Το βασικό ερώτημα που μονοπωλεί την εσωτερική και διεθνή επικαιρότητα είναι εάν η Ελλάδα πράττει σωστά να θέλει να βγει τώρα στις αγορές
Όπως όλα δείχνουν την Δευτέρα 17 και Τρίτη 18 Ιουλίου η Ελλάδα θα βγει στις αγορές με επιτόκιο 4,5% με 4,4% αντλώντας 2 έως 3 δισεκ. ενώ μέσω swaps θα αντικατασταθεί το ομόλογο λήξης 2019.
Οι τράπεζες θα ανταλλάξουν τα ομόλογα 2019 με την νέα 5ετία επενδύοντας 800 εκατ ευρώ.
Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές και η κυβέρνηση, που αναζητάει μια επιτυχία, θα πουλήσει επικοινωνιακά ότι κατάφερε να χρηματοδοτήσει τον προϋπολογισμό από τις αγορές, με επιτόκια χαμηλότερα από την περίοδο Σαμαρά.
Επί Σαμαρά το 2014 η Ελλάδα στην 5ετία είχε δανειστεί στο 4,95% και επί Τσίπρα θα δανειστεί στην 5ετία 4,40% με 4,50%.
Εκ πρώτης όψεως το επικοινωνιακό αφήγημα του Τσίπρα και της αριστερής κυβέρνησης βγάζει νόημα.
Όμως επιτόκια 4,40% ή 4,50% επιδεινώνουν το προφίλ βιωσιμότητας του χρέους.
Υπάρχει ένα βασικό επιχείρημα το οποίο πρακτικά η Ελλάδα δεν μπορεί να αντικρούσει.
Το επιχείρημα είναι το εξής.
Η Ελλάδα με την απόπειρα της να βγει στις αγορές θα δανειστεί με επιτόκια 5 φορές υψηλότερα από τα επιτόκια με τα οποία δανείζει ο ESM.
Ο ESM δανείζει την Ελλάδα με επιτόκια 0,89% και οι αγορές θα δανείσουν την Ελλάδα με 4,40% ή 4,50%.
Η Ελλάδα θα πληρώσει 5 φορές ακριβότερα τα κεφάλαια από τις αγορές και ναι μεν μπορεί να ειπωθεί ότι κερδίζει επικοινωνιακούς πόντους αλλά πρακτικά τα επιτόκια 4,50% επιδεινώνουν το προφίλ βιωσιμότητας.
Βέβαια ακόμη και για το θέμα της βιωσιμότητας εγείρονται ζητήματα.
Π.χ. όταν από τα 320 δισεκ. τα 185 δισεκ. είναι δάνεια του επίσημου τομέα, θεσμικά κεφάλαια της Ευρώπης που δόθηκαν στην Ελλάδα τα κεφάλαια αυτά είναι ή όχι βιώσιμα;
Εάν δεν είναι βιώσιμα τότε τα κράτη που δάνεισαν την Ελλάδα εν γνώσει τους χρηματοδότησαν την Ελλάδα γνωρίζονταν ότι θα χάσουν τα κεφάλαια αυτά.
Όμως η Ευρώπη δεν λειτουργεί έτσι οπότε δεν θεωρεί μη βιώσιμο το χρέος που η ίδια δημιούργησε στην Ελλάδα με τα 185 δισεκ. δάνεια των επίσημων πιστωτών.
Το βασικό και τεκμηριωμένο επιχείρημα της κριτικής που ασκείται για την έξοδο της Ελλάδος στις αγορές είναι το εξής.
Εάν η Ελλάδα καθυστερήσει την έξοδο π.χ. για μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης τότε αντί να δανειστεί στην 5ετία στο 4,40% ή 4,50% θα δανειστεί στο 3% δηλαδή με πολύ καλύτερους όρους, με χαμηλότερο κόστος δανεισμού το οποίο προφανώς και θα είναι πιο διατηρήσιμο.
Η Ελλάδα από πλευράς ρευστότητας δεν έχει ανάγκη από κεφάλαια, επαρκούν τα κεφάλαια του ESM.
