθηση και στις τιμές του πετρελαίου, ενώ η επίτευξη της παραπάνω συμφωνίας πέτυχε μέσα σε ένα μήνα να αυξηθεί η τιμή του αργού πετρελαίου από τα 46 στα 54 δολάρια το βαρέλι.
Ωστόσο, υποστηρίζει ότι «οι τιμές δεν πρόκειται να πετάξουν στα ύψη, επειδή οι οικονομικές συνθήκες δεν ευνοούν ακόμη κάτι τέτοιο».
Αντιθέτως, όπως σημειώνει, το 2017 θα αναδειχθούν νέοι παραγωγοί, με βελτιωμένες τεχνικές, που θα αυξήσουν την παγκόσμια παραγωγή και θα οδηγήσουν τη συμφωνία του ΟΠΕΚ σε αποτυχία.
Πρώτον, όπως υπογραμμίζει η ιστοσελίδα, την συμφωνία δεν υπέγραψαν τέσσερις από τις δέκα μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Κίνα και η Βραζιλία, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 30% τις παραγωγής των δέκα κορυφαίων παραγωγών, ενώ δεν πρέπει να αγνοηθεί, ότι τη συμφωνία δεν υπέγραψαν δύο μικρότεροι, αλλά όχι αμελητέοι παραγωγοί, η Νορβηγία και η Μεγάλη Βρετανία.
Αυτό σημαίνει, όπως αναφέρει το MarketWatch, ότι όσο αυξάνονται οι τιμές, οι χώρες αυτές θα προσπαθήσουν να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη αυξάνοντας την παραγωγή τους και τελικά η όποια μείωση παραγωγής πετύχει ο ΟΠΕΚ, θα εξαλειφθεί από την αύξηση της παραγωγής των χωρών αυτών.
Δεύτερον, η ιστορία έχει δείξει, όπως τονίζει η ιστοσελίδα, ότι τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ «ειδικεύονται» στην εξαπάτηση μεταξύ τους, καθώς όπως προκύπτει από στοιχεία που συγκέντρωσαν Goldman Sachs και η Commerzbank, τα μέλη του ΟΠΕΚ έχουν ιστορικά παραβιάσει σταθερά και συστηματικά τα δικά τους όρια παραγωγής.
Η έλλειψη μηχανισμού ελέγχου της τήρησης της τελευταίας συμφωνίας και επιβολής πειθαρχικών μέτρων, καθιστά πιο εύκολο, όπως επισημαίνεται, οι υπογράφοντες τη συμφωνία να εξαπατήσουν ο ένας τον άλλο, για τον ίδιο λόγο που έφθασαν στο σημείο να συμφωνήσουν, δηλαδή για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους.
Το MarketWatch χαρακτηρίζει «κραυγαλέα περίπτωση» τη Σαουδική Αραβία, η οικονομία της οποίας εξαρτάται κατά 80%-90% από τις εξαγωγές πετρελαίου.
Η δε πρώτη φορά στην ιστορία επιβολή λιτότητας, με περικοπές μισθών και αυξήσεις τιμών, προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα των 98 δισ. δολαρίων του προϋπολογισμού του 2015, δεν θα την εμποδίσει να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την αύξηση των τιμών του βασικού της εξαγώγιμου προϊόντος, τονίζει η ιστοσελίδα.
Από την άλλη, η Ρωσία μπορεί να είναι μία διαφορετική περίπτωση, καθώς τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε την βιομηχανική και αγροτική της παραγωγή και η οικονομία της δεν εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την παραγωγή πετρελαίου, ωστόσο όπως επισημαίνεται, η Μόσχα έχει θέσει ως στόχο, να γίνει η Ρωσία ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο.
Τρίτον, εκτός από τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, οι οικονομίες των περισσοτέρων από τις χώρες που υπέγραψαν τη συμφωνία, εξαρτώνται από τις εξαγωγές πετρελαίου και ως εκ τούτου η όποια ανάκαμψη των τιμών, θα αποτελέσει δέλεαρ να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, για να ανακάμψουν τα έσοδά τους.
Επιπλέον, όπως σημειώνει, στις χώρες αυτές υπάρχει ένας τεράστιος δημόσιος τομέας και κυριαρχεί η γραφειοκρατία, παράγοντες οι οποίοι κοστίζουν και όπως αναφέρει το MarketWatch «μπροστά στον πειρασμό για αυξημένα έσοδα θα είναι δύσκολο να αντισταθούν».
www.worldenergynews.gr
Όπως επισημαίνει η οικονομική ιστοσελίδα, η μείωση της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 60% από το 2014, οφείλεται κυρίως στην επιβράδυνση της βιομηχανικής παραγωγής ως απόρροια της οικονομικής κρίσης, αλλά και της συρρίκνωσης του εισοδήματος της μεσαίας τάξης.
