Οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται μια ριζοσπαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους...
Με συνεχώς συρρικνούμενο ενεργητικό στα 250 δισεκ. και 174 δισεκ. μέσω σταθμισμένο ενεργητικό, συνεχή μείωση των υπολοίπων δανείων, σχεδόν στάσιμων καταθέσεων, 95 δισεκ. NPEs και 19,8 δισεκ. DTA σε σύνολο κεφαλαίων 33 δισεκ. οι ελληνικές τράπεζες αναφέρονται διεθνώς ως Greek Zombie Bank.
To βασικό ζητούμενο είναι πως οι ελληνικές zombie bank θα μεταμορφωθούν πάλι σε τράπεζες και από τις σκιές θα επανέλθουν στο φως.
Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των stress tests που θα ανακοινωθούν 11 ή 18 Μαΐου του 2018 οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών που έχουν προσπαθήσει πολύ για την εξυγίανση και οι μέτοχοι που έχουν στηρίξει με κεφάλαια αυτή την προσπάθεια εξυγίανσης να αποφασίσουν πως αυτό το χλωμό πρόσωπο των τραπεζών θα μετατραπεί ξανά σε μια υγιή κατάσταση.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς, καταναλωτής, μέτοχος, επιχειρηματίας ότι οι τράπεζες εάν δεν επιλύσουν το βασικό τους πρόβλημα που είναι η εξυγίανση θα συνεχίσουν να έχουν παθητικό ρόλο στην οικονομία.
Το 2005 ή 2006 είχαμε τράπεζες στην Ελλάδα που έδιναν δάνεια 20 δισεκ. ετησίως και αύξαναν τις καταθέσεις τους κατά 18-22 δισεκ. ετησίως και το 2018 έχουμε τράπεζες που πουλάνε προβληματικά δάνεια στο 1% ή 2% της ονομαστικής αξίας, εξαιρώντας τα NPLs με εμπορικά ακίνητα που βρίσκονται προς πώληση.
Το ΔΝΤ μπορεί να έχει διαφορετικά κίνητρα και ελατήρια αλλά η θέση του ότι οι τράπεζες χρειάζονται πρόσθετα κεφάλαια είναι απόλυτα σωστή όχι απλά ορθή.
Η ΕΚΤ αντιμετωπίζει το ελληνικό banking με πολιτικά κριτήρια ενταγμένο μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της μεταμνημονιακής Ελλάδος.
Ο SSM και η Nouy η επικεφαλής του εποπτικού μηχανισμού βλέπει επίσης με ορθολογισμό το πρόβλημα.
Το ερώτημα είναι πως θα μετατραπούν οι ελληνικές zombie τράπεζες σε υγιείς τράπεζες;
Έχουμε δύο επιλογές.
Η μια να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτε να φοβηθούμε την ριζοσπαστική αντιμετώπιση του προβλήματος να θυσιάσουμε την εξυγίανση στον βωμό του φόβου μπας οι μέτοχοι δεν συνδράμουν στις αυξήσεις κεφαλαίου και να πορευθούμε σερνόμενοι προς το άγνωστο.
Η άλλη προσέγγιση είναι η επιθετική αντιμετώπιση του προβλήματος που ονομάζεται εξυγίανση με ισχυρές αυξήσεις κεφαλαίου.
Γιατί είναι απαραίτητες οι αυξήσεις κεφαλαίου το 2019;
Οι ελληνικές τράπεζες κατανοούν ότι το 2019 θα είναι έτος αυξήσεων κεφαλαίου.
Για ποιους λόγους όμως πρέπει να γίνουν αυξήσεις κεφαλαίου;
1)Οι τράπεζες όπως απέδειξε το IFRs 9 σε παρούσες αξίες ήταν ζημία 5,25 δισεκ. εμφανίσθηκαν με ασθενικά κεφάλαια.
Δεν μπορεί τα κεφάλαια των τραπεζών να έχουν μειωθεί λογιστικά κατά 5,2 δισεκ. και το DTA δηλαδή η αναβαλλόμενη φορολογία να βρίσκεται στα 19,8 δισεκ.
Δεν μπορεί να κρυβόμαστε από το πρόβλημα.
