Η έκδοση του νέου ελληνικού 5ετούς ομολόγου είναι μια μετριότητα και ως εκ τούτου δεν ενθουσιάζει.
Η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές είναι μια μετριότητα.
Μετριότητα για πολλούς λόγους.
1) Το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 5ετές ομόλογο στο .... 4,625%.
Οι αρχικές προσφορές ήταν 4,875% αλλά στην συνέχεια το επιτόκιο υποχώρησε στο 4,625%.
Υπήρξαν και προσφορές πάνω από 5,25% ενώ επενδυτής υπέβαλλε προσφορά στο 6,5%.
2) Το 4,625% είναι μόλις 0,3250% χαμηλότερο επιτόκιο από το παλαιό 5ετές του Σαμαρά λήξης 2019 που είχε επιτόκιο 4,95%.
Η διαφορά αυτή 0,3250% δεν βελτιώνει το προφίλ βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους επί της ουσίας.
3) Για να εκδώσει το ελληνικό δημόσιο την νέα 5ετία λήξης 2022 αγοράζει το παλαιό 5ετές λήξης 2019 στο 3,15% ή 102,60 μονάδες βάσης.
Με την κίνηση αυτή το ελληνικό δημόσιο χάρισε 144 εκατ στους κατόχους της παλαιάς 5ετίας και περίπου 30 εκατ στις ελληνικές τράπεζες αυτό το ποσό με όρους επιτοκίου είναι 0,36%.
Άρα εάν συμψηφιστεί η απώλεια αυτή λόγω ακριβής αγοράς της παλαιάς 5ετίας το επιτόκιο διαμορφώνεται πάνω από 4,95% του Σαμαρά περίπου στο 5%.
Πρακτικά η ελληνική κυβέρνηση του Τσίπρα δανείζεται εξίσου ακριβά με τον Σαμαρά το 2014.
4) Η υπερκάλυψη είναι σικέ.
Η υπερκάλυψη στο νέο 5ετές δεν θα έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν δύο ειδών υπερκαλύψεις.
Α) Η μια υπερκάλυψη ορίζεται ως αυξημένη συμμετοχή των επενδυτών σε μια έκδοση αυτή η εξέλιξη οδηγεί σε μείωση του επιτοκίου λόγω αυξημένης ζήτησης.
Β)Ο άλλος τύπος υπερκάλυψης είναι τεχνικής υφής.
Εάν μια έκδοση έχει καλυφθεί και ένας επενδυτής θέλει να αγοράσει μέρος της έκδοσης επιλέγει να υποβάλλει πολλαπλάσια προσφορά ώστε να καλύψει τον στόχο του.
Π.χ. ένα ένας ξένος επενδυτής θέλει να αγοράσει 100 εκατ ευρώ ίσως να χρειαστεί να εκδηλώσει ενδιαφέρον για 500 εκατ για να πάρει τα 100 εκατ.
Αυτή η υπερκάλυψη δεν βελτιώνει το επιτόκιο και στόχο έχει να καλύψει τις επενδυτικές στρατηγικές των ενδιαφερομένων θεσμικών.
Στην ελληνική περίπτωση με το νέο 5ετές φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην δεύτερη περίπτωση υπερκάλυψη 2,33 φορές αλλά χωρίς ουσιαστικό νόημα καθώς η μεγάλη ζήτηση δεν μεταφράζεται και σε συμπιεσμένο επιτόκιο.
5) Ποιοι κάλυψαν την νέα έκδοση του 5ετούς ομολόγου;
Οι ελληνικές τράπεζες 890 εκατ ευρώ.
Το Κοινό Κεφάλαιο 500 εκατ ευρώ
Οι έλληνες τράπεζες και Κοινό Κεφάλαιο κάλυψαν 1,3 δισεκ.
Οι ξένοι επενδυτές – ανάδοχοι 1,7 δισεκ. ευρώ
Σύνολο 3 δισεκ.
6) Ορθά πολλοί υποστήριξαν ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να δανείζεται από τον ESM στο 0,89% και από το ΔΝΤ στο 3,80% και στην 5ετία να δανείζεται από τους ιδιώτες θεσμικούς επενδυτές 4,625%.
H Ελλάδα δανείζεται από τις αγορές με 5 φορές ακριβότερο επιτόκιο από ότι δανείζει την Ελλάδα ο ESM.
Τελικά ποιος είναι ο τοκογλύφος ο ESM ή οι αγορές;
7) Η Ελλάδα θα υποστηρίξουν πολλοί έπρεπε να βγει στις αγορές.
