Το BNEF υποστηρίζει ότι ένας σημαντικός λόγος για την έλλειψη ζήτησης και την απροθυμία των υφιστάμενων χρηστών να στραφούν από το υψηλής ρύπανσης γκρίζο, στο καθαρό υδρογόνο, είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν θεσπίσει επαρκείς πολιτικές που θα έδιναν κίνητρα για τη χρήση του καυσίμου
Την σοβαρή πιθανότητα που αντιμετωπίζουν τα κράτη σε όλον τον κόσμο να μην πιάσουν τους στόχους που έχουν θέσει για την παραγωγή καθαρού υδρογόνου με άξονα το 2030 αναλύει σε νεότερη έκθεσή του το BloombergNEF (BNEF), εστιάζοντας κυρίως στο ζήτημα της ελλιπούς ζήτησης.
Όπως διαβάζουμε στο Hydrogen Insight, μόνο το 12% από το σύνολο της ανακοινωθείσας παραγωγικής ικανότητας που πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία έως τις αρχές της επόμενης δεκαετίας – δηλαδή 11 εκατομμύρια τόνοι ετησίως - έχει προαγοραστεί, και μόλις 1,25 εκατομμύρια τόνοι από αυτούς έχουν πωληθεί βάσει δεσμευτικών συμφωνιών.
Το BNEF υπογραμμίζει ότι η αύξηση κατά 23% των όγκων υπό συμφωνίες εκχώρησης από τον Οκτώβριο προήλθε κυρίως από νέα έργα που ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ταυτόχρονα, μόνο μία συμφωνία προθεσμιακού δελτίου έχει τεθεί υπό δεσμευτική συμφωνία από τον Οκτώβριο: η συμφωνία της εταιρείας λιπασμάτων Yara για 100.000 τόνους ανανεώσιμης αμμωνίας από το έργο της ινδικής ACME Group.
Ακόμα 2,53 εκατομμύρια τόνοι H2 ετησίως αναπτύσσονται για ιδιοκατανάλωση, γεγονός που, όπως σημειώνει το BNEF, θα μπορούσε να σημαίνει ότι είναι σε θέση να καταλήξουν σε τελική επενδυτική απόφαση χωρίς την παραλαβή από τρίτους, ωστόσο η προγραμματισμένη αυτή παραγωγή θα μπορούσε να αναβληθεί ή να ακυρωθεί εάν τα περιθώρια κέρδους δεν είναι ικανοποιητικά.
Αυτό αντανακλάται επίσης στην ταχύτερη αύξηση της ζήτησης για τους αναδυόμενους καταναλωτές υδρογόνου, όπως για τις βιομηχανίες χάλυβα, την ηλεκτροπαραγωγή, τη ναυτιλία και τις αερομεταφορές, σε σύγκριση με τους υφιστάμενους καταναλωτές στον τομέα της διύλισης και των χημικών προϊόντων.
Τα ελλιπή κίνητρα
Η ζήτηση από τους αναδυόμενους χρήστες (δηλαδή αυτούς που δεν δραστηριοποιούνται στον τομέα της διύλισης ή των χημικών προϊόντων) υπερδιπλασιάστηκε από 1,6 εκατομμύρια τόνους Η2 ετησίως τον Οκτώβριο σε 3,7 εκατομμύρια τόνους ετησίως τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Εν τω μεταξύ, η ζήτηση των υφιστάμενων καταναλωτών αυξήθηκε από 2,9 εκατομμύρια τόνους ετησίως σε 3,4 εκατομμύρια τόνους ετησίως κατά την ίδια περίοδο.
Το BNEF υποστηρίζει ότι ένας σημαντικός λόγος για την έλλειψη ζήτησης και την απροθυμία των υφιστάμενων χρηστών να στραφούν από το υψηλής ρύπανσης γκρίζο, στο καθαρό υδρογόνο, είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν θεσπίσει επαρκείς πολιτικές που θα έδιναν κίνητρα για τη χρήση του καυσίμου.
Ενώ το BNEF υπολογίζει ότι 362 δισ. δολάρια έχουν προβλεφθεί για κρατικές επιδοτήσεις σε έργα υδρογόνου σε όλο τον κόσμο - με τα 170 δισ. δολάρια να αφορούν μόνο στις ΗΠΑ, αν υποθέσουμε ότι όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί θα λάβουν τη μέγιστη φορολογική πίστωση των 3 δολαρίων ανά κιλό - το 65% του προϋπολογισμού αυτού προορίζεται για την προσφορά και μόλις το 5% για τη ζήτηση.
