Θα ρυθμίσει το εμπόριο καθαρού H2 και των παραγώγων του, καθώς και τη δημιουργία υποδομών - Σε 6 μήνες θα τεθεί σε ισχύ (hydrogeninsight)
Μόλις δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κανονισμός θα τεθεί σε ισχύ εντός 6 μηνών, ενώ οι κυβερνήσεις των κρατών μελών έχουν στη διάθεσή τους 2 χρόνια για να ενημερώσουν τις εθνικές τους πολιτικές σύμφωνα με την οδηγία.
Το hydrogeninsight.com αναφέρει ότι το πακέτο αποτελείται από μία οδηγία που καθορίζει κοινούς κανόνες για τις εσωτερικές αγορές υδρογόνου, ανανεώσιμων πηγών αερίου και φυσικού αερίου.
Ο κανονισμός ο οποίος καθορίζει τις αρχές για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών αερίων, εισάγει ένα Ευρωπαϊκό Δίκτυο Διαχειριστών Δικτύων για το Υδρογόνο (ENNOH), το οποίο θα πρέπει να καταρτίζει, να δημοσιεύει και να ενημερώνει τακτικά ένα μη δεσμευτικό δεκαετές σχέδιο ανάπτυξης δικτύου για την υποδομή υδρογόνου στην ΕΕ.
Τι προβλέπει ο κανονισμός
Έως το 2033, προβλέπει ένα «σύστημα εισόδου-εξόδου» για το υδρογόνο, αντί για υποδομές που θα συνδέουν άμεσα την παραγωγή και τους συμβεβλημένους αποχωρητές.
Ο κανονισμός ορίζει επίσης μέγιστη διάρκεια για συμβάσεις χωρητικότητας 20 ετών για υποδομές που έχουν ολοκληρωθεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 2028 και 15 ετών εάν ολοκληρωθούν την ή μετά την ημερομηνία αυτή.
Περιλαμβάνει επίσης έκπτωση 100% στα τιμολόγια για ανανεώσιμα αέρια (δηλαδή βιοαέριο και ανανεώσιμα καύσιμα μη βιολογικής προέλευσης όπως ορίζονται προηγουμένως από την ΕΕ) που εγχέονται από εγκαταστάσεις παραγωγής σε δίκτυα αγωγών και 75% για αέρια χαμηλών εκπομπών άνθρακα, με αμφότερα τα έκπτωση 100% για τα τιμολόγια αποθήκευσης βάσει χωρητικότητας.
Το περιεχόμενο της οδηγίας που καθορίζει κοινούς κανόνες
Η οδηγία περιλαμβάνει έναν ορισμό του υδρογόνου και των αερίων με χαμηλές εκπομπές άνθρακα καθώς έχουν 70% χαμηλότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε σύγκριση με το ισοδύναμο ορυκτών καυσίμων.
Ωστόσο, ορίζει επίσης μια προθεσμία 12 μηνών από την υπογραφή του νόμου, προκειμένου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημοσιεύσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που περιγράφει τη μεθοδολογία για τον υπολογισμό της μείωσης των εκπομπών.
Αυτό θα λάμβανε υπόψη τη διαρροή σε όλη την αλυσίδα αξίας τόσο για το ανάντη μεθάνιο όσο και για το υδρογόνο, καθώς και εάν το δεσμευμένο CO2 είχε ήδη λάβει πιστώσεις εκπομπών βάσει άλλων διατάξεων.
Μεγάλο μέρος της οδηγίας αποσκοπεί στο να αποτρέψει τη δημιουργία μονοπωλίων μέσω «κάθετου διαχωρισμού» ή να εμποδίσει μια επιχείρηση να κατέχει την υποδομή για την παραγωγή, μεταφορά και αποθήκευση υδρογόνου και τον «οριζόντιο διαχωρισμό», δηλαδή να εμποδίσει τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων μεταφοράς αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας επίσης εκμετάλλευση αγωγών H2 υπό την ίδια εταιρική οντότητα.
Η οδηγία ορίζει επίσης ένα πρότυπο για «ρυθμιζόμενη πρόσβαση τρίτων» για δίκτυα υδρογόνου και υποδομές αποθήκευσης, όπου τα τιμολόγια καθορίζονται από τη ρυθμιστική αρχή, αν και επιτρέπει την «πρόσβαση τρίτων μέσω διαπραγμάτευσης», όπου οι τιμές αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ του πελάτη και του υδρογόνου χειριστή δικτύου, έως το τέλος του 2032.
Ωστόσο, αυτή η ρήτρα υπήρξε αμφιλεγόμενη μεταξύ ορισμένων κατασκευαστών, ιδιαίτερα εκείνων που επιδιώκουν να εισάγουν αμμωνία και να την σπάσουν πίσω στο H2 στην Ευρώπη, οι οποίοι ερμήνευσαν τον κανόνα ότι τους εμποδίζει να χρησιμοποιήσουν πλήρως τη δική τους ιδιωτική υποδομή ή να πουλήσουν πλήρη χωρητικότητα σε μακροπρόθεσμη λήψη συμβάσεις.
www.worldenergynews.gr