Επίσης και σε άλλες χώρες οι πρώτες απόπειρες ήταν ακριβές π.χ. η Κύπρος όταν δανείστηκε στην 5ετία το 2016 πλήρωσε επιτόκιο 4,75% και μετά από ένα χρόνο πλήρωσε 2,80%.
Αυτό είναι αλήθεια αλλά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά.
Η Ελλάδα συνεχίζει να κάνει χρήση των δανείων του ESM ενώ π.χ. η Κύπρος όταν βγήκε στις αγορές είχε βγει από τα μνημόνια.
Καμία χώρα δεν δανειζόταν από τον ESM – EFSF και ταυτόχρονα έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί από τους ιδιώτες.
Ούτε η Πορτογαλία κινήθηκε έτσι, ούτε η Ιρλανδία.
8) Η Ελλάδα στην δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές θα δανειστεί φθηνότερα.
Ναι αυτό είναι αληθές εφόσον εκδώσει 3ετία.
Η Ελλάδα έχει μια χρονική ζώνη ασφαλείας έως το 2022.
Μέχρι τότε υπάρχουν συμφωνίες για πρωτογενή πλεονάσματα και μέτρα.
Μέσα σε αυτή την χρονική ζώνη οι εκδόσεις ομολόγων είναι ασφαλείς κοινώς θα πληρωθούν.
Ωστόσο ακόμη η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδώσει 7ετία ή κυρίως 10ετία.
Η Ελλάδα χρειάζεται ECCL πιστωτική γραμμή που θα λειτουργήσει ως μηχανισμός ασφαλείας για τις μελλοντικές εκδόσεις.
9) Τα σενάρια ότι η Ελλάδα θα μπει μετά τις γερμανικές εκλογές στο QE είναι αέρας κοπανιστός.
Η Ελλάδα δεν θα μπει στο QE γιατί η ΕΚΤ για να πάρει τέτοια απόφαση θα πρέπει να πραγματοποιήσει έκθεση βιωσιμότητας DSA με βασικό και δυσμενές σενάριο και θα πρέπει να κρίνει το χρέος βιώσιμο.
Εάν το κρίνει βιώσιμο τότε δεν χρειάζονται μέτρα αναδιάρθρωσης.
Είναι απίθανο να κριθεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος χωρίς να υπάρχουν σοβαρά μέτρα διευθέτησης του χρέους.
Το QE είναι μια πλάνη.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Μετριότητα για πολλούς λόγους.
1) Το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 5ετές ομόλογο στο .... 4,625%.
Οι αρχικές προσφορές ήταν 4,875% αλλά στην συνέχεια το επιτόκιο υποχώρησε στο 4,625%.
Υπήρξαν και προσφορές πάνω από 5,25% ενώ επενδυτής υπέβαλλε προσφορά στο 6,5%.
2) Το 4,625% είναι μόλις 0,3250% χαμηλότερο επιτόκιο από το παλαιό 5ετές του Σαμαρά λήξης 2019 που είχε επιτόκιο 4,95%.
Η διαφορά αυτή 0,3250% δεν βελτιώνει το προφίλ βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους επί της ουσίας.
3) Για να εκδώσει το ελληνικό δημόσιο την νέα 5ετία λήξης 2022 αγοράζει το παλαιό 5ετές λήξης 2019 στο 3,15% ή 102,60 μονάδες βάσης.
Με την κίνηση αυτή το ελληνικό δημόσιο χάρισε 144 εκατ στους κατόχους της παλαιάς 5ετίας και περίπου 30 εκατ στις ελληνικές τράπεζες αυτό το ποσό με όρους επιτοκίου είναι 0,36%.
Άρα εάν συμψηφιστεί η απώλεια αυτή λόγω ακριβής αγοράς της παλαιάς 5ετίας το επιτόκιο διαμορφώνεται πάνω από 4,95% του Σαμαρά περίπου στο 5%.
Πρακτικά η ελληνική κυβέρνηση του Τσίπρα δανείζεται εξίσου ακριβά με τον Σαμαρά το 2014.
4) Η υπερκάλυψη είναι σικέ.
Η υπερκάλυψη στο νέο 5ετές δεν θα έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν δύο ειδών υπερκαλύψεις.
Α) Η μια υπερκάλυψη ορίζεται ως αυξημένη συμμετοχή των επενδυτών σε μια έκδοση αυτή η εξέλιξη οδηγεί σε μείωση του επιτοκίου λόγω αυξημένης ζήτησης.
Β)Ο άλλος τύπος υπερκάλυψης είναι τεχνικής υφής.
