«Το φυσικό αέριο του Ιράν πρέπει να είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στους αγωγούς TAP και TANAP για διάφορους λόγους» σύμφωνα με τον ερευνητή ενέργειας Τζιμ Κρέιν.
Η προσθήκη ιρανικού φυσικού αερίου στους υπό κατασκευή αγωγούς Trans Anatolian Pipeline (TANAP) και Trans Adriatic Pipeline (TAP) θα μπορούσε να ωφελήσει την Ευρώπη, σύμφωνα με τον αναλυτή ενέργειας της Μέσης Ανατολής στο Ινστιτούτο Baker του Πανεπιστημίου Rice στο Χιούστον, Τζιμ Κρέιν.
«Το φυσικό αέριο του Ιράν πρέπει να είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στους αγωγούς TAP και TANAP για διάφορους λόγους» είπε, τονίζοντας ότι το Ιράν θα ενισχύσει την διαφοροποίηση των πηγών φυσικού αερίου που παραδίδεται στην Ευρώπη, αυξάνοντας την ασφάλεια εφοδιασμού της ΕΕ.
Ο Κρέιν υποστηρίζει ακόμη, ότι με αυτήν την προσθήκη αυξάνεται επίσης η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αγωγού, καθησυχάζοντας τους επενδυτές, τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και τη βιομηχανία, ότι το έργο θα επιτύχει.
Επισημαίνει ακόμη, ότι η αύξηση του εφοδιασμού σε φυσικό αέριο από οποιαδήποτε πηγή, θα συνέβαλε επίσης στη μείωση των τιμών του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, γεγονός που θα βοηθούσε στην απανθρακοποίηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με περιβαλλοντικά οφέλη για όλους.
«Επιπλέον, το αέριο του Ιράν θα φέρει γεωπολιτικό όφελος στις ευρωπαϊκές χώρες, που προσπαθούν να μειώσουν τη ρωσική επιρροή στους ενεργειακούς τους τομείς» υπογραμμίζει, συμπληρώνοντας ότι «αν το Ιράν προσχωρήσει στην κοινοπραξία των προμηθευτών, μπορεί να μειώσει ακόμη και τους διαθέσιμους όγκους αγωγών, που επιδιώκει να καλύψει η Ρωσία».
Τέλος, ο Κρέιν επισημαίνει, ότι η ταχύτερη και μεγαλύτερη οικονομική ενσωμάτωση του Ιράν στην περιοχή ενδέχεται να μετριάσει ακόμη και την εξωτερική πολιτική της Τεχεράνης.
Το Ιράν έχει επανειλημμένα εκφράσει την επιθυμία του να εξάγει φυσικό αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω αγωγού ή LNG.
Ωστόσο, διαθέτει ένα ημιτελές εργοστάσιο παραγωγής Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου, η κατασκευή του οποίου διακόπηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 λόγω της επιβολής κυρώσεων.
Η ετήσια δυναμικότητα παραγωγής LNG του εργοστασίου είναι 10,4 εκατομμύρια τόνοι.
Το Ιράν πρέπει επίσης να κατασκευάσει έναν αγωγό μήκους 1.800 χλμ. και κόστους 6 δισ. δολαρίων, που θα εκτείνεται από το κοίτασμα South Pars προς την Τουρκία.
Στη συνέχεια και αν οι συμμετέχοντες στις κοινοπραξίες ΤΑΝΑΡ και ΤΑΡ δώσουν την έγκρισή τους, θα είναι σε θέση να τροφοδοτήσει με φυσικό αέριο τους δύο αγωγούς και τις χώρες της Ευρώπης.
www.worldenergynews.gr
«Το φυσικό αέριο του Ιράν πρέπει να είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στους αγωγούς TAP και TANAP για διάφορους λόγους» είπε, τονίζοντας ότι το Ιράν θα ενισχύσει την διαφοροποίηση των πηγών φυσικού αερίου που παραδίδεται στην Ευρώπη, αυξάνοντας την ασφάλεια εφοδιασμού της ΕΕ.
Ο Κρέιν υποστηρίζει ακόμη, ότι με αυτήν την προσθήκη αυξάνεται επίσης η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αγωγού, καθησυχάζοντας τους επενδυτές, τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και τη βιομηχανία, ότι το έργο θα επιτύχει.
Επισημαίνει ακόμη, ότι η αύξηση του εφοδιασμού σε φυσικό αέριο από οποιαδήποτε πηγή, θα συνέβαλε επίσης στη μείωση των τιμών του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, γεγονός που θα βοηθούσε στην απανθρακοποίηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με περιβαλλοντικά οφέλη για όλους.
«Επιπλέον, το αέριο του Ιράν θα φέρει γεωπολιτικό όφελος στις ευρωπαϊκές χώρες, που προσπαθούν να μειώσουν τη ρωσική επιρροή στους ενεργειακούς τους τομείς» υπογραμμίζει, συμπληρώνοντας ότι «αν το Ιράν προσχωρήσει στην κοινοπραξία των προμηθευτών, μπορεί να μειώσει ακόμη και τους διαθέσιμους όγκους αγωγών, που επιδιώκει να καλύψει η Ρωσία».
Τέλος, ο Κρέιν επισημαίνει, ότι η ταχύτερη και μεγαλύτερη οικονομική ενσωμάτωση του Ιράν στην περιοχή ενδέχεται να μετριάσει ακόμη και την εξωτερική πολιτική της Τεχεράνης.
Το Ιράν έχει επανειλημμένα εκφράσει την επιθυμία του να εξάγει φυσικό αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω αγωγού ή LNG.
Ωστόσο, διαθέτει ένα ημιτελές εργοστάσιο παραγωγής Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου, η κατασκευή του οποίου διακόπηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 λόγω της επιβολής κυρώσεων.
Η ετήσια δυναμικότητα παραγωγής LNG του εργοστασίου είναι 10,4 εκατομμύρια τόνοι.
Το Ιράν πρέπει επίσης να κατασκευάσει έναν αγωγό μήκους 1.800 χλμ. και κόστους 6 δισ. δολαρίων, που θα εκτείνεται από το κοίτασμα South Pars προς την Τουρκία.
Στη συνέχεια και αν οι συμμετέχοντες στις κοινοπραξίες ΤΑΝΑΡ και ΤΑΡ δώσουν την έγκρισή τους, θα είναι σε θέση να τροφοδοτήσει με φυσικό αέριο τους δύο αγωγούς και τις χώρες της Ευρώπης.
www.worldenergynews.gr
