Που τοποθετούν τα χρήματα για την ενεργειακή έρευνα και τεχνολογία οι χώρες μέλη του ΙΕΑ
Από τότε που ιδρύθηκε ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας πριν από πέντε δεκαετίες, έχει συγκεντρώσει στοιχεία για τους κρατικούς προϋπολογισμούς έρευνας και ανάπτυξης που αφιερώνονται στην ενέργεια στις 31 χώρες μέλη του. Αυτό μας επιτρέπει να ρίξουμε μια λεπτομερή ματιά στον τρόπο με τον οποίο οι ανεπτυγμένες χώρες με συνείδηση της ενέργειας έδωσαν προτεραιότητα στην έρευνα με την πάροδο του χρόνου.
Τα στοιχεία του IEA ξεκινούν το 1974, κατά τη διάρκεια του πρώτου σοκ στις τιμές του πετρελαίου. Οι αριθμοί δείχνουν ότι η ενεργειακή Ε&Α διπλασιάζεται από το 1974 έως το 1980 και στη συνέχεια μειώνεται σταθερά για περισσότερο από μια δεκαετία, καθώς οι τιμές του πετρελαίου υποχώρησαν και παρέμειναν χαμηλές. Η έρευνα και ανάπτυξη Ε&Α αρχίζει να αυξάνεται ξανά μετά το 2000. Και σε αυτό το σημείο, μερικοί παράγοντες κερδίζουν έδαφος.
Το πρώτο δεν είναι μόνο η άνοδος των τιμών του πετρελαίου, αλλά η άνοδος των τιμών της ενέργειας και των εμπορευμάτων γενικότερα, η οποία εκτινάσσεται λίγο πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση το 2008. και πάλι κατά τα τέλη της δεκαετίας του 2010 και στη δεκαετία του 2020. Σε πραγματικούς όρους δολαρίων, οι χώρες μέλη του ΙΕΑ διαθέτουν τώρα περισσότερα χρήματα για την ενεργειακή Ε&Α από ό,τι είχαν σε οποιαδήποτε στιγμή τα τελευταία 50 χρόνια.
Εξίσου σημαντικές με τα στοιχεία της πρώτης γραμμής είναι οι αλλαγές στους προϋπολογισμούς Ε&Α για συγκεκριμένες τεχνολογίες ή ομάδες τεχνολογιών με την πάροδο του χρόνου.
Για ολόκληρη σχεδόν την περίοδο που καλύπτεται από το σύνολο δεδομένων, η πυρηνική ενέργεια έχει λάβει τον περισσότερο προϋπολογισμό Ε&Α από οποιαδήποτε άλλη τεχνολογία. Ξεκίνησε με σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια ετήσιας δημόσιας Ε&Α στα μέσα της δεκαετίας του 1970, αριθμός που θα αυξανόταν περισσότερο από το μισό μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Από τότε, ωστόσο, ο πυρηνικός προϋπολογισμός μειώθηκε σημαντικά, και πάλι στο εύρος των 4 έως 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά. Ο προϋπολογισμός του αυξάνεται ξανά, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερος από εκείνο που ήταν σχεδόν πριν από 50 χρόνια.
Που κινήθηκαν οι ΑΠΕ
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η πυρηνική ενέργεια, σημείωσαν αυξανόμενους προϋπολογισμούς για την έρευνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και μια παρόμοια αιχμή στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια, το σύνολο μειώθηκε κάτω από το 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 1986 και ξεπέρασε μόνο δύο φορές το 1 δισεκατομμύριο δολάρια μέχρι το 2002. Στη συνέχεια αυξήθηκε σταθερά πριν λάβει τεράστια ώθηση το 2009, χάρη στις ΗΠΑ, και παρέμεινε στο εύρος των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το 2014.
