Υπολογίζεται πως τα έσοδα για τις δυο Περιφέρειες θα μειωθούν σε περίπου 17,8 εκατ. ευρώ έναντι των 25,8 εκατ. ευρώ που έλαβαν από τον λιγνιτικό πόρο το 2016
Απώλειες εκατομμυρίων ευρώ για τις τοπικές κοινωνίες της Δυτικής Μακεδονίας και της Αρκαδίας, θα σημάνει η κατάργηση του λιγνιτικού πόρου, όπως τουλάχιστον προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που ρυθμίζει τις διαδικασίες πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
Ο λιγνιτικός πόρος («λιγνιτόσημο») που εισέπρατταν οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου και αποτελούσε το 0,5% του ετήσιου τζίρου της ΔΕΗ καταργείται.
Στη θέση του υιοθετείται ειδικό τέλος ύψους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενης, από λιγνίτη, ηλεκτρικής ενέργειας.
Το ετήσιο κόστος για τη ΔΕΗ και αντιστοίχως το όφελος για τις τοπικές κοινωνίες, τα τελευταία χρόνια κυμαινόταν από 26 - 29 εκατ. ευρώ αναλόγως με τον ετήσιο τζίρο της επιχείρησης (το 2014 ήταν 28,9 εκατ. ευρώ, το 2015 28,3 εκατ. ευρώ και το 2016 25,8 εκατ. ευρώ).
Με το νέο ειδικό τέλος ύψους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενης από λιγνίτη ηλεκτρικής ενέργειας που θα επιβληθεί σε όλους τους παραγωγούς και όχι μόνο στη ΔΕΗ, τα έσοδα για τις δυο Περιφέρειες θα μειωθούν σε περίπου 17,8 εκατ. ευρώ αφού η λιγνιτική παραγωγή για το 2016 ήταν 14,9 TWh.
Ο λιγνιτικός πόρος υιοθετήθηκε κατ’ αρχήν στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 εν όψει της εφαρμογής της πρώτης ευρωπαϊκής οδηγίας για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και αποτέλεσε ισχυρό επιχείρημα για τη ΔΕΗ έναντι των καταγγελιών ότι εκμεταλλεύεται τον εθνικό πλούτο (λιγνιτικά κοιτάσματα) χωρίς να καταβάλλει τίμημα και διέθετε έτσι συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της.
Βεβαίως στην πορεία αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν ήταν επαρκές και η ΔΕΗ εξαναγκάζεται να πωλήσει λιγνιτικές μονάδες, σε μια περίοδο που το κόστος του άνθρακα αυξάνεται και το άλλοτε συγκριτικό πλεονέκτημα της ΔΕΗ δεν φαίνεται να προσελκύει το ενδιαφέρον των ιδιωτικών κεφαλαίων που επιθυμούν να επενδύσουν στον τομέα της ενέργειας.
Αυτά για την ιστορία.
Καμία επίπτωση για τις τοπικές κοινωνίες, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ
Σε ότι αφορά το σήμερα, ο λιγνιτικός πόρος όπως προαναφέρθηκε έφθανε περίπου στα 26 - 29 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ το νέο τέλος θα αποδίδει περίπου 17,8 εκατ. ευρώ και θα βαίνει μειούμενο όσο μειώνεται η λιγνιτική παραγωγή ενέργειας λόγω της πολιτικής της ΕΕ για την απανθρακοποίηση.
Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας υποστηρίζουν ότι τα έσοδα για την τοπική κοινωνία δεν θα μεταβληθούν.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο λιγνιτικός πόρος, υπολογιζόταν επί του συνολικού τζίρου της ΔΕΗ ανεξαρτήτως καυσίμου.
Με την διάταξη του τέλους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενη από λιγνίτη, περιορίζεται η εισφορά μόνο στον λιγνίτη που θα βαίνει μειούμενος ενώ παράλληλα επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητά του έναντι των άλλων καυσίμων.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση φαίνεται ότι δημιουργεί προβλήματα τόσο στις τοπικές κοινωνίες όσο και στην ίδια την προσπάθεια να καταστούν ανταγωνιστικές οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ για να προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον και να εισφέρουν σημαντικά έσοδα στην επιχείρηση.
