Όπως επισημαίνει, η αλλαγή του πλαισίου στήριξης των ΑΠΕ, στοχεύει στο να επιτύχει την βέλτιστη αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού με το ελάχιστο δυνατό κόστος.
Το νέο πλαίσιο για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017, θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους εθνικούς ενεργειακούς στόχους που έχει θέσει μέχρι το 2020, σύμφωνα με άρθρο της επικεφαλής της ομάδας των Οικονομικών της Ενέργειας (Energy & Economics) και αναλύτριας των ενεργειακών αγορών στην Bloomberg New Energy Finance Έλενας Γιαννακοπούλου, που δημοσιεύει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Χαρακτηριστικά η κ. Γιαννακοπούλου αναφέρει:
Από την 1η Ιανουαρίου 2017 τέθηκε σε ισχύ νέο πλαίσιο στήριξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα, το οποίο είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Με το νέο αυτό καθεστώς, η χώρα ακολουθώντας την παγκόσμια τάση εγκαταλείπει το σύστημα εγγυημένων τιμών (Feed-in-Tariffs) και στρέφεται προς έναν μηχανισμό βασισμένο στην αγοράς με βάσει τις ανταγωνιστικές διαδικασίες (competitive tenders).
Ειδικότερα, μέσω των ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών (τεχνολογικά ουδέτερων ή/και ανά τεχνολογία) θα προκύπτει μια «ειδική τιμή» την οποία θα λαμβάνουν οι ΑΠΕ από την συμμετοχή τους στην αγορά.
Εκτός από την ειδική τιμή, κάθε μονάδα ηλεκτρικής ενέγειας (MWh) που παράγεται από τις ΑΠΕ, θα λαμβάνει ως αποζημίωση και μια Διαφορική Προσαύξηση (Feed-in-Premium).
Το νέο αυτό πλαίσιο εκτιμάται ότι θα βοηθήσει την Ελλάδα να αναπτύξει περίπου 2.5GW νέας ισχύος, από ανανεώσιμες πηγές και να επιτύχει τους εθνικούς στόχους που έχει θέσει μέχρι το 2020, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα το κόστος.
Τι περιμένει όμως η αγορά από το νέο αυτό σύστημα;
Οι ανταγωνιστικές αυτές διαδικασίες (στις διάφορες μορφές) συνιστούν την προτιμώμενη επιλογή για την κατανομή μακροπρόθεσμων συμβάσεων σε έργα ΑΠΕ σε πολλά μέρη του κόσμου τα τελευταία 4-5 χρόνια.
Και αυτό γιατί όπου έχουν λάβει χώρα, τόσο σε ανεπτυγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες χώρες, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση του κόστους ανάπτυξης των ΑΠΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Μεξικό, όπου το μέσο Σταθμισμένο Κόστος Ενέργειας (Levelised Cost of Electricity - LCOE) ενός φωτοβολταϊκού πάρκου ισχυος >1ΜW το 2016, που είχε εκτιμηθεί αρχικά στα 90 δολάρια/MWh, όταν η Enel Green Power κέρδισε την ανταγωνιστική διαδικασία το ποσό αυτό περιορίσθηκε στα 36 δολάρια/MWh.
Αν και υπάρχουν ορισμένες «ειδικές συνθήκες» πίσω από προσφορές-ρεκόρ, όπως της Enel στο Μεξικό (όπως το εξαιρετικά χαμηλό κόστος χρηματοδότησης) είναι σε κάθε περίπτωση ενδεικτικές των οικονομικών ωφελειών που απορρέουν από την καθιέρωση των ανταγωνιστικών διαδικασιών.
Συγκεκριμένα:
- Επιτρέπει τον άμεσο ανταγωνισμό μεταξύ των υποψηφίων παραγωγών ενέργειας, καθώς οι ανταγωνιστικές διαδικασίες αποκαλύπτουν το πραγματικό κόστος ανάπτυξης των τεχνολογιών.
Έτσι αντανακλούν τόσο στη μείωση του κόστους των τεχνολογιών όσο και της χρηματοδότησης που απορρέει από την ωρίμανση τους,
- Οι μειοδοτικές διαδικασίες μειώνουν τις πιθανότητες υπερβολικής επιδότησης εκ μέρους της κυβέρνησης, λόγω έλλειψης πληροφόρησης.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεπεραστεί η ασυμμετρία πληροφόρησης μεταξύ των κυβερνήσεων και των υποψηφίων παραγωγών η οποία οδήγησε στη μη βέλτιστη ρύθμιση της αποζημίωσης μέσω του συστήματος,
- Τέλος, οι διαδικασίες αυτές χρησιμοποιούνται και για την αποδοτικότερη κατανομή του κεφαλαίου στις διάφορες τεχνολογίες.
Η πρώτη πιλοτική εφαρμογή του νέου πλαισίου που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο το 2016 με ανταγωνιστικές διαδικασίες για φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά.