Εάν μια έκδοση έχει καλυφθεί και ένας επενδυτής θέλει να αγοράσει μέρος της έκδοσης επιλέγει να υποβάλλει πολλαπλάσια προσφορά ώστε να καλύψει τον στόχο του.
Π.χ. ένα ένας ξένος επενδυτής θέλει να αγοράσει 100 εκατ ευρώ ίσως να χρειαστεί να εκδηλώσει ενδιαφέρον για 500 εκατ για να πάρει τα 100 εκατ.
Αυτή η υπερκάλυψη δεν βελτιώνει το επιτόκιο και στόχο έχει να καλύψει τις επενδυτικές στρατηγικές των ενδιαφερομένων θεσμικών.
Στην ελληνική περίπτωση με το νέο 5ετές φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην δεύτερη περίπτωση υπερκάλυψη 2,33 φορές αλλά χωρίς ουσιαστικό νόημα καθώς η μεγάλη ζήτηση δεν μεταφράζεται και σε συμπιεσμένο επιτόκιο.
5) Ποιοι κάλυψαν την νέα έκδοση του 5ετούς ομολόγου;
Οι ελληνικές τράπεζες 890 εκατ ευρώ.
Το Κοινό Κεφάλαιο 500 εκατ ευρώ
Οι έλληνες τράπεζες και Κοινό Κεφάλαιο κάλυψαν 1,3 δισεκ.
Οι ξένοι επενδυτές – ανάδοχοι 1,7 δισεκ. ευρώ
Σύνολο 3 δισεκ.
6) Ορθά πολλοί υποστήριξαν ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να δανείζεται από τον ESM στο 0,89% και από το ΔΝΤ στο 3,80% και στην 5ετία να δανείζεται από τους ιδιώτες θεσμικούς επενδυτές 4,625%.
H Ελλάδα δανείζεται από τις αγορές με 5 φορές ακριβότερο επιτόκιο από ότι δανείζει την Ελλάδα ο ESM.
Τελικά ποιος είναι ο τοκογλύφος ο ESM ή οι αγορές;
7) Η Ελλάδα θα υποστηρίξουν πολλοί έπρεπε να βγει στις αγορές.
Επίσης και σε άλλες χώρες οι πρώτες απόπειρες ήταν ακριβές π.χ. η Κύπρος όταν δανείστηκε στην 5ετία το 2016 πλήρωσε επιτόκιο 4,75% και μετά από ένα χρόνο πλήρωσε 2,80%.
Αυτό είναι αλήθεια αλλά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά.
Η Ελλάδα συνεχίζει να κάνει χρήση των δανείων του ESM ενώ π.χ. η Κύπρος όταν βγήκε στις αγορές είχε βγει από τα μνημόνια.
Καμία χώρα δεν δανειζόταν από τον ESM – EFSF και ταυτόχρονα έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί από τους ιδιώτες.
Ούτε η Πορτογαλία κινήθηκε έτσι, ούτε η Ιρλανδία.
8) Η Ελλάδα στην δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές θα δανειστεί φθηνότερα.
Ναι αυτό είναι αληθές εφόσον εκδώσει 3ετία.
Η Ελλάδα έχει μια χρονική ζώνη ασφαλείας έως το 2022.
Μέχρι τότε υπάρχουν συμφωνίες για πρωτογενή πλεονάσματα και μέτρα.
Μέσα σε αυτή την χρονική ζώνη οι εκδόσεις ομολόγων είναι ασφαλείς κοινώς θα πληρωθούν.
Ωστόσο ακόμη η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδώσει 7ετία ή κυρίως 10ετία.
Η Ελλάδα χρειάζεται ECCL πιστωτική γραμμή που θα λειτουργήσει ως μηχανισμός ασφαλείας για τις μελλοντικές εκδόσεις.
9) Τα σενάρια ότι η Ελλάδα θα μπει μετά τις γερμανικές εκλογές στο QE είναι αέρας κοπανιστός.
Η Ελλάδα δεν θα μπει στο QE γιατί η ΕΚΤ για να πάρει τέτοια απόφαση θα πρέπει να πραγματοποιήσει έκθεση βιωσιμότητας DSA με βασικό και δυσμενές σενάριο και θα πρέπει να κρίνει το χρέος βιώσιμο.
Εάν το κρίνει βιώσιμο τότε δεν χρειάζονται μέτρα αναδιάρθρωσης.
Είναι απίθανο να κριθεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος χωρίς να υπάρχουν σοβαρά μέτρα διευθέτησης του χρέους.
Το QE είναι μια πλάνη.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