Η εταιρεία ερευνών υπογραμμίζει ότι μόνο η Νότια Κορέα και η ΕΕ έχουν θεσπίσει ειδικές ποσοστώσεις για το υδρογόνο, οι οποίες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε 2,9 εκατομμύρια τόνους παγκόσμιας ζήτησης καθαρού υδρογόνου το 2030, αν και αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το 3% της σημερινής κατανάλωσης γκρι υδρογόνου.
Η Νότια Κορέα έχει ξεκινήσει δημοπρασίες για υδρογόνο στην ηλεκτροπαραγωγή, οι οποίες, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του BNEF, θα μπορούσαν να απαιτήσουν περίπου 800.000 τόνους Η2 ετησίως έως το 2028.
Ωστόσο, σημειώνει ότι μόλις το 50% αυτής της ποσότητας θα είναι πραγματικά καθαρό.
Περίπου 300.000 τόνοι της ετήσιας ζήτησης θα μπορούσαν να καλυφθούν από γκρίζο υδρογόνο ή υδρογόνο από υποπροϊόντα, καθώς οι πρώτες δημοπρασίες που διεξήχθησαν δεν διευκρίνισαν ότι το Η2 πρέπει να είναι απλώς χαμηλού άνθρακα.
Στην ΕΕ
Δεν είναι επίσης σαφές πώς θα εφαρμοστεί η επικαιροποιημένη οδηγία της ΕΕ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η οποία θέτει ως στόχο το 42% του πράσινου H2 ή των παραγώγων του που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία και τουλάχιστον το 1% που χρησιμοποιείται στις μεταφορές έως το 2030, από τα επιμέρους κράτη μέλη, τα οποία έχουν προθεσμία έως την άνοιξη του 2025 για να επικυρώσουν τους στόχους αυτούς στα εθνικά τους κοινοβούλια.
Οι τιμές του άνθρακα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την παροχή κινήτρων για την υιοθέτηση του καθαρού υδρογόνου, με το BNEF να υπολογίζει ότι θα χρειαζόταν μια τιμή άνω των 100 δολαρίων ανά τόνο CO2 για να αρχίσουν οι βιομηχανικές επιχειρήσεις εκπομπών να στραφούν σε H2 χαμηλών εκπομπών.
Ωστόσο, το BNEF επισημαίνει ότι οι τομείς αυτοί, όπως τα λιπάσματα, υπόκεινται επίσης σε δωρεάν δικαιώματα ρύπων. «Για παράδειγμα, οι παραγωγοί αμμωνίας στην ΕΕ κατέβαλαν μηδενικά δικαιώματα το 2023... παρά την επίσημη μέση τιμή των 78,7 δολαρίων ανά τόνο CO2», σημειώνει το BNEF, προσθέτοντας ότι οι βιομηχανίες του Ηνωμένου Βασιλείου έλαβαν περισσότερα δωρεάν δικαιώματα από όσα πλήρωσαν για τις εκπομπές τους.
Ωστόσο, η ΕΕ πρόκειται να καταργήσει σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα μεταξύ 2026 και 2034, με τους παραγωγούς αμμωνίας να πληρώνουν περισσότερα από 100 δολάρια ανά τόνο CO2 από το 2032.
Η κατάσταση στις ΗΠΑ
Εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ομοσπονδιακή αγορά άνθρακα, ενώ η αγορά cap-and-trade της Καλιφόρνιας είναι απίθανο να φτάσει σε τιμή που να οδηγεί στην υιοθέτηση καθαρού υδρογόνου στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Το BNEF προειδοποιεί ότι δεν έχει δοθεί έμφαση στις υποδομές μεσαίου σταδίου, όπως οι αγωγοί ή οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης, με μόνο 86 χιλιόμετρα αγωγών να φτάνουν σε τελική επενδυτική απόφαση (FID) από το 2023.
Εν τω μεταξύ, μόνο 20.000 τόνοι αποθηκευτικής ικανότητας ετησίως είναι σήμερα σε λειτουργία, ενώ η FID αφορά ακόμα 10.000 τόνους ετησίως.
Η εταιρεία ερευνών σημειώνει ότι η Ευρώπη πρωτοστατεί στην πολιτική για την παροχή κινήτρων σε υποδομές midstream για το υδρογόνο, με τη Δανία να βρίσκεται πιο μπροστά με κυβερνητική συμφωνία για τη χρηματοδότηση 3 GW δυναμικότητας αγωγών.
Εν τω μεταξύ, όσον αφορά τον εξοπλισμό για τα έργα, το BNEF συνεχίζει να προειδοποιεί ότι οι κατασκευαστές ηλεκτρολυτών υπερβαίνουν κατά πολύ τη μέχρι τώρα ζήτηση.