Μπορεί η ΕΚΤ να το αναγνωρίζει ως κεφάλαιο αλλά τι είναι αυτό το κεφάλαιο της αναβαλλόμενης φορολογίας είναι λογιστικό κεφάλαιο που προσομοιάζει με…αέρα κοπανιστό.
Άρα οι τράπεζες πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητα των κεφαλαίων τους.
Δεν μπορεί η σχέση κεφαλαίων προς DTA να φθάνει σε επίπεδα ρεκόρ πολλαπλάσια άλλων τραπεζών στην Ευρώπη.
2)Οι τράπεζες πουλάνε προβληματικά δάνεια με τα προβληματικά ανοίγματα να φθάνουν τα 95 δισεκ.
Όμως αν αναλύσουμε τι πουλάνε οι τράπεζες βλέπουμε ότι ρευστοποιούν προβληματικά δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις σε τιμές στο 1% ή 2% ή 3% της ονομαστικής αξίας.
Η Πειραιώς θα πουλήσει με εξασφαλίσεις εμπορικά ακίνητα 1,6 δισεκ. NPLs με 18% με 20% της ονομαστικής αξίας ή 300 με 320 εκατ.
Οι τράπεζες θα φθάσουν στο 2019 και τότε θα διαπιστωθεί ότι θα πρέπει να επανασχεδιαστούν οι στοχοθεσίες για την μείωση των NPEs από τα 64 δισεκ. που θα βρίσκονται στο τέλος του 2019 στα 20 δισεκ. από το διάστημα 2020 με 2022.
Με τι προβλέψεις θα επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί και με τι εξασφαλίσεις;
3)Το IFRs 9 μπορεί να είναι μια λογιστική απεικόνιση ενός προβλήματος αποτίμησης προβληματικών δανείων, ωστόσο τα 5,25 δισεκ. με την εμφάνιση τους παρ΄ ότι πλήρως αναμενόμενα, έδειξαν τις αδυναμίες των τραπεζών.
Η λογική λέει ότι οι τράπεζες θα πρέπει να υλοποιήσουν ΑΜΚ μόνο και μόνο για να καλύψουν την ζημία των IFRs 9 των 5,25 δισεκ.
Με βάση το SREP για το 2018 που αποτελεί μια αυστηρή ερμηνεία της κεφαλαιακής επάρκειας ορίζεται ως 9,375% για το core tier 1 και 12,875% για τον συνολικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας για ορισμένες τράπεζες.
Μετά τα stress tests όσες τράπεζες βρεθούν κοντά σε αυτά τα κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας θα πρέπει να προχωρήσουν σε αυξήσεις κεφαλαίου.
4)Οι ελληνικές τράπεζες το 2019 πρέπει να παρουσιάσουν μετά από 9 χρόνια φθοράς και παρακμής ένα πλάνο αναστροφής της συνεχούς συρρίκνωσης των ισολογισμών και αύξησης στοχευμένα των δανείων.
Αύξηση των ισολογισμών των τραπεζών χωρίς κεφάλαια δεν μπορεί να υπάρξει και αυτό είναι απόλυτο.
5)Για να μπορέσουν οι τράπεζες να δημιουργήσουν δυναμική ανάκτησης καταθέσεων θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει ότι οι πολλές μαύρες σκιές στους ισολογισμούς τους θα έχουν φωτιστεί.
6)Υπάρχει μια μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου και τους μετόχους που δεν θα συμμετάσχουν σε μελλοντικές αυξήσεις κεφαλαίου.
Έχουν ήδη συμμετάσχει 3 φορές και αποκλείεται να συμμετάσχουν σε 4η ενίσχυση κεφαλαίων.
Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά.
Οι 3 προηγούμενες κεφαλαιακές ενισχύσεις των τραπεζών ήταν ανακεφαλαιοποιήσεις δηλαδή είχαν κεφαλαιακές ζημίες τέτοιας κλίμακας που ετίθεντο πάντα σε αμφισβήτηση η φερεγγυότητας τους.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος ήταν αναγκαίες για την επιβίωση τους ειδάλλως resolution δηλαδή εξυγίανση good και bad bank.
Η 4η φάση των αυξήσεων κεφαλαίου του 2019 θα έχει μια ουσιώδη διαφορά με το παρελθόν.
