Αυτό που επιδιώκουν οι πετρελαϊκές εταιρείες είναι μια πιθανή διασυνοριακή αγορά για το CO2
Σε μια σύνοδο κορυφής στο Σαν Φρανσίσκο, ο CEO της ExxonMobil, Darren Woods είπε στους επιχειρηματίες ότι η εταιρεία του είχε εξασφαλίσει «αποκλειστικά δικαιώματα αποθήκευσης CO2» στην Ινδονησία και τη Μαλαισία.
Σε αντίθεση ωστόσο με τα περισσότερα έργα δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, οι σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις αποθήκευσης της Exxon θα βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις από την πηγή των εκπομπών.
Σύμφωνα με το Bloοmberg, διαπιστώθηκε γρήγορα ότι η Exxon δεν είναι ο μόνος ενεργειακός κολοσσός που έχει βγει σε αναζήτηση υπόγειων χώρων για την αποθήκευση CO2.
Κάποιος αναλυτής μάλιστα περιέγραψε αυτή την αναζήτηση ως ένα νέο είδος βιασμού πόρων που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ των πετρελαϊκών γιγάντων.
Αυτό που επιδιώκουν οι πετρελαϊκές εταιρείες είναι μια πιθανή διασυνοριακή αγορά για το CO2, στην προκειμένη περίπτωση στην Ασία.
Ποιος θα παρακολουθεί τα "πηγάδια";
Αναπτυγμένες χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Σιγκαπούρη εκπέμπουν μαζί εκατοντάδες εκατομμύρια μετρικούς τόνους του ρυπογόνου αερίου κάθε χρόνο, αλλά δεν διαθέτουν το είδος της τεχνολογίας που απαιτείται για να τα θάψουν όλα, επομένως θα πρέπει να εξάγουν τον άνθρακα αλλού για ταφή.
Είναι ίσως αυτονόητο ότι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τις περιοχές αυτές.
Για τις χώρες εκείνες που προορίζονται να εισάγουν το CO2 - Ινδονησία και Μαλαισία,- φαίνεται πως αυτή θα είναι μια μόνιμη κατάσταση, καθώς προβλέπεται να παγιωθούν ως χώροι ταφής Co2.
Στο μεταξύ, κάποιος θα πρέπει να παρακολουθεί τα πηγάδια αποθήκευσης για διαρροές για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, ενώ οι πετρελαϊκές εταιρείες πιθανότατα θα ελέγχουν αυτά τα πηγάδια μόνο για μερικές δεκαετίες.
Για τις πετρελαϊκές εταιρείες και τους μετόχους τους, είναι επίσης ένα στοίχημα, καθώς η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, ή αλλιώς η τεχνολογία CCS, έχει εξαιρετικά αμυδρά αποτελέσματα.
Ορισμένοι μάλιστα αναλυτές προειδοποιούν ότι μπορεί να μην υπάρξει ποτέ αρκετό CO2 που θα συλλεχθεί για να γεμίσουν όλα τα πηγάδια.
www.worldenergynews.gr
Σε αντίθεση ωστόσο με τα περισσότερα έργα δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, οι σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις αποθήκευσης της Exxon θα βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις από την πηγή των εκπομπών.
Σύμφωνα με το Bloοmberg, διαπιστώθηκε γρήγορα ότι η Exxon δεν είναι ο μόνος ενεργειακός κολοσσός που έχει βγει σε αναζήτηση υπόγειων χώρων για την αποθήκευση CO2.
Κάποιος αναλυτής μάλιστα περιέγραψε αυτή την αναζήτηση ως ένα νέο είδος βιασμού πόρων που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ των πετρελαϊκών γιγάντων.
Αυτό που επιδιώκουν οι πετρελαϊκές εταιρείες είναι μια πιθανή διασυνοριακή αγορά για το CO2, στην προκειμένη περίπτωση στην Ασία.
Ποιος θα παρακολουθεί τα "πηγάδια";
Αναπτυγμένες χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Σιγκαπούρη εκπέμπουν μαζί εκατοντάδες εκατομμύρια μετρικούς τόνους του ρυπογόνου αερίου κάθε χρόνο, αλλά δεν διαθέτουν το είδος της τεχνολογίας που απαιτείται για να τα θάψουν όλα, επομένως θα πρέπει να εξάγουν τον άνθρακα αλλού για ταφή.
Είναι ίσως αυτονόητο ότι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τις περιοχές αυτές.
Για τις χώρες εκείνες που προορίζονται να εισάγουν το CO2 - Ινδονησία και Μαλαισία,- φαίνεται πως αυτή θα είναι μια μόνιμη κατάσταση, καθώς προβλέπεται να παγιωθούν ως χώροι ταφής Co2.
Στο μεταξύ, κάποιος θα πρέπει να παρακολουθεί τα πηγάδια αποθήκευσης για διαρροές για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, ενώ οι πετρελαϊκές εταιρείες πιθανότατα θα ελέγχουν αυτά τα πηγάδια μόνο για μερικές δεκαετίες.
Για τις πετρελαϊκές εταιρείες και τους μετόχους τους, είναι επίσης ένα στοίχημα, καθώς η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, ή αλλιώς η τεχνολογία CCS, έχει εξαιρετικά αμυδρά αποτελέσματα.
Ορισμένοι μάλιστα αναλυτές προειδοποιούν ότι μπορεί να μην υπάρξει ποτέ αρκετό CO2 που θα συλλεχθεί για να γεμίσουν όλα τα πηγάδια.
www.worldenergynews.gr
