H ελληνική ενεργειακή αγορά έχει μείνει πίσω στον κλάδο των υπεράκτιων αιολικών, όπου μπορεί να αξιοποιήσει τα φυσικά της πλεονεκτήματα, πράγμα όμως που δεν θα συμβεί αν δεν μπούμε στο δέυτερο μισό της δεκαετίας και δεν προχωρήσουμε προς το τέλος αυτής.

Αυτό όμως μπορεί να είναι και προς όφελος, καθώς υπάρχει ο χρόνος να γίνει καλύτερος προγραμματισμός των πόρων και χρήση πιο προηγμένων τεχνολογιών, ώστε να αποφευχθούν αδιέξοδα που έχουν διαφανεί τόσο στην αγορά των ΗΠΑ, όπου ο κολοσσός του κλάδου Orsted διεκδικεί αυξημένες επιδοτήσεις από το δημόσιο ή την βρετανική, όπου δημοπρασία παρουσίασε μηδενικό ενδιαφέρον.

Η νέα τεχνολογία των υπερακτίων αιολικών θα προχωρήσει με τον ένα τρόπο ή τον άλλο σε εφαρμογή και για τον λόγο αυτό όλοι οι μεγάλοι ελληνικοί όμιλοι έχουν συγκροτήσει συμμαχίες με μεγάλες εταιρίες που έχουν τεχνογνωσία για να δεικδικήσουν τις ελληνικές ζώνες. Στην κατεύθυνση αυτή ανοίγει γραφεία στην Ελλάδα και η Copenhagen Infrastructure Partners, που έχει κοινοπραξία με την Mytilineos.

Το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, ΕΠΑΥΑΠ, προκρίνει 12 συνολικά περιοχές ως δυνητικές για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων εκ των οποίων οι 6 θα υποδεχτούν σε πρώτη φάση έργα με ορίζοντα ανάπτυξης το 2030.

Η ζώνη με την μεγαλύτερη προικοδότηση σύμφωνα μα τα όσα προβλέπει το Εθνικό Πρόγραμμα ΑΥΑΠ, θα είναι η Κρήτη. Προβλέπεται να εγκατασταθούν συνολικά 800 MW υπεράκτιας αιολικής ισχύος, τα 600 MW στο βορειανατολικό τμήμα του νησιού μεταξύ Αγ. Νικολάου και Σητείας και τα 200 MW ανατολικά της Σητείας. Ακολουθεί το Νότιο Αιγαίο, στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κω και Ρόδου που μπορεί να φιλοξενήσει 550 MW και αμέσως μετά το ΒΑ Αιγαίο στην θαλάσσια ζώνη Λέσβου- Σκύρου- Κύμης όπου προβλέπεται η εγκατάσταση 300 MW.

Η υπεράκτια αιολική ισχύς των Κυκλάδων παρά το υψηλό δυναμικό της θα έχει μικρότερες εγκαταστάσεις γιατί έχει ειδικό βάρος στην τουριστική ανάπτυξη. Τα 250 MW μάλιστα στην περιοχή μεταξύ Σύρου και Νάξου θα επικεντρωθούν σε βαθύτερη περιοχή, ακριβώς για να ην προκαλέσουν αναταραχή στην τουριστική ανάπτυξη. Το Ιόνιο ενώ δεν ήταν στον αρχικό σχεδιασμό,συμπεριλήφθηκε από το Εθνικό Πρόγραμμα με την περιοχή των Διαπόντιων νησιών στο Βορειο-Δυτικό τμήμα για την ανάπτυξη έργων ισχύος 200 MW.

Mέχρι το το τέλος του μήνα αναμένονται οι αναλυτικές ανακοινώσεις του Υπουργού Ενέργειας κ.Θεόδωρου Σκυλακάκη. Παράλληλα υπογράφηκε η απόφαση από το ΥΠΕΝ για την δέσμευση ηλεκτρικού χώρου 2 GW από τις διασυνδέσεις των νησιών για τα υπεράκτια.

Θεσμικό πλαίσιο με SPV

Eκτός της πρώτης φάσης ανάπτυξης έμειναν για εθνικούς λόγους, περιοχές με πλούσιο υπεράκτιο αιολικό δυναμικό που είχαν συμπεριληφθεί στον αρχικό σχεδιασμό, όπως το Ανατολικό Αιγαίο στον άξονα Λέσβου – Χίου – Σάμου, τα Δωδεκάνησα στον άξονα Ικαρίας – Πάτμου – Λέρου και η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου – Αη Στράτη, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της θαλάσσιας περιοχής των Κυκλάδων για λόγους τουριστικής ανάπτυξης.

