Τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας μετά την πανδημία έχουν αυξήσει το κόστος των πρώτων υλών, πράγμα που σημαίνει ότι κατασκευαστές όπως η Vestas και η Siemens Gamesa αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις τιμές σε τουρμπίνες, σύμφωνα με το Reuters
Η Βρετανία υποτίθεται ότι είναι η Σαουδική Αραβία της αιολικής ενέργειας.
Κατά τη διάρκεια της ταραγμένης πρωθυπουργίας του πρώην πρωθυπουργού Boris Johnson, χαρακτηριστική ήταν η επιμονή του ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την εκτεταμένη ακτογραμμή του για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να γίνει αυτό που είναι το Ριάντ για την παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όπως αναλύει το Reuters.
Η απόφαση της Vattenfall την Πέμπτη να σταματήσει το έργο Norfolk Boreas των 1,4 γιγαβάτ (GW) είναι απλώς η τελευταία ένδειξη ότι κάτι δεν γίνεται καλά προς αυτή την κατεύθυνση
Ο λόγος είναι ότι η η κρατική σουηδική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας, είδε τα δικά της έξοδα να αυξάνονται κατά 40%.
Τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας μετά την πανδημία έχουν αυξήσει το κόστος των πρώτων υλών, πράγμα που σημαίνει ότι κατασκευαστές όπως η Vestas και η Siemens Gamesa αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις τιμές σε τουρμπίνες που προορίζονται για έργα όπως το Norfolk Boreas, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί αργότερα μέσα στη δεκαετία.
Παρόμοια με ό,τι συνέβη πρόσφατα στην Orsted στο αιολικό της πρόγραμμα στις ΗΠΑ, ο σουηδικός όμιλος έπρεπε να υπογράψει την αξία του έργου του κατά περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια.
Η προφανής κίνηση για τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Rishi Sunak θα ήταν να επιτρέψει στους προγραμματιστές να χρεώνουν περισσότερο για την ισχύ, για να αντισταθμίσουν το υψηλότερο κόστος.
Η Vattenfall ήταν ένας από τους νικητές στον περσινό γύρο κατανομής 4, ο οποίος έδωσε στους επιτυχημένους παίκτες την ευκαιρία να χρεώσουν 37,35 λίβρες ανά μεγαβατώρα (MWh), εκφρασμένες σε τιμές του 2012.
Tα κόστη της διαφοράς
Σύμφωνα με τους όρους αυτών των λεγόμενων συμβάσεων για τη διαφορά, εάν η τιμή της ενέργειας είναι χαμηλότερη, το κράτος συμπληρώνει τη Vattenfall και άλλους πλειοδότες, στους οποίους περιλαμβάνεται η Orsted της Δανίας.
Δυστυχώς, ο προϋπολογισμός του Ηνωμένου Βασιλείου είναι περιορισμένος, μειώνοντας τις πιθανότητες δωρεάς που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι η αύξηση των τιμών της αιολικής ενέργειας τώρα, μετά από πτώση 70% στις δημοπρασίες από το 2015, θα έπαιζε στα χέρια μηδενικών σκεπτικιστών.
Ο μεγάλος κίνδυνος, είπε στο Breakingviews άτομο που γνωρίζει την κατάσταση, είναι ότι η πρόοδος που μοιάζει με χελώνα από τώρα έως τις επόμενες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο που αναμένεται το 2025 απειλεί τον στόχο της Johnson να αυξήσει την υπεράκτια χωρητικότητα στα 50 GW έως το 2030.
Orsted, SSE και RWE ενδέχεται να εξετάσουν τις επιστροφές του χρόνου από τις διαθέσιμες δημοπρασίες, τις οποίες η FTI Consulting εκτιμά σε λιγότερο από 7%, οπότε η Βρετανία μπορεί ακόμα να είναι η Σαουδική Αραβία του ανέμου.
Αλλά αυτή τη στιγμή, κινδυνεύει να μοιάζει περισσότερο με τη Νιγηρία, μέλος του ΟΠΕΚ, συνάδελφο της Σαουδικής Αραβίας, όπου οι εσωτερικές διαμάχες και η έλλειψη υποστήριξης το έχουν δει να αποτυγχάνει ακόμη και να φτάσει τους περιορισμούς παραγωγής που επιβλήθηκαν από τη συμμαχία παραγωγών.
Θα ήταν μια επικά χαμένη ευκαιρία.
Η Vattenfall σταματά την ανάπτυξη του υπεράκτιου αιολικού έργου Norfolk Boreas ισχύος 1,4 γιγαβάτ (GW) στα ανοικτά των ακτών της Βρετανίας, ανακοίνωσε η κρατική σουηδική επιχείρηση κοινής ωφέλειας στις 20 Ιουλίου.
Η εταιρεία είπε ότι η απόφαση θα πλήξει τα κέρδη της κατά 5,5 δισεκατομμύρια σουηδικές κορώνες (537 εκατομμύρια δολάρια).
