Ανησυχίες από τον πρώην επικεφαλής του του ολλανδικού TSO φυσικού αερίου για την ασφάλεια και τη σκοπιμότητα της ενσωμάτωσης του υδρογόνου στην υπάρχουσα υποδομή του ορυκτού καυσίμου
Ενστάσεις, φοβίες και ανησυχίες για τα σχέδια της Ευρώπης όσον αφορά στο υδρογόνο, εξέφρασε ο πρώην επικεφαλής του ολλανδικού TSO (Διαχειριστής συστήματος μεταφοράς) φυσικού αερίου στην ιστοσελίδα Montel.
«Τα ευρωπαϊκά σχέδια για επαναχρησιμοποίηση αγωγών φυσικού αερίου για μεταφορά υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) δεν λαμβάνουν υπόψη το πλήρες κόστος ασφάλειας και είναι απίθανο να πραγματοποιηθούν πριν από το 2045 (το νωρίτερο).
Οι άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ υδρογόνο εγείρουν μεγάλα ερωτήματα σχετικά με το κόστος δήλωσε χαρακτηριστικά ο George Verberg.
Εξέφρασε επίσης ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια και τη σκοπιμότητα της ενσωμάτωσης του υδρογόνου στην υπάρχουσα υποδομή φυσικού αερίου, παρά το γεγονός ότι το καύσιμο αποτελεί μέρος του σχεδίου απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές της ΕΕ.
Η ΕΕ έχει θέσει στόχο για 10 εκατ. τόνους εγχώριας παραγωγής ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου και άλλους 10 εκατ. τόνους εισαγωγών έως το 2030.
Ο ρυθμιστικός οργανισμός ενέργειας Acer συμπέρανε επίσης σε έκθεση του 2021 ότι η επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων δικτύων φυσικού αερίου θα ήταν φθηνότερη από την κατασκευή νέων δικτύων υδρογόνου.
Φόβοι για την ασφάλεια
Ωστόσο, ο Verberg είπε ότι το χαμηλότερο ενεργειακό περιεχόμενο και τα χημικά χαρακτηριστικά του υδρογόνου, πέρα από τη μεταβλητότητα της παραγωγής ανέμου και ηλιακής ενέργειας, καθιστούν δύσκολη την ασφαλή ενσωμάτωση σε ένα σύστημα που έχει κατασκευαστεί για σταθερή πίεση.
Πρόσθεσε ότι απαιτούνται χιλιάδες περισσότερες δοκιμές για μια σταθερή ανάλυση κινδύνου.
Ο Verberg είπε ότι δεν ήταν ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι αυτό το είδος συστήματος θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην Ευρώπη ή παγκοσμίως τις επόμενες δεκαετίες.
Ακόμη προέβλεψε ότι για τα πρώτα 15-20 χρόνια της αγοράς υδρογόνου, θα επικεντρωνόταν σε περιφερειακά cluster και όχι σε διασυνδέσεις μεταξύ χωρών.
Αυτό έρχεται αφότου το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο δήλωσε τον Ιούλιο ότι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το υδρογόνο χρειάζεται «έλεγχο πραγματικότητας».
Ενδεχόμενο αύξησης του κόστους
Μια έκθεση του HyWay 27 που συντονίστηκε από την ολλανδική κυβέρνηση κατέληξε στο συμπέρασμα τον Ιούνιο ότι το ολλανδικό δίκτυο φυσικού αερίου θα μπορούσε να επανατοποθετηθεί για υδρογόνο με επένδυση 1,5 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, ο Vergerg είπε ότι η έκθεση «δε δείχνει ότι μπορεί να γίνει με υπεύθυνο τρόπο, δεν αντιμετωπίζονται σημαντικά ζητήματα και οι ασυνέπειες στα έγγραφα επίσης δεν βοηθούν».
Για τους συντάκτες της έκθεσης πρόσθεσε: «Δεν είναι σαφές ότι έχουν λάβει υπόψη την πραγματική εκτίμηση του κόστους που ενσωματώνεται σε αυτό το έργο. Δεν θα εκπλαγώ αν στο τέλος της ημέρας (εάν είναι εφικτό), καταλήξετε με ένα τίμημα 5 ή 6 δισεκατομμυρίων ευρώ».
Για παράδειγμα, όλοι οι τρέχοντες συμπιεστές στους αγωγούς θα πρέπει να αντικατασταθούν, είπε.
Στην έκθεση του 2021 της Acer, είπε επίσης ότι θα χρειαζόταν μεγαλύτερη ισχύς συμπίεσης για τη μεταφορά υδρογόνου.
Δεν είναι νέο το θέμα της ασφάλειας
Ο Michiel Bal (εκπρόσωπος της Gasunie) διαφώνησε με την κριτική, λέγοντας στο Montel ότι οι ανησυχίες που εγείρονται σχετικά με την καταλληλότητα του υδρογόνου για δίκτυα φυσικού αερίου «δεν είναι νέες και αποτελούν ήδη μέρος πολλών περιεκτικών μελετών».
Είπε ότι διάφορες μελέτες είχαν εξετάσει ζητήματα ασφάλειας καθώς και το κόστος που σχετίζεται με την επαναχρησιμοποίηση του αγωγού σε σύγκριση με τις νέες κατασκευές και έδωσαν θετικά αποτελέσματα.
www.worldenergynews.gr
