Αξιωματούχοι από την κυβέρνηση και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς προτάσσουν τις δύο επιλογές που έχει η Αθήνα οδεύοντας προς την έξοδο από τα προγράμματα
Ο χρόνος ολοκλήρωσης της γ' αξιολόγησης θα καθορίσει για το αν η κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίξει το «αφήγημα» που προβλέπει «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια ή οδηγηθεί υποχρεωτικά σε μία νέα συμπληρωματική στήριξη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕSΜ).
Αξιωματούχοι από την κυβέρνηση και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς προτάσσουν τις δύο επιλογές που έχει η Αθήνα οδεύοντας προς την έξοδο από τα προγράμματα.
Όπως τονίζουν στο «bankingnews» κεντρικός στόχος είναι ο νέος έλεγχος που θα ξεκινήσει τον επόμενο μήνα από τους πιστωτές στο πλαίσιο της γ' αξιολόγησης να έχει ολοκληρωθεί αν όχι στο Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου 2017 τότε σε κάποιο έκτακτο Eurogroup μέχρι το τέλος του 2017 – εφόσον μείνουν ελάχιστα από τα 95 προαπαιτούμενα στον μνημονιακό χάρτη).
Γεγονός το οποίο θα έδινε την δυνατότητα στην χώρα τον χρόνο να συγκεντρώσει περισσότερα κεφάλαια από τις αξιολογήσεις αλλά και από τις αγορές ώστε να δημιουργήσει το «μαξιλάρι» των 10 - 12 δισ. που προϋποθέτει το «clean exit».
Στο ταμείο υπάρχουν ήδη 1,4 δισ. ευρώ από την πρώτη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και σκοπός είναι να αντληθούν και άλλα τέτοια ποσά από νέες δοκιμαστικές προσπάθειες που υπάρχουν στα «σκαριά» με στόχο την διαμόρφωση της καμπύλης των ελληνικών ομολόγων.
Θα αφορούν κυρίως εκδόσεις νέων ομολόγων με τις οποίες ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) θα επιχειρήσει να αντικαταστήσει άλλες παλαιότερες εκδόσεις του 2012, δίνοντας ένα κίνητρο στους επενδυτές να συμμετάσχουν σε αυτές «σηκώνοντας» μόνο τον τόκο και όχι και τα κεφάλαια τους που είναι και το βασικό ζητούμενο για το οικονομικό επιτελείο.
Από την άλλη στις δημοπρασίες που θα γίνουν εν ευθέτω χρόνο θα μπορούν να μετάσχουν και νέοι επενδυτές κάτι που θα δώσει την δυνατότητα στο δημόσιο να αντλήσει τη ρευστότητα που επιθυμεί από την αγορά.
Επομένως τα χρήματα από τις νέες εκδόσεις κρατικών ομολόγων συν τα 4,8 δισ. ευρώ που είναι τα λεφτά που θα λάβει η Αθήνα από την έγκαιρη ολοκλήρωση της γ' αξιολόγησης αλλά και από τις επόμενες δύο που θα ακολουθήσουν θα άνοιγαν τον δρόμο για μία επιτυχημένη έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα.
Ο κίνδυνος των καθυστερήσεων
Στον αντίποδα παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές θα μπορούσαν να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να υπονομεύσουν τις προσπάθειες που κάνει η χώρα να βγει από τα Μνημόνια.
Με το σενάριο της αυτοχρηματοδότησης να εξαφανίζεται από τον ορίζοντα η «πιστωτική γραμμή» αποτελεί την δεύτερη αναγκαστική επιλογή για την κυβέρνηση.
Ας σημειωθεί ότι οι δανειστές εξακολουθούν να μιλούν για βοηθητικούς μηχανισμούς και πιστωτικές γραμμές και ότι αυτό που μένει να ξεκαθαριστεί είναι αν η Αθήνα επιλέξει την ήπια γραμμή (PCCL) που προβλέπει πιο χαλαρή παρακολούθηση ή την ενισχυμένη (ECCL), όπου σε αυτή την περίπτωση διατηρείται η ανά τρίμηνο παρακολούθηση.
Βέβαια προτιμητέα για τους θεσμούς είναι η ενισχυμένη, η οποία θα περιλαμβάνει «σκληρές» μεταρρυθμίσεις όπως και το μνημόνιο.