Συγκεκριμένα οι επιτυχείς προσφορές για τις εγκαταστάσεις μεγαλύτερες από 1ΜW, κυμάνθηκαν μεταξύ 80-88 ευρώ/MWh (με το ανώτατο όριο να έχει τεθεί στα 94 ευρώ/MWh), ενώ για εγκαταστάσεις 0,5-1MW στα 95-104 ευρώ/MWh (με το ανώτατο όριο να έχει τεθεί στα 104 ευρώ/MWh).
Ωστόσο, ειδικά για την πρώτη κατηγορία οι επιτυχείς προσφορές ήταν σημαντικά υψηλότερες -περίπου κατά 20%- από το αντίστοιχο σταθμισμένο κόστος (LCOE) το οποίο υπολογίζεται στα 67-71 ευρώ/MWh, σύμφωνα με την ανάλυση της Bloomberg New Energy Finance.
Επίσης οι προσφορές δεν προσέγγισαν σε καμία περίπτωση τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές που έχουν καταγραφεί τα τελευταία δύο χρόνια σε αντίστοιχες διαδικασίες, όπως στο Ντουμπάι (30 δολάρια/MWh), Αμπου Ντάμπι (29 δολάρια/MWh) και στη Γερμανία (Phase IV – 65,7 δολάρια/MWh).
Για την εξέλιξη αυτή υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής, γεγονός που οφείλεται, εν μέρει, στο ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον πιλοτικό πλειστηριασμό τον Αύγουστο και κατά συνέπεια δεν υπήρχε αρκετός χρόνος προετοιμασίας για την ανάπτυξη νέων έργων και ο δεύτερος το υψηλό κόστος χρηματοδότησης τους, ως αποτέλεσμα του υψηλού κόστους δανεισμού τους.
Είναι γνωστό, ότι ο εγχώριος κλάδος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας βρίσκεται σε εύθραυστη κατάσταση, μετά τις περικοπές των επιδοτήσεων από το 2013, οι οποίες οδήγησαν σε δραματική μείωση των επενδύσεων και κατά συνέπεια της δραστηριότητας του κλάδου.
Ωστόσο, η αλλαγή του πλαισίου στήριξης των ΑΠΕ, στοχεύει στο να επιτύχει την βέλτιστη αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού με το ελάχιστο δυνατό κόστος.
Εάν δε περιοριστεί η αβεβαιότητα που επικρατεί στο χρηματοοικονομικό τομέα και το πρόγραμμα των ανταγωνιστικών διαδικασιών βελτιωθεί, τότε η πιθατότητα τόνωσης των επενδύσεων και να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι για την ανάπτυξη των ΑΠΕ μέχρι το 2020, αυξάνεται σημαντικά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
www.worldenergynews.gr
Χαρακτηριστικά η κ. Γιαννακοπούλου αναφέρει:
Από την 1η Ιανουαρίου 2017 τέθηκε σε ισχύ νέο πλαίσιο στήριξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα, το οποίο είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Με το νέο αυτό καθεστώς, η χώρα ακολουθώντας την παγκόσμια τάση εγκαταλείπει το σύστημα εγγυημένων τιμών (Feed-in-Tariffs) και στρέφεται προς έναν μηχανισμό βασισμένο στην αγοράς με βάσει τις ανταγωνιστικές διαδικασίες (competitive tenders).
Ειδικότερα, μέσω των ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών (τεχνολογικά ουδέτερων ή/και ανά τεχνολογία) θα προκύπτει μια «ειδική τιμή» την οποία θα λαμβάνουν οι ΑΠΕ από την συμμετοχή τους στην αγορά.
Εκτός από την ειδική τιμή, κάθε μονάδα ηλεκτρικής ενέγειας (MWh) που παράγεται από τις ΑΠΕ, θα λαμβάνει ως αποζημίωση και μια Διαφορική Προσαύξηση (Feed-in-Premium).
Το νέο αυτό πλαίσιο εκτιμάται ότι θα βοηθήσει την Ελλάδα να αναπτύξει περίπου 2.5GW νέας ισχύος, από ανανεώσιμες πηγές και να επιτύχει τους εθνικούς στόχους που έχει θέσει μέχρι το 2020, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα το κόστος.
Τι περιμένει όμως η αγορά από το νέο αυτό σύστημα;
Οι ανταγωνιστικές αυτές διαδικασίες (στις διάφορες μορφές) συνιστούν την προτιμώμενη επιλογή για την κατανομή μακροπρόθεσμων συμβάσεων σε έργα ΑΠΕ σε πολλά μέρη του κόσμου τα τελευταία 4-5 χρόνια.