Πρόκειται να ανακοινωθεί το επανασχεδιασθέν θεσμικό πλαίσιο του σταδίου των ερευνών. Το σχέδιο που προωθείται είναι η δημιουργία ενός SPV που θα αναλάβει να προχωρήσει τις έρευνες για λογαριασμό της ΕΔΕΥΕΠ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν αρχικά με εθνικούς πόρους. Στη συνέχεια τα δεδομένα που θα ανακτηθούν (ανεμολογικά, βυθομέτρηση θαλασσών κλπ) θα διατεθούν στους επενδυτές έναντι αμοιβής για να καλυφθούν οι πόροι που θα έχουν διατεθεί, διαδικασία που θα αποτελέσει όρο συμμετοχής στους διαγωνισμούς που θα ακολουθήσουν για την παραχώρηση των θαλάσσιων οικοπέδων.

Επιλογή τα πλωτά υπεράκτια

Η πλειοψηφία των έργων που θα αναπτυχθούν στις ελληνικές θάλασσες θα είναι πλωτά υπεράκτια αιολικά και αυτό γιατί τα βάθη των ελληνικών θαλασσών, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν προσφέρονται για έργα σταθερής έδρασης. Δεδομένου, ότι η τεχνολογία των πλωτών αιολικών δεν έχει ακόμη ωριμάσει διεθνώς, το ΥΠΕΝ εξετάζει την προώθηση κάποιων έργων ως πιλοτικά και διερευνά την χρηματοδότησή τους από το Ταμείο Απανθρακοποίησης των μη Διασυνδεδεμένων Νησιών που δίνει τη δυνατότητα επιδότησης έργων ενεργειακής μετάβασης.

Το στοίχημα της ανάπτυξης 1,9 GW υπεράκτια αιολικής ενέργειας στις ελληνικές θάλασσες βάσει των στόχων στο σχέδιο αναθεώρησης του ΕΣΕΚ θα κριθεί από την ταχύτητα ολοκλήρωσης του ρυθμιστικού πλαισίου και την δυνατότητα απορρόφησης της παραγόμενης ενέργειας από το δίκτυο ηλεκτρισμού.

Ο ΑΔΜΗΕ έχει εξασφαλίσει την δέσμευση ηλεκτρικού χώρου

Σε ότι αφορά το δίκτυο, ο ΑΔΜΗΕ έχει ολοκληρώσει προκαταρκτική εξέταση σύνδεσης για τα έργα που προορίζονται στις περιοχές Νοτίου και Βορειοανατολικού Αιγαίου, συνολικής ισχύος 850 MW και της περιοχής Αγ. Νικολάου –Σητεία Κρήτης ισχύος 600 MW. Σύμφωνα με την ενημέρωση του Διαχειριστή προς την ΕΔΕΕΥΕΠ σε εξέλιξη βρίσκεται προκαταρκτική εξέταση σύνδεσης και στις υπόλοιπες περιοχές που προκρίνονται ως δυνητικές για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Με την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων των νησιών, σύμφωνα με τον ΑΔΜΗΕ, το δίκτυο θα μπορεί να καλύψει την ισχύ που προβλέπει το εθνικό σχέδιο για τα υπεράκτια αιολικά. Θα πρέπει όμως, σύμφωνα και με την πλευρά των επενδυτών, η δυναμικότητα αυτή 2-2,5 GW να δεσμευτεί αποκλειστικά για υπεράκτια έργα, πράγμα που όπως αναφέρουν οι πληροφορίες έχει ήδη εξασφαλίσει.

Eπενδυτικο ενδιαφέρον

Ισχυρό φαίνεται να είναι το ενδιαφέρον της νορβηγικής Equinor, της γαλλικής Total Eren και της πολυεθνικής Shell, της ισπανικής Iberdrola και της γερμανικής Innogy, θυγατρική της EON. Από αμερικανικής πλευράς, φέρονται να έχουν κινητοποιηθεί κολοσσοί, όπως οι Principal Power, Quantum και BlueFloat.

Συμφωνίες έχουν υπογράψει η γερμανική RWE με τη HELLENiQ ENERGY, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της γαλλικής Engie), η Mytilineos με τη δανέζικη Copenhagen Offshore Partners, η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar) και η Iντρακάτ με την Parkwind, ενώ στην αναζήτηση ξένου εταίρου βρίσκεται και η ΔΕΗ.

www.worldenergynews.gr