Όλα θα κριθούν από το χρόνο που θα χρειαστεί το οικονομικό επιτελείο προκειμένου να περάσει τα δύσκολα κομμάτια της γ' αξιολόγησης, μεταξύ των οποίων είναι: τα πρόσθετα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ για την επίτευξη πλεονάσματος 3,5% το ΑΕΠ το 2018,το θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων δανείων» από τις ελληνικές τράπεζες, οι ιδιωτικοποιήσεις (στο 8μηνο οι εισπράξεις παρουσιάζουν υστέρηση 346 εκατ. ευρώ) οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και η απαίτηση του ΔΝΤ για νέο έλεγχο της ποιότητας του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Αξιωματούχοι από την κυβέρνηση και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς προτάσσουν τις δύο επιλογές που έχει η Αθήνα οδεύοντας προς την έξοδο από τα προγράμματα.
Όπως τονίζουν στο «bankingnews» κεντρικός στόχος είναι ο νέος έλεγχος που θα ξεκινήσει τον επόμενο μήνα από τους πιστωτές στο πλαίσιο της γ' αξιολόγησης να έχει ολοκληρωθεί αν όχι στο Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου 2017 τότε σε κάποιο έκτακτο Eurogroup μέχρι το τέλος του 2017 – εφόσον μείνουν ελάχιστα από τα 95 προαπαιτούμενα στον μνημονιακό χάρτη).
Γεγονός το οποίο θα έδινε την δυνατότητα στην χώρα τον χρόνο να συγκεντρώσει περισσότερα κεφάλαια από τις αξιολογήσεις αλλά και από τις αγορές ώστε να δημιουργήσει το «μαξιλάρι» των 10 - 12 δισ. που προϋποθέτει το «clean exit».
Στο ταμείο υπάρχουν ήδη 1,4 δισ. ευρώ από την πρώτη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές και σκοπός είναι να αντληθούν και άλλα τέτοια ποσά από νέες δοκιμαστικές προσπάθειες που υπάρχουν στα «σκαριά» με στόχο την διαμόρφωση της καμπύλης των ελληνικών ομολόγων.
Θα αφορούν κυρίως εκδόσεις νέων ομολόγων με τις οποίες ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) θα επιχειρήσει να αντικαταστήσει άλλες παλαιότερες εκδόσεις του 2012, δίνοντας ένα κίνητρο στους επενδυτές να συμμετάσχουν σε αυτές «σηκώνοντας» μόνο τον τόκο και όχι και τα κεφάλαια τους που είναι και το βασικό ζητούμενο για το οικονομικό επιτελείο.
Από την άλλη στις δημοπρασίες που θα γίνουν εν ευθέτω χρόνο θα μπορούν να μετάσχουν και νέοι επενδυτές κάτι που θα δώσει την δυνατότητα στο δημόσιο να αντλήσει τη ρευστότητα που επιθυμεί από την αγορά.
Επομένως τα χρήματα από τις νέες εκδόσεις κρατικών ομολόγων συν τα 4,8 δισ. ευρώ που είναι τα λεφτά που θα λάβει η Αθήνα από την έγκαιρη ολοκλήρωση της γ' αξιολόγησης αλλά και από τις επόμενες δύο που θα ακολουθήσουν θα άνοιγαν τον δρόμο για μία επιτυχημένη έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα.
Ο κίνδυνος των καθυστερήσεων
Στον αντίποδα παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές θα μπορούσαν να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να υπονομεύσουν τις προσπάθειες που κάνει η χώρα να βγει από τα Μνημόνια.
Με το σενάριο της αυτοχρηματοδότησης να εξαφανίζεται από τον ορίζοντα η «πιστωτική γραμμή» αποτελεί την δεύτερη αναγκαστική επιλογή για την κυβέρνηση.
Ας σημειωθεί ότι οι δανειστές εξακολουθούν να μιλούν για βοηθητικούς μηχανισμούς και πιστωτικές γραμμές και ότι αυτό που μένει να ξεκαθαριστεί είναι αν η Αθήνα επιλέξει την ήπια γραμμή (PCCL) που προβλέπει πιο χαλαρή παρακολούθηση ή την ενισχυμένη (ECCL), όπου σε αυτή την περίπτωση διατηρείται η ανά τρίμηνο παρακολούθηση.
Βέβαια προτιμητέα για τους θεσμούς είναι η ενισχυμένη, η οποία θα περιλαμβάνει «σκληρές» μεταρρυθμίσεις όπως και το μνημόνιο.
Όλα θα κριθούν από το χρόνο που θα χρειαστεί το οικονομικό επιτελείο προκειμένου να περάσει τα δύσκολα κομμάτια της γ' αξιολόγησης, μεταξύ των οποίων είναι: τα πρόσθετα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ για την επίτευξη πλεονάσματος 3,5% το ΑΕΠ το 2018,το θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων δανείων» από τις ελληνικές τράπεζες, οι ιδιωτικοποιήσεις (στο 8μηνο οι εισπράξεις παρουσιάζουν υστέρηση 346 εκατ. ευρώ) οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και η απαίτηση του ΔΝΤ για νέο έλεγχο της ποιότητας του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