«Μέχρι το τέλος του 2023, οι κατασκευαστές είχαν την ικανότητα να συναρμολογήσουν 31,7 GW συστοιχιών, έναντι μιας ζήτησης έως 4,4 GW που προβλέπεται για το 2024 - μια πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα 27GW (620%)», σημειώνει η εταιρεία ερευνών, προσθέτοντας ότι η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα θα μπορούσε να φτάσει τα 48GW (710%) μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.
www.worldenergynews.gr
Όπως διαβάζουμε στο Hydrogen Insight, μόνο το 12% από το σύνολο της ανακοινωθείσας παραγωγικής ικανότητας που πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία έως τις αρχές της επόμενης δεκαετίας – δηλαδή 11 εκατομμύρια τόνοι ετησίως - έχει προαγοραστεί, και μόλις 1,25 εκατομμύρια τόνοι από αυτούς έχουν πωληθεί βάσει δεσμευτικών συμφωνιών.
Το BNEF υπογραμμίζει ότι η αύξηση κατά 23% των όγκων υπό συμφωνίες εκχώρησης από τον Οκτώβριο προήλθε κυρίως από νέα έργα που ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ταυτόχρονα, μόνο μία συμφωνία προθεσμιακού δελτίου έχει τεθεί υπό δεσμευτική συμφωνία από τον Οκτώβριο: η συμφωνία της εταιρείας λιπασμάτων Yara για 100.000 τόνους ανανεώσιμης αμμωνίας από το έργο της ινδικής ACME Group.
Ακόμα 2,53 εκατομμύρια τόνοι H2 ετησίως αναπτύσσονται για ιδιοκατανάλωση, γεγονός που, όπως σημειώνει το BNEF, θα μπορούσε να σημαίνει ότι είναι σε θέση να καταλήξουν σε τελική επενδυτική απόφαση χωρίς την παραλαβή από τρίτους, ωστόσο η προγραμματισμένη αυτή παραγωγή θα μπορούσε να αναβληθεί ή να ακυρωθεί εάν τα περιθώρια κέρδους δεν είναι ικανοποιητικά.
Αυτό αντανακλάται επίσης στην ταχύτερη αύξηση της ζήτησης για τους αναδυόμενους καταναλωτές υδρογόνου, όπως για τις βιομηχανίες χάλυβα, την ηλεκτροπαραγωγή, τη ναυτιλία και τις αερομεταφορές, σε σύγκριση με τους υφιστάμενους καταναλωτές στον τομέα της διύλισης και των χημικών προϊόντων.
Τα ελλιπή κίνητρα
Η ζήτηση από τους αναδυόμενους χρήστες (δηλαδή αυτούς που δεν δραστηριοποιούνται στον τομέα της διύλισης ή των χημικών προϊόντων) υπερδιπλασιάστηκε από 1,6 εκατομμύρια τόνους Η2 ετησίως τον Οκτώβριο σε 3,7 εκατομμύρια τόνους ετησίως τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Εν τω μεταξύ, η ζήτηση των υφιστάμενων καταναλωτών αυξήθηκε από 2,9 εκατομμύρια τόνους ετησίως σε 3,4 εκατομμύρια τόνους ετησίως κατά την ίδια περίοδο.
Το BNEF υποστηρίζει ότι ένας σημαντικός λόγος για την έλλειψη ζήτησης και την απροθυμία των υφιστάμενων χρηστών να στραφούν από το υψηλής ρύπανσης γκρίζο, στο καθαρό υδρογόνο, είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν θεσπίσει επαρκείς πολιτικές που θα έδιναν κίνητρα για τη χρήση του καυσίμου.
Ενώ το BNEF υπολογίζει ότι 362 δισ. δολάρια έχουν προβλεφθεί για κρατικές επιδοτήσεις σε έργα υδρογόνου σε όλο τον κόσμο - με τα 170 δισ. δολάρια να αφορούν μόνο στις ΗΠΑ, αν υποθέσουμε ότι όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί θα λάβουν τη μέγιστη φορολογική πίστωση των 3 δολαρίων ανά κιλό - το 65% του προϋπολογισμού αυτού προορίζεται για την προσφορά και μόλις το 5% για τη ζήτηση.
Η εταιρεία ερευνών υπογραμμίζει ότι μόνο η Νότια Κορέα και η ΕΕ έχουν θεσπίσει ειδικές ποσοστώσεις για το υδρογόνο, οι οποίες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε 2,9 εκατομμύρια τόνους παγκόσμιας ζήτησης καθαρού υδρογόνου το 2030, αν και αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το 3% της σημερινής κατανάλωσης γκρι υδρογόνου.
