Οι πύργοι των αντιδραστήρων Isar II, Emsland και Neckarwestheim II πρόκειται να κλείσουν για πάντα μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, καθώς το Βερολίνο θεσπίζει το σχέδιό του για πλήρως ανανεώσιμη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2035.
Μετά από χρόνια διακυβέρνησης, η Γερμανία δεσμεύτηκε να εγκαταλείψει οριστικά την πυρηνική ενέργεια μετά την καταστροφή της Ιαπωνίας στη Φουκουσίμα το 2011.
Ωστόσο, η τελική κατάργηση αναβλήθηκε το περασμένο καλοκαίρι για φέτος, αφού η εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία ώθησε τη Γερμανία να σταματήσει τις ρωσικές εισαγωγές ορυκτών καυσίμων. Οι τιμές εκτινάχθηκαν στα ύψη και υπήρχαν φόβοι για ελλείψεις ενέργειας σε όλο τον κόσμο - αλλά τώρα η Γερμανία είναι και πάλι σίγουρη για τις προμήθειες φυσικού αερίου και την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ο εμπορικός πυρηνικός τομέας της Γερμανίας ξεκίνησε με τη θέση σε λειτουργία του αντιδραστήρα Kahl το 1961: προωθήθηκε με ανυπομονησία από πολιτικούς αλλά συνάντησε σκεπτικισμό από τις εταιρείες.
Επτά εμπορικά εργοστάσια εντάχθηκαν στο δίκτυο τα πρώτα χρόνια, με την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970 να βοηθά στη δημόσια αποδοχή.
Ωστόσο, η επέκταση περιορίστηκε για να αποφευχθεί η βλάβη στον τομέα του άνθρακα, δήλωσε ο Nicolas Wendler, εκπρόσωπος του γερμανικού ομίλου πυρηνικής τεχνολογίας KernD.
Αλλά μέχρι τη δεκαετία του 1990 περισσότερο από το ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία που επαναλειτούργησε πρόσφατα προερχόταν από 17 αντιδραστήρες.
Την επόμενη δεκαετία, μια κυβέρνηση συνασπισμού, συμπεριλαμβανομένων των Πρασίνων - που αναπτύχθηκε από το αντιπυρηνικό κίνημα της δεκαετίας του 1970 - εισήγαγε έναν νόμο που θα είχε οδηγήσει σε σταδιακή κατάργηση όλων των αντιδραστήρων μέχρι το 2021 περίπου.
Οι κυβερνήσεις της πρώην καγκελαρίου Angela Merkel, υπό την ηγεσία των συντηρητικών, πήγαιναν μπρος-πίσω σε αυτό - μέχρι τη Φουκουσίμα.
Πολιτικές προεκτάσεις
Ο Arnold Vaatz, πρώην βουλευτής των Χριστιανοδημοκρατών (SPD) της Merkel, είπε ότι η απόφαση είχε επίσης σκοπό να επηρεάσει τις πολιτειακές εκλογές στη Βάδη Βυρτεμβέργη, όπου το θέμα ήταν στα χέρια των Πρασίνων.
«Το χαρακτήρισα τη μεγαλύτερη οικονομική βλακεία του κόμματος από το 1949 (ήταν για πρώτη φορά στην κυβέρνηση) και επιμένω σε αυτό», δήλωσε στο Reuters ο Vaatz, ένας από τους πέντε μόνο συντηρητικούς βουλευτές που αντιτάχθηκαν στο νομοσχέδιο αποχώρησης.
Οι τρεις τελευταίες μονάδες συνεισέφεραν μόνο περίπου το 5% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας.
Και η πυρηνική ενέργεια αποτελούσε μόλις το 6% της παραγωγής ενέργειας της Γερμανίας πέρυσι, σε σύγκριση με το 44% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας.
Ωστόσο, τα δύο τρίτα των Γερμανών τάσσονται υπέρ της παράτασης της διάρκειας ζωής των αντιδραστήρων ή της σύνδεσης παλιών μονάδων στο δίκτυο, με μόνο το 28% να υποστηρίζει τη σταδιακή κατάργηση, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Forsa νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Η κυβέρνηση λέει ότι ο εφοδιασμός είναι εγγυημένος μετά τη σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών και ότι η Γερμανία θα εξακολουθήσει να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια, επικαλούμενη υψηλά επίπεδα αποθήκευσης φυσικού αερίου, νέους τερματικούς σταθμούς υγραερίου στη βόρεια ακτή και την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ωστόσο, οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας λένε ότι η Γερμανία θα πρέπει να επιστρέψει στα πυρηνικά τελικά εάν θέλει να καταργήσει σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα και να επιτύχει τον στόχο της να γίνει ουδέτερη ως προς τα αέρια του θερμοκηπίου σε όλους τους τομείς έως το 2045, καθώς η αιολική και η ηλιακή ενέργεια δεν θα καλύψουν πλήρως τη ζήτηση.
«Με τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, η Γερμανία δεσμεύεται για τον άνθρακα και το φυσικό αέριο, επειδή δεν φυσάει πάντα αρκετός άνεμος ή ο ήλιος», δήλωσε ο Rainer Klute, επικεφαλής της μη κερδοσκοπικής ένωσης Nuklearia υπέρ των πυρηνικών.
Με το τέλος της εποχής της ατομικής ενέργειας, η Γερμανία πρέπει να βρει μια μόνιμη αποθήκη για περίπου 1.900 εξαιρετικά ραδιενεργά βαρέλια πυρηνικών αποβλήτων μέχρι το 2031.
«Υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον άλλα 60 χρόνια μπροστά μας, τα οποία θα χρειαστούμε για την αποσυναρμολόγηση και τη μακροπρόθεσμη ασφαλή αποθήκευση των υπολειμμάτων», δήλωσε ο Wolfram Koenig, επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Γραφείου για την Ασφάλεια της Διαχείρισης Πυρηνικών Αποβλήτων.
Η κυβέρνηση αναγνωρίζει επίσης ότι τα ζητήματα ασφάλειας παραμένουν δεδομένου ότι οι γειτονικές Γαλλία και Ελβετία εξακολουθούν να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την πυρηνική ενέργεια.
«Η ραδιενέργεια δεν σταματά στα σύνορα», δήλωσε ο Inge Paulini, επικεφαλής του Γραφείου Ακτινοπροστασίας της Γερμανίας, σημειώνοντας ότι επτά εργοστάσια σε γειτονικές χώρες απέχουν λιγότερο από 100 χιλιόμετρα (62,14 μίλια) από τη Γερμανία.