Οι τράπεζες δεν θα ανακεφαλαιοποιηθούν αλλά μέσω των αυξήσεων θα προσθέσουν κεφάλαια αυξάνοντας το capital buffer που το 2018 λόγω των IFRs 9, του ΤΑR της ανασκόπησης των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων και του stress tests θα έχει μηδενιστεί σε όλες τις τράπεζες.
Η μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου είναι λάθος.
7)Ορισμένοι θα θέσουν θέμα συλλογικής λύσης μέσω μιας μεγάλης bad bank αλλά η λύση αυτή έχει δύο κινδύνους
Α)Πάλι θα χρειαστούν νέες ΑΜΚ από τις τράπεζες
Β)Εγείρονται σοβαρά θέματα διαφάνειας καθώς ήδη λέγονται και ακούγονται πολλά για τον ισολογισμό της bad bank των τραπεζών που έσπασαν σε κακές τράπεζες (Αγροτική, ΤΤ κ.α.)
8)Το ελληνικό χρηματιστήριο και οι μετοχές των τραπεζών χρειάζονται ένα καθαρό σήμα εκκίνησης.
Εάν η ΕΚΤ εμφανιστεί στο stress tests με την παραδοχή όλα καλά, με τις ελληνικές τράπεζες ουδείς δεν θα πιστέψει τα αποτελέσματα.
Η αξιοπιστία τους θα χαθεί μετά από μερικές ημέρες όπου όλοι θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν με καχυποψία το ελληνικό banking.
Το καθαρό σήμα εκκίνησης στους διεθνείς επενδυτές, ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι κεφαλαιακά επαρκείς και έτοιμες να γυρίσουν σελίδα θα δοθεί μετά την ολοκλήρωση των αυξήσεων κεφαλαίου του 2019.
Συμπέρασμα
Οι ελληνικές τράπεζες είναι παγιδευμένες 8 χρόνια σε καθοδικό σπιράλ.
Έχουμε 2 επιλογές να μην δούμε το πρόβλημα και να συντηρήσουμε την τρέχουσα κατάσταση με γνώμονα την μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Η άλλη λύση θα είναι μια ρηξικέλευθη και θετική λύση για την εθνική οικονομία που θα μετατρέψει τις τράπεζες από zombie σε υγιείς τράπεζες.
Οι μέτοχοι όπως το Fairfax, ο Paulson και άλλοι έχουν κάθε συμφέρον να επιζητούν το καθαρό σήμα εκκίνησης.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
To βασικό ζητούμενο είναι πως οι ελληνικές zombie bank θα μεταμορφωθούν πάλι σε τράπεζες και από τις σκιές θα επανέλθουν στο φως.
Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των stress tests που θα ανακοινωθούν 11 ή 18 Μαΐου του 2018 οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών που έχουν προσπαθήσει πολύ για την εξυγίανση και οι μέτοχοι που έχουν στηρίξει με κεφάλαια αυτή την προσπάθεια εξυγίανσης να αποφασίσουν πως αυτό το χλωμό πρόσωπο των τραπεζών θα μετατραπεί ξανά σε μια υγιή κατάσταση.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς, καταναλωτής, μέτοχος, επιχειρηματίας ότι οι τράπεζες εάν δεν επιλύσουν το βασικό τους πρόβλημα που είναι η εξυγίανση θα συνεχίσουν να έχουν παθητικό ρόλο στην οικονομία.
Το 2005 ή 2006 είχαμε τράπεζες στην Ελλάδα που έδιναν δάνεια 20 δισεκ. ετησίως και αύξαναν τις καταθέσεις τους κατά 18-22 δισεκ. ετησίως και το 2018 έχουμε τράπεζες που πουλάνε προβληματικά δάνεια στο 1% ή 2% της ονομαστικής αξίας, εξαιρώντας τα NPLs με εμπορικά ακίνητα που βρίσκονται προς πώληση.
Το ΔΝΤ μπορεί να έχει διαφορετικά κίνητρα και ελατήρια αλλά η θέση του ότι οι τράπεζες χρειάζονται πρόσθετα κεφάλαια είναι απόλυτα σωστή όχι απλά ορθή.
Η ΕΚΤ αντιμετωπίζει το ελληνικό banking με πολιτικά κριτήρια ενταγμένο μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της μεταμνημονιακής Ελλάδος.
