Ισπανία και Γαλλία αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο
Τα φιλόδοξα σχέδια της Ιταλίας για την ανάπτυξη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας είναι στα πρόθυρα να ναυαγήσουν εξαιτίας της απουσίας ουσιαστικής κρατικής χρηματοδότησης, όπως δήλωσαν εμπειρογνώμονες του κλάδου στο Montel.
«Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα κινδυνεύουν να μην κατασκευαστούν», εκτός εάν δοθούν τα κίνητρα που περιέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση, δήλωσε ο Simone Togni, πρόεδρος της αιολικής ένωσης ANEV.
Ο ίδιος επισήμανε τις εκκρεμείς άδειες υπεράκτιας αιολικής ενέργειας που αγγίζουν τα 110 GW, εκ των οποίων τα 100 GW σχετίζονται με πλωτά έργα λόγω του βάθους του βυθού.
«Το τιμολόγιο των 185 ευρώ/MWh για την υπεράκτια αιολική ενέργεια δεν είναι αρκετό», αν και η παροχή φορολογικών απαλλαγών ήταν μια επιλογή, δήλωσε ο Togni.
Ο Fulvio Mamone Capria, πρόεδρος της ομάδας λόμπι Aero, ζήτησε βιομηχανικό σχεδιασμό καθώς και αναθεωρήσεις των τιμολογίων, προσθέτοντας ότι είναι ζωτικής σημασίας τουλάχιστον δύο λιμάνια να προορίζονται για να αξιοποιηθούν από την αιολική βιομηχανία.
Επείγουσα ανάγκη
«Πρέπει κάτι να γίνει το συντομότερο δυνατό για να εξασφαλιστεί η έναρξη της πλωτής παραγωγής», πρόσθεσε ο Togni, υποδηλώνοντας ότι η ιταλική υπεράκτια αιολική ενέργεια θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 8 GW έως το 2030, δηλαδή πολύ πάνω από τους στόχους των 2 GW.
Οι πλωτές μονάδες συνεπάγονται περισσότερες τεχνικές επιπλοκές και υψηλότερο κόστος, δήλωσε ο Andrea Barbabella, αναλυτής στο Ίδρυμα Βιώσιμης Ανάπτυξης στη Ρώμη.
Μέχρι σήμερα είχε κατασκευαστεί μόνο ένα πλωτό υπεράκτιο πάρκο στη χώρα, μια μικρή μονάδα στα ανοικτά των ακτών του Τάραντα, γεγονός που υποδεικνύει την ανάγκη για ισχυρότερα κίνητρα, καθώς η τεχνολογία αυτή είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολη σε σύγκριση με τις συμβατικές υπεράκτιες μονάδες που είναι στερεωμένες στον πυθμένα.
Το πρόβλημα του βυθού
Το πρόβλημα ήταν η γεωλογία, καθώς η στάθμη της θάλασσας συνήθως βυθίζεται σε μικρή απόσταση από την ακτή, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εγκατάσταση δομών σταθερού πυθμένα, δήλωσε στο Montel ο θαλάσσιος γεωλόγος Sandro Conticelli.
Για παράδειγμα, η Τυρρηνική Θάλασσα δυτικά της Ιταλίας είχε βάθος 3.500 μέτρα, ενώ το Ιόνιο στα νότια ξεπερνούσε τα 4.000 μέτρα, δήλωσε ένας άλλος θαλάσσιος εμπειρογνώμονας, ο Attilio Sulli.
Ως αποτέλεσμα, μόνο λίγα από τα 70 υπεράκτια αιολικά έργα που εκκρεμούν προς αδειοδότηση στην Ιταλία είναι μονάδες σταθερού πυθμένα και θα βρίσκονται στη βόρεια Αδριατική, δήλωσε ο Mamone Capria της Aero.
Να σημειωθεί τέλος ότι Ισπανία και Γαλλία αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
www.worldenergynews.gr
«Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα κινδυνεύουν να μην κατασκευαστούν», εκτός εάν δοθούν τα κίνητρα που περιέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση, δήλωσε ο Simone Togni, πρόεδρος της αιολικής ένωσης ANEV.
Ο ίδιος επισήμανε τις εκκρεμείς άδειες υπεράκτιας αιολικής ενέργειας που αγγίζουν τα 110 GW, εκ των οποίων τα 100 GW σχετίζονται με πλωτά έργα λόγω του βάθους του βυθού.
«Το τιμολόγιο των 185 ευρώ/MWh για την υπεράκτια αιολική ενέργεια δεν είναι αρκετό», αν και η παροχή φορολογικών απαλλαγών ήταν μια επιλογή, δήλωσε ο Togni.
Ο Fulvio Mamone Capria, πρόεδρος της ομάδας λόμπι Aero, ζήτησε βιομηχανικό σχεδιασμό καθώς και αναθεωρήσεις των τιμολογίων, προσθέτοντας ότι είναι ζωτικής σημασίας τουλάχιστον δύο λιμάνια να προορίζονται για να αξιοποιηθούν από την αιολική βιομηχανία.
Επείγουσα ανάγκη
«Πρέπει κάτι να γίνει το συντομότερο δυνατό για να εξασφαλιστεί η έναρξη της πλωτής παραγωγής», πρόσθεσε ο Togni, υποδηλώνοντας ότι η ιταλική υπεράκτια αιολική ενέργεια θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 8 GW έως το 2030, δηλαδή πολύ πάνω από τους στόχους των 2 GW.
Οι πλωτές μονάδες συνεπάγονται περισσότερες τεχνικές επιπλοκές και υψηλότερο κόστος, δήλωσε ο Andrea Barbabella, αναλυτής στο Ίδρυμα Βιώσιμης Ανάπτυξης στη Ρώμη.
Μέχρι σήμερα είχε κατασκευαστεί μόνο ένα πλωτό υπεράκτιο πάρκο στη χώρα, μια μικρή μονάδα στα ανοικτά των ακτών του Τάραντα, γεγονός που υποδεικνύει την ανάγκη για ισχυρότερα κίνητρα, καθώς η τεχνολογία αυτή είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολη σε σύγκριση με τις συμβατικές υπεράκτιες μονάδες που είναι στερεωμένες στον πυθμένα.
Το πρόβλημα του βυθού
Το πρόβλημα ήταν η γεωλογία, καθώς η στάθμη της θάλασσας συνήθως βυθίζεται σε μικρή απόσταση από την ακτή, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εγκατάσταση δομών σταθερού πυθμένα, δήλωσε στο Montel ο θαλάσσιος γεωλόγος Sandro Conticelli.
Για παράδειγμα, η Τυρρηνική Θάλασσα δυτικά της Ιταλίας είχε βάθος 3.500 μέτρα, ενώ το Ιόνιο στα νότια ξεπερνούσε τα 4.000 μέτρα, δήλωσε ένας άλλος θαλάσσιος εμπειρογνώμονας, ο Attilio Sulli.
Ως αποτέλεσμα, μόνο λίγα από τα 70 υπεράκτια αιολικά έργα που εκκρεμούν προς αδειοδότηση στην Ιταλία είναι μονάδες σταθερού πυθμένα και θα βρίσκονται στη βόρεια Αδριατική, δήλωσε ο Mamone Capria της Aero.
Να σημειωθεί τέλος ότι Ισπανία και Γαλλία αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
www.worldenergynews.gr
