Ο καταλυτικός ρόλος της Ιταλίας και της ΕΤΕπ (Montel)
Η πυρηνική βιομηχανία πρέπει να πάρει τα μαθήματα από τις αποτυχίες στις κατασκευές νέων αντιδραστήρων στη Φινλανδία και τη Γαλλία για να πετύχει τους στόχους της διάδοσης της ατομικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με άποψη που διατύπωσε ο επικεφαλής ενός λόμπι υπέρ των πυρηνικών.
Σημαντικός είναι και ο ρόλος της Ιταλίας ως πρόσφατο μέλος της «πυρηνικής ευρωπαϊκής ομάδας» και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ).
«Έχουμε λάβει διδάγματα, αλλά αν αυτό συμβεί ξανά είναι ο θάνατος των πυρηνικών.
Πρέπει να διατηρήσουμε τον έλεγχο αυτών των έργων, όσον αφορά τη διαχείριση, τον προϋπολογισμό και το χρονοδιάγραμμα», είπε σε συνέντευξή του στο Montel ο Yves Desbazeille (Γενικός Διευθυντής της Nucleareurope η οποία ασκεί πιέσεις για νομοθεσία για την ενίσχυση του ρόλου της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ).
Στόχοι και ρόλος της Ιταλίας
Η Ιταλία είναι ένα από τα κράτη που εντάχθηκαν πιο πρόσφατα στην πυρηνική ομάδα της Ευρώπης, με την ακροδεξιά κυβέρνησή της (Μελόνι) να λέει ότι θέλει να δημιουργήσει ένα πλαίσιο μέχρι το τέλος του έτους για να επιτρέψει την επιστροφή στη χρήση της ατομικής ενέργειας.
«Η μελλοντική πολιτική της χώρας για τα πυρηνικά μπορεί να είναι αποφασιστική σε επίπεδο ΕΕ, καθώς θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των φιλοπυρηνικών χωρών και των αντιπάλων τους», είπε ο Desbazeille.
Υποστήριξε ακόμα ότι «η χώρα ήταν η 3η σε πληθυσμό της ΕΕ και θα βάρυνε σημαντικά» με τον αριθμό των ψήφων της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».
Τα πυρηνικά παρέμειναν ένα «εξαιρετικά εμπρηστικό θέμα», μεταξύ των διαφόρων κρατών - μελών εντός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οικονομικές εγγυήσεις για μελλοντικά πυρηνικά έργα από την ΕΤΕπ
Ως μέρος μιας μελλοντικής λεγόμενης καθαρής βιομηχανικής συμφωνίας (προοριζόταν από την ΕΚ να προωθήσει την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές παράλληλα με την ανάπτυξη), το λόμπι ήθελε η πυρηνική ενέργεια να αναγνωριστεί ως «πηγή χαμηλών εκπομπών άνθρακα» και να θεωρηθεί «όσο το δυνατόν ισότιμη» με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), προκειμένου να είναι επιλέξιμο για κρατική χρηματοδότηση, είπε ο Desbazeille.
Ως σύμμαχος σε αυτό, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) χρειάστηκε να παρέμβει για να παράσχει οικονομικές εγγυήσεις για μελλοντικά πυρηνικά έργα εν μέσω του υψηλού κόστους δανεισμού, πρόσθεσε.
Όσον αφορά τις συμφωνίες αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ως μέσο χρηματοδότησης, αυτές απαιτούσαν δέσμευση από «βιομηχανίες αρκετά μεγάλες ώστε να δεσμευτούν για συμβάσεις πολλών δισεκατομμυρίων».
Σύμφωνα με τον Desbazeille, «ήταν απαράδεκτο το γεγονός ότι η συμπερίληψη της πυρηνικής ενέργειας στην πράξη της ΕΕ για το υδρογόνο με χαμηλές εκπομπές άνθρακα προβλεπόταν μόνο από το 2028, καθώς παρέμεινε πιο ανταγωνιστική σε σύγκριση με τις συσκευές ηλεκτρόλυσης».
www.worldenergynews.gr
