Οι επιχειρήσεις του δευτερογενούς τομέα υποστηρίζουν πως υπάρχουν περιθώρια διαφορετικής ερμηνείας του Κώδικα, κάτι που οδηγεί σε διαφορετικές επιβαρύνσεις από εταιρία σε εταιρία
Διόρθωση και συμπλήρωση του Κώδικα Διαχείρισης του Δικτύου Διανομής Φυσικού Αερίου, αλλά και του Κανονισμού Τιμολόγησης, προτίθεται σύμφωνα με πληροφορίες να ζητήσει η βιομηχανία, από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, στο πλαίσιο της διαβούλευσης που πραγματοποιεί η Αρχή για την θέσπιση Πρότυπης Σύμβασης Χρήσης του Δικτύου Διανομής Φυσικού Αερίου.
Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι απαιτείται διόρθωση του Κώδικα σε συγκεκριμένα σημεία, καθώς δίνονται περιθώρια διαφορετικής ερμηνείας από τους διαχειριστές των επιμέρους δικτύων, γεγονός που οδηγεί σε διαφορετικές επιβαρύνσεις μεταξύ των επιχειρήσεων αναλόγως με την περιοχή της χώρας στην οποία βρίσκονται και με ποιο διαχειριστή δικτύου συνεργάζονται.
Τα συγκεκριμένα ζητήματα έχουν οδηγήσει σε διαμαρτυρίες μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και στην ανάγκη παρέμβασης της ΡΑΕ για να δώσει την ορθή ερμηνεία του Κώδικα.
Σύμφωνα με τη βιομηχανία, ενδεικτικό των διαφορετικών ερμηνειών και εν τέλει των διαφορετικών χρεώσεων που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις είναι το γεγονός ότι στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη θέσπιση Πρότυπης Σύμβασης Χρήσης του Δικτύου Διανομής Φυσικού Αερίου η ΔΕΔΑ και η ΕΔΑΘ πρότειναν διαφορετικές συμβάσεις, ενώ και για την Πρότυπη Σύμβαση Σύνδεσης με το Δίκτυο Διανομής Φυσικού Αερίου προτάθηκαν επίσης δυο διαφορετικά σχέδια, ένα από την ΕΔΑΑΤ και την ΔΕΔΑ και ένα από την ΕΔΑΘ.
Το τρίπτυχο των αλλαγών
Τα θέματα που επισημαίνει η βιομηχανία σύμφωνα με πληροφορίες είναι τρία και συγκεκριμένα:
• Πρώτον: Ζητεί ερμηνεία και αποσαφήνιση του ρυθμιστικού πεδίου που αφορά τις ωριαίες υπερβάσεις εντός του έτους. Πρόκειται για ένα θέμα στο οποίο η διατύπωση που υπάρχει στον κώδικα αφήνει περιθώρια για διαφορετικές ερμηνείες και βεβαίως διαφορετικές χρεώσεις για τις επιχειρήσεις. Στο συγκεκριμένο θέμα ήδη έχουν καταγραφεί περιπτώσεις διαφορετικών ερμηνειών μεταξύ των διαχειριστών με τη ΔΕΔΑ να ακολουθεί αυστηρότερη προσέγγιση και το ζήτημα να έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών. Όπως επισημαίνεται από τη βιομηχανία το άρθρο 37 παρ. 16 του Κώδικα Διαχείρισης Δικτύου Διανομής, αναφέρει σαφώς ότι, για τρεις υπερβάσεις εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους, η επιχείρηση απαλλάσσεται από την υποχρέωση αναπροσαρμογής της Δεσμευμένης Ωριαίας Δυναμικότητας και αντίστοιχη τροποποίηση της χρέωσης από το μήνα που πραγματοποιείται η υπέρβαση και εφεξής. Σύμφωνα με τη βιομηχανία, οποιαδήποτε άλλη ερμηνευτική εκδοχή, ματαιώνει το σκοπό της ρύθμισης και δεν επιτρέπει στο Χρήστη Διανομής να ασκήσει όπως εκείνος κρίνει το δικαίωμα που θεσπίζει η συγκεκριμένη διάταξη.