Το έργο κέρδισε ένα συμβόλαιο για τη διαφορά (CfD) σε μια δημοπρασία πέρυσι, εξασφαλίζοντας ελάχιστη τιμή 37,35 λίβρες ανά μεγαβατώρα (MWh) στις τιμές του 2012 για την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, που ισοδυναμεί με περίπου 45 λίβρες/MWh σήμερα.
www.worldenergynews.gr
Κατά τη διάρκεια της ταραγμένης πρωθυπουργίας του πρώην πρωθυπουργού Boris Johnson, χαρακτηριστική ήταν η επιμονή του ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την εκτεταμένη ακτογραμμή του για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να γίνει αυτό που είναι το Ριάντ για την παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όπως αναλύει το Reuters.
Η απόφαση της Vattenfall την Πέμπτη να σταματήσει το έργο Norfolk Boreas των 1,4 γιγαβάτ (GW) είναι απλώς η τελευταία ένδειξη ότι κάτι δεν γίνεται καλά προς αυτή την κατεύθυνση
Ο λόγος είναι ότι η η κρατική σουηδική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας, είδε τα δικά της έξοδα να αυξάνονται κατά 40%.
Τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας μετά την πανδημία έχουν αυξήσει το κόστος των πρώτων υλών, πράγμα που σημαίνει ότι κατασκευαστές όπως η Vestas και η Siemens Gamesa αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις τιμές σε τουρμπίνες που προορίζονται για έργα όπως το Norfolk Boreas, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί αργότερα μέσα στη δεκαετία.
Παρόμοια με ό,τι συνέβη πρόσφατα στην Orsted στο αιολικό της πρόγραμμα στις ΗΠΑ, ο σουηδικός όμιλος έπρεπε να υπογράψει την αξία του έργου του κατά περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια.
Η προφανής κίνηση για τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Rishi Sunak θα ήταν να επιτρέψει στους προγραμματιστές να χρεώνουν περισσότερο για την ισχύ, για να αντισταθμίσουν το υψηλότερο κόστος.
Η Vattenfall ήταν ένας από τους νικητές στον περσινό γύρο κατανομής 4, ο οποίος έδωσε στους επιτυχημένους παίκτες την ευκαιρία να χρεώσουν 37,35 λίβρες ανά μεγαβατώρα (MWh), εκφρασμένες σε τιμές του 2012.
Tα κόστη της διαφοράς
Σύμφωνα με τους όρους αυτών των λεγόμενων συμβάσεων για τη διαφορά, εάν η τιμή της ενέργειας είναι χαμηλότερη, το κράτος συμπληρώνει τη Vattenfall και άλλους πλειοδότες, στους οποίους περιλαμβάνεται η Orsted της Δανίας.
Δυστυχώς, ο προϋπολογισμός του Ηνωμένου Βασιλείου είναι περιορισμένος, μειώνοντας τις πιθανότητες δωρεάς που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι η αύξηση των τιμών της αιολικής ενέργειας τώρα, μετά από πτώση 70% στις δημοπρασίες από το 2015, θα έπαιζε στα χέρια μηδενικών σκεπτικιστών.
Ο μεγάλος κίνδυνος, είπε στο Breakingviews άτομο που γνωρίζει την κατάσταση, είναι ότι η πρόοδος που μοιάζει με χελώνα από τώρα έως τις επόμενες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο που αναμένεται το 2025 απειλεί τον στόχο της Johnson να αυξήσει την υπεράκτια χωρητικότητα στα 50 GW έως το 2030.
Orsted, SSE και RWE ενδέχεται να εξετάσουν τις επιστροφές του χρόνου από τις διαθέσιμες δημοπρασίες, τις οποίες η FTI Consulting εκτιμά σε λιγότερο από 7%, οπότε η Βρετανία μπορεί ακόμα να είναι η Σαουδική Αραβία του ανέμου.
Αλλά αυτή τη στιγμή, κινδυνεύει να μοιάζει περισσότερο με τη Νιγηρία, μέλος του ΟΠΕΚ, συνάδελφο της Σαουδικής Αραβίας, όπου οι εσωτερικές διαμάχες και η έλλειψη υποστήριξης το έχουν δει να αποτυγχάνει ακόμη και να φτάσει τους περιορισμούς παραγωγής που επιβλήθηκαν από τη συμμαχία παραγωγών.
Θα ήταν μια επικά χαμένη ευκαιρία.
Η Vattenfall σταματά την ανάπτυξη του υπεράκτιου αιολικού έργου Norfolk Boreas ισχύος 1,4 γιγαβάτ (GW) στα ανοικτά των ακτών της Βρετανίας, ανακοίνωσε η κρατική σουηδική επιχείρηση κοινής ωφέλειας στις 20 Ιουλίου.
Η εταιρεία είπε ότι η απόφαση θα πλήξει τα κέρδη της κατά 5,5 δισεκατομμύρια σουηδικές κορώνες (537 εκατομμύρια δολάρια).
Το έργο κέρδισε ένα συμβόλαιο για τη διαφορά (CfD) σε μια δημοπρασία πέρυσι, εξασφαλίζοντας ελάχιστη τιμή 37,35 λίβρες ανά μεγαβατώρα (MWh) στις τιμές του 2012 για την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, που ισοδυναμεί με περίπου 45 λίβρες/MWh σήμερα.
www.worldenergynews.gr
