Ενώ έσωσε ως επί το πλείστον τη Λιβύη από την ελεύθερη πτώση, ο ΟΗΕ δεν κατάφερε να συντάξει ένα συνταγματικό κείμενο. Ελλείψει αυτού, η Λιβύη παραμένει ο μεγάλος ασταθής παίκτης της Βόρειας Αφρικής
Το αδιέξοδο σχετικά με το ποιος διοικεί την κεντρική τράπεζα της Λιβύης αποτυπώνει στο ακέραιο το χάος στο οποίο βουλιάζει το βορειοαφρικανικό κράτος με φόντο έναν εμφύλιο πόλεμο που δεν λέει να τελειώσει.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο αντίπαλων κυβερνήσεων του κράτους-μέλους του OPEC δεν θα μπορούσε φυσικά να αφήσει ανεπηρέαστη και την παραγωγή του πετρελαίου, η οποία άγγιζε -μέχρι τη διακοπή της- το 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως.
Όπως όλα δείχνουν, τα Ηνωμένα Έθνη που μεσολάβησαν για να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα από το 2015, μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Αλ Καντάφι μάλλον απέτυχαν.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, των ευρωπαϊκών και των αραβικών χωρών που βοήθησαν τους Λίβυους να εκδιώξουν τον Καντάφι το 2011 είναι τώρα επικεντρωμένες σε δύο μεγάλους πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Στην πατρίδα τους πάλι, αναλώνονται στη μάχη κατά του πληθωρισμού και της αύξησης του κόστους ζωής μετά την πανδημία που έπληξε τις οικονομίες τους.
Οι Ευρωπαίοι ασχολούνται κυρίως με την αποτροπή της μετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική και οι ΗΠΑ με τον περιορισμό της εξάπλωσης των ισλαμιστών εξτρεμιστών.
Επομένως, έχουν ελάχιστο χρόνο και πόρους για να αφιερώσουν σε μια κατακερματισμένη και χαοτική Λιβύη, αν και αυτό μπορεί να αλλάξει αν οι διακοπές στην παραγωγή του πετρελαίου ανεβάσουν τις παγκόσμιες τιμές.
Η αποτυχία επίτευξης μιας βιώσιμης λύσης στο Λιβυκό, έχει τις ρίζες της στους δυσλειτουργικούς κρατικούς θεσμούς που διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια της 42χρονης διακυβέρνησης του Καντάφι.
Η ανοικοδόμηση της Λιβύης απαιτούσε βαθιά μεταρρύθμιση του νομικού, οικονομικού και του τομέα της ασφάλειας, ενώ η διαδικασία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ έθεσε ως προτεραιότητα τη συγκρότηση μιας ενιαίας κυβέρνησης, με την κάθε πλευρά να στηρίζεται στις δικές της ατζέντες, πεποιθήσεις, νόμους, ακόμη και συντάγματα και εξωτερικούς συμμάχους.
Οποιοσδήποτε οδικός χάρτης του ΟΗΕ, χτίστηκε άρα σε εύθραυστα θεμέλια, δημιουργώντας μερικές φορές τεράστιες εμπλοκές ακόμη και από απλά ζητήματα.
Ενώ έσωσε ως επί το πλείστον τη Λιβύη από την ελεύθερη πτώση, ο ΟΗΕ δεν κατάφερε να συντάξει ένα συνταγματικό κείμενο. Ελλείψει αυτού, η Λιβύη παραμένει ο μεγάλος ασταθής παίκτης της Βόρειας Αφρικής.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με το Bloomberg, η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο αντίπαλων κυβερνήσεων του κράτους-μέλους του OPEC δεν θα μπορούσε φυσικά να αφήσει ανεπηρέαστη και την παραγωγή του πετρελαίου, η οποία άγγιζε -μέχρι τη διακοπή της- το 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως.
Όπως όλα δείχνουν, τα Ηνωμένα Έθνη που μεσολάβησαν για να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα από το 2015, μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Αλ Καντάφι μάλλον απέτυχαν.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, των ευρωπαϊκών και των αραβικών χωρών που βοήθησαν τους Λίβυους να εκδιώξουν τον Καντάφι το 2011 είναι τώρα επικεντρωμένες σε δύο μεγάλους πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Στην πατρίδα τους πάλι, αναλώνονται στη μάχη κατά του πληθωρισμού και της αύξησης του κόστους ζωής μετά την πανδημία που έπληξε τις οικονομίες τους.
Οι Ευρωπαίοι ασχολούνται κυρίως με την αποτροπή της μετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική και οι ΗΠΑ με τον περιορισμό της εξάπλωσης των ισλαμιστών εξτρεμιστών.
Επομένως, έχουν ελάχιστο χρόνο και πόρους για να αφιερώσουν σε μια κατακερματισμένη και χαοτική Λιβύη, αν και αυτό μπορεί να αλλάξει αν οι διακοπές στην παραγωγή του πετρελαίου ανεβάσουν τις παγκόσμιες τιμές.
Η αποτυχία επίτευξης μιας βιώσιμης λύσης στο Λιβυκό, έχει τις ρίζες της στους δυσλειτουργικούς κρατικούς θεσμούς που διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια της 42χρονης διακυβέρνησης του Καντάφι.
Η ανοικοδόμηση της Λιβύης απαιτούσε βαθιά μεταρρύθμιση του νομικού, οικονομικού και του τομέα της ασφάλειας, ενώ η διαδικασία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ έθεσε ως προτεραιότητα τη συγκρότηση μιας ενιαίας κυβέρνησης, με την κάθε πλευρά να στηρίζεται στις δικές της ατζέντες, πεποιθήσεις, νόμους, ακόμη και συντάγματα και εξωτερικούς συμμάχους.
Οποιοσδήποτε οδικός χάρτης του ΟΗΕ, χτίστηκε άρα σε εύθραυστα θεμέλια, δημιουργώντας μερικές φορές τεράστιες εμπλοκές ακόμη και από απλά ζητήματα.
Ενώ έσωσε ως επί το πλείστον τη Λιβύη από την ελεύθερη πτώση, ο ΟΗΕ δεν κατάφερε να συντάξει ένα συνταγματικό κείμενο. Ελλείψει αυτού, η Λιβύη παραμένει ο μεγάλος ασταθής παίκτης της Βόρειας Αφρικής.
www.worldenergynews.gr