• Δεύτερον: Τιμολόγηση ενιαίας εγκατάστασης με περισσότερους του ενός μετρητή. Ο κανονισμός προβλέπει ότι όταν σε μια επιχείρηση υπάρχουν δυο μετρητές φυσικού αερίου η χρέωση των μεγίστων γίνεται ξεχωριστά για κάθε μετρητή. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι σε περιπτώσεις ενιαίας εγκατάστασης πρέπει η τιμολόγηση να γίνεται με βάση το άθροισμα των ταυτοχρονισμών μεγίστων. Σημειώνει δε ότι η τιμολόγηση Δεσμευμένης Δυναμικότητας τελικού πελάτη με δύο σημεία παράδοσης εντός της ίδιας εγκατάστασης γίνεται για κάθε σημείο παράδοσης ξεχωριστά, με αποτέλεσμα να προκύπτει υπερχρέωση του τελικού πελάτη, ο οποίος, στην περίπτωση αυτή, χρεώνεται με υψηλότερη δυναμικότητα από την πραγματική, λόγω μη δυνατότητας ταυτοχρονισμού των μεγίστων, παρά το γεγονός ότι οι μετρούμενες ποσότητες φυσικού αερίου από κάθε σημείο εισόδου, διοχετεύονται εν τέλει σε ενιαίο δίκτυο της ίδιας εγκατάστασης. Η βιομηχανία προτείνει στην περίπτωση που η εγκατάσταση απόληψης φυσικού αερίου διαθέτει δύο ή περισσότερα σημεία παράδοσης, το σύνολο των σημείων παράδοσης λογίζεται ως ένα σημείο παράδοσης.
• Τρίτον: Η βιομηχανία ζητεί τη θεσμοθέτηση βραχυχρόνιων συμβάσεων δυναμικότητας Δικτύου Διανομής. Όπως επισημαίνει στον Κανονισμό Τιμολόγησης υπάρχει σχετική πρόβλεψη και ζητεί να προστεθεί η δυνατότητα αυτή και στο κείμενο των πρότυπων συμβάσεων.
www.worldenergynews.gr
Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι απαιτείται διόρθωση του Κώδικα σε συγκεκριμένα σημεία, καθώς δίνονται περιθώρια διαφορετικής ερμηνείας από τους διαχειριστές των επιμέρους δικτύων, γεγονός που οδηγεί σε διαφορετικές επιβαρύνσεις μεταξύ των επιχειρήσεων αναλόγως με την περιοχή της χώρας στην οποία βρίσκονται και με ποιο διαχειριστή δικτύου συνεργάζονται.
Τα συγκεκριμένα ζητήματα έχουν οδηγήσει σε διαμαρτυρίες μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και στην ανάγκη παρέμβασης της ΡΑΕ για να δώσει την ορθή ερμηνεία του Κώδικα.
Σύμφωνα με τη βιομηχανία, ενδεικτικό των διαφορετικών ερμηνειών και εν τέλει των διαφορετικών χρεώσεων που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις είναι το γεγονός ότι στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη θέσπιση Πρότυπης Σύμβασης Χρήσης του Δικτύου Διανομής Φυσικού Αερίου η ΔΕΔΑ και η ΕΔΑΘ πρότειναν διαφορετικές συμβάσεις, ενώ και για την Πρότυπη Σύμβαση Σύνδεσης με το Δίκτυο Διανομής Φυσικού Αερίου προτάθηκαν επίσης δυο διαφορετικά σχέδια, ένα από την ΕΔΑΑΤ και την ΔΕΔΑ και ένα από την ΕΔΑΘ.