H κίνηση εξόδου θα έχει προφανώς επικοινωνιακούς στόχους…
Η πεποίθηση είναι ότι οι αγορές έχουν προεξοφλήσει την έξοδο και μάλλον δεν θα υπάρξει ντελίριο και ράλι καθώς η αγορά έχει αποτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης 5ετούς ομολόγου.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Οι τράπεζες θα ανταλλάξουν τα ομόλογα 2019 με την νέα 5ετία επενδύοντας 800 εκατ ευρώ.
Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές και η κυβέρνηση, που αναζητάει μια επιτυχία, θα πουλήσει επικοινωνιακά ότι κατάφερε να χρηματοδοτήσει τον προϋπολογισμό από τις αγορές, με επιτόκια χαμηλότερα από την περίοδο Σαμαρά.
Επί Σαμαρά το 2014 η Ελλάδα στην 5ετία είχε δανειστεί στο 4,95% και επί Τσίπρα θα δανειστεί στην 5ετία 4,40% με 4,50%.
Εκ πρώτης όψεως το επικοινωνιακό αφήγημα του Τσίπρα και της αριστερής κυβέρνησης βγάζει νόημα.
Όμως επιτόκια 4,40% ή 4,50% επιδεινώνουν το προφίλ βιωσιμότητας του χρέους.
Υπάρχει ένα βασικό επιχείρημα το οποίο πρακτικά η Ελλάδα δεν μπορεί να αντικρούσει.
Το επιχείρημα είναι το εξής.
Η Ελλάδα με την απόπειρα της να βγει στις αγορές θα δανειστεί με επιτόκια 5 φορές υψηλότερα από τα επιτόκια με τα οποία δανείζει ο ESM.
Ο ESM δανείζει την Ελλάδα με επιτόκια 0,89% και οι αγορές θα δανείσουν την Ελλάδα με 4,40% ή 4,50%.
Η Ελλάδα θα πληρώσει 5 φορές ακριβότερα τα κεφάλαια από τις αγορές και ναι μεν μπορεί να ειπωθεί ότι κερδίζει επικοινωνιακούς πόντους αλλά πρακτικά τα επιτόκια 4,50% επιδεινώνουν το προφίλ βιωσιμότητας.
Βέβαια ακόμη και για το θέμα της βιωσιμότητας εγείρονται ζητήματα.
Π.χ. όταν από τα 320 δισεκ. τα 185 δισεκ. είναι δάνεια του επίσημου τομέα, θεσμικά κεφάλαια της Ευρώπης που δόθηκαν στην Ελλάδα τα κεφάλαια αυτά είναι ή όχι βιώσιμα;
Εάν δεν είναι βιώσιμα τότε τα κράτη που δάνεισαν την Ελλάδα εν γνώσει τους χρηματοδότησαν την Ελλάδα γνωρίζονταν ότι θα χάσουν τα κεφάλαια αυτά.
Όμως η Ευρώπη δεν λειτουργεί έτσι οπότε δεν θεωρεί μη βιώσιμο το χρέος που η ίδια δημιούργησε στην Ελλάδα με τα 185 δισεκ. δάνεια των επίσημων πιστωτών.
Το βασικό και τεκμηριωμένο επιχείρημα της κριτικής που ασκείται για την έξοδο της Ελλάδος στις αγορές είναι το εξής.
Εάν η Ελλάδα καθυστερήσει την έξοδο π.χ. για μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης τότε αντί να δανειστεί στην 5ετία στο 4,40% ή 4,50% θα δανειστεί στο 3% δηλαδή με πολύ καλύτερους όρους, με χαμηλότερο κόστος δανεισμού το οποίο προφανώς και θα είναι πιο διατηρήσιμο.
Η Ελλάδα από πλευράς ρευστότητας δεν έχει ανάγκη από κεφάλαια, επαρκούν τα κεφάλαια του ESM.
H κίνηση εξόδου θα έχει προφανώς επικοινωνιακούς στόχους…
Η πεποίθηση είναι ότι οι αγορές έχουν προεξοφλήσει την έξοδο και μάλλον δεν θα υπάρξει ντελίριο και ράλι καθώς η αγορά έχει αποτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης 5ετούς ομολόγου.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
