Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εξελίξεις στην διεθνή αγορά πετρελαίου που πυροδοτεί το πολεμικό κλίμα στις περιοχές αυτές, δεν είναι σίγουρο που θα οδηγήσουν
Μειώνονται ολοένα και περισσότερο οι ευρωπαϊκές εισαγωγές αργού πετρελαίου από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, εν μέσω της συνεχιζόμενης έντασης στην Ερυθρά Θάλασσα.
Κανένας λόγος ανησυχίας όμως, καθώς υπάρχει εναλλακτική λύση, η οποία βρίσκεται στη λεκάνη του Ατλαντικού.
Αντίθετα με την Ευρώπη, η Ασία δείχνει να μην έχει κανένα θέμα να αγοράζει πετρέλαιο από τη Μέση Ανατολή παρά τις αυξημένες γεωπολιτικές εντάσεις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εξελίξεις στην διεθνή αγορά πετρελαίου που πυροδοτεί το πολεμικό κλίμα στις περιοχές αυτές, δεν είναι σίγουρο που θα οδηγήσουν.
Αρχικά, όταν οι αντάρτες Houthis της Υεμένης ξεκίνησαν να εξαπολύουν τις πρώτες επιθέσεις τους σε δυτικά εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα τον Νοέμβριο, φάνηκε ότι επρόκειτο για ένα μικρό πρόβλημα.
Η σκέψη που είχε τότε εκφραστεί από τις ΗΠΑ, ήταν ότι μόλις οι Houthis γίνονταν πραγματικά επικίνδυνοι για τους ναυλωτές, τότε το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό θα επενέβαινε και θα αναλάμβανε δράση για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες.
Οι Houthis εξελίχθηκαν πράγματι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τους ναυλωτές.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ άρχισε να παρεμβαίνει βομβαρδίζοντας στόχους των ανταρτών στην ξηρά.
Μόνο που αυτό δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν μη τι άλλο, η αντίδραση των ΗΠΑ έκανε τους αντάρτες πιο αποφασισμένους να συνεχίσουν να επιτίθενται σε πλοία -όποια πλοία και αν είναι αυτά τώρα- στην Ερυθρά Θάλασσα.
Παρά το γεγονός ότι αρκετές χώρες άρχισαν να στέλνουν πολεμικά πλοία για να συνοδεύσουν τα εμπορικά που περνούσαν από τη διώρυγα του Suez, εντούτοις οι περισσότερες ναυτιλιακές επέλεξαν να αλλάξουν τη διαδρομή των πλοίων τους, η οποία πλέον θα περνούσε γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Νότιο Αφρική ή να συνδυάσουν θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές για να μεταφέρουν εμπορεύματα και προϊόντα από την Ασία στην Ευρώπη.
Η αλλαγή αυτή, έχει ήδη επιβαρύνει τα περισσότερα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και οι δύο επιλογές είναι πιο δαπανηρές από το κλασικό πέρασμα μέσα από τη διώρυγα του Suez, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τελικές τιμές των εμπορευμάτων.
Το πετρέλαιο δεν αποτέλεσε εξαίρεση.
Τα δεξαμενόπλοια που άλλαξαν διαδρομή ώστε να κάνουν τον γύρο της Αφρικής καθυστέρησαν όχι μόνο μερικές εβδομάδες αλλά και μήνες ακόμα τις παραδόσεις τους, επιβαρύνοντας εν τέλει τις τιμές και για το πετρέλαιο. Ταλαιπωρημένη από αυτό, η Ευρώπη δεν είχε άλλη επιλογή από το να αναζητήσει πιο προσιτές εναλλακτικές λύσεις για το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ευρώπη κοίταξε επομένως προς τα δυτικά, αυξάνοντας τις αγορές της σε αμερικανικό αργό πετρέλαιο, αλλά και σε αργό από τη Γουιάνα.
Μειωμένη η ζήτηση σε ενέργεια λόγω ακρίβειας
Οι Ευρωπαίοι αγοραστές είναι επίσης πρόθυμοι να πληρώσουν για το πετρέλαιο της Βόρειας Θάλασσας στο οποίο οι ακτιβιστές στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νορβηγία θέλουν να βάλουν τέλος.
Οι Ασιάτες αγοραστές από την άλλη, αγοράζουν αργό από τη Μέση Ανατολή σε βάρος του αμερικανικού πετρελαίου, όπως έδειξαν τα στοιχεία της Kpler που δημοσίευσε το Bloomberg, με τις φορτώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες προς την Ασία να μειώνονται κατά ένα τρίτο τον Ιανουάριο.
Ένα ενδιαφέρον ερώτημα που εγείρεται από την όλη ιστορία, είναι το πόσο από το πρόσθετο κόστος θα μπορούσαν να μετακυλήσουν τα διυλιστήρια στον τελικό καταναλωτή, δεδομένης της ευρύτερης κατάστασης του πληθωρισμού, ιδίως στην Ευρώπη.
Η πιθανή απάντηση των ειδικών είναι «όχι πολύ».
Με την ευρωζώνη και τα άλλα μέλη της ΕΕ να εξακολουθούν να παλεύουν με τον αυξημένο πληθωρισμό, η ζήτηση για ενέργεια έχει πέσει σημαντικά και οι υψηλότερες τιμές των καυσίμων δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα για να αντιστρέψουν το κλίμα αυτό.
Το πιο πιεστικό ερώτημα, λοιπόν, είναι για πόσο καιρό θα συνεχιστεί η γεωπολιτική κρίση.
