Οι παράγοντες που οδήγησαν στην άνοδο
Αυτό συγκρίνεται με τα στοιχεία των 2,50-4,50 $/κιλό στα μέσα του περασμένου έτους.
Παρόλα αυτό το Συμβούλιο εκτιμά ότι το κόστος θα πέσει.
Αιτίες της αύξησης του κόστους
Σύμφωνα με το hydrogeninsight.com υπάρχουν αρκετοί λόγοι που έχουν οδηγήσει στο να στοιχίζει ακριβά (το τελευταίο χρονικό διάστημα) η παραγωγή του πράσινου υδρογόνου.
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Πολλοί παράγοντες προκάλεσαν αυτήν την αύξηση, όπως το υψηλότερο κόστος εργασίας και υλικών, το αντίστοιχο κόστος για την κατασκευή του ισοζυγίου των εγκαταστάσεων ηλεκτρολύτη, 3-5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο κόστος κεφαλαίου και αύξηση του κόστους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά περισσότερο από 30%.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν το κόστος περιλαμβάνουν... σημεία πόνου, όπως μέταλλα σπάνιων γαιών, καθώς και ελλείψεις (σε ορισμένες δικαιοδοσίες) ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και διακοπτόμενες αλυσίδες εφοδιασμού.
Ο τομέας του υδρογόνου δεν είναι μοναδικός σε αυτό, με τις αυξήσεις του κόστους να παρατηρούνται σε άλλους τομείς.
Η τιμή αναφοράς 4,50-6,50 $/κιλό αφορά έργα στις ακτές του Κόλπου των ΗΠΑ, αναφέρει η έκθεση.
Αισιόδοξο είναι το Συμβούλιο Υδρογόνου
Ωστόσο, το Συμβούλιο Υδρογόνου λέει ότι οι «προοπτικές παραμένουν θετικές» και φαίνεται βέβαιο ότι το κόστος της παραγωγής πράσινου υδρογόνου θα εξακολουθήσει να πέφτει όπως αναμενόταν.
«Παρά τις πρόσφατες αυξήσεις, το κόστος παραγωγής ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου αναμένεται να μειωθεί στα 2,50-4 $/kg έως το 2030, λόγω των εξελίξεων στην τεχνολογία ηλεκτρολύσεων, των κατασκευαστικών οικονομιών κλίμακας, των βελτιώσεων στο σχεδιασμό και της μείωσης του κόστους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Το Συμβούλιο Υδρογόνου του οποίου τα διευθυντικά μέλη περιλαμβάνουν τις περισσότερες από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου στον κόσμο, όπως η ExxonMobil, η Saudi Aramco, η BP, η Shell και η TotalEnergies, προβλέπει ότι το κόστος του μπλε υδρογόνου θα είναι ελαφρώς χαμηλότερο από αυτό του πράσινου υδρογόνου από το 2025 έως το 2050.
Ένα δελτίο Τύπου σχετικά με την έκθεση εξηγεί: «Οι μειώσεις του κόστους ηλεκτρολύτη έως και 70% έως το 2050 θεωρούνται ο ισχυρότερος μοχλός για τη μείωση της CapEx (κεφαλαιουχικές δαπάνες) για ανανεώσιμες πηγές υδρογόνου και του συνολικού κόστους.
Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μέτρα όπως η τυποποίηση έργων, για την πλήρη βελτιστοποίηση της CapEx της παραγωγής ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου.
Ενώ θα μπορούσε να μειωθεί κατά 45% έως το 2030, η έκθεση διαπιστώνει ότι η ενεργή βελτιστοποίηση έργων θα μπορούσε να μειώσει το κόστος κατά ένα επιπλέον 25%».
Ο Bernd Heid (ανώτερος συνεργάτης της McKinsey), προσθέτει: «Η βελτιστοποίηση της παραγωγής υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές θα μπορούσε να μειώσει το CapEx κατά το ήμισυ σε σχέση με τα επίπεδα του 2023».
www.worldenergynews.gr