Ο SSM και η Nouy η επικεφαλής του εποπτικού μηχανισμού βλέπει επίσης με ορθολογισμό το πρόβλημα.
Το ερώτημα είναι πως θα μετατραπούν οι ελληνικές zombie τράπεζες σε υγιείς τράπεζες;
Έχουμε δύο επιλογές.
Η μια να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτε να φοβηθούμε την ριζοσπαστική αντιμετώπιση του προβλήματος να θυσιάσουμε την εξυγίανση στον βωμό του φόβου μπας οι μέτοχοι δεν συνδράμουν στις αυξήσεις κεφαλαίου και να πορευθούμε σερνόμενοι προς το άγνωστο.
Η άλλη προσέγγιση είναι η επιθετική αντιμετώπιση του προβλήματος που ονομάζεται εξυγίανση με ισχυρές αυξήσεις κεφαλαίου.
Γιατί είναι απαραίτητες οι αυξήσεις κεφαλαίου το 2019;
Οι ελληνικές τράπεζες κατανοούν ότι το 2019 θα είναι έτος αυξήσεων κεφαλαίου.
Για ποιους λόγους όμως πρέπει να γίνουν αυξήσεις κεφαλαίου;
1)Οι τράπεζες όπως απέδειξε το IFRs 9 σε παρούσες αξίες ήταν ζημία 5,25 δισεκ. εμφανίσθηκαν με ασθενικά κεφάλαια.
Δεν μπορεί τα κεφάλαια των τραπεζών να έχουν μειωθεί λογιστικά κατά 5,2 δισεκ. και το DTA δηλαδή η αναβαλλόμενη φορολογία να βρίσκεται στα 19,8 δισεκ.
Δεν μπορεί να κρυβόμαστε από το πρόβλημα.
Μπορεί η ΕΚΤ να το αναγνωρίζει ως κεφάλαιο αλλά τι είναι αυτό το κεφάλαιο της αναβαλλόμενης φορολογίας είναι λογιστικό κεφάλαιο που προσομοιάζει με…αέρα κοπανιστό.
Άρα οι τράπεζες πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητα των κεφαλαίων τους.
Δεν μπορεί η σχέση κεφαλαίων προς DTA να φθάνει σε επίπεδα ρεκόρ πολλαπλάσια άλλων τραπεζών στην Ευρώπη.
2)Οι τράπεζες πουλάνε προβληματικά δάνεια με τα προβληματικά ανοίγματα να φθάνουν τα 95 δισεκ.
Όμως αν αναλύσουμε τι πουλάνε οι τράπεζες βλέπουμε ότι ρευστοποιούν προβληματικά δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις σε τιμές στο 1% ή 2% ή 3% της ονομαστικής αξίας.
Η Πειραιώς θα πουλήσει με εξασφαλίσεις εμπορικά ακίνητα 1,6 δισεκ. NPLs με 18% με 20% της ονομαστικής αξίας ή 300 με 320 εκατ.
Οι τράπεζες θα φθάσουν στο 2019 και τότε θα διαπιστωθεί ότι θα πρέπει να επανασχεδιαστούν οι στοχοθεσίες για την μείωση των NPEs από τα 64 δισεκ. που θα βρίσκονται στο τέλος του 2019 στα 20 δισεκ. από το διάστημα 2020 με 2022.
Με τι προβλέψεις θα επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί και με τι εξασφαλίσεις;
3)Το IFRs 9 μπορεί να είναι μια λογιστική απεικόνιση ενός προβλήματος αποτίμησης προβληματικών δανείων, ωστόσο τα 5,25 δισεκ. με την εμφάνιση τους παρ΄ ότι πλήρως αναμενόμενα, έδειξαν τις αδυναμίες των τραπεζών.
Η λογική λέει ότι οι τράπεζες θα πρέπει να υλοποιήσουν ΑΜΚ μόνο και μόνο για να καλύψουν την ζημία των IFRs 9 των 5,25 δισεκ.
Με βάση το SREP για το 2018 που αποτελεί μια αυστηρή ερμηνεία της κεφαλαιακής επάρκειας ορίζεται ως 9,375% για το core tier 1 και 12,875% για τον συνολικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας για ορισμένες τράπεζες.