Το τρίπτυχο των αλλαγών
Τα θέματα που επισημαίνει η βιομηχανία σύμφωνα με πληροφορίες είναι τρία και συγκεκριμένα:
• Πρώτον: Ζητεί ερμηνεία και αποσαφήνιση του ρυθμιστικού πεδίου που αφορά τις ωριαίες υπερβάσεις εντός του έτους. Πρόκειται για ένα θέμα στο οποίο η διατύπωση που υπάρχει στον κώδικα αφήνει περιθώρια για διαφορετικές ερμηνείες και βεβαίως διαφορετικές χρεώσεις για τις επιχειρήσεις. Στο συγκεκριμένο θέμα ήδη έχουν καταγραφεί περιπτώσεις διαφορετικών ερμηνειών μεταξύ των διαχειριστών με τη ΔΕΔΑ να ακολουθεί αυστηρότερη προσέγγιση και το ζήτημα να έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών. Όπως επισημαίνεται από τη βιομηχανία το άρθρο 37 παρ. 16 του Κώδικα Διαχείρισης Δικτύου Διανομής, αναφέρει σαφώς ότι, για τρεις υπερβάσεις εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους, η επιχείρηση απαλλάσσεται από την υποχρέωση αναπροσαρμογής της Δεσμευμένης Ωριαίας Δυναμικότητας και αντίστοιχη τροποποίηση της χρέωσης από το μήνα που πραγματοποιείται η υπέρβαση και εφεξής. Σύμφωνα με τη βιομηχανία, οποιαδήποτε άλλη ερμηνευτική εκδοχή, ματαιώνει το σκοπό της ρύθμισης και δεν επιτρέπει στο Χρήστη Διανομής να ασκήσει όπως εκείνος κρίνει το δικαίωμα που θεσπίζει η συγκεκριμένη διάταξη.
• Δεύτερον: Τιμολόγηση ενιαίας εγκατάστασης με περισσότερους του ενός μετρητή. Ο κανονισμός προβλέπει ότι όταν σε μια επιχείρηση υπάρχουν δυο μετρητές φυσικού αερίου η χρέωση των μεγίστων γίνεται ξεχωριστά για κάθε μετρητή. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι σε περιπτώσεις ενιαίας εγκατάστασης πρέπει η τιμολόγηση να γίνεται με βάση το άθροισμα των ταυτοχρονισμών μεγίστων. Σημειώνει δε ότι η τιμολόγηση Δεσμευμένης Δυναμικότητας τελικού πελάτη με δύο σημεία παράδοσης εντός της ίδιας εγκατάστασης γίνεται για κάθε σημείο παράδοσης ξεχωριστά, με αποτέλεσμα να προκύπτει υπερχρέωση του τελικού πελάτη, ο οποίος, στην περίπτωση αυτή, χρεώνεται με υψηλότερη δυναμικότητα από την πραγματική, λόγω μη δυνατότητας ταυτοχρονισμού των μεγίστων, παρά το γεγονός ότι οι μετρούμενες ποσότητες φυσικού αερίου από κάθε σημείο εισόδου, διοχετεύονται εν τέλει σε ενιαίο δίκτυο της ίδιας εγκατάστασης. Η βιομηχανία προτείνει στην περίπτωση που η εγκατάσταση απόληψης φυσικού αερίου διαθέτει δύο ή περισσότερα σημεία παράδοσης, το σύνολο των σημείων παράδοσης λογίζεται ως ένα σημείο παράδοσης.
• Τρίτον: Η βιομηχανία ζητεί τη θεσμοθέτηση βραχυχρόνιων συμβάσεων δυναμικότητας Δικτύου Διανομής. Όπως επισημαίνει στον Κανονισμό Τιμολόγησης υπάρχει σχετική πρόβλεψη και ζητεί να προστεθεί η δυνατότητα αυτή και στο κείμενο των πρότυπων συμβάσεων.
www.worldenergynews.gr
