Οι αγορές είναι προφανές ότι θα αισθανθούν πιο άνετα εάν υπάρχει ένας μηχανισμός μετά το 2018 από ότι να αξιολογούν την Ελλάδα απαλλαγμένη από προγράμματα στήριξης.
Θολώνουν την ορατότητα στην ελληνική οικονομία και τράπεζες 4 μεγάλες αβεβαιότητες.
Ενώ η γενική αίσθηση για την πορεία της χώρας είναι θετική, το Grexit έχει φύγει από την εικόνα και η πεποίθηση είναι ότι σταδιακά η χώρα θα βελτιώνεται υπάρχουν 4 μεγάλες αβεβαιότητες που θολώνουν το visibility και δημιουργούν συσκότιση στην δυνατότητα πρόβλεψης για το μέλλον.
Οι 4 αβεβαιότητες είναι
1) Θα κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση ή η οικονομία θα σέρνεται σε μια πολύμηνη διαπραγμάτευση όπως στην δεύτερη αξιολόγηση;
2) Θα διευθετηθεί το ελληνικό χρέος μετά τις γερμανικές εκλογές ή οριστικά θα οδηγηθεί στις καλένδες;
3) Τελικά μαζί με τα stress tests του Ιουλίου 2018 θα διεξαχθούν ή όχι AQRs στις ελληνικές τράπεζες;
4) Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το ΔΝΤ θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα.
Τι θα συμβεί μετά την λήξη του τρίτου Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα θα πορεύεται ελεύθερη με τεράστιο ρίσκο ή θα απαιτηθεί μια ECCL νέα πιστωτική γραμμή;
Είναι προφανές ότι σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν.
Μπορεί η γενική αίσθηση να είναι ότι η ελληνική οικονομία σταδιακά θα ομαλοποιείται και ότι τα χειρότερα είναι πίσω, ωστόσο η 3η αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα;
Να θυμίσουμε ότι η δεύτερη αξιολόγηση κράτησε 15 μήνες.
Η 3η αξιολόγηση ξεκινάει αρχές Οκτωβρίου θα τελειώσει το 2017 ή θα παραταθεί και το 2018;
Εάν παραταθεί προφανώς και τα σχέδια εξόδου της Ελλάδος στις αγορές εκ νέου π.χ. με έκδοση 3ετούς ομολόγου θα μετατεθούν καθώς θα είναι αδύνατο να υπάρξει νέα έκδοση με αβεβαιότητα περί του κλεισίματος της 3ης αξιολόγησης.
Αντιθέτως εάν κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές θα διευκολυνθεί ενώ τα επιτόκια που θα επιτευχθούν ίσως να υποχωρήσουν κάτω από 3%.
Η έγκαιρη ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης μόνο θετική επίδραση στην οικονομία και στις αγορές θα έχει.
Όμως η πιθανότητα να μην κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση είναι μεγαλύτερη…από ότι μπορεί κάποιοι να εικάζουν.
Ένα άλλο θέμα μείζονος σημασίας για την Ελλάδα είναι η διευθέτηση του χρέους.
Οι γερμανικές εκλογές θα διεξαχθούν 24 Σεπτεμβρίου του 2017 τις οποίες και θα κερδίσει η Merkel και το CDU.
Εάν συγκυβερνήσει με τους Φιλελευθέρους θα αποκλειστεί οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για την διευθέτησης του ελληνικού χρέους τουλάχιστον θα μετατεθεί για το 2022.
Η διευθέτηση του ελληνικού χρέους είναι ξεκάθαρα πολιτικό ζήτημα.
Ωστόσο από τεχνικής πλευράς μειώσεις επιτοκίων μια θεωρητική διευθέτηση του χρέους δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνει.
Ήδη ο ESM δανείζει την Ελλάδα 0,89% και η Ελλάδα δανείστηκε από τις αγορές στην 5ετία 4,625%.
Όμως ακόμη και η επιμήκυνση είχε καθοριστεί από 0 χρόνια έως 15 χρόνια οπότε και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής είναι στον αέρα.
Προφανώς ούτε λόγος για ένταξη της Ελλάδος σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η επενδυτική ορατότητα στην Ελλάδα θολώνει και λόγω της διεξαγωγής ή μη των AQRs δηλαδή των ελέγχων για την ποιότητα των στοιχείων ενεργητικού.
Διεξαγωγή AQRs σημαίνει νέες αυξήσεις κεφαλαίου μαζί με τα stress tests θα δαπανηθούν όλο το capital buffer δηλαδή το κεφαλαιακό απόθεμα των 7 δισεκ. και οι τράπεζες θα χρειαστούν να αυξήσουν εκ νέου τα κεφάλαια τους.
Εάν δεν διεξαχθούν AQRs προφανώς και οι συνθήκες για τις ελληνικές τράπεζες θα είναι πιο ομαλές.
Τέλος ένα μείζονος σημασίας θέμα που ακόμη δεν έχει ανοίξει είναι πως θα πορευθεί η Ελλάδα μετά την λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.
Μεταξύ 2010 και 2018 η Ελλάδα βρίσκεται σε 3 μνημόνια.