Η Νότια Κορέα έχει ξεκινήσει δημοπρασίες για υδρογόνο στην ηλεκτροπαραγωγή, οι οποίες, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του BNEF, θα μπορούσαν να απαιτήσουν περίπου 800.000 τόνους Η2 ετησίως έως το 2028.
Ωστόσο, σημειώνει ότι μόλις το 50% αυτής της ποσότητας θα είναι πραγματικά καθαρό.
Περίπου 300.000 τόνοι της ετήσιας ζήτησης θα μπορούσαν να καλυφθούν από γκρίζο υδρογόνο ή υδρογόνο από υποπροϊόντα, καθώς οι πρώτες δημοπρασίες που διεξήχθησαν δεν διευκρίνισαν ότι το Η2 πρέπει να είναι απλώς χαμηλού άνθρακα.
Στην ΕΕ
Δεν είναι επίσης σαφές πώς θα εφαρμοστεί η επικαιροποιημένη οδηγία της ΕΕ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η οποία θέτει ως στόχο το 42% του πράσινου H2 ή των παραγώγων του που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία και τουλάχιστον το 1% που χρησιμοποιείται στις μεταφορές έως το 2030, από τα επιμέρους κράτη μέλη, τα οποία έχουν προθεσμία έως την άνοιξη του 2025 για να επικυρώσουν τους στόχους αυτούς στα εθνικά τους κοινοβούλια.
Οι τιμές του άνθρακα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την παροχή κινήτρων για την υιοθέτηση του καθαρού υδρογόνου, με το BNEF να υπολογίζει ότι θα χρειαζόταν μια τιμή άνω των 100 δολαρίων ανά τόνο CO2 για να αρχίσουν οι βιομηχανικές επιχειρήσεις εκπομπών να στραφούν σε H2 χαμηλών εκπομπών.
Ωστόσο, το BNEF επισημαίνει ότι οι τομείς αυτοί, όπως τα λιπάσματα, υπόκεινται επίσης σε δωρεάν δικαιώματα ρύπων. «Για παράδειγμα, οι παραγωγοί αμμωνίας στην ΕΕ κατέβαλαν μηδενικά δικαιώματα το 2023... παρά την επίσημη μέση τιμή των 78,7 δολαρίων ανά τόνο CO2», σημειώνει το BNEF, προσθέτοντας ότι οι βιομηχανίες του Ηνωμένου Βασιλείου έλαβαν περισσότερα δωρεάν δικαιώματα από όσα πλήρωσαν για τις εκπομπές τους.
Ωστόσο, η ΕΕ πρόκειται να καταργήσει σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα μεταξύ 2026 και 2034, με τους παραγωγούς αμμωνίας να πληρώνουν περισσότερα από 100 δολάρια ανά τόνο CO2 από το 2032.
Η κατάσταση στις ΗΠΑ
Εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ομοσπονδιακή αγορά άνθρακα, ενώ η αγορά cap-and-trade της Καλιφόρνιας είναι απίθανο να φτάσει σε τιμή που να οδηγεί στην υιοθέτηση καθαρού υδρογόνου στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Το BNEF προειδοποιεί ότι δεν έχει δοθεί έμφαση στις υποδομές μεσαίου σταδίου, όπως οι αγωγοί ή οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης, με μόνο 86 χιλιόμετρα αγωγών να φτάνουν σε τελική επενδυτική απόφαση (FID) από το 2023.
Εν τω μεταξύ, μόνο 20.000 τόνοι αποθηκευτικής ικανότητας ετησίως είναι σήμερα σε λειτουργία, ενώ η FID αφορά ακόμα 10.000 τόνους ετησίως.
Η εταιρεία ερευνών σημειώνει ότι η Ευρώπη πρωτοστατεί στην πολιτική για την παροχή κινήτρων σε υποδομές midstream για το υδρογόνο, με τη Δανία να βρίσκεται πιο μπροστά με κυβερνητική συμφωνία για τη χρηματοδότηση 3 GW δυναμικότητας αγωγών.
Εν τω μεταξύ, όσον αφορά τον εξοπλισμό για τα έργα, το BNEF συνεχίζει να προειδοποιεί ότι οι κατασκευαστές ηλεκτρολυτών υπερβαίνουν κατά πολύ τη μέχρι τώρα ζήτηση.
«Μέχρι το τέλος του 2023, οι κατασκευαστές είχαν την ικανότητα να συναρμολογήσουν 31,7 GW συστοιχιών, έναντι μιας ζήτησης έως 4,4 GW που προβλέπεται για το 2024 - μια πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα 27GW (620%)», σημειώνει η εταιρεία ερευνών, προσθέτοντας ότι η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα θα μπορούσε να φτάσει τα 48GW (710%) μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.
www.worldenergynews.gr