Η ενεργειακή απόδοση, η οποία έλαβε το σύνολο των 300 εκατομμυρίων δολαρίων σε δημόσια χρηματοδότηση έρευνας και ανάπτυξης το 1973, ακολουθεί ένα διαφορετικό μοτίβο. Σε αντίθεση με τις πυρηνικές ή τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ο προϋπολογισμός της αυξανόταν σταθερά σχεδόν κάθε χρόνο, αν και γνώρισε επίσης μια ηρεμία στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Έχοντας τριπλασιαστεί από λιγότερο από 2 δισεκατομμύρια δολάρια στις αρχές του αιώνα σε 6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, η απόδοση είναι πλέον ο μεγαλύτερος αποδέκτης των προϋπολογισμών για την ενεργειακή Ε&Α των χωρών μελών του ΙΕΑ.
Υπάρχουν μερικά άλλα μοτίβα που αξίζει να σημειωθούν στα δεδομένα. Η πρώτη είναι η χρηματοδότηση Ε&Α ορυκτών καυσίμων, η οποία, όπως και η πυρηνική ενέργεια, κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970 (με εξαίρεση, πάλι, αυτή την άνοδο το 2009). Αυτός ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει έρευνα για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, και αξιοσημείωτο είναι το πώς αλλάζει αυτό το ποσοστό με την πάροδο του χρόνου με τις νέες κρατικές δεσμεύσεις για την CCS.
Το δεύτερο είναι η Ε&Α σε «οριζόντιες τεχνολογίες» που συνδυάζουν προσπάθειες σε περισσότερους από έναν τομείς. Αυτή η ομάδα έλαβε 985 εκατομμύρια δολάρια (9% του συνολικού προϋπολογισμού) το 1974 και σχεδόν 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια (ή 15% του συνόλου) πέρυσι.
Σε άνοδο οι δημόσιες επενδύσεις
Τέλος, υπάρχει υδρογόνο. Δεν εμφανίζεται καν ως στοιχείο γραμμής κράτους μέλους του IEA μέχρι το 2002, όταν έλαβε μόλις 57 εκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, η χρηματοδότηση αυξάνεται με άλματα: έφτασε το 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2005, μειώθηκε αργά σε λιγότερο από 500 εκατομμύρια δολάρια το 2015 και στη συνέχεια έφτασε σχεδόν τα 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 και τα 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022. Σε αυτό το επίπεδο, η έρευνα και ανάπτυξη υδρογόνου δεν είναι πολύ πίσω Δαπάνες Ε&Α για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Δεδομένου ότι οι παγκόσμιες επιδοτήσεις για το υδρογόνο έχουν τετραπλασιαστεί σε δύο χρόνια, φτάνοντας τα 280 δισεκατομμύρια δολάρια, φαίνεται πιθανό ότι οι δημόσιες επενδύσεις στην Ε&Α υδρογόνου θα συνεχίσουν να αυξάνονται.
Από όλους αυτούς τους αριθμούς, ο πιο σημαντικός είναι ο πιο βασικός: 24,7 δισεκατομμύρια δολάρια, οι συνολικές δαπάνες του δημόσιου τομέα από 31 μέλη του ΔΟΕ για την ενεργειακή Ε&Α πέρυσι. Η τομεακή σύνθεση αυτών των δολαρίων αξίζει να σημειωθεί και να παρακολουθηθεί, καθώς αντικατοπτρίζει τις προτεραιότητες της χώρας για την ανάπτυξη και την ασφάλεια της ενεργειακής τεχνολογίας. Αλλά είναι ο πλήρης όγκος που είναι το πιο σημαντικό. Κάθε δολάριο αφιερώνεται σε θεμελιώδη ερευνητικά θέματα. Απλώς φανταστείτε πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί η παγκόσμια ενέργεια εάν τα ερευνητικά δολάρια των αρχών της δεκαετίας του 1980 συνέχιζαν να ρέουν στο ίδιο επίπεδο, ή ακόμη υψηλότερα, τις δεκαετίες από τότε.
www.worldenergynews.gr