Το 2016 σημειώνει, παρατηρήθηκε μία μικρή οικονομική ανάκαμψη, η οποία έδωσε ώθηση και στις τιμές του πετρελαίου, ενώ η επίτευξη της παραπάνω συμφωνίας πέτυχε μέσα σε ένα μήνα να αυξηθεί η τιμή του αργού πετρελαίου από τα 46 στα 54 δολάρια το βαρέλι.
Ωστόσο, υποστηρίζει ότι «οι τιμές δεν πρόκειται να πετάξουν στα ύψη, επειδή οι οικονομικές συνθήκες δεν ευνοούν ακόμη κάτι τέτοιο».
Αντιθέτως, όπως σημειώνει, το 2017 θα αναδειχθούν νέοι παραγωγοί, με βελτιωμένες τεχνικές, που θα αυξήσουν την παγκόσμια παραγωγή και θα οδηγήσουν τη συμφωνία του ΟΠΕΚ σε αποτυχία.
Πρώτον, όπως υπογραμμίζει η ιστοσελίδα, την συμφωνία δεν υπέγραψαν τέσσερις από τις δέκα μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Κίνα και η Βραζιλία, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 30% τις παραγωγής των δέκα κορυφαίων παραγωγών, ενώ δεν πρέπει να αγνοηθεί, ότι τη συμφωνία δεν υπέγραψαν δύο μικρότεροι, αλλά όχι αμελητέοι παραγωγοί, η Νορβηγία και η Μεγάλη Βρετανία.
Αυτό σημαίνει, όπως αναφέρει το MarketWatch, ότι όσο αυξάνονται οι τιμές, οι χώρες αυτές θα προσπαθήσουν να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη αυξάνοντας την παραγωγή τους και τελικά η όποια μείωση παραγωγής πετύχει ο ΟΠΕΚ, θα εξαλειφθεί από την αύξηση της παραγωγής των χωρών αυτών.
Δεύτερον, η ιστορία έχει δείξει, όπως τονίζει η ιστοσελίδα, ότι τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ «ειδικεύονται» στην εξαπάτηση μεταξύ τους, καθώς όπως προκύπτει από στοιχεία που συγκέντρωσαν Goldman Sachs και η Commerzbank, τα μέλη του ΟΠΕΚ έχουν ιστορικά παραβιάσει σταθερά και συστηματικά τα δικά τους όρια παραγωγής.
Η έλλειψη μηχανισμού ελέγχου της τήρησης της τελευταίας συμφωνίας και επιβολής πειθαρχικών μέτρων, καθιστά πιο εύκολο, όπως επισημαίνεται, οι υπογράφοντες τη συμφωνία να εξαπατήσουν ο ένας τον άλλο, για τον ίδιο λόγο που έφθασαν στο σημείο να συμφωνήσουν, δηλαδή για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους.
Το MarketWatch χαρακτηρίζει «κραυγαλέα περίπτωση» τη Σαουδική Αραβία, η οικονομία της οποίας εξαρτάται κατά 80%-90% από τις εξαγωγές πετρελαίου.
Η δε πρώτη φορά στην ιστορία επιβολή λιτότητας, με περικοπές μισθών και αυξήσεις τιμών, προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα των 98 δισ. δολαρίων του προϋπολογισμού του 2015, δεν θα την εμποδίσει να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την αύξηση των τιμών του βασικού της εξαγώγιμου προϊόντος, τονίζει η ιστοσελίδα.
Από την άλλη, η Ρωσία μπορεί να είναι μία διαφορετική περίπτωση, καθώς τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε την βιομηχανική και αγροτική της παραγωγή και η οικονομία της δεν εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την παραγωγή πετρελαίου, ωστόσο όπως επισημαίνεται, η Μόσχα έχει θέσει ως στόχο, να γίνει η Ρωσία ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο.
Τρίτον, εκτός από τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, οι οικονομίες των περισσοτέρων από τις χώρες που υπέγραψαν τη συμφωνία, εξαρτώνται από τις εξαγωγές πετρελαίου και ως εκ τούτου η όποια ανάκαμψη των τιμών, θα αποτελέσει δέλεαρ να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, για να ανακάμψουν τα έσοδά τους.
Επιπλέον, όπως σημειώνει, στις χώρες αυτές υπάρχει ένας τεράστιος δημόσιος τομέας και κυριαρχεί η γραφειοκρατία, παράγοντες οι οποίοι κοστίζουν και όπως αναφέρει το MarketWatch «μπροστά στον πειρασμό για αυξημένα έσοδα θα είναι δύσκολο να αντισταθούν».
www.worldenergynews.gr