Η Ελλάδα θα πορευθεί χωρίς την προστασία τέτοιων μηχανισμών ή θα απαιτηθεί μια νέα πιστωτική γραμμή ECCL που θα λειτουργεί ως μηχανισμός εγγύησης των εκδόσεων ομολόγων από το ελληνικό δημόσιο;
Οι αγορές είναι προφανές ότι θα αισθανθούν πιο άνετα εάν υπάρχει ένας μηχανισμός μετά το 2018 από ότι να αξιολογούν την Ελλάδα απαλλαγμένη από προγράμματα στήριξης.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Ενώ η γενική αίσθηση για την πορεία της χώρας είναι θετική, το Grexit έχει φύγει από την εικόνα και η πεποίθηση είναι ότι σταδιακά η χώρα θα βελτιώνεται υπάρχουν 4 μεγάλες αβεβαιότητες που θολώνουν το visibility και δημιουργούν συσκότιση στην δυνατότητα πρόβλεψης για το μέλλον.
Οι 4 αβεβαιότητες είναι
1) Θα κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση ή η οικονομία θα σέρνεται σε μια πολύμηνη διαπραγμάτευση όπως στην δεύτερη αξιολόγηση;
2) Θα διευθετηθεί το ελληνικό χρέος μετά τις γερμανικές εκλογές ή οριστικά θα οδηγηθεί στις καλένδες;
3) Τελικά μαζί με τα stress tests του Ιουλίου 2018 θα διεξαχθούν ή όχι AQRs στις ελληνικές τράπεζες;
4) Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το ΔΝΤ θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα.
Τι θα συμβεί μετά την λήξη του τρίτου Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα θα πορεύεται ελεύθερη με τεράστιο ρίσκο ή θα απαιτηθεί μια ECCL νέα πιστωτική γραμμή;
Είναι προφανές ότι σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν.
Μπορεί η γενική αίσθηση να είναι ότι η ελληνική οικονομία σταδιακά θα ομαλοποιείται και ότι τα χειρότερα είναι πίσω, ωστόσο η 3η αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα;
Να θυμίσουμε ότι η δεύτερη αξιολόγηση κράτησε 15 μήνες.
Η 3η αξιολόγηση ξεκινάει αρχές Οκτωβρίου θα τελειώσει το 2017 ή θα παραταθεί και το 2018;
Εάν παραταθεί προφανώς και τα σχέδια εξόδου της Ελλάδος στις αγορές εκ νέου π.χ. με έκδοση 3ετούς ομολόγου θα μετατεθούν καθώς θα είναι αδύνατο να υπάρξει νέα έκδοση με αβεβαιότητα περί του κλεισίματος της 3ης αξιολόγησης.
Αντιθέτως εάν κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές θα διευκολυνθεί ενώ τα επιτόκια που θα επιτευχθούν ίσως να υποχωρήσουν κάτω από 3%.
Η έγκαιρη ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης μόνο θετική επίδραση στην οικονομία και στις αγορές θα έχει.
Όμως η πιθανότητα να μην κλείσει έγκαιρα η 3η αξιολόγηση είναι μεγαλύτερη…από ότι μπορεί κάποιοι να εικάζουν.
Ένα άλλο θέμα μείζονος σημασίας για την Ελλάδα είναι η διευθέτηση του χρέους.
Οι γερμανικές εκλογές θα διεξαχθούν 24 Σεπτεμβρίου του 2017 τις οποίες και θα κερδίσει η Merkel και το CDU.
Εάν συγκυβερνήσει με τους Φιλελευθέρους θα αποκλειστεί οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για την διευθέτησης του ελληνικού χρέους τουλάχιστον θα μετατεθεί για το 2022.
Η διευθέτηση του ελληνικού χρέους είναι ξεκάθαρα πολιτικό ζήτημα.
Ωστόσο από τεχνικής πλευράς μειώσεις επιτοκίων μια θεωρητική διευθέτηση του χρέους δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνει.
Ήδη ο ESM δανείζει την Ελλάδα 0,89% και η Ελλάδα δανείστηκε από τις αγορές στην 5ετία 4,625%.
Όμως ακόμη και η επιμήκυνση είχε καθοριστεί από 0 χρόνια έως 15 χρόνια οπότε και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής είναι στον αέρα.
Προφανώς ούτε λόγος για ένταξη της Ελλάδος σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η επενδυτική ορατότητα στην Ελλάδα θολώνει και λόγω της διεξαγωγής ή μη των AQRs δηλαδή των ελέγχων για την ποιότητα των στοιχείων ενεργητικού.
Διεξαγωγή AQRs σημαίνει νέες αυξήσεις κεφαλαίου μαζί με τα stress tests θα δαπανηθούν όλο το capital buffer δηλαδή το κεφαλαιακό απόθεμα των 7 δισεκ. και οι τράπεζες θα χρειαστούν να αυξήσουν εκ νέου τα κεφάλαια τους.
Εάν δεν διεξαχθούν AQRs προφανώς και οι συνθήκες για τις ελληνικές τράπεζες θα είναι πιο ομαλές.
Τέλος ένα μείζονος σημασίας θέμα που ακόμη δεν έχει ανοίξει είναι πως θα πορευθεί η Ελλάδα μετά την λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.
Μεταξύ 2010 και 2018 η Ελλάδα βρίσκεται σε 3 μνημόνια.
Η Ελλάδα θα πορευθεί χωρίς την προστασία τέτοιων μηχανισμών ή θα απαιτηθεί μια νέα πιστωτική γραμμή ECCL που θα λειτουργεί ως μηχανισμός εγγύησης των εκδόσεων ομολόγων από το ελληνικό δημόσιο;
Οι αγορές είναι προφανές ότι θα αισθανθούν πιο άνετα εάν υπάρχει ένας μηχανισμός μετά το 2018 από ότι να αξιολογούν την Ελλάδα απαλλαγμένη από προγράμματα στήριξης.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