Μετά τα stress tests όσες τράπεζες βρεθούν κοντά σε αυτά τα κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας θα πρέπει να προχωρήσουν σε αυξήσεις κεφαλαίου.
4)Οι ελληνικές τράπεζες το 2019 πρέπει να παρουσιάσουν μετά από 9 χρόνια φθοράς και παρακμής ένα πλάνο αναστροφής της συνεχούς συρρίκνωσης των ισολογισμών και αύξησης στοχευμένα των δανείων.
Αύξηση των ισολογισμών των τραπεζών χωρίς κεφάλαια δεν μπορεί να υπάρξει και αυτό είναι απόλυτο.
5)Για να μπορέσουν οι τράπεζες να δημιουργήσουν δυναμική ανάκτησης καταθέσεων θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει ότι οι πολλές μαύρες σκιές στους ισολογισμούς τους θα έχουν φωτιστεί.
6)Υπάρχει μια μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου και τους μετόχους που δεν θα συμμετάσχουν σε μελλοντικές αυξήσεις κεφαλαίου.
Έχουν ήδη συμμετάσχει 3 φορές και αποκλείεται να συμμετάσχουν σε 4η ενίσχυση κεφαλαίων.
Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά.
Οι 3 προηγούμενες κεφαλαιακές ενισχύσεις των τραπεζών ήταν ανακεφαλαιοποιήσεις δηλαδή είχαν κεφαλαιακές ζημίες τέτοιας κλίμακας που ετίθεντο πάντα σε αμφισβήτηση η φερεγγυότητας τους.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος ήταν αναγκαίες για την επιβίωση τους ειδάλλως resolution δηλαδή εξυγίανση good και bad bank.
Η 4η φάση των αυξήσεων κεφαλαίου του 2019 θα έχει μια ουσιώδη διαφορά με το παρελθόν.
Οι τράπεζες δεν θα ανακεφαλαιοποιηθούν αλλά μέσω των αυξήσεων θα προσθέσουν κεφάλαια αυξάνοντας το capital buffer που το 2018 λόγω των IFRs 9, του ΤΑR της ανασκόπησης των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων και του stress tests θα έχει μηδενιστεί σε όλες τις τράπεζες.
Η μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου είναι λάθος.
7)Ορισμένοι θα θέσουν θέμα συλλογικής λύσης μέσω μιας μεγάλης bad bank αλλά η λύση αυτή έχει δύο κινδύνους
Α)Πάλι θα χρειαστούν νέες ΑΜΚ από τις τράπεζες
Β)Εγείρονται σοβαρά θέματα διαφάνειας καθώς ήδη λέγονται και ακούγονται πολλά για τον ισολογισμό της bad bank των τραπεζών που έσπασαν σε κακές τράπεζες (Αγροτική, ΤΤ κ.α.)
8)Το ελληνικό χρηματιστήριο και οι μετοχές των τραπεζών χρειάζονται ένα καθαρό σήμα εκκίνησης.
Εάν η ΕΚΤ εμφανιστεί στο stress tests με την παραδοχή όλα καλά, με τις ελληνικές τράπεζες ουδείς δεν θα πιστέψει τα αποτελέσματα.
Η αξιοπιστία τους θα χαθεί μετά από μερικές ημέρες όπου όλοι θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν με καχυποψία το ελληνικό banking.
Το καθαρό σήμα εκκίνησης στους διεθνείς επενδυτές, ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι κεφαλαιακά επαρκείς και έτοιμες να γυρίσουν σελίδα θα δοθεί μετά την ολοκλήρωση των αυξήσεων κεφαλαίου του 2019.
Συμπέρασμα
Οι ελληνικές τράπεζες είναι παγιδευμένες 8 χρόνια σε καθοδικό σπιράλ.
Έχουμε 2 επιλογές να μην δούμε το πρόβλημα και να συντηρήσουμε την τρέχουσα κατάσταση με γνώμονα την μοιρολατρική φοβία για τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Η άλλη λύση θα είναι μια ρηξικέλευθη και θετική λύση για την εθνική οικονομία που θα μετατρέψει τις τράπεζες από zombie σε υγιείς τράπεζες.
Οι μέτοχοι όπως το Fairfax, ο Paulson και άλλοι έχουν κάθε συμφέρον να επιζητούν το καθαρό σήμα εκκίνησης.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
