Οι επιστήμονες πρότειναν ένα εφικτό (τεχνικά και οικονομικά) σύστημα
Μια ομάδα επιστημόνων από το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ στο Ιράν, θεωρεί ότι τα Φ/Β μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως φορτίο έκτακτης ανάγκης για την αύξηση της ασφάλειας του Ερευνητικού Αντιδραστήρα της Τεχεράνης (TRR), ο οποίος είναι ερευνητικός αντιδραστήρας ελαφρύ νερού τύπου πισίνας 5 MW που λειτουργεί στο πυρηνικό της Τεχεράνης Κέντρο Ερευνών από το 1967.
Στόχος της έρευνας
Στη μελέτη «Σχεδιασμός συστήματος έκτακτης ανάγκης ηλιακής ενέργειας δίπλα στον πυρηνικό σταθμό για την πρόληψη πυρηνικών ατυχημάτων και την αύξηση της ασφάλειας», που δημοσιεύτηκε στο Nuclear Analysis, οι ακαδημαϊκοί παρουσίασαν μια διαδικασία σχεδιασμού βασισμένη στη χρήση του λογισμικού PVSYST και RetScreen.
«Ο κύριος στόχος αυτής της έρευνας είναι η χρήση ηλιακών συστημάτων για την παροχή ενέργειας έκτακτης ανάγκης σε πυρηνικούς σταθμούς σε περίπτωση που το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι εκτός λειτουργίας και άλλα συστήματα έκτακτης ανάγκης όπως οι γεννήτριες ντίζελ και οι μπαταρίες δεν λειτουργούν», εξήγησαν.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το φορτίο έκτακτης ανάγκης στην εγκατάσταση TRR παρέχεται επί του παρόντος από μια γεννήτρια ντίζελ 450 kW που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του κτιρίου του αντιδραστήρα και από μια γεννήτρια ντίζελ 50 kW, ως δεύτερη εφεδρική πηγή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εάν το 450 Το σύστημα kW είναι κατεστραμμένο ή υπό επισκευή.
Η ερευνητική ομάδα πρότεινε την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού συστήματος 100 kW συνδεδεμένου στο δίκτυο σε μια περιοχή 627 m2. Το σύστημα σχεδιάζεται να βασίζεται σε πολυκρυσταλλικές μονάδες 305 W και 5 μετατροπείς με ισχύ 20 kW το καθένα. Αναμένεται ότι η τελική ετήσια ισχύς παραγωγής θα είναι 166,2 MWh.
Οι επιστήμονες υπέθεσαν επίσης ότι η φωτοβολταϊκή συστοιχία θα συνδεόταν με ένα σύστημα μπαταρίας 400 kWh που μπορεί να παρέχει φορτίο έκτακτης ανάγκης 50 kW για 8 ώρες.
Η λειτουργία του ηλιακού εργοστάσιου
Το ηλιακό εργοστάσιο προορίζεται για την υποστήριξη της γεννήτριας 50 kW για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στις αντλίες νερού του πυρηνικού σταθμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
«Ως πρώτη προτεραιότητα, το εργοστάσιο φορτίζει το πακέτο μπαταριών και εκφορτώνει την υπερβολική ενέργεια στο ηλεκτρικό δίκτυο.
Το σύστημα είναι ικανό να φορτίζει την τράπεζα μπαταριών και να μεταφέρει την περίσσεια ενέργειας στο δίκτυο, ταυτόχρονα», εξήγησε η ομάδα.
Εφικτό έργο
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτό το έργο μπορεί να πραγματοποιηθεί από τεχνικής και οικονομικής πλευράς εάν η ηλιακή μονάδα δικαιούται να πουλάει ενέργεια στο δίκτυο βάσει ενός συστήματος τροφοδοσίας τιμολογίων (FiT) ή ενός καθεστώτος καθαρής μέτρησης το οποίο θα εξασφάλιζε σημαντική κερδοφορία όταν η συστοιχία δεν χρησιμοποιείται για φορτίο έκτακτης ανάγκης.
Υποθέτοντας ότι τα FiT που απονέμονται από τις ιρανικές αρχές, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο χρόνος απόσβεσης του συστήματος είναι περίπου 4,5 χρόνια.
«Από την αξιολόγηση όλων των σχημάτων και των οικονομικών δεδομένων, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η κατασκευή αυτού του σταθμού οδηγεί στη βελτίωση των μέτρων ασφαλείας των πυρηνικών αντιδραστήρων που υποστηρίζονται από ηλιακούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας που είναι ικανοί να παράγουν ενέργεια για φορτία έκτακτης ανάγκης για πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Αυτή η μονάδα είναι ένα ασφαλές εφεδρικό για πυρηνικούς αντιδραστήρες που αποτρέπει καταστροφές όπως η πυρηνική καταστροφή της Fukushima Daiichi», κατέληξαν.
www.worldenergynews.gr