Το βέβαιο πάντως είναι πως από τη ρύθμιση θα χάσουν οι τοπικές κοινωνίες που αξιοποιούσαν τα συγκεκριμένα κονδύλια για έργα υποδομής και οι οποίες τα επόμενα χρόνια θα κληθούν να λύσουν και τα προβλήματα των αποκαταστάσεων εδαφών, με μια ΔΕΗ πολύ μικρότερη και οικονομικά πολύ πιο αδύναμη.
www.worldenergynews.gr
Ο λιγνιτικός πόρος («λιγνιτόσημο») που εισέπρατταν οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου και αποτελούσε το 0,5% του ετήσιου τζίρου της ΔΕΗ καταργείται.
Στη θέση του υιοθετείται ειδικό τέλος ύψους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενης, από λιγνίτη, ηλεκτρικής ενέργειας.
Το ετήσιο κόστος για τη ΔΕΗ και αντιστοίχως το όφελος για τις τοπικές κοινωνίες, τα τελευταία χρόνια κυμαινόταν από 26 - 29 εκατ. ευρώ αναλόγως με τον ετήσιο τζίρο της επιχείρησης (το 2014 ήταν 28,9 εκατ. ευρώ, το 2015 28,3 εκατ. ευρώ και το 2016 25,8 εκατ. ευρώ).
Με το νέο ειδικό τέλος ύψους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενης από λιγνίτη ηλεκτρικής ενέργειας που θα επιβληθεί σε όλους τους παραγωγούς και όχι μόνο στη ΔΕΗ, τα έσοδα για τις δυο Περιφέρειες θα μειωθούν σε περίπου 17,8 εκατ. ευρώ αφού η λιγνιτική παραγωγή για το 2016 ήταν 14,9 TWh.
Ο λιγνιτικός πόρος υιοθετήθηκε κατ’ αρχήν στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 εν όψει της εφαρμογής της πρώτης ευρωπαϊκής οδηγίας για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και αποτέλεσε ισχυρό επιχείρημα για τη ΔΕΗ έναντι των καταγγελιών ότι εκμεταλλεύεται τον εθνικό πλούτο (λιγνιτικά κοιτάσματα) χωρίς να καταβάλλει τίμημα και διέθετε έτσι συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της.
Βεβαίως στην πορεία αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν ήταν επαρκές και η ΔΕΗ εξαναγκάζεται να πωλήσει λιγνιτικές μονάδες, σε μια περίοδο που το κόστος του άνθρακα αυξάνεται και το άλλοτε συγκριτικό πλεονέκτημα της ΔΕΗ δεν φαίνεται να προσελκύει το ενδιαφέρον των ιδιωτικών κεφαλαίων που επιθυμούν να επενδύσουν στον τομέα της ενέργειας.
Αυτά για την ιστορία.
Καμία επίπτωση για τις τοπικές κοινωνίες, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ
Σε ότι αφορά το σήμερα, ο λιγνιτικός πόρος όπως προαναφέρθηκε έφθανε περίπου στα 26 - 29 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ το νέο τέλος θα αποδίδει περίπου 17,8 εκατ. ευρώ και θα βαίνει μειούμενο όσο μειώνεται η λιγνιτική παραγωγή ενέργειας λόγω της πολιτικής της ΕΕ για την απανθρακοποίηση.
Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας υποστηρίζουν ότι τα έσοδα για την τοπική κοινωνία δεν θα μεταβληθούν.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο λιγνιτικός πόρος, υπολογιζόταν επί του συνολικού τζίρου της ΔΕΗ ανεξαρτήτως καυσίμου.
Με την διάταξη του τέλους 1,2 ευρώ ανά MWh παραγόμενη από λιγνίτη, περιορίζεται η εισφορά μόνο στον λιγνίτη που θα βαίνει μειούμενος ενώ παράλληλα επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητά του έναντι των άλλων καυσίμων.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση φαίνεται ότι δημιουργεί προβλήματα τόσο στις τοπικές κοινωνίες όσο και στην ίδια την προσπάθεια να καταστούν ανταγωνιστικές οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ για να προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον και να εισφέρουν σημαντικά έσοδα στην επιχείρηση.
Το βέβαιο πάντως είναι πως από τη ρύθμιση θα χάσουν οι τοπικές κοινωνίες που αξιοποιούσαν τα συγκεκριμένα κονδύλια για έργα υποδομής και οι οποίες τα επόμενα χρόνια θα κληθούν να λύσουν και τα προβλήματα των αποκαταστάσεων εδαφών, με μια ΔΕΗ πολύ μικρότερη και οικονομικά πολύ πιο αδύναμη.
www.worldenergynews.gr
