Το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι σήμερα πραγματοποιούνται στην Ελλάδα οι μισές επενδύσεις απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη οδηγώντας σε απαξίωση τον παραγωγικό μας ιστό
Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντική πρόοδο από το 2010 έως σήμερα στην υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αν και υστερεί ακόμη σε σχέση με τον μέσο όρο των πιο αναπτυγμένων χωρών του κόσμου.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ναι μεν έχει διορθώσει ορισμένες θεμελιώδεις μακροοικονομικές ανισορροπίες, όπως η ελλειμματική διαχείριση του προϋπολογισμού, που οδήγησαν στον δημοσιονομικό μας εκτροχιασμό, ωστόσο είναι ακόμη αντιμέτωπη με άλλες εξίσου σημαντικές και επίμονες, όπως το δυσθεώρητο εμπορικό έλλειμμα και το σημαντικό μερίδιο της κατανάλωσης έναντι της παραγωγής και των επενδύσεων στο ΑΕΠ.
Για την ακρίβεια, σε αντίθεση με όσους θεωρούν ότι βρισκόμαστε στο τέλος της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, η αλήθεια είναι πως είμαστε ακόμη στην αρχή. Η εύλογη μεταρρυθμιστική κόπωση σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επηρεάσει τις επιδόσεις μας στο πεδίο αυτό μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος. Η καταγραφή της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που έχει καταβληθεί τα προηγούμενα χρόνια από τον ΟΟΣΑ και η σύγκρισή μας με τις επιδόσεις των υπόλοιπων μελών του αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Το βέβαιο είναι πως όσο περισσότερο συγκλίνουμε στους δείκτες διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με τις ανεπτυγμένες οικονομίες τόσο πιο παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί γινόμαστε στην παγκόσμια οικονομία.
Το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι σήμερα πραγματοποιούνται στην Ελλάδα οι μισές επενδύσεις απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη οδηγώντας σε απαξίωση τον παραγωγικό μας ιστό.
Συγκρίνοντας τις επενδύσεις που γίνονταν το 2008 με αυτές του 2017 διαπιστώνουμε ότι λείπουν από την οικονομία περίπου 45 δις ευρώ. Για να ξαναμπούν αυτά τα χρήματα στην οικονομία και να υποστηρίξουν μια δυναμική ανάπτυξη των διεθνώς εμπορεύσιμων κλάδων, απαιτείται ένα μεταρρυθμιστικό big bang που θα μεταφέρει μηνύματα αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στη διεθνή και εγχώρια επενδυτική κοινότητα για τη βούληση της χώρας μας να απορρίψει οριστικά τις πρακτικές του παρελθόντος. Η Ελλάδα χρειάζεται να κάνει διπλή μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να πείσει αγορές και επενδυτές να την ξαναβάλουν στον διεθνή επενδυτικό χάρτη. Η ανάπτυξη από εδώ και πέρα θα είναι συνάρτηση της κατανομής των επενδύσεων στη βάση της σχετικής κερδοφορίας των διαφόρων κλάδων της οικονομίας. Και όσο πιο βέλτιστη είναι η κατανομή αυτή των πόρων, λόγω και της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το επίπεδο ευημερίας. Προσπάθειες επαναφοράς αποσταθεροποιητικών πολιτικών και πρακτικών του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην καταστροφή, θα ακυρώσουν τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων και θα επαναφέρουν σύντομα τη χώρα σε νέα κρίση. Χρειάζεται πολιτική ομαλότητα, εξάλειψη της αβεβαιότητας μέσα από τη διαφύλαξη του καλού οικονομικού κλίματος και, πάνω απ’ όλα, εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Έτσι, επιβάλλεται να διαφυλαχθεί πάση θυσία η δημοσιονομική πειθαρχία μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής και ταυτόχρονα να ελαφρυνθούν οι υπερφορολογούμενοι του ιδιωτικού τομέα και των διεθνώς εμπορεύσιμων κλάδων της οικονομίας από τους οποίους αναμένουμε και την αλλαγή αναπτυξιακού υποδείγματος της χώρας.
www.worldenergynews.gr
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ναι μεν έχει διορθώσει ορισμένες θεμελιώδεις μακροοικονομικές ανισορροπίες, όπως η ελλειμματική διαχείριση του προϋπολογισμού, που οδήγησαν στον δημοσιονομικό μας εκτροχιασμό, ωστόσο είναι ακόμη αντιμέτωπη με άλλες εξίσου σημαντικές και επίμονες, όπως το δυσθεώρητο εμπορικό έλλειμμα και το σημαντικό μερίδιο της κατανάλωσης έναντι της παραγωγής και των επενδύσεων στο ΑΕΠ.