Η απάντηση, δυστυχώς δεν μπορεί να δοθεί εύκολα.
Προς το παρόν πάντως δεν υπάρχει κανένας λόγος αισιοδοξίας.
www.worldenergynews.gr
Κανένας λόγος ανησυχίας όμως, καθώς υπάρχει εναλλακτική λύση, η οποία βρίσκεται στη λεκάνη του Ατλαντικού.
Αντίθετα με την Ευρώπη, η Ασία δείχνει να μην έχει κανένα θέμα να αγοράζει πετρέλαιο από τη Μέση Ανατολή παρά τις αυξημένες γεωπολιτικές εντάσεις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εξελίξεις στην διεθνή αγορά πετρελαίου που πυροδοτεί το πολεμικό κλίμα στις περιοχές αυτές, δεν είναι σίγουρο που θα οδηγήσουν.
Αρχικά, όταν οι αντάρτες Houthis της Υεμένης ξεκίνησαν να εξαπολύουν τις πρώτες επιθέσεις τους σε δυτικά εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα τον Νοέμβριο, φάνηκε ότι επρόκειτο για ένα μικρό πρόβλημα.
Η σκέψη που είχε τότε εκφραστεί από τις ΗΠΑ, ήταν ότι μόλις οι Houthis γίνονταν πραγματικά επικίνδυνοι για τους ναυλωτές, τότε το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό θα επενέβαινε και θα αναλάμβανε δράση για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες.
Οι Houthis εξελίχθηκαν πράγματι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τους ναυλωτές.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ άρχισε να παρεμβαίνει βομβαρδίζοντας στόχους των ανταρτών στην ξηρά.
Μόνο που αυτό δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν μη τι άλλο, η αντίδραση των ΗΠΑ έκανε τους αντάρτες πιο αποφασισμένους να συνεχίσουν να επιτίθενται σε πλοία -όποια πλοία και αν είναι αυτά τώρα- στην Ερυθρά Θάλασσα.
Παρά το γεγονός ότι αρκετές χώρες άρχισαν να στέλνουν πολεμικά πλοία για να συνοδεύσουν τα εμπορικά που περνούσαν από τη διώρυγα του Suez, εντούτοις οι περισσότερες ναυτιλιακές επέλεξαν να αλλάξουν τη διαδρομή των πλοίων τους, η οποία πλέον θα περνούσε γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Νότιο Αφρική ή να συνδυάσουν θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές για να μεταφέρουν εμπορεύματα και προϊόντα από την Ασία στην Ευρώπη.
Η αλλαγή αυτή, έχει ήδη επιβαρύνει τα περισσότερα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και οι δύο επιλογές είναι πιο δαπανηρές από το κλασικό πέρασμα μέσα από τη διώρυγα του Suez, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τελικές τιμές των εμπορευμάτων.
Το πετρέλαιο δεν αποτέλεσε εξαίρεση.
Τα δεξαμενόπλοια που άλλαξαν διαδρομή ώστε να κάνουν τον γύρο της Αφρικής καθυστέρησαν όχι μόνο μερικές εβδομάδες αλλά και μήνες ακόμα τις παραδόσεις τους, επιβαρύνοντας εν τέλει τις τιμές και για το πετρέλαιο. Ταλαιπωρημένη από αυτό, η Ευρώπη δεν είχε άλλη επιλογή από το να αναζητήσει πιο προσιτές εναλλακτικές λύσεις για το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ευρώπη κοίταξε επομένως προς τα δυτικά, αυξάνοντας τις αγορές της σε αμερικανικό αργό πετρέλαιο, αλλά και σε αργό από τη Γουιάνα.
Μειωμένη η ζήτηση σε ενέργεια λόγω ακρίβειας
Οι Ευρωπαίοι αγοραστές είναι επίσης πρόθυμοι να πληρώσουν για το πετρέλαιο της Βόρειας Θάλασσας στο οποίο οι ακτιβιστές στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νορβηγία θέλουν να βάλουν τέλος.
Οι Ασιάτες αγοραστές από την άλλη, αγοράζουν αργό από τη Μέση Ανατολή σε βάρος του αμερικανικού πετρελαίου, όπως έδειξαν τα στοιχεία της Kpler που δημοσίευσε το Bloomberg, με τις φορτώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες προς την Ασία να μειώνονται κατά ένα τρίτο τον Ιανουάριο.
Ένα ενδιαφέρον ερώτημα που εγείρεται από την όλη ιστορία, είναι το πόσο από το πρόσθετο κόστος θα μπορούσαν να μετακυλήσουν τα διυλιστήρια στον τελικό καταναλωτή, δεδομένης της ευρύτερης κατάστασης του πληθωρισμού, ιδίως στην Ευρώπη.
Η πιθανή απάντηση των ειδικών είναι «όχι πολύ».
Με την ευρωζώνη και τα άλλα μέλη της ΕΕ να εξακολουθούν να παλεύουν με τον αυξημένο πληθωρισμό, η ζήτηση για ενέργεια έχει πέσει σημαντικά και οι υψηλότερες τιμές των καυσίμων δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα για να αντιστρέψουν το κλίμα αυτό.
Το πιο πιεστικό ερώτημα, λοιπόν, είναι για πόσο καιρό θα συνεχιστεί η γεωπολιτική κρίση.
Η απάντηση, δυστυχώς δεν μπορεί να δοθεί εύκολα.
Προς το παρόν πάντως δεν υπάρχει κανένας λόγος αισιοδοξίας.
www.worldenergynews.gr
