Το έργο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2030, με δυναμικότητα διαμετακόμισης 2 εκατομμυρίων τόνων υδρογόνου ετησίως, ή το 20% της στοχευόμενης εισαγωγικής ικανότητας της ΕΕ έως το 2030
Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, ο BarMar ανακοινώθηκε ως η αντικατάσταση του αγωγού MidCat, ένα αμφιλεγόμενο έργο που στοχεύει στη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ισπανία στη Γαλλία μέσω των Πυρηναίων.
Έχοντας μελετηθεί για περισσότερα από 20 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2022 η γαλλική κυβέρνηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το έργο MidCat ήταν και οικολογικά επιβλαβές και οικονομικά μη βιώσιμο.
Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι θα ήταν αδύνατο να χρηματοδοτηθεί ο αγωγός με κονδύλια της ΕΕ, επειδή το έργο σχεδιάστηκε για τη μεταφορά ορυκτών αερίων χωρίς καμία βεβαιότητα ότι τελικά θα μπορούσε να μεταφέρει υδρογόνο.
Στο τέλος, ήταν ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει προφανής ανάγκη για αυτό».
Ένα μήνα αργότερα, το έργο αναβίωσε με το όνομα BarMar και παρουσιάστηκε ως σύνδεσμος σε ένα μεγαλύτερο έργο κορμού υδρογόνου που ονομάζεται H2Med.
Αντί να διασχίζει τα Πυρηναία όπως το MidCat, το BarMar θα έτρεχε κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου μεταξύ Βαρκελώνης και Μασσαλίας, εξ ου και το όνομά του.
«Προς το παρόν, δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο, ούτε καν ένα έγγραφο εργασίας», λέει ο Mikaa Blugeon-Mered, λέκτορας ειδικευμένος στη γεωπολιτική του υδρογόνου στο Sciences Po.
«Δεν έχουν ληφθεί ακόμη ορισμένες αποφάσεις για την ακριβή διαδρομή, την κατανομή των οικονομικών δεσμεύσεων την πρόσβαση και τις συνδέσεις στον αγωγό υδρογόνου για τα τοπικά οικοσυστήματα», είπε στο Euractiv France σε εκδήλωση υδρογόνου στις αρχές Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ανακοινώσεις, το έργο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2030, με δυναμικότητα διαμετακόμισης 2 εκατομμυρίων τόνων υδρογόνου ετησίως, ή το 20% της στοχευόμενης εισαγωγικής ικανότητας της ΕΕ έως το 2030.
Ενώ αυτοί οι όγκοι διέλευσης είναι κρίσιμοι για τη βιωσιμότητα του έργου, «οι τρέχουσες δυσκολίες στην εκτίμηση της ζήτησης για υδρογόνο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα το καθιστούν αρκετά φιλόδοξο», εξήγησε στο Euractiv France Γάλλος εμπειρογνώμονας και σύμβουλος υδρογόνου.
«Ο τομέας του υδρογόνου αντιμετωπίζει επί του παρόντος μια σειρά από προκλήσεις και καθυστερήσεις στην ανάπτυξη», συνέχισε, προσθέτοντας ότι ένα από τα κύρια έργα παραγωγής υδρογόνου για το BarMar – το ισπανικό έργο HyDeal – έχει δει τις φιλοδοξίες της παραγωγικής ικανότητας να μειώνονται από 7 GW το 2030 σε 500 MW το 2028, ή περίπου 50.000 με 60.000 τόνους ανανεώσιμου υδρογόνου ετησίως.
Μη ρεαλιστική ημερομηνία το 2030
«Έχω αμφιβολίες για τη δυνατότητα απόκτησης επαρκών ποσοτήτων καθαρού υδρογόνου μέχρι το 2030, στο επίπεδο που απαιτείται για να γίνει μια υποδομή τέτοιας κλίμακας κερδοφόρα», δήλωσε ο Philippe Boucly, πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανιών France Hydrogène.
Εν ολίγοις, η ημερομηνία του 2030 «φαίνεται απατηλή», είπε ο ειδικός στο υδρογόνο στο Euractiv.