Και αυτό γιατί όπου έχουν λάβει χώρα, τόσο σε ανεπτυγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες χώρες, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση του κόστους ανάπτυξης των ΑΠΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Μεξικό, όπου το μέσο Σταθμισμένο Κόστος Ενέργειας (Levelised Cost of Electricity - LCOE) ενός φωτοβολταϊκού πάρκου ισχυος >1ΜW το 2016, που είχε εκτιμηθεί αρχικά στα 90 δολάρια/MWh, όταν η Enel Green Power κέρδισε την ανταγωνιστική διαδικασία το ποσό αυτό περιορίσθηκε στα 36 δολάρια/MWh.
Αν και υπάρχουν ορισμένες «ειδικές συνθήκες» πίσω από προσφορές-ρεκόρ, όπως της Enel στο Μεξικό (όπως το εξαιρετικά χαμηλό κόστος χρηματοδότησης) είναι σε κάθε περίπτωση ενδεικτικές των οικονομικών ωφελειών που απορρέουν από την καθιέρωση των ανταγωνιστικών διαδικασιών.
Συγκεκριμένα:
- Επιτρέπει τον άμεσο ανταγωνισμό μεταξύ των υποψηφίων παραγωγών ενέργειας, καθώς οι ανταγωνιστικές διαδικασίες αποκαλύπτουν το πραγματικό κόστος ανάπτυξης των τεχνολογιών.
Έτσι αντανακλούν τόσο στη μείωση του κόστους των τεχνολογιών όσο και της χρηματοδότησης που απορρέει από την ωρίμανση τους,
- Οι μειοδοτικές διαδικασίες μειώνουν τις πιθανότητες υπερβολικής επιδότησης εκ μέρους της κυβέρνησης, λόγω έλλειψης πληροφόρησης.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεπεραστεί η ασυμμετρία πληροφόρησης μεταξύ των κυβερνήσεων και των υποψηφίων παραγωγών η οποία οδήγησε στη μη βέλτιστη ρύθμιση της αποζημίωσης μέσω του συστήματος,
- Τέλος, οι διαδικασίες αυτές χρησιμοποιούνται και για την αποδοτικότερη κατανομή του κεφαλαίου στις διάφορες τεχνολογίες.
Η πρώτη πιλοτική εφαρμογή του νέου πλαισίου που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο το 2016 με ανταγωνιστικές διαδικασίες για φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά.
Συγκεκριμένα οι επιτυχείς προσφορές για τις εγκαταστάσεις μεγαλύτερες από 1ΜW, κυμάνθηκαν μεταξύ 80-88 ευρώ/MWh (με το ανώτατο όριο να έχει τεθεί στα 94 ευρώ/MWh), ενώ για εγκαταστάσεις 0,5-1MW στα 95-104 ευρώ/MWh (με το ανώτατο όριο να έχει τεθεί στα 104 ευρώ/MWh).
Ωστόσο, ειδικά για την πρώτη κατηγορία οι επιτυχείς προσφορές ήταν σημαντικά υψηλότερες -περίπου κατά 20%- από το αντίστοιχο σταθμισμένο κόστος (LCOE) το οποίο υπολογίζεται στα 67-71 ευρώ/MWh, σύμφωνα με την ανάλυση της Bloomberg New Energy Finance.
Επίσης οι προσφορές δεν προσέγγισαν σε καμία περίπτωση τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές που έχουν καταγραφεί τα τελευταία δύο χρόνια σε αντίστοιχες διαδικασίες, όπως στο Ντουμπάι (30 δολάρια/MWh), Αμπου Ντάμπι (29 δολάρια/MWh) και στη Γερμανία (Phase IV – 65,7 δολάρια/MWh).
Για την εξέλιξη αυτή υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής, γεγονός που οφείλεται, εν μέρει, στο ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον πιλοτικό πλειστηριασμό τον Αύγουστο και κατά συνέπεια δεν υπήρχε αρκετός χρόνος προετοιμασίας για την ανάπτυξη νέων έργων και ο δεύτερος το υψηλό κόστος χρηματοδότησης τους, ως αποτέλεσμα του υψηλού κόστους δανεισμού τους.
Είναι γνωστό, ότι ο εγχώριος κλάδος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας βρίσκεται σε εύθραυστη κατάσταση, μετά τις περικοπές των επιδοτήσεων από το 2013, οι οποίες οδήγησαν σε δραματική μείωση των επενδύσεων και κατά συνέπεια της δραστηριότητας του κλάδου.
Ωστόσο, η αλλαγή του πλαισίου στήριξης των ΑΠΕ, στοχεύει στο να επιτύχει την βέλτιστη αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού με το ελάχιστο δυνατό κόστος.
Εάν δε περιοριστεί η αβεβαιότητα που επικρατεί στο χρηματοοικονομικό τομέα και το πρόγραμμα των ανταγωνιστικών διαδικασιών βελτιωθεί, τότε η πιθατότητα τόνωσης των επενδύσεων και να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι για την ανάπτυξη των ΑΠΕ μέχρι το 2020, αυξάνεται σημαντικά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
www.worldenergynews.gr