Για την ακρίβεια, σε αντίθεση με όσους θεωρούν ότι βρισκόμαστε στο τέλος της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, η αλήθεια είναι πως είμαστε ακόμη στην αρχή. Η εύλογη μεταρρυθμιστική κόπωση σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επηρεάσει τις επιδόσεις μας στο πεδίο αυτό μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος. Η καταγραφή της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που έχει καταβληθεί τα προηγούμενα χρόνια από τον ΟΟΣΑ και η σύγκρισή μας με τις επιδόσεις των υπόλοιπων μελών του αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Το βέβαιο είναι πως όσο περισσότερο συγκλίνουμε στους δείκτες διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με τις ανεπτυγμένες οικονομίες τόσο πιο παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί γινόμαστε στην παγκόσμια οικονομία.
Το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι σήμερα πραγματοποιούνται στην Ελλάδα οι μισές επενδύσεις απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη οδηγώντας σε απαξίωση τον παραγωγικό μας ιστό.
Συγκρίνοντας τις επενδύσεις που γίνονταν το 2008 με αυτές του 2017 διαπιστώνουμε ότι λείπουν από την οικονομία περίπου 45 δις ευρώ. Για να ξαναμπούν αυτά τα χρήματα στην οικονομία και να υποστηρίξουν μια δυναμική ανάπτυξη των διεθνώς εμπορεύσιμων κλάδων, απαιτείται ένα μεταρρυθμιστικό big bang που θα μεταφέρει μηνύματα αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στη διεθνή και εγχώρια επενδυτική κοινότητα για τη βούληση της χώρας μας να απορρίψει οριστικά τις πρακτικές του παρελθόντος. Η Ελλάδα χρειάζεται να κάνει διπλή μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να πείσει αγορές και επενδυτές να την ξαναβάλουν στον διεθνή επενδυτικό χάρτη. Η ανάπτυξη από εδώ και πέρα θα είναι συνάρτηση της κατανομής των επενδύσεων στη βάση της σχετικής κερδοφορίας των διαφόρων κλάδων της οικονομίας. Και όσο πιο βέλτιστη είναι η κατανομή αυτή των πόρων, λόγω και της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το επίπεδο ευημερίας. Προσπάθειες επαναφοράς αποσταθεροποιητικών πολιτικών και πρακτικών του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην καταστροφή, θα ακυρώσουν τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων και θα επαναφέρουν σύντομα τη χώρα σε νέα κρίση. Χρειάζεται πολιτική ομαλότητα, εξάλειψη της αβεβαιότητας μέσα από τη διαφύλαξη του καλού οικονομικού κλίματος και, πάνω απ’ όλα, εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Έτσι, επιβάλλεται να διαφυλαχθεί πάση θυσία η δημοσιονομική πειθαρχία μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής και ταυτόχρονα να ελαφρυνθούν οι υπερφορολογούμενοι του ιδιωτικού τομέα και των διεθνώς εμπορεύσιμων κλάδων της οικονομίας από τους οποίους αναμένουμε και την αλλαγή αναπτυξιακού υποδείγματος της χώρας.
- Σε θετικό έδαφος κινήθηκε ο όγκος των λιανικών πωλήσεων τον Ιανουάριο του 2018 (+1,5%, έναντι υποχώρησης -0,4% τον Ιανουάριο του 2017), επιβεβαιώνοντας τις προσδοκίες στον κλάδο του λιανικού εμπορίου, οι οποίες κινούνται σε θετικό έδαφος κατά τους πρώτους τρεις μήνες του 2018, ενώ τον Φεβρουάριο του 2018 η βιομηχανική παραγωγή στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών σημείωσε κάμψη (-1%), ακολουθώντας τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, μετά από τη σημαντική άνοδο το 2017 (+3,1%). Αντίθετα, οι εξαγωγές αγαθών πλην καυσίμων και πλοίων συνέχισαν να κινούνται δυναμικά για 10ο συνεχόμενο μήνα τον Φεβρουάριο του 2018 (+13,4% σε αξία και +12,3% σε όγκο), ενώ συνολικά κατά το διάστημα Ιαν – Φεβ 2018 εμφανίζουν αύξηση +17,6% σε αξία και +16,3% σε όγκο. Παράλληλα, η εκτέλεση του προϋπολογισμού σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης τον Φεβρουάριο 2018 εμφάνισε σημαντική βελτίωση, κυρίως ως αποτέλεσμα της μεγάλης αύξησης των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές, η οποία πέρα από συγκυριακές επιδράσεις στα έσοδα υποστηρίζεται και από την πορεία της αγοράς εργασίας. Αντίστοιχα, η πορεία των καθαρών προσλήψεων του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ τον Μάρτιο 2018 αποτελεί την καλύτερη επίδοση από το 2001. Είναι ο πέμπτος συνεχόμενος Μάρτιος με αύξηση στο ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων.
www.worldenergynews.gr