Η γαλλική κυβέρνηση δεν το αρνείται. «Μέχρι το 2030 [δεν θα υπάρχει] καμία υποδομή για μια στρατηγική εισαγωγής H2 με απαλλαγή από τον άνθρακα» στην Ευρώπη, λένε τα τελευταία έγγραφα εργασίας από το τμήμα περιβαλλοντικού σχεδιασμού της κυβέρνησης.
Για το δίκτυο H2Med, το οποίο περιλαμβάνει το γαλλικό και το γερμανικό τμήμα του BarMar, τα έγγραφα προβλέπουν ακόμη και ανάπτυξη «μετά το 2035».
Ουσιαστικά, η Γαλλία υιοθετεί μια «πολιτική αναμονής, μελετώντας την ανάπτυξη της αγοράς υδρογόνου πριν λάβει μια απόφαση μετά το 2025», πρόσθεσε ο ειδικός.
«Η γαλλική κυβέρνηση έχει δίκιο να ακολουθεί μια προσέγγιση αναμονής για να αποφύγει τον κίνδυνο επένδυσης σε λανθάνοντα περιουσιακά στοιχεία», καταλήγει.
Ερωτηματικά για την βιωσιμότητα
Δεδομένων αυτών των παραγόντων, ο BarMar θα ήταν «νεκρός κατά την άφιξη, τουλάχιστον με τη μορφή με την οποία παρουσιάστηκε αρχικά, δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός από άλλα έργα αγωγών υδρογόνου και τις θαλάσσιες εξαγωγές γύρω από τη Γαλλία είναι ακόμη ισχυρότερος και πιο προηγμένος σήμερα από ό,τι πέρυσι», ανέφερε ο Blugeon-Mered.
Τα στελέχη της βιομηχανίας υδρογόνου είναι λιγότερο απαισιόδοξα, αν και δεν φαίνονται απολύτως σίγουροι ούτε για τη βιωσιμότητα του έργου.
«Τα πράγματα προχωρούν», δήλωσε ο Jérome Guichard, εμπορικός προγραμματιστής για την GRTgaz, τον γαλλικό φορέα εκμετάλλευσης δικτύου που συμμετέχει στο έργο, ο οποίος μίλησε στην εκδήλωση του Οκτωβρίου.
Αλλά «για να σημειώσουμε πρόοδο σε συγκεκριμένες μελέτες, πρέπει να έχουμε τη βεβαιότητα ότι τα στοιχεία είναι σε ισχύ σε κάθε άκρο του έργου», αναγνώρισε.
Ο Christophe Grudler, κεντρώος νομοθέτης και μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν είναι κατηγορηματικός ούτε για το μέλλον του έργου.
«Ο BarMar δεν είναι «νεκρός», έστω και μόνο επειδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας [Emmanuel Macron] έχει δεσμευτεί», είπε στο Euractiv France. Έτσι, «ίσως τα ευρωπαϊκά στελέχη περιμένουν το τέλος της ισπανικής προεδρίας της ΕΕ για να αναβιώσει το θέμα», πρόσθεσε.
Προς το παρόν, η Ισπανία πρέπει να τηρεί αυστηρή στάση ουδετερότητας στα ευρωπαϊκά ενεργειακά έργα λόγω του τρέχοντος ρόλου της ως προεδρίας της ΕΕ.
Ωστόσο, οι υποστηρικτές του έργου λένε ότι θα μπορούσε να αναμένεται πρόοδος στις αρχές του 2024, όταν το Βέλγιο θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ από την Ισπανία.
Ωστόσο, η υπόθεση ότι το έργο δεν θα πραγματοποιηθεί «δεν μπορεί να αποκλειστεί, ιδίως επειδή είναι πρωτίστως μια πολιτική, σε μια εποχή που η Γερμανία δεν έχει παίξει τον ρόλο της στην αναγνώριση του υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα ως ευρωπαϊκού στόχου». προσθέτει ο ειδικός του υδρογόνου.
www.worldenergynews.gr
