Πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση που ενέχει κινδύνους αφού αυξάνει το κόστος των σχεδιαζόμενων επενδύσεων και κατ’ επέκταση το κόστος της ενέργειας που θα προσφέρεται στους καταναλωτές. Την ίδια ώρα από την πλευρά των παραγωγών ΑΠΕ οι διαμαρτυρίες για τις υποχρεωτικές περικοπές έγχυσης γίνονται όλο και εντονότερες.
Έτσι όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά παράγοντες της αγοράς ο κ. Σκυλακάκης αναζητεί τόπο να τετραγωνίσει τον κύκλο, κάτι το οποίο παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς και ο ίδιος σε πρόσφατη ομιλία του όταν δήλωσε ότι: «Σχεδιάζουμε πολύ προσεκτικά στο Υπουργείο κάποιες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο θα γίνονται οι διαδικασίες που αφορούν την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας. Στόχος μας είναι να επιταχύνουμε την εισαγωγή των φωτοβολταϊκών. Απλώς, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό είναι ένα σύνθετο θέμα, που απαιτεί πρόσθετες επενδύσεις στην αποθήκευση».
Έργα ΑΠΕ 4.000 MW
Στο επίκεντρο του προβλήματος βρίσκονται τα έργα της λεγόμενης κατηγορίας Β, όπως αυτά είχαν οριστεί από υπουργική απόφαση του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα τον Αύγουστο του 2022. Πρόκειται για έργα ΑΠΕ συνολικής ισχύος 4.000 MW τα οποία θα ελάμβαναν όρους σύνδεσης κατά προτεραιότητα εφόσον έχουν συνάψει ΡΡΑ με μεγάλους καταναλωτές ενέργειας.
Παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής σχεδόν κανένα από αυτά τα έργα δεν έχει λάβει όρους σύνδεσης ωστόσο έχουν υπογραφεί PPAs για την πώληση της ενέργειας που θα παράγουν σε δεκαετή βάση από την έναρξη λειτουργίας τους. Για παράδειγμα η ΔΕΗ έχει συνάψει σχετικά PPAs με μεγάλους καταναλωτές όπως ο ΤΙΤΑΝ και η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ενώ είναι σε συνομιλίες και με άλλες ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις για αντίστοιχες συμφωνίες.
Εάν λοιπόν τα συγκεκριμένα έργα υποχρεωθούν μαζί με τα φωτοβολταϊκά πάνελ να εγκαταστήσουν και μπαταρίες αυτό θα σημάνει κατακόρυφη αύξηση του κόστους τους και θα θέσει σε κίνδυνο είτε τη βιωσιμότητα των έργων είτε τα PPAs που έχουν ήδη υπογραφεί και μέσω των οποίων οι επενδυτές εξασφαλίζουν τραπεζική χρηματοδότηση.
Κόστος και βιωσιμότητα
Εάν για παράδειγμα ένα PPA που έχει ήδη υπογραφεί με τιμή ενέργειας της τάξης των 50 ευρώ/MWh έχει κόστος λόγω της εγκατάστασης μπαταρίας 70-80 ευρώ/MWh, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι είτε το έργο δεν θα είναι βιώσιμο, είτε ο καταναλωτής που το έχει υπογράψει θα καταγγείλει τη σύμβαση αφού το αυξημένο κόστος θα δημιουργεί σε εκείνων πρόβλημα βιωσιμότητας.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά για να λυθεί το πρόβλημα θα έπρεπε να εξασφαλιστεί επιδότηση των επενδυτών για τις μπαταρίες που θα αναγκαστούν να εγκαταστήσουν. Κάτι το οποίο επί του παρόντος δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα. Αποτέλεσμα είναι όλες οι πλευρές να αναμένουν με αγωνία τις αποφάσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τονίζοντας πάντως ότι για να προχωρήσει η πράσινη μετάβαση θα πρέπει οι παίκτες να γνωρίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και κυρίως οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να είναι σταθεροί.
www.worldenergynews.gr
